Şimdi Ara

Spontan pnömotoraks hikayem

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
3 Misafir (1 Mobil) - 2 Masaüstü1 Mobil
5 sn
9
Cevap
0
Favori
1.310
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Bunu yaşayan bir insan olarak internette deneyimini paylaşmış çok az türk olduğundan dolayı paylaşmak istiyorum. Her şeyden önce merak etmeyin düşündüğünüz kadar korkutucu bir hastalık değil. Çok fazla yaşanan ve hastanelerde hangi durumda nelerin yapılacağı, nasıl yapılacağı bilinen bir hastalık. Ayrıca boyum 1.80 kilom 70 yaşım 20 ilk pnömotoraksımdan önce sigara içiyordum.


    İlk defa 2018 aralıkta okuldayken sırtımın sağ tarafında gerçekten bıçaklanırmış gibi bir ağrıyla fark ettim. Hastaneye gittiğimde akciğer sönmesi olduğunu ve tüp takılması gerektiğini söylediler. Tüp takıldıktan 2 gün sonra eve hortuma bağlı serum gibi bir şeyle yolladılar fakat gece vücudumun sağ tarafı balon gibi şiştiğinden dolayı hastaneye tekrardan gittim. Tüp tekrar takıldı ve yaklaşık 1 hafta hastanede yattıktan sonra taburcu oldum. 


    İkinci pnömotoraksımı 2020 ağustosta sabah uyandığımda yine aynı ağrıyı sol tarafımda hissedince fark ettim ve bu sefer de sol taraftan tüp takıldı fakat tekrarladığı için VATS ile ameliyat yapılacağımı söylediler. İki gün tüp takılı kaldıktan sonra ameliyat edildim ve tüple beraber 2 gün daha hastanede kaldıktan sonra taburcu edildim hiçbir sorun çıkmadı.


    Üçüncü pnömotoraksım sol tarafım ameliyat edilip iyileştikten 1 ay sonra sağ tarafın da tekrarlama olasılığına karşı ameliyat yapılınca oldu. Ameliyat olduktan sonra göğsüme tekrar tüp takılıydı ve geçenki gibi 2 gün sonra çıkmayı beklerken olmadı. 2 gün sonra tüp çıkarıldı fakat röntgen çekilince akciğerin söndüğü anlaşıldı bu yüzden dolayı tekrar tüp takıldı. Tüp tekrar takıldıktan sonra 5 gün daha hastanede yattım. Tüp çıkarıldıktan sonra röntgen çekildi ve akciğerin yine hava kaçırdığını fakat bu sefer küçük bir pnömotoraks olduğundan dolayı sadece bir gün hastanede oksijen tedavisiyle kalacağım söylendi. 1 gün hastanede kaldıktan sonra hala ciğerde biraz havanın olduğunu fakat bunu vücudun kendiliğinden düzeltebileceği söylenerek eve yollandım. Eve gelmemin üzerinden 4 gün geçtikten sonra şu an (24 Ekim 2020) yattığımda hala göğsümün ortasında baloncuklar patladığını ve yaramın orada hava kaçtığını hissediyorum.


    Gece uykumdan sürekli baloncuklar patladığı için uyandım ve sabah biraz ağrım olduğu için hastaneye gittim. Hastanede röntgen çekildiğinde göğsümün taburcu olduğumdaki gibi olduğu ve bir sorun olmadığı söylendi. Bir süre sonra kendiliğinden geçeceği söylendi.(25 Ekim 2020)


    Hala baloncuk patlamaları var fakat bir tık daha az olabilir. Bu sabah uyandığımda sırtımda ağrıyla uyandım ve dünki ağrıdan 2 kat daha fazla. Sanki tekrardan sıkıntılar başlıyor gibi bi hissiyat var. (26 Ekim 2020)


    Bugün sabah yine bir ağrıyla uyandım fakat dünki ağrıdan daha azdı ama hala göğsümdeki havanın dolaştığını hissediyorum ve bu kafayı yedirtmeye başladı. Sanki hiç düzelmeyecekmiş gibi hissediyorum. Psikolojim iyice bozuldu. (27 Ekim 2020)


    2 gündür ağrım yok ve ayaktayken göğsümde dolaşan havayı daha az hissetmeye başladım. Eğildiğimde yer değiştiren hava artık yok fakat yatarken hala göğsümün ortasından ses geliyor ama sanki daha az rahatsız edici. Bugün çok fazla esnemeye başladım ama ağrım yok umarım kötü bir şey değildir. Yarın muayeneye gideceğim doktor ne diyecek bakalım. (29 Ekim 2020)


    Hastaneye gidip gelişim minimum 5 saat olduğu için gitmedim. Haftaya cuma dikişlerim için randevum var o zaman gideceğim. Bugün göğsümdeki hava sesini neredeyse hiç duymadım ama bu hissiyat azaldığından beri göğsümün altında ağrı var şu an korkutan şey bu. (30 Ekim 2020)


