Şimdi Ara

Bazı çocuklar çok acımasız (5. sayfa)

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
98
Cevap
4
Favori
6.759
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
107 oy
Öne Çıkar
Sayfa: önceki 12345
Sayfaya Git
Git
Giriş
Mesaj
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Huseyin-ZST

    Gençler, panik yapmayın. Çocukların merhamet duygusu çok gelişmemiştir. Bu doğaldır. Yaş ilerledikçe gelişir.


    Ortaokul çocuklarının birbirine yaptığı zulümleri bir düşünün mesela. Sonra bu çocuklar büyür, üniversiteye gelince efendi adamlar olurlar.


    Yaş ilerledikçe gelişir bu. Hatta bu sadece karakterin gelişmesi ile alakalı bir şey de değil. "Merhamet ve kendini başkasının yerine koyma" işlevlerini yerine getiren beynimizin bir parçası ile de alakalı. Bu arkadaş zamanla gelişiyor. Tamamen fizyolojik bir etken de var yani.


    ----------------


    O yüzden kıskançlıktan kardeşini boğmaya çalışan, 3 yaşındaki kardeşinin eline şişi verip, "bunu prize sok bakalım ne oluyor" diyen çocuklar falan sık görülür. Bu durumlar, bu çocukların psikopat olduğu anlamına gelmiyor. Burada görev anne-babaya düşüyor. Çocuğun bir yandan nispeten özgür olduğunu düşünmesi, bir yandan da her an gözlem altında olması gerekiyor. Çok ince bir çizgi yani bu ebeveynlik işi.  


    ----------------


    Çocukken yaptığım paraşütü taşla denedikten sonra, "canlı deneğe" ihtiyaç duyup, bir kedi ile denemişliğim vardır mesela. Benim gibi şeker gibi, uysal ve acayip insancıl bir adamın çocukluğunda 18'inci kattan aşağı kedi atmışlığı vardır. Hemen söyleyeyim, kedi sağ salim indi aşağı da, yaptığım şey ağır psikopatlık normalde. Şu anda düşününce tüylerim diken diken oluyor. Ama bir çocuk böyle bir şey yapabilir. Aklınızda olsun. Anormal durumlar değildir. Burada görev ebeveynlere düşmektedir.


    "Cahillik", "cahilin çocuğu" falan gibi düşünmeyin. Bir dedem yüksek mühendis/milletvekili. Bir dedem avukat/vali/milletvekili. Annem ve babam TED Ankara Koleji + ODTU + King College (Londra) mezunu. Çocuklar muzur olur. Bununla vicdani eksikliği ekledin mi, potansiyel bir canidir aslında her çocuk. Çocuklardan nefret edin diye demiyorum. Bu gerçeği bilin. Bir gün çocuğunuz sizi şok edecek bir şey yaparsa panik olmayın diye diyorum.  

    Size hayran oldum. Yo kediyi attık diye değil. Biz yavru kedi seçtik çünkü daha geniş bir paraşüt yapsakta normal bir kediyi taşıyamacağını biliyorduk. Sonuçta bizim kedi de son katın apartman girişi üstüne düştü hem de gayet mutlu idi. Yani zerre yarası yoktu..


    Size hayran olduğum nokta;

    Bizim kültürümüzde çok az insanın dedesi okumuştur. Sizin dedeniz eğtimli biri ise mutlaka pırıl pırıl bir baba bırakmıştır size. Öyle bir insanın evladı ise bu toplumda ya entellektüel olur yada ayrık otu olur. Her iki halde de bizden üstün biridir.


    Sizin özgeçmişinizi, topluma bakış açınızı, hayata, birlikteliklerinize, arkadaşlarınıza, keyif algılarınıza, kısaca bakış açınızı kıskandım..


    Kıskanmak bir suç değildir umarım. Suçsa imrendim diyelim.. Keşke benim de uzakları düşünmeden edeceğim öyle geniş bir perspektifim olsaydı....


