Şimdi Ara

Sanırım ağır depresyondayım.

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
46
Cevap
3
Favori
2.974
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
6 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 123
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • Yaklaşık 1 sene sonra tekrar gelen edit :

    16.01.2023

    Merhabalar tekrardan. Yolum foruma düştü, tekrar bir edit yapmak istedim.
    Arkadaşlar evleniyorum. Hayatıma hiçbir zaman karşıma çıkmayacak dediğim bir insan girdi. Her şeyimi değiştirdi. Hedeflerimi, hayallerimi her şeyimi. Onu o kadar çok seviyorum ki.
    Evlenme kararını alırken sadece sevgi veya saygıma bakmadım. Herkes herkesi seviyor. Bakın konuyu açtığımda da seviyordum.

    Benden tecrübesiz arkadaşlarım için bir şey söylemek istiyorum :

    Çok seversiniz, inanılmaz seversiniz. Katili seversiniz, kötü insanları seversiniz, iyi insanları seversiniz. AMA SEVERSİNİZ.

    Fakat bir nokta var; Aynı şeylere gülmediğiniz, aynı şeyleri ayıplamadığınız, aynı şeylere üzülmediğiniz, aynı etik değerlere sahip olmadığınız bir insanı seviyorsanız o ilişkiniz üzgünüm BİTECEK. Bitmek zorunda. Eğer bitmez ise hayatınız boyunca mutsuz, iğrenç bir hayat yaşayacaksınız. Başarılı olamayacak, para kazanamayacak, yaptığınız hiçbir şeyden zevk alamayacaksınız. Sadece seveceksiniz, sevişeceksiniz işte.

    Alttaki ilişkim bittiğinden beri kazandığım tüm parayı sağda, solda, barlarda, diskolarda tabiri caizze karı ve kızla yerken hayatıma evleneceğim kadın girdi ve her şey bir anda tekrar değişti.
    Bu süreçte kurduğum şirket dağıldı. Tabiri caizze iflas ettim. Çok şükür - ye girmedim fakat tüm birikimim yerle bir oldu.

    Evleneceğim kadın hayatıma girdikten sonra kendimi tam anlamıyla tokatladım ve tekrar hayata sarıldım.
    1 Şubatta nişanlanıyorum.

    Tekrar işlerime döndüm, gece hayatını bıraktım. Tek hedefim ileride evleneceğim kadın ile sakin bir hayat geçirmek oldu.
    Paranın, pulun hiçbir önemi kalmadı. Çalışmaktan bezdim, yoruldum. Savaşmaktan, çabalamaktan yoruldum. Fakat..
    TEKRAR AMA TEKRAR ÇALIŞTIM. ÇALIŞTIM. UYUMADIM ÇALIŞTIM. ÇALIŞTIM...
    Yeni sektörler öğrendim. Yeni iş modelleri öğrendim ve kendi tarzımla hayata soktum.

    Şuanda 26 yaşına girdim.


    İflas ettiğimde kaybettiğim maddiyatın 3 katını 8 ayda bugün çıkarmış oldum.
    Şimdi ise kar ediyorum ve geleceğimiz için yatırımlar yapıyorum.

    Şöyle bir bakıyorum da hayat o kadar garip o kadar farklı ki.

    Benden küçük kardeşlerime bir şey daha söylemek istiyorum.

    22 yaş ile 26 yaşın arasında dağlar ama dağlar kadar fark var arkadaşlar. 22 yaşında bunu diyen abilerime hep derdim yahu ne kadar fark olabilir? İnanın o kadar farklar oluyor ki bakış açınızda.

    Benden büyük abilerim/ablalarım içinse söyleyebileceğim tek şey "1 musibet, 1000 nasihatten iyidir." Siz ne kadar çok değer verdiklerinize iyiliği için tavsiye verseniz de inanın yaşamadıkktan sonra hiçbiri tavsiyelerinize uymayacak.

    Tekrar yolum düştüğünde umarım hayatım bu şekilde güzel gider. Herkese iyi hayatlar dostlarım, çocukluğum.

    4 Sene sonra gelen edit:

    15.03.2021

    Hayat çok garipmiş arkadaşlar. Yazdım, sildim. Tekrar tekrar yazdım ve sildim.
    Özetle; geçmeyen, değişmeyen hiçbir şey yokmuş.
    İnsan geldiği yeri asla unutmamalıymış.
    Hayatım tamamen değişmiş durumda. Maddi özgürlüğüme kavuştum. Aşağıda bahsettiğim ilişkim 4.5 senelikken sona erdi. Ve çok mutluyum.
    Sizlere bir kardeşiniz olarak tavsiye vermek istiyorum. Belki çok sıradan olacak fakat hayatınızda sizi dibe çeken, kötü etkileyen kim var ise çıkartın. Bahanelere sığınmayın. Vicdanınıza, merhametinize yenik düşmeyin. Şöyle dersem ne yapar diye düşünmeyin. O vicdanınız ilk önce kendinize çalışsın. İnanın cesaret edip yapamadığınız şeyler sizi tahmin edemeyeceğiniz kadar yükseltiyor.

