sokaklar zengin insan dolu (8. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: By_ChaTLaK

arkadaşalr izmir karşıyakada oturuyorum herkesin altında son model ya son 10 yılda bunlar oldu akp hükümeti çok etkili burda onuda söyliyim.Bi biz memur çocuğu fakir kaldık

quote:

Orijinalden alıntı: Le7els

İstanbul'da bir avm otoparkı dağılabilirsiniz

quote:

Orijinalden alıntı: simplyblue

quote:

Orijinalden alıntı: Archa1907

Biraz hortlatmışım gibi hissediyorum ama olsun :).

Bu arada tabii ki herkesimin, herkesin görüşlerine saygım var ve bende aynı saygıyı beklediğimi önceden söyleyeyim.

Bir arkadaşımız fotoğraf paylaşmış ''Zenginleri öldürecez hazır olun'' diye. Bu servet düşmanlığıdır. Başka bi açıklamasıda yoktur. Böyle bir kıskançlık sadece zenginler için değil durumu olmayan vatandaşlar içinde tehlikelidir.
Bu dünya adaletsiz dünya, kim nasıl doğarsa hemen hemen öyle de ölüyor. Biz vatandaşa ne yapmak düşer. Yaşamak, yaşamak düşer başka ne olacak. Gönül istiyor tabii ki kaliteli yaşam istiyor. Kaliteli yaşam çok para harcamak mıdır peki ?
Para sihirli bir şey. Şapkadan tavşan çıkarmak gibi :) hop araba oluyor o arabaya benzin oluyor en güzel restoranda yemek oluyor vs. vs. Çok çok ta önemli, onsuz yaşam imkansız ama ne istiyoruz. Durumumuz olmasa dahi o hedefleri niye koyuyoruz. Bu ağar yüklerin altına niye giriyoruz. Tüketiyoruz fakat üretiyor muyuz ? örnek: Bir fabrika usta adayları arıyor ve eğitiminide kendisi üstlenecek. 1 sene eğitimden sonra maaşı neredeyse 2500 lira olacak ama fabrikanın tek şartı var 5 sene işten çıkmaması, çıkarsa da tazminat olarak eğitim için harcanan parayı geri istiyor. Adam işçi bulamadı. Aynı işçiler diyorki: Abi ben AVM de bi yerde çalışırım 1000 lira alırım daha iyi peki neden? çünkü tembel... Çalışmak istemiyor. Kolayı seçiyor. Zaten çalışkan ve dürüst olan hemen yükseliyor tabii kafasının da çalışması lazım. neyse bunu burda noktalayalım...

Kredi kartı ve kredi mevzuları içinde görüşüm var :) Bir geçenlerde bir makalede Türkiye'de insanların kredi kartını nasıl kullanacaklarını hala öğrenemediğini yazıyordu. Adam bu olayı uzun ve karmaşık şekilde anlatmış ama ben size özetleyeyim. Diyor ki; Cebinizde nakit para olmalı mesela 50TL ve bu nakitle ufak tefek harcamaları yaparsınız mesela sakız, bilet, gazete vs. 5TL den düşük harcamalar. Aynı bankadan(tek banka ile çalışın masraflarınız azalır, kampanya ödeme ve diğer işlemler için takibiniz kolaylaşır) alınmış kredikartı ve banka kartınız da olmalı diye ekliyor. Mesela 100 liraya kadar (limitinizi siz belirleyin) olan ürünlerde banka kartınızdan tek çekim yapın ve daha yüksek tutarlarda da kredi kartınızdan taksit yapın(taksiti tek şartla yapmak gerekiyormuş, eğer ki aldığınız ürünü taksit süresinin iki katı kadar kullanacağınızı düşünüyorsanız.). Bence bu çerçevede kredi ve banka kartı tüketicinin yararınadır.
Kredi ise bir çok arkadaşımızın yazdığı gibi değeri artan ürünler için kullanılmalıdır. Vereceğiniz faizin bir şekilde size geri dönmesi gerekirki totalde paranız azalmasın en kötü aynı kalsın.

