Volvo V40: Ve O Sensin (71. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: unusuall

Yarin dener haber veririm

quote:

Orijinalden alıntı: avanazgul

quote: Orijinalden alıntı: unusuall Yarin dener haber veririm

Selamlar

bakabildiniz mi merak ettim doğrusu ?

quote:

Orijinalden alıntı: smtkgz

V40 cılar Nerelerdesiniz ya forum ölü biraz hareket

quote:

Orijinalden alıntı: Aşkın0345
Mercedes size; dışarıdan hoş gözüken, keşfedilmeye ihtiyaç duymayan, hep bildiğiniz güzel lezzete sahip, her çeşit yemekleri olan, hangisini seçerseniz seçin, seçtiğiniz yemekte size sürpriz yapmayacak, midenizi bozmayacak, içeriye girdiğinizde arzu ettiğiniz ve beklediğiniz hizmeti alabileceğiniz, kendinizi rahat hissedebileceğiniz bir restorana benzer. Sizi her zaman memnun edecektir bilirsiniz, içiniz rahattır, ne ile karşılaşacağınızı bilirsiniz. Çok nettir herşey, seçtiğiniz yemekte ne istemişseniz, ne beklerseniz o gelir ve konur önünüze. Pahalı bir yemek, parasına yakışan bir ihtişam ile gelir.

quote:

Orijinalden alıntı: Aşkın0345
Ama Volvo biraz daha yöresel bir mutfağa sahip, yine dışarıdan son derece zarif gözüken, hep kalitesini ve lezzetini hissettiğiniz-bildiğiniz, ama bir fırsat yaratıp hiç gitmediğiniz, bir şekilde içeri girince de öncelikle biraz alışmakta zorluk çektiğiniz, içeride vakit geçirdikçe, farklı lezzetlerin güzel olduğunu hissedeceğiniz bir restorandır. Farklıdır ama midenizi bozmaz. Farklıdır ama mekanı sahiplenirsiniz. Farklıdır ama sürpriz yaşamazsınız. Farklıdır çünkü çok fazla çeşit yoktur ama hepsi özenle ve alıştığınızdan farklı, güzel lezzetlere sahiptir. Artık bilirsiniz ki içeride size keyif veren, güzel vakit geçirmenizi sağlayan farklı bir dünya vardır. Seçtiğiniz yemek ne olursa olsun, ihtişamdan uzak, restoranın geleneksel kendi sunumu ve tarzı ile gelir.

quote:

Orijinalden alıntı: hesheit

quote: Orijinalden alıntı: Aşkın0345 Ama Volvo biraz daha yöresel bir mutfağa sahip, yine dışarıdan son derece zarif gözüken, hep kalitesini ve lezzetini hissettiğiniz-bildiğiniz, ama bir fırsat yaratıp hiç gitmediğiniz, bir şekilde içeri girince de öncelikle biraz alışmakta zorluk çektiğiniz, içeride vakit geçirdikçe, farklı lezzetlerin güzel olduğunu hissedeceğiniz bir restorandır. Farklıdır ama midenizi bozmaz. Farklıdır ama mekanı sahiplenirsiniz. Farklıdır ama sürpriz yaşamazsınız. Farklıdır çünkü çok fazla çeşit yoktur ama hepsi özenle ve alıştığınızdan farklı, güzel lezzetlere sahiptir. Artık bilirsiniz ki içeride size keyif veren, güzel vakit geçirmenizi sağlayan farklı bir dünya vardır. Seçtiğiniz yemek ne olursa olsun, ihtişamdan uzak, restoranın geleneksel kendi sunumu ve tarzı ile gelir.

Haksızlık olmasın Volvo Restoran'ı da yazayım.

