Bugün ayağımda oluşan bir zedelenme sonucu bulunduğum ildeki ortopedi servsine gittim. Doktor önce röntgen istedi , yarı topal halimle başka binadaki röntgen çektirme yerine gittim . Ordan aynı şekilde geri doktorun yanına geldim. Röntgen filmine baktı ve hiçbirşey söylemeden ayağını alçıya alacaz sonrasında tomografi istiyorum dedi. Alçıya aldırdım ayağımı üstüne basmamak gerek tabi ki. Hemen hasta içindeki medikalciden koltuk değneği aldık 300 tl ordan girdi. Sonra tomografi çektirmek için yine o uzaktaki binaya koltuk değnekleri ile gittim baya bi efor sarfederek. Oraya vardığımda tomografi için randevu almam gerektiğini öğrendim. Sonrasında ana binaya yeniden döndüm. Ordan randevu aldım gecenin 12 sine verdiler . Birazdan yine o lanet binaya gidecem. Sağlık sistemi hem hastalar hem de sağlık çalışanları için o kadar kötü durumda ki anlatılacak gibi değil. Maalesef bende bi sağlık çalışanıyımmm. Bu gün cidden özel hastaneye gitmediğim için pişmanımm. Ve hala ayağımda ne sıkıntı var bilmiorumm. V e tüm bunları yaparken yalnızdım . O binalar arasında dolanmak cidden ölüm gibiydi o haldeykennnn. Yani hasteneleri insanların rahat kullanabileceği şekilde ergonomik tasarlamak çok mu zorrr. Çok doluyum arkadaşlar çokkkkk.
7 |
Abilerim kardeşlerim öncelikle merhabalar Ben 22 yaşındayım bu yaşıma kadar ne öyle samimi kız arkadaşım oldu ne de sevgilim , açıkçası olmasını da çok istemedim. 8 ay bı siteden bı kızla konuşmaya başladık konu konuyu açtı falan onunda hiç ilişkisi olmamış ama sadece arkadaş olarak konuşuyoruz. Sonra bu hanımefendi sitedeki hesabını kapatırken benden Twitter hesabımi istedi daha sonra Instagram hesabımı daha sonra WhatsApp telefon numaramı istedi. Yani sürekli olarak iletişimi daha ileri taşıdı. Yeri geliyor sabahlara kadar filan mesajlasiyoruz ama bazenleride muhabbet pek ilerlemiyor ama genel olarak epey konuşuyoruz. Şimdi ben bu kızdan epey seviyorum ama ona sevdiğimi açık ve net şekilde söyleyemiyorum. Bazen gelecekten falan konuşuyor oluruz mesela işte nerede çalışmayı filan düşünüyorsun diyor bende belli olmaz filan diyom kendi şehrini öneriyor ben varım yabancılık çekmezsin diyor. Aslında onunda bana karşı biseyler hissetdigini düşünüyorum ama ben cesaret edip söyleyemiyorum. Haliyle oda demiyor ama ima var gibi. Doğum günümde hediye falan da yolladı bu hanımefendi. Ama aklımı kurcalayan tek konu bu hanımefendi bana ben yazmadan yazmıyor gerçi pek fırsat vermiyorum ama , bu işin oluru mu böyle sürekli erkek mi yazar bilmiyorum. Birde son zamanlarda pek uzun sürmüyor konuşmalarımız ,anlatacak pek biseyimiz kalmadı ee malum karantina anlatacak yeni olaylarda pek olmuyor. Sürekli konuşmak istiyorum ama konuşacak pek bişey bulamıyorum. Sizce nolur bu durum bir ilerisi var mı? Söylemeyi unuttum yakın ama farklı sehirlerdeyiz . Hatta birkaç kere gel filan dedi ama ekonomik durumum pek olmadığı için bahaneler uydurdum. Bir yol gösterin bana nolur. Kıza söylemekten çekiniyorum birazda ya duygularım karşılıksızsa diye. Kusura bakmayın epey karışık yazdım. |