Türkiye de zengin olan insanlar için yorumlarımı da eklemek istiyorum. Türkiye de bir çok zengin türü var tabi bunları bir kaç sınıfa ayırmakta fayda var.
1. eski zamanlardan beri devlet destekli büyük aileler(çok aşırı zengin insanlar, kendilerinin dahi ne kadar servete sahip olduklarını bilmeyen insanlar bunlar) bunlara örnek vermeyeyim ama bu aileler her zaman devleti arkasına almıştır ve devlet bu sömürüye göz yumar. Bu aileler kısmen devlettir.
2. Turgut Özal zamanında zengin olanlar. Bu arkaşların çoğu sanayicidir. Fabrikalarının %75 ine kadar devlet geri ödemesiz yardım yapmıştır. Tabii ki bu arkadaşlar maliyetleri fazla fazla gösterip hem fabrikayı bedavaya getirmiş hemde üstüne sermayeyide bedavaya elde etmişlerdir.
3. SSCB nin dağılmasından sonra zengin olanlar. Bu arkadaşlarda en azından devletten doğrudan para almamışlardır ama gümrükle olan ilişkileri çok sıkı ve samimidir. Anladınız heralde...
4.R.T.Erdoğan'la başlayan furyadır. Burda sektorleri ayrı ayrı açıklamak gerekir aslında ama geniş olarak geçelim. Asıl ihya olanlar inşaat ve ithalat işi yapanlardır. İnşaatı hemen hemen herkes kestirebiliyor nasıl oldugunu ama ithalatta iş biraz farklılaşıyor. Tabii bu işler biraz karışık. Neredeyse sabit döviz kuruna geçilen güzelim yurdumda imalatçı/ihracatçı nın masrafları sürekli artarken(TL değerleniyor Türkiye mizde herşeyin fiyatı sürekli artıyor) rekabet sıkıntısı ve kar marjları sürekli düşüyordu (babam eski üreticidir, kapatmak zorunda kaldı yani battı) ve devlet üreticinin başına sürekli birşeyler ekliyordu. O vergisi, şu vergisi bu vergisi o harç bu harç derken küçük üreticileri temizlediler. Büyükler kaldı bir de döviz sabit olduğu için yurtdışındaki ürünler her geçen gün TR de daha ucuz olmaya başlayınca ithalatçılarda turnayı tam orasından vurdular ve hiçbirşey yapmadan zengin oldular. Ama bir gerçek varki canım memleketim hiç bu kadar özgüven hissetmemişti. 10 sene önce kimsenin umudu yoktu şimdi en azından ,bir gerçeklik olmasa bile, bir umut var.

Bizim arkadaşlarımız da var tabii ki aramızda geçen muhabbetlerde belli, yapıcı hiçbirşey yok. Bi araba görsek vay a...k.... herife bak yaa çekmiş altına p.....k arabayı kesin kaçakçıdır veya vs. vs.
1 milyon doların olsa nasıl harcardın kanka ? gibi sorular...
Karı kız kim kime ne etmiş falan filan
netten oyun ordan bilmem ne diye devam eder sonra da oturup düşünürüz niye olmuyor diye.
Dünya da çok büyük bir kısım know-how ile para kazanıyor. Bilgi satıyor adam bilgi. Şu anda sermayesiz(para) yapılacak bir sürü büyük iş var ama o işler için gerçek sermaye gerekiyor oda bilgi. Biz bir iş baktığımızda ona kendi vaktimiz karşılığı alacağımız para diye bakarsak tabii ki de bi b.k olmaz. Her işyeri bir okuldur. Orda işi öğrenir daha büyük bir yere geçer daha çok şey öğrenir en sonunda da o işi yaparsın. Plastik hammaddesi satışı yapan büyük bir firmaya çaycı olarak giren Serkan 12 sene sonra kurduğu firmaya 1 lira sermaye koymayarak yılda 1 milyon$ kazanıyor. GAP kids te part time işe giren Engin, Doğu Avrupa ve Orta Doğu GAP pazarlama departmanı müdürü yardımcısı oluyor 7 senede. Uğraşan çalışan bugün olmasada elbet bir gün kazanıyor. Başkalarının yaptıkları sadece bize hırs olsun teşvik olsun, onları geçmek için çalışalım onlarda aşağı çekmek için değil.

