Yeni Kayıt
Konudaki Resimler
önceki
 The Switch (2010) - 5/10 Kendini afişinden bile belli eden, klişe ama zaten izleyenin beklentisi olmadan "iyi vakit geçsin" diye izleyeceği türden bir film. Bu yüzden sonu başından belli diye çok da eleştirmeye gerek yok. Bence türünün daha güzel örnekleri var. Duyguyu da yeterince veremiyor. Jennifer Aniston’ı özel olarak sevmiyorsanız izlemeye gerek yok.  No Strings Attached (2011) - 6/10 Daha kötü olduğunu düşündüğüm için yıllardır izlemedim. 9 yıldır elimde olan filmi bir boşlukta izledim ve beklediğim kadar kötü olmadığını gördüm. Yer yer beğendiğimi ve gülümsediğimi bile söyleyebilirim. Ashton Kutcher kendimden sonra en çok çıplak gördüğüm insan sıralamasındaki yerini sağlamlaştırdı.  Spoorloos (1988) - 7/10 Sade bir anlatım tarzıyla etki bırakan ’sapkın’ bir film. İzledikten sonra hakkında pek çok yorum okuma ihtiyacı hissettim. Finaliyle izleyiciyi kesinlikle şaşırtıyor. Hem Raymond hem de Rex’in saplantılı olduğunu düşünüyorum. Biri iyi, biri kötü karakter olarak bunu yansıtıyor. Rüya anlatım sahnesiyle, kurban seçimi ve denk gelişiyle kader inancını vurguluyor. Ayrıca "iyi aile babası" olan bir insanın içinde de kötülük olabileceğini göstermiş; ki bu günümüzde çok daha fazlasıyla mevcut bir durum. Teknolojinin gelişmediği bir dönemde çekilmiş olması dolayısıyla flashback geçişleri biraz amatörce hissettirdi. Son dönemde 80’ler Avrupa’sında geçen iki film izledim. Biri Gotcha!, diğeri Spoorloos. İkisini de beğendim, galiba aradığım buymuş.
 Dogman (2018) - 6/10 Filmin iki ana karakterinden de hoşlanmadım. Zorba ve arsız Simone, korkak ve sümsük Marcello. Marcello’nun tek sempatik tarafı kızıyla ilişkisiydi. İlk sahne ve son bölümün bağlantısı güzel kurulmuş. Bazı detaylar ise havada kalmış. Sonu bence kötü değil, çaresizlik ve ne yapacağını bilememe hissi güzel verilmiş. 6/10  The Hunt (2020) - 7/10 Çok klişe ve alışılagelmiş bir hikaye olmasına rağmen keyifle izledim. Tucker & Dale’den beri bu tür kara mizah ve kanlı filmleri seviyorum. Bir hayalkırıklığı Emma Roberts’ın çok kısa gözükmesi oldu. Ancak başroldeki Betty Gilpin çok sempatik bir oyunculuk sergilemiş. "İzle geç" kategorisinde değerlendirdiğim için başarılı buldum.  Wild Rose (2018) - 7/10 İtici bir giriş yaptığı için beklentim düşmüştü. Rose-Lynn karakterine ısınamayacağımı düşündüm. Ancak bir süre sonra ısınmaya başladım. Filmde klasik ama çok tatlı bir büyükanne figürü de var. Country müziğe ilgim olmamasına rağmen şarkılar keyifliydi. Annelik ve hayalleri arasında gidip gelen Rose-Lynn’in hikayesi makul seviyede duygusallık ve makul seviyede hayalperestlik içerisinde anlatıldığı için beğenerek izledim.
 Byuti insaideu (2015) - 7/10 Yine Kore ve yine aşkın çok farklı bir anlatımı. Oldukça merak uyandıran hikayesiyle gayet güzel giderken bence fazla uzuyor ve abartı bir duygusala bağlama olayı var. Kore filmlerinin tipik duygusallığına bağlıyorum bunu da. |
Hızlı 
Bildirim
