Şeytan aslında bible'ın tanrısı mı?

Filip incilinde Habil ve Kabil'in yılanın soyundan ve zina sonucu olduğu yazılı. Aynı incilde size real olan unreal, unreal olan da real olarak gösterilir denmiş. Bu yılanın ise diğer apokrif incillere baktığımızda tufanı gönderen tanrı olduğu bilgisine ulaşıyoruz.

Filip incilinin bu günkü zengin Avrupa'yı kuran gnostik Hristiyanların en önem verdiği incil olduğunu Aytunç Altındal, gül ve haç kardeşliği adlı kitabında vurgulamış.

Peki kimdir yhwh, kimdir Allah?

Michael Jordan'ın Encyclopedia of Gods adlı kitabına bakıyoruz. Allah maddesine baktığımızda bu kelimenin IL/EL kelimesinden türediğini ve Allah kelimesinin mö 300 itibariyle kullanılmaya başlandığını görüyoruz. Araplar bu tarihten önce IL diye tapınırken, kurduğu devlet yıkılıncaya kadar kuzey Yahudi Kabileleri EL diye tapınıyor. Kuzey Yahudi Kabileleri devletsiz kalınca, güney Yahudi Kabilelerinin yahwe adlı tanrısına tapmak zorunda bırakılıyor. Bu tarihten sonra tüm yahudiler yahweci oluyor.

Peki kimdir bu EL veya IL? Bu tanrılar da fenikelilerin baal adlı putundan uyarlanmış.

Gelelim yahweye. O da Mısır tanrısı atum adlı tanrının yahudilerce verilen ismi.

MÖ 300de el ve yahwe birleştirilerek el-iyah/ellah oluyor. İki putun ismi yani. İşin özüne inmeyince putperest olmaktan kurtulamıyorsun yani.

Peki işin özü nedir? Araştırınca bu apokrif incile inanan tayfanın bizdeki Hallacı Mansur, İbnül Arabi, Yunus Emre gibi adamlara tekabül ettiğini gördüm. Biri enel Hak dedi öldürüldü, diğeri sizin taptığınız benim ayaklarımın altındadır dedi diye öldürüldü.

Apokrif inciller de aynı şeyi söylüyor. Ruh ölümsüzdür çünkü tanrıdandır. Tanrıdan olunca sen de tanrı olmuş oluyorsun. Madde alemine hükmeden ve adı arkon olarak belirtilen varlıklar seni kendine köle yapmak istiyor. Ve bunların lideri kördür diyor. İbnül Arabi de ayaklarımın altında demişti.

Peki kimdir bunların lideri ve neden kördür. Şinasi Gündüz hocanın arkonların tabiatı üzerine ve ademin vahyi başlığı ile Türkçeye çevirdiği iki apokrif metne baktığımızda bu liderin tufanı gönderen varlık olduğunu görüyoruz. Kör olma sebebi de kendisinin varlık sebebi olan sophia'yı algılayamaması. Sophia'nın yani hikmetin varlık sebebi de ışık evreninin gerçek tanrısı. Bu evren maddi değil ancak maddi evren, maddi olmayan bu evren sayesinde varlık kazanıyor. Tıpkı kütlesi olmayan kuarkların maddeyi oluşturması gibi. Hikmetin bu maddi alemdeki temsilcisi de Meryem. Ancak üç adet Meryem var filip incilinde. İsanın eşi olan Mecdelli Meryem ön planda bu incilde. Ayrıca bu incili dikkatlice inceleyince şunu gördüm. Burada anlatılan İsa, Kuranda anlatılan İsaya bible'ın İsasından daha yakın.

Şimdi Yunus Emreye geldik. Ne diyordu: cennet cennet dedikleri, bir ev ile bir huri, ver isteyene onu, bana seni gerek seni.

Şimdi bir başka apokrif incil olan gizli yuhanna inciline (The Secret Gospel of John) bakıyoruz. Burada cennet şöyle tasvir edilmiş:

Their food is bitter; their beauty is corrupt. Their food is deceit; their trees are ungodliness. Their fruit is poison. Their promise is death.

Yunus Emrenin şiirleri küfürdür diyen Ebu Suud'u şeyhülislam yapan zihniyet sonrası Osmanlı çöküşe geçti. Yunus Emre inancında olan gnostik Hristiyanlar Avrupada gücü ele geçirince adamlar uçuşa geçti.

Aydınlanmayı Avrupada yapan insanlar inançsız değildi. Dinsizlik propagandası yapmadılar. Bilakis Katolikler ve Protestanlar karşılıklı olarak birbirlerini 'şeytana' tapmakla suçladı. O nedenledir ki mücadele kanlı oldu.

Filip incili dikkatlice incelendiğinde şunu görüyorsunuz. Maddi alemin yöneticileri kötüdür. Bu yöneticilere itaat etmeyin. Bunun bir çeşit putperestlik olduğu ısrarla vurgulanmış. Devlet de dahil olmak üzere hiçbir varlık tanrı değildir. Sadece tanrı tanrıdır. Ve sorgulanamaz olan sadece odur. Adamların demokrasi anlayışına bunun yön verdiğini düşünüyorum. Zaten aytunç Altındal da bu incilin gnostik Hristiyanlar için en önemli incil olduğunu belirtiyor demiştik.

Evet Avrupada mücadele kanlı oldu demiştik. Kanlı oldu ama sonu gnostiklerin zaferiyle bitti. Arada konuları görüyorsunuzdur. Sıradan bir işçi adamlarda BMW z4'e, mustang'e biniyor diye. Adamlar şeytana karşı hakkıyla mücadele verdi de öyle biniyor...

Konuya Yunus Emrenin o enfes şiirinden alıntı devam etmek stiyorum.

'Ölen beden imiş, aşıklar ölmez.' Bu mısra da derin düşünürseniz Enel Hak ifadesinin aynısı. Ruh tanrıdandır, dolayısıyla ölümsüzdür, dolayısıyla ben de Tanrıyım. Yalnız dikkat, bu tanrı bible'ın yani Türkçe ifadesi ile kutsal kitabın tanrısı değil. Bible'ın tanrısının kim olduğunu yukarıda uzun uzun anlattım. Adamlar bible'ın tanrısıyla bible'ın tanrısı yoktur, bu inciller insan uydurmasıdır diyerek mücadele etmedi. Bible'ın tanrısı vardır ve asıl şeytan işte bu tanrıdır diyerek mücadele etti. İşte inancın laikleşmesi de tam olarak buydu. Avrupa'nın laiklik anlayışını belki de bu nedenle bir türlü kavrayamıyoruz.