    Bugün sabah ağrım olduğu için acile gittim. Röntgen ve Bilgisayarlı Tomografi çekildi ikisinde de ciğerlerim iyi gözüküyordu ve küçük pnömotoraksın da artık olmadığı gözüküyor fakat hala sol tarafıma yatmadığım sürece ağrım var ve bu ağrı sanki gittikçe artıyor. Umarım bu da düzelir ve artık normal hayatıma dönerim. (31 Ekim 2020)


    Bugün göğsümde ağrıyla uyanmadım sadece biraz sızı var o kadar. Sanırım sona yaklaşıyoruz.(1 Kasım 2020)


    Artık sadece derin nefes aldığımda ufak bir ağrı oluyor. Onun haricinde sadece dikişimin olduğu kısım yara olduğundan ağrıyor başka sıkıntım kalmadı. Cuma dikişler alınacak ve tekrar film çekilecek. Sanırım son güncellemem cuma günü olacak kurtuldum bu illetten diye düşünüyorum. (4 Kasım 2020)


    Dün ameliyat dikişlerim alındı ve tamamen düzeldiğim söylendi. Hiç ağrım yok normal hayatıma geri döndüm. Sonunda bitti(7 Kasım 2020)



    Karşılaştığım ve sırayla geçen semptomlar

    -Öksürdüğümde ya da spirometreyi kullandığımda göğsümdeki karıncalanma

    -Direkt ameliyat yaramın oradaki bastırıp çektiğimde hissettiğim hava çıkma hissiyatı

    -Eğildiğimde akciğerimin jelibon dolaşıyormuş hissiyatı veren hava

    -Hamman belirtisi ( yattığımda göğsümün ortasından kalp ritmi gibi çıkan baloncuk patlama sesleri )

    -Yattığımdaki akciğerimin etrafında dolaşan hava

    -Ayaktayken, otururken ve sağ tarafıma (sıkıntılı tarafa) yattığımda göğsümdeki ağrı.



    6 ay sonra tekrar bi durumumun ne olduğunu eklemek istedim. Son güncellememden itibaren neredeyse göğsümde hiç ağrı olmadı. Sadece birkaç defa paranoyaklaştığımdan olduğunu düşündüğüm birkaç ağrı oldu onun haricinde bir şey yaşamadım ( 4 Mayıs 2021 )


    1 yıl sonra şu an sadece arada ameliyat yerlerimde ağrı yaşıyorum o kadar o da gidiyor. Bazen sırtıma ağrı giriyor ve paranoyak olduğumdan hemen hastaneye gidiyorum fakat bir sönme yaşamadım tekrar.(11 Ekim 2021)




    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi SignOfDarkness -- 11 Ekim 2021; 16:13:33 >







  • Sevgili dh konu kardeşim çok geçmiş olsun.
    Her sabah uyanınca bir miktar pas renginde tükürük gören biri olarak sizi anlayabiliyorum.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Geçmiş olsun hocam en büyük korkum ambulansta pnömotoraks hastasına müdahale etmek zorunda kalmak

    teorikte görüp pratikte hiç yapmadığım bir şeyi yapmak zorunda kalırsam diye çok korkuyorum konuna denk gelince bile gerildim

  • quote:

    Orijinalden alıntı: Guest-DEC7E3E74

    Geçmiş olsun hocam en büyük korkum ambulansta pnömotoraks hastasına müdahale etmek zorunda kalmak

    teorikte görüp pratikte hiç yapmadığım bir şeyi yapmak zorunda kalırsam diye çok korkuyorum konuna denk gelince bile gerildim

    Teşekkürler hocam. Eninde sonunda karşılaşırsın diye düşünüyorum youtube videolarını izlemekte fayda var

  • quote:

    Orijinalden alıntı: Tensegrity

    Sevgili dh konu kardeşim çok geçmiş olsun.
    Her sabah uyanınca bir miktar pas renginde tükürük gören biri olarak sizi anlayabiliyorum.

    Teşekkürler, size de geçmiş olsun.

  • SignOfDarkness kullanıcısına yanıt

    Hocam izliyorum sürekli inşallah karşılaştığımda altından hakkıyla kalkabilirim

    Teorikte çok basit gibi gözükse de pratikte hele ki ambulansta çok zor olacak

  • Googleda arandığında çıkmasını kolaylaştırmak için up

  • Ben de 2 kez yaşadım. Anlatmaya kalksam baya yazarım da uzamasın şimdi. Gerçekten çok hem de çok acı verici. Bunu acıya son derece dayanıklı ve doktorların bile şaşırdığı birisi olarak söylüyorum. Ayrıyetten psikolojiyi de çok kötü etkiliyor. Ama sağlam çıkıp dayanmak insana güven veriyor. 2. sönmemde vats kapalı ameliyat oldum. Ağrılarım çok oldu aha yine söndü deyip acile gittiğim günlerim oldu ama genel olarak kafaya takmadan görmezden gelmek lazım. Yoksa paranoyak yapar insanı.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.