Siz hiç katil gördünüz mü ? (3. sayfa)

quote:

Orjinalden alıntı: Makif13

Hayatınızda hiç ölü bir çocuğun yüzüne baktınız mı ? Ya bir anneye oğlunun öldüğünü söylediniz mi ? Dışarıda hüzün ve merak ile bekleyen kalabalığa " maalesef kaybettik.." demenin dayanılmaz ağırlığını yaşadınız mı? Aracın çarptığı annesinin kucağından yola fırlamış 3 yaşındaki bir kız çocuğunun " annneee, annneee.." diye feryatlarını dinleyip, " annen birazdan gelecek.." derken, o annenin bir daha asla dönmeyeceğini bildiğiniz hiç oldu mu ?...

Siz hiç katil gördünüz mü ? Yurtdışındaki üniversitelerde zorlu eğitim sürecini tamamlayıp, ülkesine geldikten sonra hız meraklısı bir sürücünün tekerlekleri altında canını veren dünya güzeli bir kızı ?... Ve hızın yarattığı adrenalin fırtınasından yaşamın ölümlü yüzüne düşmüş sürücünün "ben şimdi ne yapacağım" diyen çaresiz yüzünü ??? Her gün aynada gördüğünüz suratın bir gün katil olabileceğini hiç düşündünüz mü ?

Hangi otomobil daha performanslıdır ? 0-100 arasını 7.4 saniyede mi 10.1 de mi alıyorsunuz ? En güzel makası kim atar ? Virajda yanlamak ne demektir ? Yeşil ışıkta nasıl kalkıyor hangi araçlara toz yutturuyoruz ? Hafif ticari aracım niçin 140 km hızın üzerine çıkmıyor ? Bu yollarda 90 km hız sınırlaması çağımıza uyuyor mu ??? Şehir içinde sol şeritte 120 km hızla seyreden araca sellektör yaptım ama yol vermedi adam denyo mudur ?...

Ben bir beyin cerrahıyım. Ortalama 2 günde bir trafik kazasında ölmüş yüz görüyorum. Annelere "oğlunuz ... maalesef.." diyorum. Yaşamın ince ipini saatler süren operasyonlarda bağlamaya çalışıyorum. Hüzünlü insanların ağlamalarını dinliyorum... Ölü canlar konuşamıyorlar. Konuşabilselerdi, katilin ne muhteşem bir makine olduğunu anlatacaklardı. 100 km hıza 7 sn'de ulaşmış ve bedenini 3 metre uçurmuştu, hele o spoileri ne de muhteşemdi.

Dün 6 yaşında bir kız çocuğu getirdiler. Hızperver bir otomobilin kontrolsuz sollamasında (ya da svrulmasında) aracın aynası çocuğun sol gözüne çarpmış, alnının sol tarafındaki kemikler parçalanmıştı. Kırmızı renkli yaratık kazadan sonra kaçmış kayıplara karışmıştı.... Akşam eve geldiğimde 65 yaşındaki annem arka taraftaki sokak arasındaki markete giderken, 18 yaşından küçük olduğunu tahmin ettiği iki sürücünün kalkış yarışmasına tanık olduğunu anlatıyorsu. Yaşını anlayabilecek kadar yakından görmüştü sürücüyü çünkü kulakları yırtan bir feryat ile kendisine çarpmaya santimler kala durmuştu araç....

Nedense hafif ticari araç sürücüleri tek biçim haline gelmeye başladılar. Combo'lar Caddy'ler, Partner'ler WRC'nin İstanbul ayağını yaşamaktalar her gün. Ben ise bunlara baktıkça bir katilin yüzünü görmekteyim. Ammannn bu da mı sorulur " Performans yaşamdan daha değerlidir" Yaya geçitleri ise yayaları ezmek için işaretlenmiş alanlardır.