    Bir 4 sene sonra, 30 yaşına girmişken tekrar görüşmek üzere





    1 sene sonra gelen edit:

    21.05.2020

    23 yaşındayım. Altta yazdığım her şey halen geçerli. Öyle yada böyle bir şekilde yaşanıyor tabi. Gelirim arttı, spora gidiyorum düzenli. Bir de köpek sahibi oldum. İlişkim halen devam ediyor.
    Her şey yine derli düzenli ve mükemmel sayılabilecek bir hayatım var. Karavanımı satıp cabrio güzel bir araç sahibi oldum.

    Ama aşağıdaki şu cümlemi tekrar yazmak istiyorum : "Şuan hayatta yaptığım hiçbir şeyden zevk alamıyorum, hiçbir şey yapasım gelmiyor."

    Bir şekilde geçiyor işte zaman. 1 sene olmuş, alışkanlık olmuş artık. Herkesin derdi kendine büyük arkadaşlar. 5 sene evvel açtığım konuları kurcaladım. Hep bir dert, hep bir depresiflik varmış ben de hayatım boyunca. Fakat daha önce hiç salmış, bıkmış ve yorulmuş hale düşmemişim. Sanırım yılların biriktirdiği yükler taşmaya başladı artık.



    Merhaba arkadaşlar.

    Başlıkta belirttiğim gibi sanırım çok ağır depresyondayım.
    Şuan hayatta yaptığım hiçbir şeyden zevk alamıyorum, hiçbir şey yapasım gelmiyor.
    Kafamı dağıtmak için balığa gidiyorum, denize gidiyorum ne bileyim tatile gidiyorum (karavanım var) fakat zevk alamıyorum.
    Şuan ben de olan imkanlar belki milyonlarca insanda yok onun da farkındayım şükretmek gerekiyor ama psikolojik olarak çok daralmış hissediyorum.
    Her gece yatarken kalbim sıkışıyor nedense. Doktora gideceğim bu kalp sıkışması için.

    Önceden beş kuruş param yokken sahilde yürürken bile mutluydum. Şimdi durumum iyi sayılabilecek derecede fakat mutsuzum.

    2 Senelik iyi giden bir ilişkim de var. Yani daha ne istiyorsun be adam?

    Hiç bir şey mutlu etmiyor beni. Psikolog bu işi çözebilir mi?


    Kendimi bir kenara bırakacak olursam şuanki içinde bulunduğum psikolojik durumum çevremde sevip değer verdiğim insanları da etkiliyor.

    Aynı durumda olan/aynı durumu geçiren arkadaşlar var mı?

    22 Yaşındayım.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Literarys -- 18 Ağustos 2023; 17:39:40 >







  • parayı illegal yolla mı kazandın?
  • quote:

    Orijinalden alıntı: SATANIST

    parayı illegal yolla mı kazandın?
    Hayır çok önceden illegal bir işe yönelmiştim fakat çok geçmeden bıraktım.

    Şuan tamamen emeğimle kazanıyorum hocam.
  • Aynı yastayiz ben de çoğu şeyden zevk almıyorum bence depresyon değil zamanla insan yaptığı şeylerden eskisi kadar zevk almaya biliyor bir şekilde yeni eğlenceli şeyler bulman lazım

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: vendetta1.6

    Aynı yastayiz ben de çoğu şeyden zevk almıyorum bence depresyon değil zamanla insan yaptığı şeylerden eskisi kadar zevk almaya biliyor bir şekilde yeni eğlenceli şeyler bulman lazım
    Yani çok kötü bir durum bu hocam. Ergenliğe sanki yeni girmişim gibi. Hayat çok anlamsız geliyor. Yolun başında böyleysek ilerleyen günlerde ne oluruz diye insan düşünmüyor değil.
  • Hocam herkes zaman zaman bu tarz durumlar yaşayabiliyor ama 1 aydan uzun süredir bu devam ediyorsa kesinlikle psikolojik destek alman gerekiyor.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: dsaewq

    Hocam herkes zaman zaman bu tarz durumlar yaşayabiliyor ama 1 aydan uzun süredir bu devam ediyorsa kesinlikle psikolojik destek alman gerekiyor.
    Hocam yaklaşık 1 senedir bu durum içerisindeyim.

    En kısa zamanda iyi bir psikoloğa gitmeyi düşünüyorum.
  • Psikolog tavsiye etmem, sana ilaç verip gönderecek, sonra da uyku ve dikkkat sorunlarıyla ilaç bağımlısı konusu açarsın.
    Her zamanki etkinliklerin dışında birşeyler yapmayı dene,
    Kafa dengi arkadaş ara,
    Kitap oku, alışkanlığın yoksa başta sıkılırsın ama devam edersen hayat kaliteni artıracak şeyler bulursun ve kendini geliştir, hayal dünyanı renklendir,
    Sosyal ortamlara gir,
    Sosyal etkinliklerin müthiş bir iyileştirici gücü var
    Deprasyon için daha çok çok gençsin.

