bu söz mevlanaya mı ait bilmiyorum ama anlaşılması için bu sözün devamını yazayım; “Allah der ki, kimi benden çok seversen onu senden alırım. Ve ekler; onsuz yaşayamam deme, seni onsuzda yaşatırım. Ve mevsim geçer gölge veren ağaçların dalları kurur, sabır taşar, canından saydığın yar bile bir gün el olur. Aklın şaşar dostun düşmana dönüşür. Düşman kalkar dost olur. Öyle garip bir Dünya… Olmaz dediğin ne varsa olur. Düşmem dersin düşersin. Şaşmam dersin şaşarsın. En garibi de budur ya; Öldüm der durur yine de yaşarsın.”
yani burada anlatılmak istenen hiç ihtimal dahi veremeyeceğin imkanı yok diyeceğin durumlarda bile Allahın bu ihtimali mümkün kıldığı çünkü herşeyin Allahtan kaynaklandığını anlatıyor. Yani burada egoistlik bi durum yok gayet normal güzel bir pasaj.
Ayrıca mevlana olsun böyle büyük ariflerin sözlerini okurken şerhlere veya uzmanlar aracılığıyla bilgi edinmekte önem var. Çünkü onların kavram ve dil kullanımıyla senin günlük kullandığın kavramlar bir değil. Eğer ki böyle yapmaz isen fuzuli, aşık paşa, yunus emre, kaygusuz abdal, hallacı mansur, ibni arabi vs vs bunların her biri zır deli olmalı ki bu da skandal demek çünkü her biri islam ve türk tarihinde önemli şahsiyetler.
Mesela fuzulinin "ışk (aşk) imiş her ne var alemde ise, ilim(bilim,bilgi) bir kılü kal (dedikodu) imiş ancak." şimdi sen bu sözü motomot translate edersen anlamazsın.
İhsan Fazlıoğlunun kitabını tavsiye ederim mesela.
|