Şimdi Ara

Eğitim Sistemi İle Alakalı

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar

Editörün Seçtiği Fırsatlar

Jumbo Athena 84 Parça 12 Kişilik Çatal Kaşık Bıçak Seti : Amazon.com.tr: Mutfak https://www.amazon.com.tr/dp/B0CG6SXMJ5 17 sa. önce paylaşıldı

JACK & JONES Erkek boxer şort, 5'li paket : Amazon.com.tr: Moda https://www.amazon.com.tr/dp/B07G2MCQQK 4 ay önce paylaşıldı

Samsung Galaxy S24 Ultra 17,3 cm (6,8") 12 GB 256 GB Çift SIM Gri 5000 mAh : Amazon.com.tr: Elektronik https://www.amazon.com.tr/dp/B0CNKGPSBM dün paylaşıldı

Daha Fazla

Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az

1 Misafir - 1 Masaüstü

5 sn

4
Cevap

0
Favori

144
Tıklama

Daha Fazla
İstatistik

Konu İstatistikleri Yükleniyor

Konuya Özel

1 oy

Öne Çıkar

Cevapla

Sayfa: 1

Giriş

Mesaj

Sayın forum kardeşlerim, buraya dün yaşadığım olayı anlatmak ve bunun üzerine yorum yapmak için yazıyorum. Sizleri rahatsız ettiysem şimdiden özür dilerim.

İleride eğitim alanında idealleri olan 19 yaşında bir gencim. Bazı yaşı ilerlemiş tecrübeli ağabeylerimiz her zaman bana: ''Merak etme, büyüyünce bu ideallerin yavaştan seni terkeder.'' derlerdi. ben de onlara hiçbir zaman inanmak istemedim. Hem de hiçbir zaman... Taa ki düne kadar... Artık hayallerimi, düşüncelerimi ve ideallerimi sorgulamaya başlamalıyım sanırsam. Bazılarınızın soracak: Neden? Dün yaşadığım olayı aynen aktarıyorum:

Dün mahalleden ağabeyim olarak gördüğüm(Yukarıda bahsettiğim ideallerini boşver diyen ağabey bu değil) arkadaşımla bir takım işlerimiz vardı. Onları halledip eve dönüyorduk. Eve gitmeden önce kitapçıya gitmemiz gerektiğini söyledim. Kitapçıya geldiğimiz de o beni dışarda bekledi. Kitapçıda ne işiniz vardı diye sorarsanız, kardeşime kitap hediye edecektim. Kitapları inceliyordum kardeşime hangisi uygun olur diye. Sonra gözüme Şeker Portakalı ilişti. ''Bu uygun olur bence.'' diyerek kitabı aldım. (Tarık Buğra'nın Osmancık kitabını alacaktım, kitapçıdaki abla uygun olmaz sanırsam deyip farklı kitaplar gösterdi. Kardeşim 10-11 yaşında. Umarım Şeker Portakalı uygundur.) 14 lira falandı. Aldım, çıktım. Dışarıda arkadaşım bekliyordu. Bana: ''Ne kadara aldın?'' diye sordu. 14 cevabını verdim. Verdiğimi cevap sonrası sanki dolandırıldın sen edasıyla ''Bir kitaba 14 lira verilir mi!'' dedi. Bazılarınız der şimdi: ''Senin arkadaşın serseri ise bu cevabı vermesi normal.'' Arkadaşım sınıf öğretmenliğinden bu sene mezun oldu. Kpss sonucundan 80 civarı puanla 2300. oldu. Yani bu arkadaş önümüzdeki eğitim-öğretim yılında ÖĞRETMEN olarak devletimizin okullarında çalışacak. Evet, dediklerinizi duyar gibiyim: ''Ne günlere kaldık...'' (Bu arkadaş sevgilisine veyahut evleneceği kişiye 20 liraya bardak alıyor, ben burda 14 liraya kardeşime kitap alıyorum. Bunu aynen yüzüne de söyledim.)

