Yeni Kayıt
Konudaki Resimler
|
Hızlı 
Bildirim
Kendini tanımak
Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Daha Fazla 
Bu Konudaki Kullanıcılar:
Daha Az 
1 Misafir - 1 Masaüstü
Giriş
Mesaj
-
-
Psikoloğun ve Psikoanalizin bu konuda elbet bir faydası olabilir, ama kişinin kendini tanıması için sadece bunlara bağlı olmak zorunda olmadığını düşünüyorum.
İnsan kendini nasıl tanır? İnsanın kendisini tanımadan önce bazı sahip olması gereken temel düşüncelerin olması gerektiğini düşünüyorum. Mesela kendini izlemen için iyi bir gözlem yapabilmen, kendine karşı dürüst olman gerekir, her görüşünü nasıl hissettirirse hissettirsin cesaretle irdeleyip bunun altında yatan sebepleri görebilmek önemli, bunu kendine cesaretle söyleyebilmen önemli.
En önemli şeyin gözlem yapıp kendini sınama yönteminin olduğunu düşünüyorum, tabii bunla beraber dürüst olmamız gerek, eğer başka bir yöntem varsa bilemem. Belki düşünürsek kendimizde bulabiliriz.
Kendimizi tanımamız için kendimizi gözlemlememiz ve neden bu yönde olduğumuzu irdelemek gerekmez mi? Örnek veriyorum, insanlara karşı nasıl davranıyorum? Çekingen ve sakin. Peki, neden böyle davranıyorum? Bunu bilinçli olarak mı yapıyorum yoksa geçmişten kalan bir içgüdü mü?
Yeni bir şeyler deneyip farklı olaylarla karşılaştığımızda kendimizi gözlemleyerek de nasıl davranış sergilediğimizi görebilmekte mümkün.
Veya kendi düşüncelerimizi tanımak adına, bir şey düşündüğümüzde kendimize neden böyle düşündüğümüzü sorabiliriz. Kartezyen şüphecilikle her bir adım düşüncelerimizi birbirine bağlamak, düşüncelerimizin altında yatan gerçek sebeplere ulaşmak gibi.
-
sen yani ben denen özne bakımından taşıdığın anlamı bulabilmek için sen yani ben denen özneyi oluşturan ana etmene bakmak gerekiyor. bu açıdan insan her şeyden evvel anne ve baba denen iki varlığın sonucu olarak -ımsıdır. buna eğer ki evlat deniyorsa ben denen öznenin ilk tanımı evlad-ımsı olacaktır.
insanın ben denen öznesiyle yolu koyulurken insanın ilk elden anne ve baba denen varlığın gözü ile gördüğü anlaşılır. yani ben denen özne esasen kördür. gören varlık teorik olarak anne denen varlığın gözüdür.
bu şu demek dünyayı anne denen varlığın gözü ile ihata eden -ımsı evlat diye tanımlanmadan önce anne-msi denen bir bakışla gerçeği ihataya zorlanır.
.....................
bu bakış merhamet acıma insancıllık taşır. zamanla baba-msı denen varlığın gözü ile görülürse bu sert mücadeleci ve yaşam savaşı veren hal olarak değişir. ortaya çıkan karmada kişi rahmet-zorluk acıma-merhametsizlik insancıl-evrimci bir ortalama yakalar.
...........................
kişinin ben denen özneye ulaşırken geçtiği bu merhaleler zorunlu unsurlardır. esasen sen denen yani ben denen özne rahmet-zulum insancıl- evrimci vs gibi halleri bu şekillerde tanımlamak zorunda değilim dediğin bir an oluşacaktır.
bu an bakımından kişinin ben denen öznesinin penceresinden gerçeği gördüğü an denen ilk görme fiili sonra duymayı akletmeyi de beraberinde getirir. yani ben denen özne uyaranlara karşı ilk kez tepki verir hale geldiğinde oluşan bu farklılaşma-başkalaşma hali kişiliğin bakışı duyuşu ve akledişi olarak ayrışmayı gösterir.
..........................
kendini tanımak denen şeyin ilk hali çevreni kendi yani ben denen özneyle görme durumu ile başlar. kanılar ve tanımlar oluşur bu kanı ve tanımlar üzerinden kişi olayalara karşı tepkileri ile meğersem ben buymuşum demeye başlar.
..........................
insanın ilk yaratılışında kim olduğu kimin doğumu olduğu hususları esasen biliniyor. ancak kişiye bu tanımlanmış kişilik dışında başkası olabilme fırsatı tanındığını düşünüyorum.
bana göre dünya tek bir kişi için yaratılmış ya da yaratılmasına izin verilmiş bir yer. bu kişi esasen iyi biri- adem-melek-ruh- muhammed-tanri- anne- baba- sen vs değil. bu varlık ciddi anlamda insanlık denen değer her ne ise bununla zerre misgal ilgisi olmayan bir şey.
hatta şöyle diyelim. kabul üzere bir yaratıcı var ve bu yaratıcı demiş ki; bu şeyi benim katıma olduğu gibi getirirseniz ona öyle bir azap yaparım ki kendimden(rahmetimden) korkarım. bunu dünya denen yerde adam edin ve kendisne ben denen özne ile o azaba müstehak varlıktan farklı olma imkanı tanıyın.
