-----------NEDEN VARIZ------------ (40. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: 1881-1938

3 İnsan daha uzuuun yılkar evrlmeye devam edip çok üstün varlıklr haline grlebilir. 1-2 milyar yıl sonraki insanlar evrene hükmedebili bile belki.

- Hükmedemez çünkü Allah'ın belirlediği kapasite de ilerleyebilirsin. Piramitler yapılmasının amacı elektrik üretmekti. Mısır da yapılan altınlarda ki işlemeler bunun kanıtı. Teknoloji ilerlemişken tufan geldi hepsi yerle bir oldu.



2 Evrim Teorisi tamamiyle hikaye.

- Maymunlardan evrimleştiğimiz söylenmekte. Kuran diyor ki İsrailoğullarından bir kısmının lanetlendiği belirtilmekte bunların da maymuna döndüğü

1 Yaratılışta ki amaç

- Toprak ve suda ki elementlerin bir araya gelişinden oluştun. Cinler gibi insanlarda yaratıldı. HZ. Adem ile HZ Havanın yaratıldı ve yasak meyveden yenildiği söylenmekte. Yasak meyve aslında cinselliğin olduğu bu cinsellikten de çocukların dünyaya geldiği ve şeytanın bunu sebep olduğu ve cezalandırılmak için dünyaya gönderildiğimiz ve dualarla affedilip yeryüzünde kaldığımız yönünde.Ne kadar doğru ne kadar yanlış bilmiyorum. Allah bu yazılarımdan ve insanların kafasında oluşacak soru işaretlerinden dolayı beni affetsin.

quote:

