Gerekli şartlar oluştuğunda tüm insanlar kötümü?

çocuk insan evrelerinden en ahlaksız olanıdır, ahlakı öğrenme aşamasındadır zira.

Tabula Rasacılar bu argümana genelde karşı çıkarlar ama benim farklı bir fikrim var. Bence çocuklarda iki unsur var, bir hazcı bir dönem genelde 0-6 yaş arasında oluyor ve çocuk temel ihtiyacı doğrultusunda genelde sabırsızca hareket ediyor. İkinci dönem ise 6-12 yaş arası, bu dönemde de çocuk dünyayı keşfediyor fakat bilinçsizliğe yakın kötümser bir bencillik taşıyor. 12-18 yaş arasına çocukluğun son dönemi, ergenlik ya da erken gençlik denilebilir. Yani reşit olmayan ergen gençlik dönemi. Burada genç birisi kötülüğünü bastırmayı öğreniyor fakat çıkarları için çevresini kullanabiliyor.

Başlıktaki soruya gelecek olursak, bence tabula rasa doğru değil. Ben normalde tabula rasaya bir şans tanımıştım fakat yanıldığımı düşünüyorum artık. Bence Freud'un birçok fikri doğru ve insanın bilinçaltında saf kötülük var. Biz bunu eğitimle en iyi şekilde bastırıp topluma yine eğitimle faydalı olmaya çalışıyoruz. Böylece erdem ön plana çıkıyor ve kötülük bastırılıyor. Genelde kötülük hissi bilinçaltına hapsediliyor, bana göre maalesef yok edilemiyor.

Aynı olumsuz olayla karşılaşan iki farklı kişiden biri iyiliğe biri ise kötülüğe yönelebilir. Başlık sorusunu 'gerekli şartlar' ifadesine göre düşününce, yanıt hem evet hem hayır.

Gerekli şartlar oluştuğunda insanların bir çoğu yönetmek ister, yayılmak ister, savaşmak ister, ve gerekli şartlar oluştuğunda çeşitli vesileler ile sakladığı ya da azalttığı bencilliği ortaya çıkar her insanın ama biz müslümanlar her şartta başkasını seçen Allah ın faziletli kulları olduğuna inanırız,

Bakınız sorun çevrenize güzel barış ve herşeyin bilindiği şartlar altında cennete gitmeye karar verme hakkı verilse kimi seçersiniz diye sorun hepsi kendimizi seçerdik der, buradan da bencilliği anlayabilirsiniz.

Bence Tanrı da insan tabiatını örnek alıyor ve ona göre insanlara yaklaşıyor, siz herşeyin var edicisi olsanız ve herşey sizden neşet etmiş olsa siz var ettiklerinize güç elinizdeyken sorar mısınız sizi dünyaya gönderiyim mi diye, tabiki de sormazsınız, o halde Tanrı her zaman haklıdır, unutmayın herşey o Tanrı'nın parçasını taşıyor, her ne kadar bizler Tanrı'dan başka olarak farklı benlikler taşıyan ruhlar insanlar olsak da biz de onun parçasıyız, ondan neşet ettik, dolayısıyla Tanrı kulları ile arasına kendi belirlediği bir hukuk koysa da insanlardan yapacaklarının yaptıklarının taktirinin rızasını almaz diye nacizane düşünür tahayyül ederim. ( ek bilgi)

hepimizin içinde saldırganlık var.

İnsanların bencilliği ve kötülüğünden şikayet edenlerin kendileri de bencil ve kötüdür. Kötülüğün tabiatta ve yaratılıştan geldiğini görmeyen, ve kendi üzerine alınmayan zeytinyağlar ilk sıradaki bencillerimizdir. Bencillik kötüdür ama gereklidir de. Saldırganlık içimizde değil dışımızda var. Hep vardı. Kötü iyidir.

Mutlak kötülük sadece tahvil edilebilir. Dönüşütürülebilir. Azaltıamaz veya yok edilemez.

insan mutlak kötü olmasa şeytanı yaratmak zorunda kalmazdı

Tüm insanların içinde dizginlemeye çalıştığı bir kötülük vardır. Kimisi az dizginler kimisi çok dizginler kimisi ise onla beraber koşar.

Kötülük/iyilik, göreceli, subjektif ve doğada var olmayan sanal bir kavramdır.

Bencillik ise doğaları gereği bütün canlıların koduna işlemiş bir gerçektir.

Yardımlaşma ve birlik olmak bile aslından evrimsel psikolojinin getirdiği bir bencillik türüdür.

Canlılar -kendi- genlerini aktarmak için bencildir. Çünkü ego bencildir, gen bencildir.

Bu böyle olmasaydı da muhtemelen canlılık olmazdı.

Verdiğimiz kararlarda ya da yaptığımız eylemlerde eninde sonunda kişisel çıkarı bulunduruyoruz. Bu kişisel çıkar, gerekli şart(lar)ı oluşturuyor ve de bunun sonucunda kişi kötü olabiliyor. Bu şekil bir işleyişi var sanırım