Ne yaparsak kendimize EY FORUM OKUYUCULARI ve YAZARLARI ne yaparsak kendimize...

quote:

Orijinalden alıntı: Saralonde

Sonunu hiç hayırlı görmüyorum memleketimin bakalım neler olacak. Bazıları da hala cihana hükmetmenin derdinde

quote:

Orijinalden alıntı: nazsensay

quote: Orijinalden alıntı: Archa1907 Biraz hortlatmışım gibi hissediyorum ama olsun :). Bu arada tabii ki herkesimin, herkesin görüşlerine saygım var ve bende aynı saygıyı beklediğimi önceden söyleyeyim. Bir arkadaşımız fotoğraf paylaşmış ''Zenginleri öldürecez hazır olun'' diye. Bu servet düşmanlığıdır. Başka bi açıklamasıda yoktur. Böyle bir kıskançlık sadece zenginler için değil durumu olmayan vatandaşlar içinde tehlikelidir. Bu dünya adaletsiz dünya, kim nasıl doğarsa hemen hemen öyle de ölüyor. Biz vatandaşa ne yapmak düşer. Yaşamak, yaşamak düşer başka ne olacak. Gönül istiyor tabii ki kaliteli yaşam istiyor. Kaliteli yaşam çok para harcamak mıdır peki ? Para sihirli bir şey. Şapkadan tavşan çıkarmak gibi :) hop araba oluyor o arabaya benzin oluyor en güzel restoranda yemek oluyor vs. vs. Çok çok ta önemli, onsuz yaşam imkansız ama ne istiyoruz. Durumumuz olmasa dahi o hedefleri niye koyuyoruz. Bu ağar yüklerin altına niye giriyoruz. Tüketiyoruz fakat üretiyor muyuz ? örnek: Bir fabrika usta adayları arıyor ve eğitiminide kendisi üstlenecek. 1 sene eğitimden sonra maaşı neredeyse 2500 lira olacak ama fabrikanın tek şartı var 5 sene işten çıkmaması, çıkarsa da tazminat olarak eğitim için harcanan parayı geri istiyor. Adam işçi bulamadı. Aynı işçiler diyorki: Abi ben AVM de bi yerde çalışırım 1000 lira alırım daha iyi peki neden? çünkü tembel... Çalışmak istemiyor. Kolayı seçiyor. Zaten çalışkan ve dürüst olan hemen yükseliyor tabii kafasının da çalışması lazım. neyse bunu burda noktalayalım... Kredi kartı ve kredi mevzuları içinde görüşüm var :) Bir geçenlerde bir makalede Türkiye'de insanların kredi kartını nasıl kullanacaklarını hala öğrenemediğini yazıyordu. Adam bu olayı uzun ve karmaşık şekilde anlatmış ama ben size özetleyeyim. Diyor ki; Cebinizde nakit para olmalı mesela 50TL ve bu nakitle ufak tefek harcamaları yaparsınız mesela sakız, bilet, gazete vs. 5TL den düşük harcamalar. Aynı bankadan(tek banka ile çalışın masraflarınız azalır, kampanya ödeme ve diğer işlemler için takibiniz kolaylaşır) alınmış kredikartı ve banka kartınız da olmalı diye ekliyor. Mesela 100 liraya kadar (limitinizi siz belirleyin) olan ürünlerde banka kartınızdan tek çekim yapın ve daha yüksek tutarlarda da kredi kartınızdan taksit yapın(taksiti tek şartla yapmak gerekiyormuş, eğer ki aldığınız ürünü taksit süresinin iki katı kadar kullanacağınızı düşünüyorsanız.). Bence bu çerçevede kredi ve banka kartı tüketicinin yararınadır. Kredi ise bir çok arkadaşımızın yazdığı gibi değeri artan ürünler için kullanılmalıdır. Vereceğiniz faizin bir şekilde size geri dönmesi gerekirki totalde paranız azalmasın en kötü aynı kalsın. Türkiye de zengin olan insanlar için yorumlarımı da eklemek istiyorum. Türkiye de bir çok zengin türü var tabi bunları bir kaç sınıfa ayırmakta fayda var. 1. eski zamanlardan beri devlet destekli büyük aileler(çok aşırı zengin insanlar, kendilerinin dahi ne kadar servete sahip olduklarını bilmeyen insanlar bunlar) bunlara örnek vermeyeyim ama bu aileler her zaman devleti arkasına almıştır ve devlet bu sömürüye göz yumar. Bu aileler kısmen devlettir. 