Orijinalden alıntı: Polydos

quote: Orijinalden alıntı: krstarica quote: Orijinalden alıntı: Lokomatif Portakal quote: Orijinalden alıntı: krstarica quote: Orijinalden alıntı: kesnek quote: Orijinalden alıntı: JackGhosen quote: Orijinalden alıntı: kesnek Özet: Neden varız? Niye akıllıyız? Öncelikle adminlerden ricam konunun kapatılmaması.Yorum yapacak arkadaşlardan da ricam konunun kapatılmasına sebep olacak şeyler yazmamaları. Sadece biraz kafa yoralım istiyorum. 1-yaratıldığımızı varsayalım. Yaratıldık ama neden? Niçin bir yaratıcı bizi yaratma gereği duydu? age of empires oynamak gibi bir şey mi bu. Can sıkıntısı mı nedir ? islama göre Kuranda ancak bana kulluk etsinler diye yarattım deniyor. Ama nedenbir Tanrı insanların ona kulluk etmesini istedi? Tanınmak mıydı amaç. Özellikle semavi dinlerde ödüle ulaşmanın koşulu iyi işler yapmaktan ziyade Tanrıyı tanımak,onun rızasını kazanmak. Bu koşul sağlandıktan sonra iyi işler yapıp kötülüklerden kaçınmamız isteniyor 2-Evrim. Eğer canlılık herhangi bir şekilde kendiliğinden başladı diyelim. Evrildik ve bizler oluştuk.Yani en mükemmel zekaya sahip canlı biziz şuan dünyada.Peki bu bilince nasıl sahip olduk.Şuan sorgulayan gelişen bir biz varız dünyada.Dünyayı evreni sorguluyoruz ama neden? Evrim hakkında çok detaylı bilgim olmdığını belirteyim. Sadece şöyle bir teori duymuştum. Bir kaplanın keskin dişlri.bir çıtanın hızı vs. Doğada yaşamda kalması için gerekli özellikler ama insan hızlı koşmasıyla veya güçlü kollarıyla hayatta kalamazdı bu yüzden zekası geliştikçe gelişti ve kendini koruyacak aletler falan ysptı... ama burada da aklımıza şu geliyor. Neden bir king konga evrilmedik. Çok güçlü devasa bir canlı olabilirdik. Ya da ortak atalarımız iki kola ayrılmayıp sadefe şempanze yönünde evrilebilirdi Şuan biz neden varız? Neden düşünebiliyoruz? Niye sorguluyoruz? Eğer biz de dşünemeyen varlıklar olsaydık bu dünyanın anlamı olur muydu? Ortalıkta dolaşan aslanlar zürafalar yaşayıp gidecekti. Ve hiçbiri yanımızdaki galaksileri bilemeyecekti. Hiçbir güneş sistemini bilmeyeceklerdi.Böyle de olsaydı çok anlamsız olurdu. Yani dnyanın ve evrenin akıllı bir varlık için oluşmuş-oluşturulmuş olması gerekiyor Bir de şu ihtimal var. İnsan daha uzuuun yılkar evrlmeye devam edip çok üstün varlıklr haline grlebilir. 1-2 milyar yıl sonraki insanlar evrene hükmedebili bile belki. Müslümanım çok şükür ama şunu düşününce kafayı yer gibi oluyorum beyin kıvrımlarım acıyor resmen... "Allah doğurmamış ve doğurulmamıştır" İhlas Suresi Allah insanları yaratmadan önce ne yapıyordu ? Eğer melekler, şeytanlar ve cinler varsa onları yaratmadan önce ne yapıyordu ? Hiç birşey yokken bile tek başına var olan bir varlık düşünüyorum sonra 1 milyar yıl geri gidiyorum, 1 daha... Onu doğuracak bir varlık bulamıyorum, daha geri gidiyorum, daha geri gidiyorum, en geriye gidiyorum. Zihnim daha geriye gidemiyor ama o varlığın nasıl oluştuğunu düşünürken kafayı yer gibi oluyorum. Düşünsenize zaman kavramı yok, yok kavramı bile yok ama bizleri yaratan yaratıcı var ve nasıl var oldu bilmiyoruz. Bu durumda VAR olmak ya da YOK olmak kavramı da yok demek geliyor içimden ama şuan klavyeye bastığım parmakları görüyorum. Şimdi bir ateistin bana zaten YARATICI diye birşey yok diyeceğini biliyorum o yüzden onlar da şunu düşünsün. İnsanlar evrim geçirmeden önce, dinazorlardan önce, big bangden önce, ilk maddeden önce ne vardı ? İlk madde yokken var olan yokluğu bana resmedebilecek ateist buyursun gelsin. Ben de şimdlik müslümanım ama varoluşumuz hakkında en akla yatan teori evrim diye düşünmye başladım. Yaratılış fikri çok basit. Yaratıcı insanı yarattı dünyaya koydu.bu kadar.