Yeni Kayıt
Konudaki Resimler
önceki
|
Hızlı 
Bildirim
Hayatınızı başarısız kılan en önemli etmen: Utangaçlık [Birbirimize destek oluyoruz] (8. sayfa)
Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Jack & Jones Jjwarrior Sweat Hood 2pk Mp Kapüşonlu sweatshirt Erkek : Amazon.com.tr: Moda
https://www.amazon.com.tr/dp/B0BW3KWZYH
2 ay önce paylaşıldı
Daha Fazla 
Bu Konudaki Kullanıcılar:
Daha Az 
1 Misafir - 1 Masaüstü
Giriş
Mesaj
-
-
quote:
Orijinalden alıntı: eddy
Shame is a Useless Emotion der yabancılar
Tam olarak nasıl oluyor türkçesi ben utangaçlık kullanışsız bir duygudur diye çevirdim ama?
Eğer dediğim gibiyse biz de bunu düzeltmek için çabalıyoruz zaten derim.
< Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı > -
quote:
Orijinalden alıntı: SS27
hocam ben kimsenin karakteri ya da güzelligiyle ilgili yorum yapmak haddime degil yanlış anlaşılmasın sadece istemiyorum şahsi görüşümü de fazla söylemek istemiyorum :D açıkcası linç edilirim
Burada güvendesiniz hocam
Öyle ya da böyle bir hayat seçimi yapacaksınız bize ters düşse de düşmese da ama ilk temennim mutlu olabilmenizdir yani ne olursanız olun yeter ki mutlu olun
< Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
-
korkunun üstüne gitmek gerektiğini düşünüyorum. 22 yaşında bir üniversite öğrencisiyim ve hayatım boyunca hep utangaçtım. son iki yıldır daha aktif ve daha sosyalim bunu da korkularımın üstüne giderek yaptım. iki hafta önce de bir kıza açıldım, tanıştık ama dışarı çıkıp bi kahve bile içmedik. olsundu artık korkularımın stüne gitmeyi öğrendim.
sorunumuzun bir diğer kaynağı dış görünüş. sizi rahatsız eden şeyler için çözüm üretin veya bunu kabullenin ama bakımlı,temiz olun ve güçlü bir duruşunuz olsun. spor çok önemli değil ama olursada özgüven pompalar.
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
quote:
Orijinalden alıntı: Saul Hudson
korkunun üstüne gitmek gerektiğini düşünüyorum. 22 yaşında bir üniversite öğrencisiyim ve hayatım boyunca hep utangaçtım. son iki yıldır daha aktif ve daha sosyalim bunu da korkularımın üstüne giderek yaptım. iki hafta önce de bir kıza açıldım, tanıştık ama dışarı çıkıp bi kahve bile içmedik. olsundu artık korkularımın stüne gitmeyi öğrendim.
sorunumuzun bir diğer kaynağı dış görünüş. sizi rahatsız eden şeyler için çözüm üretin veya bunu kabullenin ama bakımlı,temiz olun ve güçlü bir duruşunuz olsun. spor çok önemli değil ama olursada özgüven pompalar.
Çok haklısınız.
Ayrıca forumda dış görünüş hakkında ilk defa doğru düzgün tavsiye verebilen birini gördüm açıkçası güzel.
-
Saul Hudson
kullanıcısına yanıt
Ayrıca giyim tarzı kesinlikle farkettiriyor kendiniz iyi giyinmekten anlamıyorsanızda gidin bir kızla alışveriş yapın(Değişimi mutlaka farkediceklerdir ve öven mutlaka olacaktır buda özgüveninizi arttırır). -
teşekkürler hocam sizde umarım sizi geride tutan bu duyguları atlatır kendinizi üst seviyelere çıkarmaya devam edersiniz mutlulugunuz ve başarınız daim olsun hocam biraz kitap ön sözü gibi oldu sanırım
-
quote:
Orijinalden alıntı: Yigido59
quote:
Orijinalden alıntı: Angry Man
Hayatımda hiçbir zaman kendimi ifade edemediğimi düşünüyorum. İnsanlarla konuştukdan sonra aslında bu ben değilim diyorum. Bence senin benim gibi insanlara eğitim verilmeli ve alttan alinmaliyiz kız konusu dahil
Hocam valla asosyal masosyal değilim sosyalim ama tek sıkıntı karşı cinsle konuşamıyorum bir orada utangaçlık geliyor tek sıkıntı o.