2. Turgut Özal zamanında zengin olanlar. Bu arkaşların çoğu sanayicidir. Fabrikalarının %75 ine kadar devlet geri ödemesiz yardım yapmıştır. Tabii ki bu arkadaşlar maliyetleri fazla fazla gösterip hem fabrikayı bedavaya getirmiş hemde üstüne sermayeyide bedavaya elde etmişlerdir. 3. SSCB nin dağılmasından sonra zengin olanlar. Bu arkadaşlarda en azından devletten doğrudan para almamışlardır ama gümrükle olan ilişkileri çok sıkı ve samimidir. Anladınız heralde... 4.R.T.Erdoğan'la başlayan furyadır. Burda sektorleri ayrı ayrı açıklamak gerekir aslında ama geniş olarak geçelim. Asıl ihya olanlar inşaat ve ithalat işi yapanlardır. İnşaatı hemen hemen herkes kestirebiliyor nasıl oldugunu ama ithalatta iş biraz farklılaşıyor. Tabii bu işler biraz karışık. Neredeyse sabit döviz kuruna geçilen güzelim yurdumda imalatçı/ihracatçı nın masrafları sürekli artarken(TL değerleniyor Türkiye mizde herşeyin fiyatı sürekli artıyor) rekabet sıkıntısı ve kar marjları sürekli düşüyordu (babam eski üreticidir, kapatmak zorunda kaldı yani battı) ve devlet üreticinin başına sürekli birşeyler ekliyordu. O vergisi, şu vergisi bu vergisi o harç bu harç derken küçük üreticileri temizlediler. Büyükler kaldı bir de döviz sabit olduğu için yurtdışındaki ürünler her geçen gün TR de daha ucuz olmaya başlayınca ithalatçılarda turnayı tam orasından vurdular ve hiçbirşey yapmadan zengin oldular. Ama bir gerçek varki canım memleketim hiç bu kadar özgüven hissetmemişti. 10 sene önce kimsenin umudu yoktu şimdi en azından ,bir gerçeklik olmasa bile, bir umut var. Bizim arkadaşlarımız da var tabii ki aramızda geçen muhabbetlerde belli, yapıcı hiçbirşey yok. Bi araba görsek vay a...k.... herife bak yaa çekmiş altına p.....k arabayı kesin kaçakçıdır veya vs. vs. 1 milyon doların olsa nasıl harcardın kanka ? gibi sorular... Karı kız kim kime ne etmiş falan filan netten oyun ordan bilmem ne diye devam eder sonra da oturup düşünürüz niye olmuyor diye. Dünya da çok büyük bir kısım know-how ile para kazanıyor. Bilgi satıyor adam bilgi. Şu anda sermayesiz(para) yapılacak bir sürü büyük iş var ama o işler için gerçek sermaye gerekiyor oda bilgi. Biz bir iş baktığımızda ona kendi vaktimiz karşılığı alacağımız para diye bakarsak tabii ki de bi b.k olmaz. Her işyeri bir okuldur. Orda işi öğrenir daha büyük bir yere geçer daha çok şey öğrenir en sonunda da o işi yaparsın. Plastik hammaddesi satışı yapan büyük bir firmaya çaycı olarak giren Serkan 12 sene sonra kurduğu firmaya 1 lira sermaye koymayarak yılda 1 milyon$ kazanıyor. GAP kids te part time işe giren Engin, Doğu Avrupa ve Orta Doğu GAP pazarlama departmanı müdürü yardımcısı oluyor 7 senede. Uğraşan çalışan bugün olmasada elbet bir gün kazanıyor. Başkalarının yaptıkları sadece bize hırs olsun teşvik olsun, onları geçmek için çalışalım onlarda aşağı çekmek için değil. Ne yaparsak kendimize EY FORUM OKUYUCULARI ve YAZARLARI ne yaparsak kendimize...