Şempanzelerle maymunlarla dna ımızın bu kadar benzemesi tamamen bir imtihan vs. Saçma gelmeye başladı. En basitinden lisede solunumu öğrendiğimizde glikoliz enzimlerinin tüm canlılarda bulunması aynı kökten geldiğimize bir delil diye düşünmüştüm.Evrimi evreni araştırdıkça her şey akla uygun gelmeye başlıyor. Üstelik o raslantısal olaylar sanıldığı kadar ihtimal dışı şeyler de değil. Bütğn bunların yanında bir de felsefeyle ilgilendim.Genelngeçer ahlak yasaları,vicdan.Vs. aslında iyi insanlar olmak için bir tanrıya bir cehennee inanmamıza gerekte yoktu. Son olarak son cümlen için de şunu söyleyeyim.Evren hep vardı. Ezeli ve ebedidir. Yani evreni de sonsuz kabulnediyoruz günümüzde dimi? Aynu tanrı gibi. Düşnünce tanrıda pek farkınyok gibi.Tanrıyı sadece doğrulmamıştır kabul ederek kökenini arayamıyoruz diye işin içinden çıkıveriyoruz. Evren =tanrıdır belki. Panteizm. Peki bir şeyler tesaduf eseri oldu diyelim denk geldi insan oluştu çevremizdeki canlılar oluştu değil mi? Peki insanlık bu gezegende var olduğundan beri neden tek bir küçük canlı bile yoktan var olmadı? İnsanlıktan önce ya da insanlık yokken mi bütün tesadufler mucizeler gelişti? Neden bir televizyon gibi basit bir bileşen elektronik cihaz bile bir rastlantı sonucu oluşmuyor da insan gibi bedeninin her noktası inanılmaz bir mekanizma ve hassasiyette çalışan tesadufi bir canlı oluşuyor. İnsanlık bu noktaya tesadufen gelmiş mi hiç baktın mI? Bırak elektriğin icadını, ateşin bile yanması bir takım zor şartların oluşumu sonucunda yanıyor, ve tesadufen yanmıyor iken canlılar tesadufen oluşabiliyor. Kusura bakmayın ama evrim teorisi çok gereksiz ve saçma bir şey. Bilimin en birinci kuralı madde yoktan var olamaz iken insanların yaratıcı yok diyip tesaduf demesi bana çok saçma geliyor. İnsandaki DNA dizilimindeki bir sıranın milyonlarca kodon arasında değişmesi insan denen sistemin çökmesine sebep olurken bu kadar kattrilyonlarca tesadufun bir araya gelişmesini dahi tesaduf kabul edinde ortamdaki uyuma hiç mi bakmıyorsunuz? Ekolojik dengeden bir bitkiyi çıkarın tüm canlılık yok olur, dünya nufusundaki arıların bir kısmı ölmesi halinde tüm insanlık nesli hatta canlılık yok olma tehlikesiyle karşı karşıya kalırken tesadüf demek çok saçma; saçma çünkü hadi insan katrilyonlarca tesadufi bir orantı içerisinde oluştu arkadaş çevrendeki afedersin kadın ve erkeğin üreme organlarının şekilleri bulundukları konumları bile tüm bu 1 insan için oluşan sonsuz derecedeki tesadüfi oluşumun dışındaki bambaşka bir tesadüfi olay olarak karşına çıkıyor afedersin o üreme organı kadının erkeğin farklı yerinde olsa insanlık üreyemeyip yok olur. Hadi bunlarda olsun yav, köpeklere, hayvanlara , denizdeki canlılara bak hepsinde aynı sistem aynı oran, sen kağıda bir hayvan resmi çizerken bile hata yapıyorsun tesaduf eseri resim çizemezken bir köpeğin ağzındaki dişleri müthiş derecede inanılmaz kapanma kavis düzenini hiç incelediniz mi? O dişlerden biri bile biraz uzun olsa o hayvan ağzını düzgün kapatamaz. Her şey nasıl tesadüfen oluşsun bunun aklımantığı olamaz bunu savunan düşünmeyen insandır bu çok net. Evrenin bir yaratıcısı yok demek, Güneş yok demekle aynı şey. Evet, Tanrı apaçık bazı şeyleri ortaya bilerek koymamış o onun bileceği iş, onun hikmetidir. Bizim sınanmamız isteniyor tarafınca eğer ki bilmemizi isteseydi amaç sınanmak olmasaydı, dini kitaplara gerek yoktu hiç zaten içgüdüsel olarak bizi kendine itaat edecek şekilde direk kodlardı, ve ona itaat ederdik. Pek tabi bu düşünemeyen canlılar olması gibi bir hayvanı doğar doğmaz atın suya en doğal bir yüzücü olarak nasıl yüzeceğini görün bunu Tanrı ona kodlamış çünkü aynı şekilde bizede kendi varlığını kodlardı. Demek ki bazı şeyler muallakta ikilemde kalınmasını bu dengenin sınanmak adına en güzel denge olduğunu tüm evren için uygun görmüş. Tüm bu tesadüfler sırf canlıların oluşumu için bile gerçekleşse arkadaş gezegen şartlarıda önemli bak bugun bir tane bile dünya üzerinde yaşayan canlı uzaydaki bir gezegende yaşayamıyor. Oradaki ihtimallere gaz, oksijen, atmosfer dengesine girmiyorum bile. Güneşin bile uzaklığı işin içine tesaduf girdiğinde ne kadar uç bir rastlantısal oran çıkıyor. Ay eğer şu an dünyadan birden 10 km uzaklaşsa o sonsuz genişlikteki uzayda