2001 krizi nasıldı (7. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: Guest-0FD1540C7

15.000

quote:

Orijinalden alıntı: Pitx1

Çok net hatırlyıorum, lise 2'ye gidiyordum. Babam usta başı, amcam ayakkabı imalatçısı, dayım ise makine imalatçısıydı. Kriz oldu, dolar bir gecede 600.000'den 1.300.000 tl'ye fırladı.

Ülkede üretim olduğu için kriz alım gücünü yerle bir etmedi. Daha çok bankalar kısmında sorun çıkmıştı. Hortumcular vs vardı.

Mesela o dönem Ataköy-Bakırköy gibi yerlerde 6-7 milyara bir daire alınabiliyordu. Bağcılarda ise 1.500.000 tl idi. Parası olan yakınlarımız daire almıştı. Yani dolara vuracak olursak Ataköy-Bakırköy gibi bir yerde 5-6 bin dolara daire alınabiliyordu. Şimdi bu bölgelerde 5-6 bin dolara daire alacak olan var mı? Tabi bunda hem depremlerin hemde krizin etkisi söz konusu. Kısacası krize rağmen fiyatlar bu seviyedeydi. Ama kriz öncesinde aynı evler 20-30 bin dolar falanda değildi!

Bankacıklıktaki paralar bir şekilde hortumlamalarla gitmişti. Bir çok esnaf işini gene dönderiyordu fakat bazıları ise alacaklarını tahsil edemedeği için batıyordu. Mesela o dönem amcama 20 bin dolar takan olmuştu!

Dayım çok iş yapamıyordu ama borçluda değildi. En azından kirasını ve vergisini ödeyebiliyordu. Üretim bir şekilde olduğundan dışa bağımlılık daha azdı ve pc parçaları hariç (daha doğrusu doğrudan ithal edilen ürünler) fiyatlar çok fırlamadı.

Hatta o dönem çok net hatırlarım internet cafelerde saati 500.000 bin tl idi. Babam bana günlük 1-2 milyon arası harçlık verirdi. Haftalık olarakta 150-200 milyon alırdı. Tek başına 4 kişilik bir aileye çok rahat bakıyordu.

2001'in son dönemlerinden itibaren işler yoğunlaşmaya başladı. Çünkü o dönem ülkeye sıcak para girişi oluyordu. Herkes üretim derdindeydi. Örneğin Ayakkabı-giyim üretimi baya arttı. Dayım iş yetiştiremiyordu. Ayrıca eleman sıkıntısı çekiyordu. Çünkü herkesin işi vardı ve çalışacak eleman bulunamıyordu. İçiler bugün ki gibi değildi. İyi ücret alıyorlardı. Daha doğrusu paranın krize rağmen bir kıymeti vardı. O dönem dayımlar eleman ihtiyacı olduğundan beni sık sık işe çağırırlardı. Okul olduğundan hafta sonları çalışmaya giderdim.

Hafta sonları kuzenle beraber tahsilata giderdik. Ortalama 2-2.5 milyar toplardık. Dayımla beraber çalışan sayımız beşti. Herkes güzel haftalık alırdı, hergün kebaplar vs yerdik. Hatta kurban bayramında bütün üreticiler tüm gücüyle çalışıyordu. Düşünün işler o dereceydi. Ve bu iş süreci ortalama 1-1.5 sene sürdü. Araba-ev fiyatları çok değişmedi.

Şuan ise durum çok başka. Son 3-4 senede her geçen gün durum daha da kötüye gidiyor. Her sene yiyecekte bir ürünün fiyatı 2 katına çıkmakta. Çünkü hem üretim kısıtlı hemde ithal. Araba vs gibi şeyleri de hesaba katmıyorum. 2016 da sıfır aldığımız Corolla ve Polo'nun fiyatları şuan ortada!

Evet gecelik kriz çıkmıyor, çünkü bazı şeyler öteleniyor veya halı altına süpürülüyor. Şimdilik taşıma suyu var. Son zamanlarda ki durumu hesaba katarsak 2001 krizi gibi günlük birşey çıkarsa maddi anlamda kimse kalmaz. Altını, dövizi paraso vs olan kazanır. Çünkü elindekine (altın-para herneyse) rağbet artacak. Ama 5-6 bin dolara bırakın evi araba bile alamayacaksınız!