Şimdi Ara

KIZ EVLENME TEKLİFİ ETTİ[Teklifi yineledim mıçtım sanırım]-[BABAM RESTİ ÇEKTİ]]

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar

Editörün Seçtiği Fırsatlar

Daha Fazla

Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az

2 Misafir - 2 Masaüstü

5 sn

376
Cevap

14
Favori

17.809
Tıklama

Daha Fazla
İstatistik

Konu İstatistikleri Yükleniyor

Konuya Özel

2 oy

Öne Çıkar

Cevapla

Sayfa: 1 2 3 4 5

Giriş

Mesaj

Selam dostlar,bu sabah evlenme teklifi aldım.Ağlayacak gibi oldum duyunca,sarıldım 30 dakika boyunca kaldık öylece... Cevap vermedim, henüz ne yapacağımı bilmiyorum,kızın annesi babası yok üniversite öğrencisiyiz 2'miz de.Gizlice evlensem mi aileme söylemeden? Ailem izin vermez çünkü okulumuz bitmeden evlenmemize.Hayır dersem benden umudu keser diye korkuyorum.Ne yapacağım lan ben.En mutlu olmam gereken günde yaşadığım duygulara bak yardımcı olun şu kardeşinize

Kız doğulu.Anne-babasını 12 yaşında trafik kazasında kaybetmiş.Bu olaydan sonra köyünden biri ile zorla evlendirmeye çalışmışlar 13 yaşında iken.Hiçbir akrabası sahip çıkmamış.O da kaçmış köyünden 5 parasız İzmir'e gelmiş.Yaşlı bir dedenin yanına sığınmış burada..Dede tüm okul masraflarını karşılamış hiçbir karşılık beklemeden kızın anlattıklarını duyunca.Liseyi kazanıncaya kadar okul hayatına sorunsuz devam etmiş.Lise 1'de ise babası yerine koyduğu o dedeyi de kaybetti.Dedenin tek odalı evi ona kalmıştı.Ama parası yoktu hiç .. mahalle esnafı sayesinde 2 sene idare etti okula devam etti zor da olsa...Neyse,çocuk yaşımda bile onun güzelliği beni çok etkilemişti.1-2 sene boyunca iyi arkadaşlık kurmuştuk onunla.O dönemlerde çocukça bir arkadaşlıktı. Zaman ilerledikçe onsuz tek saniye geçiremiyordum.Lise 3 te okula devam edemeyeceğini söylemişti parasızlıktan...Bunu kabul etmedim,edemezdim onun suçu değildi çünkü yoksulluğu. 1 sene boyunca okuldan sonraları çalışmaya başladım günde 15 Lira kazanıyordum.Harçlığımdan ise haftalık 30lira biriktiriyordum...Zor da olsa ikna ettim onu okula devam etmeye.Bu onun tek ve son şansı idi çünkü...Lise 3'ün sonlarına doğru iyice yakınlaşmıştık ,çocukça başlayan arkadaşlığımız sevgiye aşka dönüşmüştü lise yıllarımız bitmek üzereyken...Sonunda mezun olduk sınava girdik ve umduğumuz puanları aldık.Aynı üniversiteyi tercih ettik..Sonuçlar açıklandığında havalara uçtuk başarmıştık aynı bölüm ve aynı üniversiteyi kazanmıştık.Durumu patronuma anlattım ve borç istedim kızın kayıt masraflarını karşılamak için bu durum 3 yıldır devam ediyor 2-3 milyar borcum falan var şu an patrona.Ailemin haberi yok hiçbir şeyden zaten,lisede iken de yatılı kalıyordum zaten ailemden uzakta,onlar bilse okul sonrası çalıştığımı falan oyarlar beni vallahi.İlişkinin derinliğini sormuşsun,Kızı çok seviyorum,canım kanım gibi .. Koruma kollama isteğim çok fazla bunun acıma duygusundan kaynaklanma ihtimalindan korkuyorum fazlasıyla, öyle değildir dimi ya?Aşırı bağlandım kıza,sürekli onu düşünüyorum klavye sırılsıklam oldu zaten bunları yazarken

.Benim de evlenmeye niyetim var ama dedğim gibi ailem izin vermez ve kıza ne diyeceğimi bilmiyorum.Onca şey yaşamış zaten bir de ben hayır olmaz dersem yıkılır benden soğursa ne yaparım ben? ne yapacağımı bilmiyorum kafam çok karışık yardımınız lazım arkadaşlar ya...

