Hayatınızı başarısız kılan en önemli etmen: Utangaçlık [Birbirimize destek oluyoruz] (9. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: TurtleTut

Benim bu konuda çok farklı bir sıkıntım var. Topluluk önünde konuşma-sunum yapma !

"insan beyni doğduğunuz andan itibaren çalışır ve bir topluluk önünde konuşana kadar durmaz." - sir george jessel

Güzel bir arkadaş çevresine, kızı-erkeği ayırt etmeksizin sohbetine, kızlar konusunda bayağı bir tecrübeye ve girişkenliğe sahibim, uzun süredir düzenli ve kusursuza yakın bir ilişkim var...

Ancak okuduğum bölümden ötürü sürekli sunum yapmamız gerekiyor ve 100-150 kişinin önünde ben bildiğin ben olmaktan çıkıyorum. İçime cin kaçıyor. Kas katı kesiliyorum. O boru gibi testosteron kokan sesim oluyor cızırdama, titremelerle sarsılıyor.

Günlük yaşantımda ve çevrem içerisinde ağır-kültürlü-lider-güçlü kimlikli bir insanım ve o şekilde çok fazla lanse ediliyorum. Bir başkası bir şey yapınca gülünüp geçiliyor ama ben yapınca beklenti tavan oluyor. Herkesin farklı bir beklentisi (sevenin-kıskananın) anında karşıma çıkıyor.

Çok şükür bu güne kadar ailemde dahil bu beklentileri besleyenlere karşı kendimi ispatladım(belkide buna çok fazla yoğunlaştığım için bu konuda bu haldeyim) ancak mevut bölümde "sunum hazırla, ezberle, işin içini süsle püsle ve senden beklenen gibi yap" kısmında tökezliyor ve büyük korkular besliyorum.

Dil yabancı olunca (bölüm ingiliz dili edebiyatı) konularda ağır olunca, doğaçlama yapmak ve sunumu doğal bir şekilde sunmak zorlaşıyor. Zart diye hoca birden en kıl yerden kelimenizi cımbızla çekip size sataşıyor, sıkıştırmaya çalışıyor, en kral sunan adama dahi eleştiri getiriyor ve sürekli daha iyisini istiyor. Bunu da o 150 kişinin içinde ifade ediyor.

Gerek kişiliğim, gerek hocayı sevmeyişim, gerek dersi sevmeyişim, gerekse ezberimin iyi olmayışı üzere birde o eleştirilere katlanamayacak olmam beni dahada geri çekiyor.

Peotry gibi ana bir derste adam kıçını kaldırmıyor ve en arkaya geçip millete sunum yaptırtıp kalemini sallayıp duruyor. Dolayısı ile işi tam olarak kabullenmeme, sürekli hocayı zihnimde sorgulama da söz konusu.

Uzattım, kusura kalınmasın; neticede topluluk önünde konuşma korkusunu yenmiş olan yada bu konuda bilgili olan arkadaşlardan tavsiye-yardım almayı çok isterim.

İyi forumlar, saygılarımla, sevgilerimle.

quote:

Orijinalden alıntı: halemo_96

Utangaclik genelde cocuklukta yasadigimiz olaylarin ruhumuzda actigi yaralardan kaynaklaniyor; bu yaralari deprestiren her olay karsisinda utangacligimiz tutuyor. Bunun ustesinden gelmek icin de tedavi gormenizi oneririm, cunku bu yaralari bir nebze de olsa rahatlatabilmek icin o yarayi acan anıya geri donmek gerekiyor. Ve maalesef genelde bu anılar kendi kendinize ulasabileceginiz kadar yuzeysel olmuyor. Bu nedenle de isinin ehlinden yardim almak en iyisi.

quote:

Orijinalden alıntı: By_Coder

Canınızı acıtacak çok büyük bir olay yaşadığınızda o utangaçlık gidecek. Çünkü daha kötü ne olabilir ki diye düşünecek ve daha rahat yaşayacaksınız hayatı. En azından ben böyle geçtim bu süreci.