dünyadaki hayat biter. Okadar çok tesaduf varki, ama nedense sen bu kadar büyük tesaduflerın gerçekleşeceğine inanabiliyorsunda atıyorum hiçbir konuda bilgin olmyan okuldaki bir sınava girip sorulara sallama cevap yazdığında bile geçemeyeceğine baştan emin olabiliyorsun . Bu da YARATICININ işte insanlığa cilvesi bu ikilem olmasaydı Tanrı kendi varlığını direk zaten ifşa etmek istese yapardı. Birincisi, evrim canlılık tesadüfen oluştu demez. Evrim canlı vardı sonra evrim geçirdi der. Gerisi onu alakadar etmez. Canlılığın nasıl oluştuğuna dair şu an kesin bir şey söylemekte mümkün değil. Nitekim varsayalım canlı tesadüfen oluştu. Mümkündür. Neden şu an olmuyor, çünkü canlılığın oluştuğu anki dünyayla şu anki dünya aynı değil. O zaman dünyanın içinde bulunduğu şartlar öyle garip ve abuk ki. Kimyevi bir çorba misali ne nerde noluyor belli değil. Acayip bir ortam. O yüzden o kadar çok değişken var ki bir sürü şey canlılığın oluşmasını tetiklemiş olabilir. Şu an dünya o zamanki gibi olmadığından şu an böyle bir şey olmuyor. Bir televizyon rastlantı eseri oluşmaz çünkü televizyon canlı bir organizma değil. Televizyon değişim de geçirmez çünkü televizyon canlı bir organizma değil. İnsan tesadüfen oluşmadı evrim sonucu oluştu. Ve bu milyonlarca yıl aldı. Evrim teorisi çok gereksiz ve saçma bir şey demen bir şey ifade etmiyor. Bugün bilimsel çevrede evrim teorisi %99 kabul edilmiş bir şeydir. Evrim teorisini temel alan bir sürü araştırma yapılmaktadır vs vs. Bunları bilmemen imkansız zaten. Madde yoktan var olmuyor zaten. Dünyada hazır tonla madde var. Bir bitki türü yokolsa dünya yokolmaz. Halihazırda her yıl binlerce tür yokoluyor yerine yüzlerce yeni tür ortaya çıkıyor. Zamanında olmayan türler bu gün var. Bugün olmayan türler zamanında vardı. Dinozorlar yokolunca dünya yok mu oldu? Evrim tesadüfen işleyen bir mekanizma değildir. Mutasyonlar tesadüfidir. Doğal seçilim tesadüfi değildir. Doğal seçilim uygun olana gider. Yani sence ikisinin de aynı üreme organına sahip olması durumunda üremeleri imkansız olmaz mıydı? E o zaman evrim bu durumda bir şeyler yapmak zorunda ki canlılığın nesli devam edebilsin. Öyle köpeğin dişi biraz uzun olsa şöyle olur şu böyle olsa böyle olur tamamı sallama. Yok öyle bir şey. Ayrıca yılda kimbilir kaç bin tane özürlü hayvan doğuyor. Özürlü insan doğuyor. Bu genetik yanlışlık olduğunda bu hayvanlar ya yaşayamıyor ya da dışarıdan bir müdahaleyle yaşayabiliyor. Yani öyle mükemmel filan bir durum yok. Hadi diyelim dediğin gibi tarihin bir zamanında bir köpeğin tüm dişleri öyle gelişti ve ağzını kapatamadı. O zaman o hayvan ağzını kapatamadığı için üreyemeye bile fırsat bulamadan ölecek. Doğal yaşamdan seçilim sonucu elenecek. Sonuçta ortam eli yüzü düzgün köpeklere kalacak. Varsayalımki Tanrı dediğini yapıyor. Varsayalımki Tanrı evrim mekanizmasını oluşturdu. Ve bunun görülebilirliğini sınav dolayısıyla çok kısıtlı yaptı. Şimdi sen diyorsunki abi muazzam her şey süper nasıl evrim olacak imkansız diyosun Tanrının gücünü kısıtlandırıyorsun. Halbuki belkide Tanrı bütün bu zıtlıklara rağmen evrimi yarattı(ha zıtlık yok orası ayrı), senin de ona inanmanı istiyor. Bunu da sınav olarak koydu. Sen şimdi inanmıyosun diye cehenneme gidecen. Hoş mu? İnanmayan neden cehenneme gidesin ki demişsiniz ayrıca hoş olur mu? Zaten savaş onun savaşı mücadele sınav onun sınavı, tüm semavi dinlerdeki ortak payda budur. İnanmayan tabi cehenneme gidecek, sınav ve amaç o ise, bu onun iradesinde olan bir şey çünkü tıpkı kötülük ve iyilik yapmak gibi. İnanman için çok seçenek sunuluyor hepsini geçtim inanmamak sırf korkumda olurdu, semavi dinler olmasaydı bile çünkü 70 yıllık muhtemel ömrümde, bir kimseler gözünde eğer ki Tanrı yoksa aptal düşmeye razıyım sonunda en fazla 70 yıl aptal olarak anılırım inançsızın gözünde ama ya varsa, ebedi bir cehennem ve huzursuzluk o zaman inanmayanların kapısını çalacak her halükarda inanç bir şey kaybettirmez. Ama inançsızlık çok şey.