    Sakın yerme diye düşünmeyin... İnsanlar arasında çok özel bir insansınız kısaca.. Az önce kızdığım biri vardı, o haklı gibi, ben anadolulu siz Avrupalı gibi kıskandım çevrenizi.


    Hayat seçimlerimizle sınar bizi. Kolay seçimlere yönlendirecek tesadüfler boldur. Bir de kolay olanlar en son tercihlerdir bazı insanlara. Umarım kolay olanlar sizin için son seçimler olmaz.


    Bu arada size söylerken hep kendimden bahsettim deme egosu açıklaması hissettim.. Ego, öyle ya ezdirmez...


    Sıkıldım.. Biz de paraşütün üstünde delik açıp önce taş atmıştık... O yüzden bütün zırvalamam...





  • Biz neler neler yaptık 80'ler nesli olarak yani bugüne özel bir durum değil.

  • Çocuğun suçu yok. Yanında iki tane ayıyla büyüseydin sende aynısını yapardın. Mesela yavru ayılar, aslanlar bunlar annesini izleyerek öğreniyor. Avlanıyor ve ayı oluyor. Bu çocuklarda öyle, çocuk yapmayı sadece seks yapıp boşalmaktan ibaret zanneden insan müsveddelerinin yanında yetişen çocuklarda kediye, köpeğe saldırır. Karınca ezer, sinek yakalar kanatlarını koparır. Çünkü gördüğü budur evde. Bağırış, çağırış, şiddet.


    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Bugun cocuguna sevgi sevkat gosteren merhameti ogreten ailelerin orani yuzde biri gecmez, kesinlikle abartmiyorum. Disarida cocugu yaramazlik yapinca hayvan gibi bagiran ana babalarin cocuklari nasil olabilir ki armut dibine dusup boynuz da kulagi gecince iste bugun yasadigimiz ahlaki cokus meydana geliyor Allah islah etsin hepimizi...

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Böyle durumlarda çocuğa sevgiyle anlatın. Hayvanı sevdirin, zaten ailede sevgi görmemiş ki dışa vuruyor. Genel olarak anne babaların çocuklarıyla ilgilenmemesi ve sevgi göstermemesinden kaynaklanıyor. çocuk yaptığı birçok şeyi dikkat çekmek için yapar. Amerikadaki gibi Herkese çocuk yaptırmayacaksın diyeceğim de bütün işlerimiz yarım. Onu takip edecek sistemi oturtamayız kolay kolay. Bu sefer de memurları öldürür ebeveynler. Toplum olarak bir ruh hastalığı sarmış olabilir bizi.

  • Bazı insanlar genetik olarak hastalıklı doğuyor. Çocuktur anlamadan yapıyor diyenler birşeyden anlamayan cahiller.


    Bende çok küçükken sokakta ölü hayvan gördüğümde saatlerce ağlarmışım bunu annem anlatırdı.


    Şimdi ben de çocuğum, savunmasız hayvana işkence eden de çocuk. Bunu siz çocuktur anlamadan yapıyor diye açıklayamazsınız.


    Bu tipler büyüdüğünde de %99 sorunlu hatta psikopat tipler oluyor.

  • "bi tekme vursam sümük gibi yapışacak ailesi ile uğraşcam"


    Yani ailesi olmasa (mesela kedi gibi) sen de tekmeleyeceksin çocuğu, yaptığı kötü bişey bile olsa böyle karşılık vererek senin de ondan farklı yanın kalmıyor.


    Zihniyet önemli, çocuğa yaptığının kötü bişey olduğu kibarca anlatılmalı.


    3 sefer anlattın ve yine yapmaya devam ediyorsa ceza verilmeli.


    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • okul öncesi dönemden başlayarak eğitim hayatımın her döneminde hem bana hem başkalarına karşı akran zorbalığına maruz kaldım ve şahit oldum. çocukların sanıldığı kadar masum olduğunu düşünmüyorum. çok daha içgüdüsel ve vahşi olduklarına eminim.


    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Bilinçsiz anne babaların eserleri bu çocuklar. saygısız, bencil ve konuda anlatıldığı gibi acımasız, ruhsuz bi nesil geliyor arkadamızdan.