Iphone’uma işaretlediğim yere yaklaştığımızı hissedince gazdan ayağımı kestim. Beş saattir yoldayız, yorgunluk hiç yok ama acıktık. Volvo Dayı’nın Yeri tabelasını görünce hemen sağa kırdım. Pat diye stabilizeye girmeme rağmen araç bana mısın demedi. Otoparkı boş. Üzüm asmasının altından ahşap masa ve sandalyelerin olduğu restorana girdik. İçerisi boş. Selam verdik, aldılar. “Restoranınız çok meşhurmuş, burada yiyelim dedik” dedim. Topak yüzlü genç güleryüzüyle “Hoşgeldiniz” dedi. “Buyurun nereye isterseniz oraya oturun” diye ekledi. 15 dk geçti yanımıza gelen giden yok. Eşim lavaboları sordu. Yan taraftaymış. Döndüğünde memnundu, demek salaş değil içerisi. El kol işareti yaparak genci çağırdım. Nazlanarak da olsa geldi.
“Ne yiyebiliriz?”.
“Ne isterseniz”
“Volvo Dayının kuzu çevirmesi meşhurmuş. Eski bir müşteriniz tavsiye etti. Türker Karamanoğlu, tanır mısın?”
“Ha evet, üniversitede hoca”
“Doğru, hani S70’i olan”
“Evet, bordo renkli. Türker hoca çok sık gelir buraya. Çevirmeyi de çok sever. Siz öğrencisi filan mısınız?”
“Yok, aynı sitede oturuyoruz. Hep onun S70’in yanına park ediyordum. Park ettiğimde de hep onun araca dönüp bakıyordum. Bunu fark etmiş ki bir gün “hayırdır, V40’ından memnun değil misin” diye sordu, öyle tanıştık”
“Neyse sen bize Türker hocanın çevirmeden birer porsiyon kes”
“Olur ama biraz beklersiniz”
“Ne kadar sürer?”
“Onu sadece Volvo Dayı yapabiliyor”
“Biliyoruz, biz de onun elinden yemek istedik zaten”
“Ama şu an çarşıda, bir, iki saate gelir, gelir gelmez başlar hemen”
“Ne! İki saat sonra mı gelir!”
“Alış, verişe çıktı. Arada size yayık ayranı verebiliriz, çok güzeldir”

Eşim bana bakıyor, ben Ona. Bakışlarından "kalkmaya niyetlenme, buraya gelip çevirmeyi yemediğimizi Türker hocaya anlatamayız" dediğini anlıyorum. Sesimi çıkarmıyorum. Ayranlar geliyor, gerçekten lezizler. Sıkılınca bahçedeki hamağa geçiyor, sallanıyoruz. Etraftan kekik kokusu geliyor. Uykuya dalmışım. Derken etrafı ateş ve duman kokusu almaya başlıyor ve uyanıyorum. Volvo Dayı gelmiş, ateş yanmış, genç de kuzuyu taşıyor. Kurt gibi acıkmışım. Bahçedeki soğuk su ile yüzümü yıkıyorum.
“Hoşgeldiniz” diyor bize Volvo Dayı.
Hoşbulduk vs.
“Kusura bakmayın, beklettik sizi. Etrafına süreceğim sosunu yapmak için malzeme almaya gittim çarşıya. Herkesin ürününü kullanmıyoruz, organik olsun istiyoruz”
“Anladım”
“Türker hocayı tanıyormuşsunuz”
“Evet, onun tavsiyesiyle geldik. Ama hoca emekli artık, hayatını yaşıyor. O İst-Kaş arasını 10 günde de gidebilir. Bizim toplam gidiş-dönüş dört günümüz var, ptesiye işte olmamız lazım. Daha gidiş yolunun yarısındayız”
“Merak etmeyin, iki saate hazır olur :)”

En iyisi yedikten sonra geri dönmek diye geçiriyorum içimden :) Kuzu dönerken Volvo dayı bize arkadaki tarlasını gezdiriyor, birlikte marul, maydanoz topluyoruz. Salatayı yapıyor, dev bir küpten kepçeyle zeytin yağı çıkartıp üzerine boca edip, karıştırıyor. Gerçekten lezzetli. Hava kararmaya başlayınca ateşin başına geçiyoruz hep birlikte, Volvo dayı tabaklarımıza kesiyor, biz yiyoruz. Hayatımda bu kadar lezzetli et tatmamıştım. Bir ara şaka değil parmağımı da ısırıyorum. Eşi kabak tatlısı sunuyor bize, Volvo dayı da kalan közde bakır cezvede kahve pişiriyor. Artık kalkma zamanı. Hesap istiyoruz, geliyor. Düşük görünce bahşişi yüksek tutuyorum.