Yani tamamen çıkar için inanıyorsunuz.Yazdıklarınızdan bu çıkıyor.

quote:

Orijinalden alıntı: Sakuragi Hanamichi

bu sorunun cevabi her seyden once ne vardi sorusuyla ortusuyor. bunu su an bilemiyoruz. ama hayvanlardan farkli bir canli turu degiliz onu biliyorum

quote:

Orijinalden alıntı: 1881-1938

O kadar alakasız şey yazdıım cevap attın son mesajıma bir cevap yaz sana zahmet

quote:

Orijinalden alıntı: mural555

Allah, kainatı yaratmadan önce ne yapıyordu?
Bu sorunun temelinde "zaman" ve "ezel" kavramlarının yanlış değerlendirilmesi yatmaktadır. İnsan, zaman ve mekân içerisinde yaşadığı için her hâdise ve hakikati zaman ölçüsüne göre değerlendirmekte ve ezel kavramını da zaman içinde düşünmekle yanlış bir kıyas yapmaktadır. Bu soru böyle yanlış bir kıyasın neticesidir.


"Zaman", mahlûkatın yaratılması ile başlayan ve içerisinde "olaylar zincirinin birbirini takip etmesi", "mahlûkatın birbiri ardınca akıp gitmesi" gibi hadiselerin cereyan ettiği mücerred bir kavramdır. Bütün mahluklar, bu zaman nehrinin içerisinde daima hareket etmekte ve akıp gitmektedirler. Mevcudatın yaratılması, değişimi, yaşlanması ve ölümü hep bu nehir içerisinde cereyan eder.


"Geçmiş, şu an ve gelecek" olmak üzere üçe ayrılan zaman, nisbî yani göreceli bir ifadedir. Yaşadığımız an, bir an öncesine göre gelecek idi, bir an sonrasında ise geçmiş olarak isimlendirilecektir. Bu ve benzeri bütün nisbetler ve izafetler mahlûkata göredir. Yâni, "asır, sene, gün, dün, bugün, yarın..." ancak mahlûkat için söz konusudur.


Ezel'e gelince, ezel zaman itibariyle bir sonsuzluk demek değildir.


Ezelde "geçmiş, şu an, gelecek, mekân ve mahlûk" yoktur. Zihin ezel hakkında bir zaman silsilesi tasavvur edemez. Zaman "devir, asır, yıl, ay, gün, saat, saniye, an..." gibi birimlere taksim edildiği halde, ezel için böyle bir taksimat yapılamaz. Ezel için bir başlangıç noktası da tasavvur edilemez.

Ezel, mutlak varlığın ancak mekân ve zamandan münezzeh olan Allah’a mahsus olmasından ibarettir. Bu gerçeği, Peygamber Efendimiz (asm.) "Allah vardı; beraberinde başka birşey yoktu."(1) hadîsi ile beyan buyurmuştur.


O halde Cenâb-ı Hakk'ın ezelî olması demek, O'nun kıdemi demektir. Yâni, “yegâne ve tek bir" olan O Vâcib-ül Vücud'un“evveliyetine bir başlangıç olmadığı” manasındadır.

Cenab-ı Hakk’ın ezeliyeti, devam ve bekası hâdiselerin zaman içerisinde akışı şeklinde düşünülemez. O’nun kıdem ve bekâsı hakkında zaman, boyut, silsile, geçmiş zaman, şu an ve gelecek söz konusu değildir. Öyleyse, zaman kavramı maziye doğru hayâlen ne kadar uzatılırsa uzatılsın Cenâb-ı Allah'ın ezeliyeti ile mukayese edilemez. Zamanın başlangıcından geriye doğru hayâlen gitsek ve şu kâinat gibi milyarlarca kâinat daha yaratıldığını düşünsek bu hayâli ve vehmî zaman yine Cenâb-ı Hakk'ın ezeliyeti ile beraber olamaz ve O'nunla kıyasa girmez. Zira, böyle bir mukayese, Kadîm'i (evveli olmayanı) hâdis (sonradan yaratılan) ile, mahlûku Hâlık ile, sonu olanı, sonsuzla mukayese etmek demektir.