Ayrıca bu işlerde tecrübem yok ama bilgim ne durumda ne yapmam gerektiği bilgisine sahibim yani en azından ben öyle düşünüyorum ama tek sorun utangaçlık aslında bir engel herşeyi bitiriyor.
O zaman benim sıkıntım daha büyük
bende var yani asosyallik ama rahat hissettiğim yerlerde herkesten daha sosyalim
ama bu nadiren oluyor yoksa bırakın karşı cinsi kendi cinsime (tanımadığım) soru bile soramam
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
-
Benim bu konuda çok farklı bir sıkıntım var. Topluluk önünde konuşma-sunum yapma !
"insan beyni doğduğunuz andan itibaren çalışır ve bir topluluk önünde konuşana kadar durmaz." - sir george jessel
Güzel bir arkadaş çevresine, kızı-erkeği ayırt etmeksizin sohbetine, kızlar konusunda bayağı bir tecrübeye ve girişkenliğe sahibim, uzun süredir düzenli ve kusursuza yakın bir ilişkim var...
Ancak okuduğum bölümden ötürü sürekli sunum yapmamız gerekiyor ve 100-150 kişinin önünde ben bildiğin ben olmaktan çıkıyorum. İçime cin kaçıyor. Kas katı kesiliyorum. O boru gibi testosteron kokan sesim oluyor cızırdama, titremelerle sarsılıyor.
Günlük yaşantımda ve çevrem içerisinde ağır-kültürlü-lider-güçlü kimlikli bir insanım ve o şekilde çok fazla lanse ediliyorum. Bir başkası bir şey yapınca gülünüp geçiliyor ama ben yapınca beklenti tavan oluyor. Herkesin farklı bir beklentisi (sevenin-kıskananın) anında karşıma çıkıyor.
Çok şükür bu güne kadar ailemde dahil bu beklentileri besleyenlere karşı kendimi ispatladım(belkide buna çok fazla yoğunlaştığım için bu konuda bu haldeyim) ancak mevut bölümde "sunum hazırla, ezberle, işin içini süsle püsle ve senden beklenen gibi yap" kısmında tökezliyor ve büyük korkular besliyorum.
Dil yabancı olunca (bölüm ingiliz dili edebiyatı) konularda ağır olunca, doğaçlama yapmak ve sunumu doğal bir şekilde sunmak zorlaşıyor. Zart diye hoca birden en kıl yerden kelimenizi cımbızla çekip size sataşıyor, sıkıştırmaya çalışıyor, en kral sunan adama dahi eleştiri getiriyor ve sürekli daha iyisini istiyor. Bunu da o 150 kişinin içinde ifade ediyor.
Gerek kişiliğim, gerek hocayı sevmeyişim, gerek dersi sevmeyişim, gerekse ezberimin iyi olmayışı üzere birde o eleştirilere katlanamayacak olmam beni dahada geri çekiyor.
Peotry gibi ana bir derste adam kıçını kaldırmıyor ve en arkaya geçip millete sunum yaptırtıp kalemini sallayıp duruyor. Dolayısı ile işi tam olarak kabullenmeme, sürekli hocayı zihnimde sorgulama da söz konusu.
Uzattım, kusura kalınmasın; neticede topluluk önünde konuşma korkusunu yenmiş olan yada bu konuda bilgili olan arkadaşlardan tavsiye-yardım almayı çok isterim.
İyi forumlar, saygılarımla, sevgilerimle.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Antikaruh -- 19 Kasım 2017; 21:27:54 >
-
Utangaclik genelde cocuklukta yasadigimiz olaylarin ruhumuzda actigi yaralardan kaynaklaniyor; bu yaralari deprestiren her olay karsisinda utangacligimiz tutuyor. Bunun ustesinden gelmek icin de tedavi gormenizi oneririm, cunku bu yaralari bir nebze de olsa rahatlatabilmek icin o yarayi acan anıya geri donmek gerekiyor. Ve maalesef genelde bu anılar kendi kendinize ulasabileceginiz kadar yuzeysel olmuyor. Bu nedenle de isinin ehlinden yardim almak en iyisi.