26 Mart 2013;

Evet beyler gelişmeler oldu,değerli yorumlarınızı dikkate alarak iyice düşünmüştüm ve teklifi reddedip söz yapma kararı almıştım.Dün akşamüstü buluştuk yemek yedik kızla.Okullarımız bitmeden evlenemeyeceğimizi,daha askerliğimin olduğunu,henüz düzenli gelirimizin olmadığını,çok genç olduğumuzu falan öne sürüp teklifi reddedip şu anlık söz yapalım diyecektim ama diyemedim o bana öyle sevgiyle bakarken

.Korktum çünkü...Sebebini bilmiyorum ama korktum işte.Ve şu sözleri söyleyerek teklifi yineledim..Elbette zor günlerimiz olacak, belki birimiz bir gün kacip gitmek isteyecek, her zaman çok mutlu olacağımızı, hiç kavga etmeyeceğimizi de garanti edemem sana ama şu anda sana bunu söylemezsem geri kalan ömrümde çok pişman olacağımdan eminim.Sevgiyi eğittik,aşkı büyüttük şimdi karıştırma zamanı.Arkadaşım, yoldaşım, sırdaşım, cennetim olur musun?Benimle evlenir misin?

Tezeği avuçla yedim sanırım ben. Ailemin kızdan haberi yok daha karşılarına çıkıp ben evleniyorum mu diyeceğim ne yapacağım lan

28 Mart 2013;

Dün çok düşündüm ve aileme tüm olanları en baştan,her ayrıntısına kadar anlatmaya karar verdim.6 yıldır birlikte olduğumuzu,onu çok iyi tanıdığımı ve evleneceğimizi de söyleyecektim.Aileme açtım konuyu,kızdan bahsettim,siz de tanıyın dedim.Başta güzeldi herşey,konuşuyorduk konu evliliğe geldi.İşte orada koptu film.Babam çılgına döndü,sırf kız doğulu diye,kendi yöremizden değil diye olmaz dedi

.Etnik ırkından önce terbiyesine ve huy güzelliğine bakılmalı.Bu nasıl bir kafa yapısıdır,biri anlatsın Allah aşkına?Böyle bir düşünce var mıdır ya?Daha kızı görmediler,tanımadılar konuşmadılar bile.Benim göremediğim yanlışları tespit edip,şöyle olmalı diye izah etseler eyvallah da,neymiş doğulu kız ile olmazmış.Tek gerekçeleri kızın doğulu olması sanırım ya da evleneceğimi söylememin yarattığı şokla saçmaladılar.Cinnet geçirtecekler insana en sonunda.Annem daha ılımlı idi.Babam seni reddederim falan dedi.O varsa biz yokuz dedi.Bu ne ya?Söylediği laflara bak,o varsa biz yokuzmuş

.Ailem bana resti çekti.Vurdum kapıyı çıktım.Zaten dinimizde de diyor;aile sadece tavsiyede bulunur,ancak kişi ailesinin tavsiyesine uymak zorunda değildir deniyor.Ancak ailem hasta olur diye korkuyorum benim yüzümden.Ama sanırım gönül ferman dinlemeyecek,gözümü karartacağım.Dönüşte yol boyunca ağladım.Sevince,değer verince başka oluyormuş.Boşuna kara sevda dememişler.İnsan ne kadar mantıklı,iradeli olursa olsun işin içine sevgi,sevmek girince renk değişiyor.Kendini tanıyamaz hale geliyorsun,kendi doğrularını bile ezip geçiyorsun.Ailemi karşıma alıcak bir insan değildim ben ama olmuyor.Kız ile ailemi teraziye koyduğumda kız ağır basıyor.Onsuz yapamam ben.Ben de isterim herkesin onay verdiği bir evlilik yapmak ama mutluluğa çiçekli yoldan gidilmiyor her zaman.Maddi olarak kendi ayaklarım üzerinde durabilsem de bu herşeyi hallettiğim manasına gelmez,biliyorum.İçim rahat olmayacak bu olay devam ettiği müddetçe,bir tarafım her zaman yıkık olacak.Çünkü beni bugünlere kadar yetiştiren aileme sırt çevirdim ve ailemin gönlünü almadığım müddetçe de içim hiçbir zaman rahatlamayacaktır.Ama öne sürdükleri gerekçeyi düşündükçe de delirecek gibi oluyorum.Durum böyle arkadaşlar.''Deli misin kız bulunur bugün köpek gibi seversin ama yarın unutur gidersin, geride yine ailen kalır,yine üzülürsün,ailen üzülür.'' diyenler olacaktır mutlaka.Ama yaşanınca öyle olmuyor işte.Bilmiyorum moralim çok bozuk,bunalımdayım ne yapacağımı da bilmiyorum.

< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Vi -- 28 Mart 2013; 12:24:01 >

Friedrich Engels

Yüzbaşı

955 Mesaj

KIZ EVLENME TEKLİFİ ETTİ[Teklifi yineledim mıçtım sanırım]-[BABAM RESTİ ÇEKTİ]]

Benzer içerikler