Tam içimden geçenleri bütün düşüncelerimi ifade etmişsin gerçekten tebrikler..

Ama insanımız bütün gün tembellik yapıp milyarder olym çalışanlar da keriz olsun istiyor.. bazıları gerçekten fakirliği hakkediyor..

Yazdığını bile okumazlar uzun diye böyle insanlar var işte ülkemizde napıcaksın. Gerçekten çok sevindim böyle gerçekçi ve mantıklı bir yorum gördüğüme..

quote:

Orijinalden alıntı: uohk061_TS

quote: Orijinalden alıntı: simplyblue

Özetlemiş arkadaş.

Bu dünyayı bu kadar önemsemeyin.Ölüp gideceğiz. Allah'ın ayetlerine göre, öldüğümüzde, bu dünyada çok az kaldığımızı düşüneceğiz.Şuana kadar ne yaşadınız bir düşünün?Ne hatırlıyorsunuz?20 yıl mı 30 yıl mı geçti?Ne kadar çabuk geçmiş gibi geliyor değil mi?İşte ölünce de böyle olacak.Ve hesap günü gelecek.O yüzden zenginim, fakirim diye sevinip,üzülmeyin. Allah'a inanın ve size layık görülen insanlık görevlerinizi yapın yeter.

quote:

Orijinalden alıntı: mhcd

quote: Orijinalden alıntı: simplyblue

bırakın bu kafayı ya

quote:

Orijinalden alıntı: Archa1907

quote: Orijinalden alıntı: nazsensay quote: Orijinalden alıntı: Archa1907 Biraz hortlatmışım gibi hissediyorum ama olsun :). Bu arada tabii ki herkesimin, herkesin görüşlerine saygım var ve bende aynı saygıyı beklediğimi önceden söyleyeyim. Bir arkadaşımız fotoğraf paylaşmış ''Zenginleri öldürecez hazır olun'' diye. Bu servet düşmanlığıdır. Başka bi açıklamasıda yoktur. Böyle bir kıskançlık sadece zenginler için değil durumu olmayan vatandaşlar içinde tehlikelidir. Bu dünya adaletsiz dünya, kim nasıl doğarsa hemen hemen öyle de ölüyor. Biz vatandaşa ne yapmak düşer. Yaşamak, yaşamak düşer başka ne olacak. Gönül istiyor tabii ki kaliteli yaşam istiyor. Kaliteli yaşam çok para harcamak mıdır peki ? Para sihirli bir şey. Şapkadan tavşan çıkarmak gibi :) hop araba oluyor o arabaya benzin oluyor en güzel restoranda yemek oluyor vs. vs. Çok çok ta önemli, onsuz yaşam imkansız ama ne istiyoruz. Durumumuz olmasa dahi o hedefleri niye koyuyoruz. Bu ağar yüklerin altına niye giriyoruz. Tüketiyoruz fakat üretiyor muyuz ? örnek: Bir fabrika usta adayları arıyor ve eğitiminide kendisi üstlenecek. 1 sene eğitimden sonra maaşı neredeyse 2500 lira olacak ama fabrikanın tek şartı var 5 sene işten çıkmaması, çıkarsa da tazminat olarak eğitim için harcanan parayı geri istiyor. Adam işçi bulamadı. Aynı işçiler diyorki: Abi ben AVM de bi yerde çalışırım 1000 lira alırım daha iyi peki neden? çünkü tembel... Çalışmak istemiyor. Kolayı seçiyor. Zaten çalışkan ve dürüst olan hemen yükseliyor tabii kafasının da çalışması lazım. neyse bunu burda noktalayalım... Kredi kartı ve kredi mevzuları içinde görüşüm var :) Bir geçenlerde bir makalede Türkiye'de insanların kredi kartını nasıl kullanacaklarını hala öğrenemediğini yazıyordu. Adam bu olayı uzun ve karmaşık şekilde anlatmış ama ben size özetleyeyim. Diyor ki; Cebinizde nakit para olmalı mesela 50TL ve bu nakitle ufak tefek harcamaları yaparsınız mesela sakız, bilet, gazete vs. 5TL den düşük harcamalar. Aynı bankadan(tek banka ile çalışın masraflarınız azalır, kampanya ödeme ve diğer işlemler için takibiniz kolaylaşır) alınmış kredikartı ve banka kartınız da olmalı diye ekliyor. Mesela 100 liraya kadar (limitinizi siz belirleyin) olan ürünlerde banka kartınızdan tek çekim yapın ve daha yüksek tutarlarda da kredi kartınızdan taksit yapın(taksiti tek şartla yapmak gerekiyormuş, eğer ki aldığınız ürünü taksit süresinin iki katı kadar kullanacağınızı düşünüyorsanız.). Bence bu çerçevede kredi ve banka kartı tüketicinin yararınadır. Kredi ise bir çok arkadaşımızın yazdığı gibi değeri artan ürünler için kullanılmalıdır. Vereceğiniz faizin bir şekilde size geri dönmesi gerekirki totalde paranız azalmasın en kötü aynı kalsın. Türkiye de zengin olan insanlar için yorumlarımı da eklemek istiyorum. Türkiye de bir çok zengin türü var tabi bunları bir kaç sınıfa ayırmakta fayda var. 1. eski zamanlardan beri devlet destekli büyük aileler(çok aşırı zengin insanlar, kendilerinin dahi ne kadar servete sahip olduklarını bilmeyen insanlar bunlar) bunlara örnek vermeyeyim ama bu aileler her zaman devleti arkasına almıştır ve devlet bu sömürüye göz yumar. Bu aileler kısmen devlettir. 2. Turgut Özal zamanında zengin olanlar. Bu arkaşların çoğu sanayicidir. Fabrikalarının %75 ine kadar devlet geri ödemesiz yardım yapmıştır. Tabii ki bu arkadaşlar maliyetleri fazla fazla gösterip hem fabrikayı bedavaya getirmiş hemde üstüne sermayeyide bedavaya elde etmişlerdir. 