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
Canınızı acıtacak çok büyük bir olay yaşadığınızda o utangaçlık gidecek. Çünkü daha kötü ne olabilir ki diye düşünecek ve daha rahat yaşayacaksınız hayatı. En azından ben böyle geçtim bu süreci.
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
Şimdi sunum yaparken hele ki sunum yaptığın kişilere karşı bariz üst bir konumun yoksa (öğretmen, patron v.s.) heyecanlanman hatta çok çok heyecanlanman normal hele ki bir de mesajından anladığım kadarıyla şişmiş bir ego ve dış tepkileri çok önemseme gibi bir handikapın var. Öncelikle heyecanı normal karşılaman ve herkesin heyecanlandığını bilmen gerekiyor. Yani bu sefer çıktığımda heyecanlanmıyacağım, heyecanımı yok edeceğim gibi düşünme bu imkansız. Heyecanlanacağını öncelikle kabul et, daha sonra bu heyecanın kontrol altında tutabileceğin bir şey olduğunun farkına var. (Öyle ki zamanla o heyecanı öyle güzel kontrol altına almayı öğrenebiliyorsun ki çok faydalı bir şeye dönüşüyor)
Yani toparlayalım heyecanını bastırmaya, yok etmeye çalışma ama kontrol altına al. Ç*ş gibi düşün, ç*şin gelmesini engelleyemezsin, ç*şin geldiyse yok edemezsin ama altına da yapmazsın kontrol altına alırsın.
Nasıl kontrol altına alırsın sorusu çok daha uzun uzun yazılacak bir konu onu da sen araştır ya da uygun bir zamanımda üşenmezse yazmaya çalışırım.
-
Çevirin doğru sayılır dostum. "Utangaçlık gereksiz bir duygudur"
Demem o ki topluluğunuzu yabancılar da desteklemekte hatta bu konuda dillerine yerleşmiş bir söz bile var. Lakin durum şuradan ters bizim kültürümüzde utanç çoğu zaman erdem kabul edilir. Utanmaz kelimesi ağır bir hakaret sözcüğüdür, ar damarı diye asla çatlamaması gereken bir damarımız vardır. Yani utanma yüz yıllardır o sözdeki gibi gereksiz değil, önemli bir duygudur bizde. -
quote:
Orijinalden alıntı: unicef iyi niyet elçisi
herkes pzt günü sevdiği kızla bir şeyler konuşacak söz mü
sevdigimiz yoksa....
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
Profesyonel destek alabilirsinizwww.danismahizmeti.com ilk başvuran 3 kişiye ücretsiz destek sağlayabilirim.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi pdfyildirim -- 19 Kasım 2017; 21:48:42 > -
eddy
kullanıcısına yanıt
Öncelikle cevabınız için çok teşekkür ederim. Çok büyük bir egom yok -her insanda olduğu kadar- ama tepkileri kesinlikle önemsiyorum. Bu konuda tespitiniz doğru.
Bahsini ettiğiniz sonucu zamanında bende düşündüm ve gördüm -ki neredeyse her sunum yapmaya çıkan "ay kusurabakmayın çok heyecanlandım-bu tür durumlarda çok sıkılıyorum-hocam ölmek üzereyim bana geldiler vs vs" gibi yer yer komik ama gerçek tepkileri sayılamayacak kadar fazla verince, bu mevzu kanıtları ile dahada pekişti.
Ama sıkıntı şurada işte o heyecanı sevmiyorum, katlanamıyorum, dayanamıyorum, canımdan can gidiyor. Yani kalbim öyle atmaya başladığı anda hayat benden gidiyor. İstemiyorum bedenim o hale bürünmesini, çok yabancı geliyor, çok itici geliyor. Nasıl desem nefesinizi tuttuğunuzda ciğerlerinize dolan acının bir benzeri gibi. Kimse istemez, isteyemez. Bunun için Dideral alacaktım ilaç olarak hatta.