Yeniden aracımıza biniyoruz. Volvo dayı, eşi ve genç arabanın etrafına geliyorlar, “Türker hocaya selam söyleyin, yine bekleriz” diyor. “Başüstüne” diyorum. El sallıyorlar bize, karşılık veriyoruz. Asfalta girmeden eşime bakıyorum. Çok mutlu gözüküyor. Öpüyorum onu. Fakülteden arkadaşız, hep aynı şeylerden keyif aldık, ne güzel diye geçiriyorum içimden. Özlem’i değil, babasının çorap fabrikası olan “sarışın” Aylini’i seçseydim, imkanı yok burada onu dört saat tutamazdım diye geçiriyorum içimden :)

quote:

Orijinalden alıntı: hesheit

quote: Orijinalden alıntı: Aşkın0345 Ama Volvo biraz daha yöresel bir mutfağa sahip, yine dışarıdan son derece zarif gözüken, hep kalitesini ve lezzetini hissettiğiniz-bildiğiniz, ama bir fırsat yaratıp hiç gitmediğiniz, bir şekilde içeri girince de öncelikle biraz alışmakta zorluk çektiğiniz, içeride vakit geçirdikçe, farklı lezzetlerin güzel olduğunu hissedeceğiniz bir restorandır. Farklıdır ama midenizi bozmaz. Farklıdır ama mekanı sahiplenirsiniz. Farklıdır ama sürpriz yaşamazsınız. Farklıdır çünkü çok fazla çeşit yoktur ama hepsi özenle ve alıştığınızdan farklı, güzel lezzetlere sahiptir. Artık bilirsiniz ki içeride size keyif veren, güzel vakit geçirmenizi sağlayan farklı bir dünya vardır. Seçtiğiniz yemek ne olursa olsun, ihtişamdan uzak, restoranın geleneksel kendi sunumu ve tarzı ile gelir.

Haksızlık olmasın Volvo Restoran'ı da yazayım.

Iphone’uma işaretlediğim yere yaklaştığımızı hissedince gazdan ayağımı kestim. Beş saattir yoldayız, yorgunluk hiç yok ama acıktık. Volvo Dayı’nın Yeri tabelasını görünce hemen sağa kırdım. Pat diye stabilizeye girmeme rağmen araç bana mısın demedi. Otoparkı boş. Üzüm asmasının altından ahşap masa ve sandalyelerin olduğu restorana girdik. İçerisi boş. Selam verdik, aldılar. “Restoranınız çok meşhurmuş, burada yiyelim dedik” dedim. Topak yüzlü genç güleryüzüyle “Hoşgeldiniz” dedi. “Buyurun nereye isterseniz oraya oturun” diye ekledi. 15 dk geçti yanımıza gelen giden yok. Eşim lavaboları sordu. Yan taraftaymış. Döndüğünde memnundu, demek salaş değil içerisi. El kol işareti yaparak genci çağırdım. Nazlanarak da olsa geldi.
“Ne yiyebiliriz?”.
“Ne isterseniz”
“Volvo Dayının kuzu çevirmesi meşhurmuş. Eski bir müşteriniz tavsiye etti. Türker Karamanoğlu, tanır mısın?”
“Ha evet, üniversitede hoca”
“Doğru, hani S70’i olan”
“Evet, bordo renkli. Türker hoca çok sık gelir buraya. Çevirmeyi de çok sever. Siz öğrencisi filan mısınız?”
“Yok, aynı sitede oturuyoruz. Hep onun S70’in yanına park ediyordum. Park ettiğimde de hep onun araca dönüp bakıyordum. Bunu fark etmiş ki bir gün “hayırdır, V40’ından memnun değil misin” diye sordu, öyle tanıştık”
“Neyse sen bize Türker hocanın çevirmeden birer porsiyon kes”
“Olur ama biraz beklersiniz”
“Ne kadar sürer?”
“Onu sadece Volvo Dayı yapabiliyor”
“Biliyoruz, biz de onun elinden yemek istedik zaten”
“Ama şu an çarşıda, bir, iki saate gelir, gelir gelmez başlar hemen”
“Ne! İki saat sonra mı gelir!”
“Alış, verişe çıktı. Arada size yayık ayranı verebiliriz, çok güzeldir”