Bu açıklamalardan anlaşılacağı gibi; Cenâb-ı Hak Kadîm'dir, ezelîdir; zaman ise mevcudatın yaratılması ile başlamıştır. Mevcudat yaratılmadan önce zaman yoktu ki, Allah hakkında böyle bir soru sorulabilsin.


Bu soru ancak şöyle sorulabilir:

"Ezelde Allah vardı. O'nunla beraber hiçbir şey yoktu. O halde ezelde Allah ne yapıyordu?"

Bu soruya cevap vermeden önce şunu ifade edelim ki, ezelde bir şey yapmak Cenâb-ı Hakk'a -hâşâ- vâcib olmadığı gibi, birşey yapmamak da O'nun için bir noksanlık değildir. Zira O, mahlûkatı yaratmasa da sonsuz kemâldedir. Yâni, mevcudatı yaratmakla kemâlinde bir artış, yaratmamakla da bir noksanlık olmaz.


Bu kısa açıklamadan sonra, söz konusu soruyu iki maddede cevaplandıralım:


1) Cenâb-ı Hak ezelde, kendi Zâtını, ulûhiyyetine mahsus izzet ve azametini, cemâl ve kemâlini bizzat müşahede ediyordu. Kudsî Zâtını ulûhiyetinin şanına uygun bir surette hamd, tenzih ve takdis ediyordu.


Allah’ın zâtını kemâli ile bilmek ancak O'na mahsus olduğu gibi, kendisini kemâliyle takdis ve tahmid etmek de yine O'na mahsustur.


Marifetullah'ta en ileri mertebede olan Peygamber Efendimiz (asm.) mi'râc mucizesi ile Allahü Azîmüşşân'ı bizzat gördüğü halde O’nu hakkıyla bilmek ve lâyıkıyla takdis ve tahmid etmekteki aczini şöyle itiraf etmiştir:


"Seni noksan sıfatlardan tenzih ederim. Ben seni lâyıkı vechi ile bilemedim. Sana hakkıyla şükredemedim. … "(2)


Diğer bir hâdis-i şeriflerinde ise "Sen kendini sena ettiğin gibisin." buyurmuştur.(3)


2) Cenâb-ı Hak mukaddes varlığına, kudsî sıfatlarına ve esmâ-i İlâhiyesine tecelligâh olacak eşyanın hakikatlarını, mahiyetlerini, plân ve programlarını, manevî miktar ve suretlerini ezelde dâire-i ilminde takdir ve müşahade etmekteydi. (4)


O Zât-ı Zülcelâl, lütuf ve keremi ile dâire-i ilmindeki bu mahiyetlere harici vücud giydirmeyi irâde buyurdu. Ve "kün" emrini verip mevcudatı halk etti. Bu halk ve icad mahlûkat için bir ihsan, lütuf ve ikram idi. Yoksa, mahlûkatı yaratmakla O Zât-ı Akdesin kemâlinde bir artış olmamıştır.

Şu hususu önemle belirtelim ki, Cenâb-ı Allah'ın gerek kendi zâtını müşahede etmesi, gerekse ilmindeki eşyanın mahiyetlerini takdir ve tanzim etmesi zaman içinde değildir. Yâni bunlar bir zaman silsilesi içerisinde düşünülemez. Ezeldeki bu müşahede, bu takdir ve tanzimi insan aklı idrak edemez. Bunun hakikatine ne bir melek-i mukarrebin, ne bir nebiyy-i mürselin idrâk ve marifeti kavuşabilir. Bu hakikat, ancak Allah’ın malûmdur.

ipnotlar:
---------------------------------------
(1) Buhârî, Megâzî, 67, 74, Bed'u'l-Halk 1, Tevhid 22; Tirmizî, Menâkıb, 3946.

(2) Elmalılı Hamdi Yazır, H.D.K.D., Cilt 2, S:405.