Sizde çok güzel demişsiniz, çişiniz gelir ama kontrol altında tutmaya çalışırsınız. İşte ben o çiş olmasın istiyorum. Çiş burada bariz bir ihtiyaç olabilir ama o heyecan orada fazlalık-yük ve düşman konumunda.
Yani çiş benim hayatımı devam ettirebilmem için gerekliyken, o heyecan tam aksine benim hayatımı kötü yönde etkilemek (belki kalp krizi belki bayılıp düşme vs vs gibi saçma derecelere kadar) adına orada. Dolayısı ile her şeyi bizi daha ileriye taşımak ve hayatımızı en iyi-uzun şekilde idame ettirmeye yöneltmek üzere evrimleşmiş bir beden-beyin neden bunu ortadan kaldırmaz hatta salgılayıcısı konumunda olur ?
Köpekten kaçmıyor, hırsızla dövüşmüyorum ki o adrenalin her santimetremi doldursun. Neden yani ? Müthiş derecede rahatsız edici bir durum değil mi ? Zihnim bunu neden ayırt edemiyor. Bana faydalı olanı seçemiyor. Zira o heyecan ve adrenalin bana zarar vermek dışında hiçbir şeye hizmet etmiyor. Ve sizinde belirttiğiniz gibi kaçınılmaz olması, bundan kurtulamayacak olmak, hele ki benimki gibi bir ortamda
Yazdıklarım ne kadar mantıklı yada kendimi ne kadar iyi ifade edebiliyorum bilmiyorum. Kusuruma bakmayın o yüzden, değerli vaktiniz içinde teşekkür ederim.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Antikaruh -- 19 Kasım 2017; 21:54:41 >
-
quote:
Orijinalden alıntı: Angry Man
quote:
Orijinalden alıntı: Yigido59
quote:
Orijinalden alıntı: Angry Man
Hayatımda hiçbir zaman kendimi ifade edemediğimi düşünüyorum. İnsanlarla konuştukdan sonra aslında bu ben değilim diyorum. Bence senin benim gibi insanlara eğitim verilmeli ve alttan alinmaliyiz kız konusu dahil
Hocam valla asosyal masosyal değilim sosyalim ama tek sıkıntı karşı cinsle konuşamıyorum bir orada utangaçlık geliyor tek sıkıntı o.
Ayrıca bu işlerde tecrübem yok ama bilgim ne durumda ne yapmam gerektiği bilgisine sahibim yani en azından ben öyle düşünüyorum ama tek sorun utangaçlık aslında bir engel herşeyi bitiriyor.
O zaman benim sıkıntım daha büyük bende var yani asosyallik ama rahat hissettiğim yerlerde herkesten daha sosyalim ama bu nadiren oluyor yoksa bırakın karşı cinsi kendi cinsime (tanımadığım) soru bile soramam
Aslında baya bir potansiyeliniz var bu durumda. Utangaçlığınızı kırabilirseniz siz de isabet olur.
< Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
-
quote:
Orijinalden alıntı: SS27
teşekkürler hocam sizde umarım sizi geride tutan bu duyguları atlatır kendinizi üst seviyelere çıkarmaya devam edersiniz mutlulugunuz ve başarınız daim olsun hocam biraz kitap ön sözü gibi oldu sanırım
Sağolun hocam.
< Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı > -
quote:
Orijinalden alıntı: hedefsınıföğretmenliği
Hayatımı bok eden en büyük etmen açık sözlülüğüm
Her şeyin fazlası zarardır derler siz de bundan mı muzdarip oldunuz acaba?
< Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı > -
Eğer ki yüzümün kızarması ve alev almasını engelleyecek bir şey varsa utangaçlık sorunum yok. Anlamıyorum karşıdakine belki ilgi bile duymuyorum bazen kıpkırmızı oluyorum hatta ilgi duyduğum biriyse kızarmıyorum, direkt morarıyorum
Ip işlemleri
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X