Eşim bana bakıyor, ben Ona. Bakışlarından "kalkmaya niyetlenme, buraya gelip çevirmeyi yemediğimizi Türker hocaya anlatamayız" dediğini anlıyorum. Sesimi çıkarmıyorum. Ayranlar geliyor, gerçekten lezizler. Sıkılınca bahçedeki hamağa geçiyor, sallanıyoruz. Etraftan kekik kokusu geliyor. Uykuya dalmışım. Derken etrafı ateş ve duman kokusu almaya başlıyor ve uyanıyorum. Volvo Dayı gelmiş, ateş yanmış, genç de kuzuyu taşıyor. Kurt gibi acıkmışım. Bahçedeki soğuk su ile yüzümü yıkıyorum.
“Hoşgeldiniz” diyor bize Volvo Dayı.
Hoşbulduk vs.
“Kusura bakmayın, beklettik sizi. Etrafına süreceğim sosunu yapmak için malzeme almaya gittim çarşıya. Herkesin ürününü kullanmıyoruz, organik olsun istiyoruz”
“Anladım”
“Türker hocayı tanıyormuşsunuz”
“Evet, onun tavsiyesiyle geldik. Ama hoca emekli artık, hayatını yaşıyor. O İst-Kaş arasını 10 günde de gidebilir. Bizim toplam gidiş-dönüş dört günümüz var, ptesiye işte olmamız lazım. Daha gidiş yolunun yarısındayız”
“Merak etmeyin, iki saate hazır olur :)”

En iyisi yedikten sonra geri dönmek diye geçiriyorum içimden :) Kuzu dönerken Volvo dayı bize arkadaki tarlasını gezdiriyor, birlikte marul, maydanoz topluyoruz. Salatayı yapıyor, dev bir küpten kepçeyle zeytin yağı çıkartıp üzerine boca edip, karıştırıyor. Gerçekten lezzetli. Hava kararmaya başlayınca ateşin başına geçiyoruz hep birlikte, Volvo dayı tabaklarımıza kesiyor, biz yiyoruz. Hayatımda bu kadar lezzetli et tatmamıştım. Bir ara şaka değil parmağımı da ısırıyorum. Eşi kabak tatlısı sunuyor bize, Volvo dayı da kalan közde bakır cezvede kahve pişiriyor. Artık kalkma zamanı. Hesap istiyoruz, geliyor. Düşük görünce bahşişi yüksek tutuyorum.

Yeniden aracımıza biniyoruz. Volvo dayı, eşi ve genç arabanın etrafına geliyorlar, “Türker hocaya selam söyleyin, yine bekleriz” diyor. “Başüstüne” diyorum. El sallıyorlar bize, karşılık veriyoruz. Asfalta girmeden eşime bakıyorum. Çok mutlu gözüküyor. Öpüyorum onu. Fakülteden arkadaşız, hep aynı şeylerden keyif aldık, ne güzel diye geçiriyorum içimden. Özlem’i değil, babasının çorap fabrikası olan “sarışın” Aylini’i seçseydim, imkanı yok burada onu dört saat tutamazdım diye geçiriyorum içimden :)

quote:

Orijinalden alıntı: unusuall

quote: Orijinalden alıntı: smtkgz V40 cılar Nerelerdesiniz ya forum ölü biraz hareket

Aracın keyfini surmeye devam :)

quote:

Orijinalden alıntı: Klasse

selam.5bin km ye geldim. ort tuketim 9litre ama hiz ort 36km. arac v40 t4.uzun yolda da sehir icinde memnumum ancak ayarladigim oturma duzeninde kol dayamaya kolumu yasladigimda direksiyonu tam tutamiyorum uzun yolda yoruyor. performans tatminlar, deri doseme guzel duruyor ama guneste durmus araca binince yakici, 17" sebebiyle olabilir ancak kasislerde vb biraz sarsintili. lastik basinc degerlerini kac yapmaliyim? optimum oranlar konusunda yardimci olabilecek varsa sevinirim.