quote:

Orijinalden alıntı: hedefsınıföğretmenliği

Siz siz olun sakın platonik olarak sevmeyin en önemlisi bunu o kişiye söylemeyin benim gibi üzülürsünüz zalımın çocuğu üzdü beni üstünede engel attı

quote:

Orijinalden alıntı: eddy

Çevirin doğru sayılır dostum. "Utangaçlık gereksiz bir duygudur"

Demem o ki topluluğunuzu yabancılar da desteklemekte hatta bu konuda dillerine yerleşmiş bir söz bile var. Lakin durum şuradan ters bizim kültürümüzde utanç çoğu zaman erdem kabul edilir. Utanmaz kelimesi ağır bir hakaret sözcüğüdür, ar damarı diye asla çatlamaması gereken bir damarımız vardır. Yani utanma yüz yıllardır o sözdeki gibi gereksiz değil, önemli bir duygudur bizde.

quote:

Orijinalden alıntı: TurtleTut

Öncelikle cevabınız için çok teşekkür ederim. Çok büyük bir egom yok -her insanda olduğu kadar- ama tepkileri kesinlikle önemsiyorum. Bu konuda tespitiniz doğru.

Bahsini ettiğiniz sonucu zamanında bende düşündüm ve gördüm -ki neredeyse her sunum yapmaya çıkan "ay kusurabakmayın çok heyecanlandım-bu tür durumlarda çok sıkılıyorum-hocam ölmek üzereyim bana geldiler vs vs" gibi yer yer komik ama gerçek tepkileri sayılamayacak kadar fazla verince, bu mevzu kanıtları ile dahada pekişti.

Ama sıkıntı şurada işte o heyecanı sevmiyorum, katlanamıyorum, dayanamıyorum, canımdan can gidiyor. Yani kalbim öyle atmaya başladığı anda hayat benden gidiyor. İstemiyorum bedenim o hale bürünmesini, çok yabancı geliyor, çok itici geliyor. Nasıl desem nefesinizi tuttuğunuzda ciğerlerinize dolan acının bir benzeri gibi. Kimse istemez, isteyemez. Bunun için Dideral alacaktım ilaç olarak hatta.

Sizde çok güzel demişsiniz, çişiniz gelir ama kontrol altında tutmaya çalışırsınız. İşte ben o çiş olmasın istiyorum. Çiş burada bariz bir ihtiyaç olabilir ama o heyecan orada fazlalık-yük ve düşman konumunda.

Yani çiş benim hayatımı devam ettirebilmem için gerekliyken, o heyecan tam aksine benim hayatımı kötü yönde etkilemek (belki kalp krizi belki bayılıp düşme vs vs gibi saçma derecelere kadar) adına orada. Dolayısı ile her şeyi bizi daha ileriye taşımak ve hayatımızı en iyi-uzun şekilde idame ettirmeye yöneltmek üzere evrimleşmiş bir beden-beyin neden bunu ortadan kaldırmaz hatta salgılayıcısı konumunda olur ?

Köpekten kaçmıyor, hırsızla dövüşmüyorum ki o adrenalin her santimetremi doldursun. Neden yani ? Müthiş derecede rahatsız edici bir durum değil mi ? Zihnim bunu neden ayırt edemiyor. Bana faydalı olanı seçemiyor. Zira o heyecan ve adrenalin bana zarar vermek dışında hiçbir şeye hizmet etmiyor. Ve sizinde belirttiğiniz gibi kaçınılmaz olması, bundan kurtulamayacak olmak, hele ki benimki gibi bir ortamda

Yazdıklarım ne kadar mantıklı yada kendimi ne kadar iyi ifade edebiliyorum bilmiyorum. Kusuruma bakmayın o yüzden, değerli vaktiniz içinde teşekkür ederim.

quote:

Orijinalden alıntı: pekbiumursanmaz

Eğer ki yüzümün kızarması ve alev almasını engelleyecek bir şey varsa utangaçlık sorunum yok. Anlamıyorum karşıdakine belki ilgi bile duymuyorum bazen kıpkırmızı oluyorum hatta ilgi duyduğum biriyse kızarmıyorum, direkt morarıyorum

quote:

Orijinalden alıntı: Yigido59

quote: Orijinalden alıntı: pekbiumursanmaz Eğer ki yüzümün kızarması ve alev almasını engelleyecek bir şey varsa utangaçlık sorunum yok. Anlamıyorum karşıdakine belki ilgi bile duymuyorum bazen kıpkırmızı oluyorum hatta ilgi duyduğum biriyse kızarmıyorum, direkt morarıyorum

Belli ki siz de baya çekmişsiniz bu durumdan. Siz de artık kurtuluş için çabalayın.

quote:

Orijinalden alıntı: pekbiumursanmaz

quote: Orijinalden alıntı: Yigido59 quote: Orijinalden alıntı: pekbiumursanmaz Eğer ki yüzümün kızarması ve alev almasını engelleyecek bir şey varsa utangaçlık sorunum yok. Anlamıyorum karşıdakine belki ilgi bile duymuyorum bazen kıpkırmızı oluyorum hatta ilgi duyduğum biriyse kızarmıyorum, direkt morarıyorum Belli ki siz de baya çekmişsiniz bu durumdan. Siz de artık kurtuluş için çabalayın.

yok ben konusuyorum rahatça yüzümün gözümün kızarmasına aldırmıyorum sadece cidden ilgi duydugum biri olursa çok kızardığım için biraz çekiniyorum.

quote:

Orijinalden alıntı: pekbiumursanmaz

Eğer ki yüzümün kızarması ve alev almasını engelleyecek bir şey varsa utangaçlık sorunum yok. Anlamıyorum karşıdakine belki ilgi bile duymuyorum bazen kıpkırmızı oluyorum hatta ilgi duyduğum biriyse kızarmıyorum, direkt morarıyorum

quote:

Orijinalden alıntı: eddy

Dostum sevmeye çalış öyle senin algıladığın gibi kötü bir şey değil, sevmeyi kontrol etmeyi başarırsan gerçekten sana güç verir, dinamizm kazandırır ciddi söylüyorum ilerde hoşuna gitmeye başlıyor.

"ay kusurabakmayın çok heyecanlandım-bu tür durumlarda çok sıkılıyorum-hocam ölmek üzereyim bana geldiler vs vs" bak bu cümlelerle kesinlikle sunuma başlanmaz, kendinden emin olmalısın sen sunuyorsun, yönetici sensin. Kimse kendine güvenmeyen bir sunucuyu dinlemek istemez. Kendine güvenli ol, çekinme, utanma, büyük büyük el hareketleri yap, basit ve kısa cümleler kur, asla sahnede geri adım atma. Heyecanını sevmeyi dene, onu güce dönüştürmeye çalış, sahne senin showunu yap. May the force be with you

quote:

Orijinalden alıntı: SebnemFerahHayranı

Ben daha 1 aydır falan hoşlanıyorum gittim açtım duygularımı.Red yedim ama en azından içim rahatladı.Içinize atmayın böyle şeyleri yoksa olan size olur.

quote:

Orijinalden alıntı: aslan168

Hocam peki bi kiza sevdiğimi söyleyip beni sevmediğini öğrenip o kizla konuşmayı 1 yil kesip sonra tekrar konusmaya başlamışsak bu is bi yerlere varir mi

quote:

Orijinalden alıntı: Fenerlico

Bahsettiğiniz olay sosyal anksiyete bozukluğu ve tedavisi için önerilere açığım

quote:

Orijinalden alıntı: kty28

Utangaçlık kötü değildir ama olması gereken yerde var olmazsa işte o zaman gerçekten kaybedenlerden olursunuz.
Nötr olun.