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: november27

    Psikolog tavsiye etmem, sana ilaç verip gönderecek, sonra da uyku ve dikkkat sorunlarıyla ilaç bağımlısı konusu açarsın.
    Her zamanki etkinliklerin dışında birşeyler yapmayı dene,
    Kafa dengi arkadaş ara,
    Kitap oku, alışkanlığın yoksa başta sıkılırsın ama devam edersen hayat kaliteni artıracak şeyler bulursun ve kendini geliştir, hayal dünyanı renklendir,
    Sosyal ortamlara gir,
    Sosyal etkinliklerin müthiş bir iyileştirici gücü var
    Deprasyon için daha çok çok gençsin.
    Hocam işte sorunda burda. Yukarıda yazdığınız şeyler mükemmel şeyler insan açısından.

    Hepsini yapabilecek imkanım, çevremde var fakat ben hiçbirinden zevk alamıyorum.

    Festivallere gidiyoruz arkadaşlarla, kamplara, balığa, ne bileyim yaşadığım yer Antalya bir de yapılacak aktivite çok fazla.

    Fakat ben nereye gitsem sıkılıyorum, bunalıyorum, mutsuz oluyorum.

    Kendime soruyorum mal mısın sen diye ama işte anlam veremiyorum.




  • Farklı uğraşlar edinmeye çalış.Evde fazla tıkılı kalmamaya çalış.Ben de buna benzerini yaşayıp bodybuildinge başlayıp zamanla atlatmıştım.Dediğim gibi yeni uğraşlar aşmayı kolaylaştırıyor.Bir psikoloğa da görünmekte fayda var.Çünkü aklına saçma sapan şeyler yapmak gelebiliyor öyle zamanlarda.Depresyon başlangıcı gibi bir olay da olabilir. Git bir görün...
  • patlat bi osbir
  • november27 N kullanıcısına yanıt
    Ağır depresyon denilen şey orada yazdığın hiçbir aktivite ile iyileşmez. konuyu açan kişi için demiyorum , ağır depresyon yaşayan birine "sosyal ortamlara gir , kitap oku " vs. demek cahilliktir.

    konuyu açan arkadaş , bir psikoloğa görün gerekirse seni psikiyatriste yönlendirir. ilaç tedavisi verirse de korkma , doktor kontrolünde kullan.
  • 22 yaş uğursuzluğu sanırım. bende de anksiyete var. psikologa gidebilirsin. yukarda bi arkadaş demiş psikolog ilaç yazar yok şöyle olur böyle olur diye ama psikolog ilaç yazmaz, psikiyatr ilaç yazar. maddi durumun iyi madem git bi psikologa 1-2 seans. hoşuna giderse devam edersin olmazsa psikiyatr gidersin. vereceği ilaçtan da korkma yeterki doğru ilacı ve doğru dozu tutturun.

    her ilaç her kişide farklı etkiler ve farklı yan etkiler oluşturur, denemeden ve uzman yardımı almadan bilemezsin. psikiyatr olabilmek için nerdeyse 10 senesini vermiş ve bu işin uzmanı olmuş kişilere güvenmek varken, ay depresyondayım ay şunum var bunum var diyip normalde hiçbir sorunu yokken antidepresan kullanmış kişilerin ayyy ilaç kullanma ay bağımlılık ay uyku sorunu ay dikkat sorunu diye sızlanmasını kesinlikle dikkate alma.
  • iyi birisiydim kullanıcısına yanıt
    Birilerine cahil derken kendin cahilliğin en büyüğünü yapmışsın.Birincisi bu arkadaşa "depresyon" teşhisini nasıl tak diye koyuverdin.Depresyon'un seviyeleri vardır ve başlangıç seviyelerindekiler için psikiyatrlar bile fazla ilaç önerme yoluna gitmezler.Çünkü bu ilaçların bir de ciddi yan etkileri vardır.Burada kimse psikiyatr'a gitme demedi zaten.Kaldı ki bu hastalık yeni çağın hastalığı değil,geçmişte de vardı ve buna yakalanan insanlar neler yapıyordu arkadaşım?Psikiyatr olmadığı zamanlar herkes bu hastalıktan dolayı intihar mı ediyordu?İnsanlara cahil derken cahilliğin en büyüğünü yapmak da ayrı bir gülünçlük.
  • Bence doomer olmuşsunuz hocam :(
  • Tükenmişlik sendromu:-?

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • Ilaç kullanmanı tavsiye etmem antidepresan kullanan akrabalarim dolu yan etkileri faydasından beter

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Psikolog ilac vermez psikiyatrist ilac verir.

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • Önceden zevk aldıgın şeyler artık anlamsız geliyordur.yeni seyler gerekiyor olabilir.belkide elde ettigin seyler seni mutlu eden seyler degildi. bir psikologa gorun

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Hep aynı şeyleri yapmaktan sıkılmış olabilirsin farklı şeyler dene
  • 
Sayfa: 123
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.