........................
-
Kendimi bu güne kadar tanıyamadım.Seçmediğim bir bedende,ailede,zekâda,ortamda Dünyaya fırlatılmışım.
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
ilmin anahtarını soruyorsun ve bunu insanı hayvan olarak görenlerin çoğunluğunu oluşturduğu bir forumda soruyorsun sence sonuç ne kadar sağlıklı olur -
siz görüşlerinizi paylaşır mısınız bu konuda?quote:
Orijinalden alıntı: mhmt042
ilmin anahtarını soruyorsun ve bunu insanı hayvan olarak görenlerin çoğunluğunu oluşturduğu bir forumda soruyorsun sence sonuç ne kadar sağlıklı olur -
insanı en iyi yine kendisi tanır. diğerleri senin gösterdiklerinle seni tanır. ama sen ne olduğunu en iyi sen bilirsin. mesele kendi sınırlarını kabul edebilmekte herkesin bir sınırı var onu herkes bilir ama kabul etmek istemez ve etmez sıkıntı burada başlar. sınırlar zorlandıkça huzursuzluk artar.
yani insanın kendini tanıması aslında sınırlarını kabul etmesidir. -
Kendini tanımaktan kasıt huylarını, alışkanlıklarını, eğilimlerini, eylemlerini belirleme şekillerini tanımak ise gözlemle, dürüstlükle cartla curtla elde edilebilir bu tabii. Yalnız hiç bir insanın kendine bütünüyle dürüst olmasının mümkün olmadığını unutmamalıyız.
Ancak bana göre ilgili meseleyi bu kadar basite indirgememek, tabiri caizse ayağa düşürmemek gerekir. -
Gerçek benlik ve sahte benlik diye kavramlar vardır.
Ailenin ve devamında toplumun sizde yarattığı şey sahte benliğinizdir.
Dünya üzerindeki derin konulara dalarsanız (tanrı-cinsellik gibi) ve kafa patlatırsanız, kimsenin girmediği konulara girerseniz, gerçek benliğinize yakınlaşırsınız. Gerçek benlik çok geride kalmıştır, YAŞANAMAMIŞTIR, bu yüzden duygu yüklü bir şekilde derinde beklemektedir. Tecrübesizdir, deneyimsizdir. -
Derler ya insanın en iyi doktoru kendisidir. Bence psikolog bu konuda yardımcı olamaz. Çok ağır durumlar hariç ben psikolog veya psikoanalist yardımını çok gerekli bulmuyorum. Çok da zorlamamak lazım. Zamanla yaşanan deneyimlerle olur.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi supernova034 -- 7 Eylül 2018; 14:42:42 > -
Bir insanın tam anlamıyla kendini tanıması pek de olanaklı bir şey değildir. Kendini tanımak, keşfetmek amacıyla insan, kendi birtakım özelliklerinin farkında olabilir. Kişiligini az bucuk bulabilir ancak tam olarak değil. Zira hepimiz, tüm bireyler, hayatın dönemden döneme ve kosuldan koşula değişen şartlarıyla geçiriyoruz ömrümüzü. Koşuar değistikce biz de değişecegiz ister istemez.
Varoluş sürdükçe; "oluş" çarkı durmaksızın döndükçe, insan ancak dönemsel ve koşulsal bağlamda tanımlanabilir. Mutlak olarak, hiçbir zaman değişmeyen bir tanım atfedemeyiz insana. "Peki insanı ne zaman tam olarak, kesin bir şekilde tanımlayabileceğiz?" gibi bir soru canlanıyor zihnimizde ister istemez. Bunun cevabı ise 'hiçlik'tedir. Çünkü burada; özünü inşa etmekle didinen insanın 'oluş' süreci sona ermiş ve yerini hareketsiz, durağan bir duruma bırakmıştır. Kısacası ancak 'oluş'un bittiği yerde; yani insanın hiçliğe-ölüme eriştiği durumda, mutlak ve değişmez bir "öz" tanımı yapılabilir. Varoluş devam ettikçe 'kişiliğin' inşa süreci nihai bir sona erişmez.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Schwartzenius -- 7 Eylül 2018; 16:3:57 >
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
-
Arkadaşlarını gözlemleyerek kendini bilimsel olarak tanıyabilirsin. Bazıları sadece gözlemlemenin bilimsel bir yöntem olduğunu iddia ediyorlar. Mesela insanın arkadaşları karaktersiz ve aşağılık kimselerden oluşuyorsa o kişi de aşağılık ve karaktersizdir.
< Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
Sayfa:
1
Ip işlemleri
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X