3. SSCB nin dağılmasından sonra zengin olanlar. Bu arkadaşlarda en azından devletten doğrudan para almamışlardır ama gümrükle olan ilişkileri çok sıkı ve samimidir. Anladınız heralde... 4.R.T.Erdoğan'la başlayan furyadır. Burda sektorleri ayrı ayrı açıklamak gerekir aslında ama geniş olarak geçelim. Asıl ihya olanlar inşaat ve ithalat işi yapanlardır. İnşaatı hemen hemen herkes kestirebiliyor nasıl oldugunu ama ithalatta iş biraz farklılaşıyor. Tabii bu işler biraz karışık. Neredeyse sabit döviz kuruna geçilen güzelim yurdumda imalatçı/ihracatçı nın masrafları sürekli artarken(TL değerleniyor Türkiye mizde herşeyin fiyatı sürekli artıyor) rekabet sıkıntısı ve kar marjları sürekli düşüyordu (babam eski üreticidir, kapatmak zorunda kaldı yani battı) ve devlet üreticinin başına sürekli birşeyler ekliyordu. O vergisi, şu vergisi bu vergisi o harç bu harç derken küçük üreticileri temizlediler. Büyükler kaldı bir de döviz sabit olduğu için yurtdışındaki ürünler her geçen gün TR de daha ucuz olmaya başlayınca ithalatçılarda turnayı tam orasından vurdular ve hiçbirşey yapmadan zengin oldular. Ama bir gerçek varki canım memleketim hiç bu kadar özgüven hissetmemişti. 10 sene önce kimsenin umudu yoktu şimdi en azından ,bir gerçeklik olmasa bile, bir umut var. Bizim arkadaşlarımız da var tabii ki aramızda geçen muhabbetlerde belli, yapıcı hiçbirşey yok. Bi araba görsek vay a...k.... herife bak yaa çekmiş altına p.....k arabayı kesin kaçakçıdır veya vs. vs. 1 milyon doların olsa nasıl harcardın kanka ? gibi sorular... Karı kız kim kime ne etmiş falan filan netten oyun ordan bilmem ne diye devam eder sonra da oturup düşünürüz niye olmuyor diye. Dünya da çok büyük bir kısım know-how ile para kazanıyor. Bilgi satıyor adam bilgi. Şu anda sermayesiz(para) yapılacak bir sürü büyük iş var ama o işler için gerçek sermaye gerekiyor oda bilgi. Biz bir iş baktığımızda ona kendi vaktimiz karşılığı alacağımız para diye bakarsak tabii ki de bi b.k olmaz. Her işyeri bir okuldur. Orda işi öğrenir daha büyük bir yere geçer daha çok şey öğrenir en sonunda da o işi yaparsın. Plastik hammaddesi satışı yapan büyük bir firmaya çaycı olarak giren Serkan 12 sene sonra kurduğu firmaya 1 lira sermaye koymayarak yılda 1 milyon$ kazanıyor. GAP kids te part time işe giren Engin, Doğu Avrupa ve Orta Doğu GAP pazarlama departmanı müdürü yardımcısı oluyor 7 senede. Uğraşan çalışan bugün olmasada elbet bir gün kazanıyor. Başkalarının yaptıkları sadece bize hırs olsun teşvik olsun, onları geçmek için çalışalım onlarda aşağı çekmek için değil. Ne yaparsak kendimize EY FORUM OKUYUCULARI ve YAZARLARI ne yaparsak kendimize... Tam içimden geçenleri bütün düşüncelerimi ifade etmişsin gerçekten tebrikler.. Ama insanımız bütün gün tembellik yapıp milyarder olym çalışanlar da keriz olsun istiyor.. bazıları gerçekten fakirliği hakkediyor.. Yazdığını bile okumazlar uzun diye böyle insanlar var işte ülkemizde napıcaksın. Gerçekten çok sevindim böyle gerçekçi ve mantıklı bir yorum gördüğüme..

Belki de sen okuyan tek kişisindir.


İnsanlar dışardan baktıklarında olayın iç yüzün bilmedikleri için bazı şeylere imreniyorlar. Davulun sesi uzaktan hoş gelirmiş diye atasözümüz bile var. Neyse uzatmaya gerek yok.


Bende en azından senin okumuş olmana sevindim.

Uni ye girdin heralde hayırlı olsun. Sana hayatında başarılar dilerim. öz geçmişini ve kendini iyice doldur vaktin varken sonradan pişman olmamak için.