İşim var düzenim var ama evlenmeyi hakeden kişi yok

Bu durum çok sıkıcı oluyor ya tek yaşamak bir süre iyide ondan sonra çekilmiyor.

İşten eve geliyorsun kocaman bi sessizlik umarım en kısa sürede gerçekten mutlu olabileceğiniz birisini bulursunuz.

Hikayenizi okudum gerçekten çok üzüldüm koskoca 7 yıllık bir süreç nikah günü belirlemek terkedilmek ve 1 ay sonrasında başkasınla evlendiğini görmek.

Hayatta karşı cinse kesinlikle tam olarak güvenmemek gerekiyor sanırım hocam hayat işte herkese türlü türlü dertler sıkıntılar sunuyor

Yakın zamanda tüm umutları boşa çıkmış biri olarak sizi çok iyi anlıyorum tabi sizin ki daha ağır bir süreç olmuş ama her şeyde vardır bir hayır hocam sıkmayın canınızı.

Ben önceki durumunuzu bilmiyorum, bundan dolayı şu an içinde bulunduğunuz duruma yönelik yorumlar yapacağım.

''31 yaşındayım kazandığım para kendime kalıyor herkes evlen birini bul diyor'' ilk olarak bu durum bir süre sonra çevrenizin sizin üzerinize kuracağı bir baskı haline gelebilir. Bundan dolayı ''evliliği'' bir zorunluluk, topluma uyum sağlama veya başarı olarak görmeyin. Sizin yaş grubunuza dahil olan kişilerin aileleri çoğunlukla (eski kafalılık) hala doğru olanın kendilerinin yaptıkları gibi hemen evlenmek olduğunu sanıyor. Kendi zamanlarında kısılı kalmışlar ve günümüz şartlarını resmen reddedip doğru olanın kendileri olduğunu düşünüyorlar. Siz bütün bunları bir kenara atın, hayat sizin hayatınız ve buna kimse karışamaz.

''Duygularımı guvenebilecegim bı karşı cinsle paylaşmayı bende istiyorum ama öyle biri yokki geçmişimden tecrübe ettim bunu, resmen kaziklandim Evlenmeyi hakeden kişi olmadığı için evlenmeyide artık düşünmüyorum ama üstte belirttiğim paylaşma duygusunu nasıl bastiririm bilmiyorum. Cinsellikten bahsetmiyorum onu belirteyim, yaşadığım duyguları hayatımı paylaşma icgudusunden bahsediyorum''

burada söylediğiniz ruh hali ise önceden yaşadığınız kötü deneyimden dolayı içine düştüğünüz bir depresyon belirtisi ki bu normal hak veriyorum. Büyük ihtimalle ego/özgüveniniz de bir darbe yedi. Bundan dolayı kafanız karışık ve ne yapacağınızı bilmiyorsunuz.

Yaşınız ve yaşadığınız durumdan dolayı orta yaş krizine girme ihtimaliniz yüksek (belki de girdiniz bile), kafanızda sakın yaşım geçiyor veya herkes birini buldu ben tek kalacağım korkusu olmasın. Eğer bunları kafanızda çevirmeye başlarsanız iyice geriye düşersiniz. Bundan dolayı çevreden gelecek tavsiye vb. şeylere karşı dikkatli olun, çok çabuk kendinizi kaptırabilirsiniz.

''Evlenmeyi hakeden kişi olmadığı için evlenmeyide artık düşünmüyorum'' gibi bir çıkarımdan ziyade düşünüp daha verimli çıkarımlar yaparak ilerisinde daha doğru kararlar alabilirsiniz.

''paylaşma duygusunu nasıl bastiririm bilmiyorum'' kısmı da yukarıda dediğim gibi yalnız kalma korkusundan dolayı kaynaklanıyor. Aslında kendi içinize dönüp düşünürseniz bunun üstesinden gelebilirsiniz. Çünkü sorduğunuz sorunun bu cevabını zaten biliyorsunuz. Sadece bir süre kafanızı dinginleştirmeniz lazım.

Diyeceklerim bu kadar, umarım üzerine düşünüp verimli çıkarımlar yapacağınız şeyler yazmışımdır.

annene söyle birini bulsun.

Toplum baskısından dolayı kendini evlenmek zorunda mı hissediyorsun?