(3) Ebu Davud, Salat 340, (1427); Tirmizi, Da'avat 123, (3561); Nesai, Kıyamu'l-Leyl 51, (3, 248-249)

(*) Merhum Elmalılı Hamdi Efendi'nin ifadesiyle, Allahü Azîmüşşân ezelde "inayet-i ezeliyesini, yani âlem-i takdir, halk ve icad fiillerini isdar ediyordu. Diğer bir tabirle "kün" emrini veriyordu. Âlemin yaratılması bunu takip etti. Binaenaleyh halk ezelî, mahlûk zamanî oldu."

quote:

Orijinalden alıntı: 1881-1938

Şu an bilimin bile bilmediği ve kuran da bahsedilenlerin bile yeni yeni ortaya çıktığını düşünürsek. Evrim teorisinin hikaye olduğunu anlayabilirsin.
Evrim teorisi bilimin değil, bilgisizliğin getirdiği hayal ürünü ve ideolojik bir teoridir.

Örneğin insan, bir protein karşılaştırmasına göre tavuklara, bir diğer karşılaştırmaya göre nematod solucanlarına, bir başka analize göre de timsahlara ya da kanguruya benzer çıkıyorsa ve bu canlılar arasında evrimsel bir ilişki kurulamıyorsa insanın bu canlılardan herhangi birinden ya da başka hiçbir canlıdan evrimleştiği öne sürülemez.
Haydi açıkla

quote:

Orijinalden alıntı: kesnek

quote: Orijinalden alıntı: Lokomatif Portakal quote: Orijinalden alıntı: kesnek quote: Orijinalden alıntı: Lokomatif Portakal quote: Orijinalden alıntı: kesnek quote: Orijinalden alıntı: tyrant1907 Allahın biz bahşettiği akıl bu kadar derin mevzuları anlamamız için yeterli değil maalesef, fazla derine inersem kaybolursun kardeş o yüzden boşver dalma bu kadar derinlere O zaman agnostisizm en mantıklısı gibi çünkü eğer aklımız tüm meseleleri anlamaya yetmiyorsa bilinemezcilik en mantıklısı gibi.Böylelikle öldüğümüzde varsa da deriz ki bu kadar akıl bahşettin bu kadar idrak edebildim. Bir insanın Tanrının varlığına ilişkin kesin yargıda bulunması imkansızdır. Ateizm bir inançtır. Tanrının olmadığına inanmaktır. Bilemez çünkü imkansız. Teizmde olduğuna inanmaktır. Deizm dinlere inanmamaktır Tanrıya inanmaktır. ki bu bilinebilir. Yani din var mı yok mu. Bunun için kesin bir yargıya varabiliriz. Belki şu an değil ama gelecekte. Ha bana kalırsa şu an bile varabiliriz. Ama yine Tanrı kısmı sadece bir inançtır. Agnostisizm tabiki en mantıklısı. Tanrı var mı yok mu bilemem. Kesin hiçbir yargıda bulunamam. Çok mantıklı. Ama bir şeye inanmak istersen o senin seçimin. İstersen yokluğuna inan istersen varlığına. Agnostisizm inanç değildir. Mantıktır. Zorunlu bir mantıksal çıkarımdır. Doğrudur. Kesindir. Yani bir de şu açıdan mantıklı,agnostik olup iyi bir hayat sürersek yani içimizdeki vicdan ve evrensel ahlaktan dolayı,öldüğümüzde bir yaratıcıyla karşılaşırsak aklımızın sınırlı olduğunu bu yüzden bilemediğimizi söyleriz ayrıca menfaat için değil de içimize koyduğun vicdanda dolayı iyi insanlar olduk deriz. Yani mantıklı derken her türlü olasılığa karşı hazır bir şekilde ölmüş olmak gibi bir şey. Bir Tanrı varsa bizi karşısına çıkarıp ee naptın bakalım diyeceğini sanmıyorum. Ya direk cennete alır, ya döngüye falan sokar sürekli reankarne oluruz sonsuza kadar, ya da yok eder gideriz. İlk seçenek bence pek mantıklı değil o yuzden diğer ikisinden birinin olmasını bekliyorum.gsgshagfjafaa

Şimdi bazıları ölünce hiç olacağına mı inanıyorsun diyor ya hani,e doğmadan önce de bir hiçtik.Buna bu kadar nasıl emin olabiliyorlar anlamıyorum.Yani dediğin 3. ihtimalin olması çok korkunç.HİÇLİK. düşünsene yoksun abi ya.yoksun resmen.Hani çok garip bir şey gerçekten.

ilk dediğin ihtimalim olmasını isterim ben açıkçası

quote:

Orijinalden alıntı: Revv.0

815 mesaj olmu