Burda kitabın pahalı olup olmaması sorun değil(Bence pahalı değil, 50 liraya kitaplar bile var. Onları ben alamıyorum mesela. Ama bir kitap 20 civarıysa pek de umrumda olmuyor verdiğim para. Bu arada soran olursa diye şimdiden söyleyeyim: Babam işçi emeklisi. Şu an da çalışıyor hala. Çoğunlukla aldığım kitapları devletin bursuyla ve sağdan soldan gelen harçlıklarla aldığım için pek de umrumda değil açıkçası verdiğim para.) zihniyet sorun. Hayır anlamıyorum niye böyle oluyor, neden bu zihniyet var hala anlamış değilim. Arkadaş basit hesap yapalım. 1 haftada kitabı bitirdiğini varsayalım: Günlük 2 liraya denk geliyor. Çarp 30'la. 60 lira ediyor aylık. Bu çocuk ayda 4-5 kitap okuyup bitirse bunun maliyeti 60 lira. 10-11 yaşındaki çocuğun yılda 50 kitap okuduğunu düşünün. Bu çocuğun kazancı ile cebimizden çıkan paranın zararını kıyaslamak çok büyük aptallıktır. Yazık değil mi len! Ben neden engel olayım kardeşime? Salak mıyım? Cebimden haftada 14-15 lira çıksa kardeşim her hafta 1 kitap okusa ben mi kaybederim yoksa kardeşim mi kazanır?

Neyse konuyu dağıtmayalım, burdan öğretmen adaylarına daha doğrusu EĞİTİM FAKÜLTESİ öğrencilerine seslenelim:

Yukarıdaki gibi arkadaşımın zihniyetinde biri iseniz lütfen okulu dondurup gidin tekrar Ygs-Lys'ye hazırlanın. Bırakın da gerçek öğretmenler yetişsin. (Olduğu kadar)

Yok eğer bırakmayacaksanız gidin bi' kendinize çeki düzen verin.

Ekleme: Bu yazıyı Üniversite Eğitimi konusu altında açmıştım. Kitapla alakalı diye buraya da açma gereği hissettim. Burada genelde kitapseverler takılıyor olsa da yazmak istedim.

Ekleme 1: Neden onla arkadaşlık ediyorsun diyenlere: Karanlıkta kalmış kişilere mum gerektir. Eğer ki o mumu siz uzatmazsın o hep karanlıkta kalacaktır. Bi' zahmet elinizi taşın altına koyun ve karanlığa ışık yakın. (Bir sözü evirip çevirip ne hâle getirdim yaa...)

Ekleme 2: Bazıları ''Şov yapıyor bu'' derse diye: İsmim belli değil cismim belli değil. Allah aşkına Twitter, Facebook(Hiçbirini kullanmıyorum.) gibi kimliğin belli olduğu sosyal platformlar olsa dediğin belki olabilir; fakat Dh Forum'da kim kime şov yapacak. Burda herkes birbirine Fransız.

Ekleme 3: Neden bu konuyu açtın diyenlere: Eğitim sistemimiz niye böyle? sorusuna cevap diye açtım.

Ekleme 4: Bu arkadaşın atamaları olacak. Bilenler bilir. Bana: ''11 tane il olmasın da neresi olursa olsun.'' diyor. O 11 ilin neresi olduğunu az çok tahmin etmişinizdir. Ülke böldürmeyiz diyorsunuz; ama zaten birçok kişi zihniyet olarak çoktan bölmüş kafasında ülkeyi. (Siyasi tartışma yapmazsak sevinirim, şu an eğitim konumuz.)

Neyse bu kadar laf olsun torba dolsun cümleleri sonrası Oğuz Atay'dan incilerle sonlandıralım yazımızı:

''Bu düzmece oyun sona ermeli. Kendi benliğimizi bulmalıyız. Yol verip yakarmaktan vazgeçmeliyiz. Rüyalarımızı gerçekleştirmeye çalışmamalıyız, gerçekleri rüya yapmalıyız. Çelişikşiz, dikensiz ve düzgün rüyalarımızı yaşamalıyız. Sözümüzün eri olmalıyız; kırılacak kafaları kırmalıyız. Bize acınmadığı için acımamalıyız.''

Not: 10-11 yaşlarındaki kardeşime kitap tavsiyelerinize açığım. (Genel anlamda okuyor zaten; ama artık geçiş yapması kanaatindeyim. Şeker Portakalı ile işe başladım.)