Burası bir otomobil topiği ve bu sözcüklerin burada yeri yok. Burada performans konuşulur, hız konuşulur... İntenet kullanan, iyi eğitim görmüş bu kadar insanın yapacağı birşeyler de olamaz mı ? Bir yerden başlayıp, başlatıp kuralların herşeyden üstün olabileceğini insanlara anlatamaz mıyız. İleri sürüş teknikleri kadar emniyetli sürüş tekniklerini de yazamaz mıyız. Kırmızı'da durmanın, şehir içinde 50 km hızı geçmemenin önemini anlatamaz mıyız. Hızı kalkışı, yanlamayı yalnızca pistlerde deneyemez miyiz ? Bilmiyorum DH üyeleri olarak ortak ne gibi çalışmalar yapabilir insanları uyarabiliriz ...

Bir gün aynada gördüğümüz bu yüz de katil olabilir...

Neyse bu topiğin yeri burası olmayabilir..Emre, Serkes en iyisi siz bu topiği kilitleyin..

Edit :Son cümledeki noktadan sonraki ban kaldrırıldı

quote:

Orjinalden alıntı: Yazılımcı Online


...
Babam bikere Romanya ya gitti ve döndüğünde, trafiklerine hayret ettim dedi.

REsmen bir robot gibilermiş yaya ve sürücüler tamamen kurallara uyuyorlarmış. Belirli yerlerde yaya geçitleri var eğer yaya o çizgie basıp geçmeye niyetlendiği anda hemen durup yol veriyorlar (tabi bizim gibi şehir içinde basa bas gitmiyorlar) ama yaya , yaya geçitinde değilde yolun her hangib bir yerinden geçmek isterse hiç bir sürücü yol vermiyerek korna çalarak uyarıyormuş.
...

quote:



... . Periyodik sağlık kontorlleri olur , belirli bir zaman sonra tekrar direksiyon sınavı gibi şeler olurda insanlar bu saya de bilgilerini taze tutarlar.

...

quote:

Orjinalden alıntı: Makif13

Kısa süre içinde gelen çok sayıda mesajı okuyunca bu duyarlılığı çok sayıda kişinin içinde taşıdığını memnuniyet ile görebiliyoruz. Bu duyarlılığın satırlardan çıkıp uzun soluklu bir sivil toplum hareketine dönüşmesi gerekliliğini artık görmemiz gerekiyor. Kızını kaybetmiş bir babanın Ankara yürüyüşü gibi başlayıp bitmemeli.

1.Bilgisizlik
2.Eğitimsizlik
3.Denetimsizlik üçlüsü çözümlenmeden göz yaşlarının dineceğini düşünmüyorum.

Bilgisizlik, sürücü kurslarının vermediği (veremediği değil) eğitimin bir sonucu. Ehliyet sınavlarına Birkaç kez görevli olarak katılmış bir tanıdığım, girdiği sınavda iki öğrenciyi geçirmediği için bir daha sınavlara davet edilmediğini anlatmıştı bana. Tüm kurslar ehliyet sınavını kazandırma başarısı ile övünüyorlar ancak öğrencilerinin trafik sabıkaları hakkında maalesef hiçbir bilgi veren yok. İyiliğin ölçütü sınav komisyonunu razı etmeyle doğru orantılı.

Eğitimsizlik sanırım en zor çözülebilecek olan sorun. Aileden başlayıp, okul sürecini işine alan bir sürecin sonucu... Çözümünü açıkçası bilemiyorum. Çevremize ve kendimize saygı, ilave olarak kendimize hakim olabilmek belki de pek çok kazayı (ve de kavgayı) engelleyebilir.

Denetimsizlik belki de en kolay çözümlenebilecek olan konu. Devletin bir sorumluluğu. Bu sorumluluk konusunda devlet denetim olanaklarının kullanımı ve yaygınlaştırılması konusunda sürekli olarak uyarılmak zorunda. Bireyler de şikayet hakkını kullanmalı, şikayetlerinin sonuçlarını şeffaf bir ortamda denetleyebilmelidirler.

Notlar :

1.Lütfen acil hastalarınızı sizler hastaneye yetiştirmeye kalkmayın ve 112 numaralı telefonu arayın. Çok daha emniyetli bir yoldur.
2.Hız yaparak hasta yetiştirmeye çalışan ambulansların arkasına girip boşalan yoldan yararlanacak uyanıklar arasındaki savaşının içinde olmayın.
3.Ben de babamı 33 yıl önce trafik kazasında kaybetmiştim. Ve öldüğünde o 40 ben 12 yaşındaydım...