    Bu sorun bence şimdiki evliliklerin sadece düzenli bi cinsel hayat için yapılmış olması. kendimce tesbitim bu şekilde. eğer anne babada birazda para varsa çocuklar aşırı arsız, saygısız, çekilmez bişey oluyor.


    Çocuğu sabah kreşe veya okula bırakırlar, akşam alırlar. çocuk yetiştirmek bu değil. parayla herşeyi halletiğini düşünen anne babalar yüzünden çocuğunu böyle çekilmez bi hale geliyor. Kardeşim büyük bir şehirde kreşte fransızca öğretmenliği yapıyor. anlattıkları tamamen burada yazılanlarla örtüşüyor. bilmiyorum 20 sene sonra nelerle karşılaşacağız.

  • Hayvanlar alemi. :)

  • Berkanq4 kullanıcısına yanıt

    Çocuklar masum fakat,anne babanın ceremesini çocuklar çekiyor.

    Doğurup sokağa salmakla olmuyor.Eğitimini vereceksin.


    Bizim zamanımızda böyle birşey olsa birisi bizi ana babamıza şikayet etse

    önce dayağı biz yerdik.


    Şimdi çocuğa laf söylesen sen haksız olursun.Elalemin çocuğu çok kıymetli.


    Birde toplumda haram lokma yeme oranı arttığı için çocuk doğuştan bozuk oluyor.


    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Hocam mutlaka yazan olmuştur ama tüm yorumları okuyamadığım için ben de yazmak istedim. Çocuklar o yaşlarda Salt çıkarcı dönemdedirler. İyi eğitim ile zamanla ahlak, vicdan etik vs. gibi kavramları içlerine yerleştirebilirsin. Bu demek değil ki bütün çocuklar canice işler yapar. Sadece gelişimlerinin ilk evreleri olduğu için, davranışlarının bazılarında vicdan gibi unsurlar bulunmayabilir ya da az bulunabilir. Selamlar.

  • Eğitimsiz veya eğitimin eksik kaldığı yerlerde insanlar (genelde bu çocukluktan başlar) bilek gücüne göre etrafına şekil veremeye çalışır. Mesela çoğu arkdaşımız çocukken şunu duymuştur "benim babam senin babanı döver". Veya bir çocukta bir eksiklik veya farklı birşey görülsün acımasızca alay edilir ve o çocuk ağlatılırdı. Bunu ilkokulda defalarca gördüm.


    Aynı şekilde sosya ekonominin iyi olmadığı yerlerde ise durum daha farklı boyutlara gelmektedir. Mesela bu çocuklar bir araya gelip yoldan geçen başka çcouklara sataşıp ellerinde ki şeyleri gasp ederlerdi. Bu mesela benim yaşadığım yerde vardı. Aynı şekilde bazı çocuklar daha küçük çocukları ya taciz ediyordu yada tecavüz. Tüm bunlarla beraber hayvanlara da tür türlü işkenceler yapılırdı. Ve bu tip çocukların çoğu büyüdüklerinde ya gasptan ya adam yaralamaktan ya da uyuşturucu kullanmaktan hayatları kaydı.


    Şimdi düşünüyorumda bu çocukların aileleri çoğu zaman bırakın eğitimi çocuklarına sahip çıkmıyordu. Tam tersi ağaçları hayvanları seven çocuklarda çok vardı. Hiç unutmam ilkokulda bazı çocuklar ağaçların yapraklarını kopartıyorlardı. Bir kız koşa koşa nöbetci öğretmene "öğretmenin Selçuk ağacın parmaklarını kopartıyor" diye söylemişti.


    Kısacası başta çocuk anne babadan ne görürse öyle yetişir. Çevreside benzer eğitimde olursa o yolda gider. Bu ister iyi olsun ister kötü olsun, aile ortamı ve çevresel şartlar çocuğun gelişimini doğrudan etkiler.





  • 
Sayfa: önceki 12345
Sayfaya Git
Git
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.