Üye Girişi
Bağlan Google+ ile Bağlan Facebook ile Bağlan
Yeni Kayıt
Tüm Forumlar
  • Tüm Forumlar
  • Konu Dışı / Off Topic
  • Konu Dışı Özel
  • Bu Konuda
Şimdi Ara

15 Yaşındayım,sizinle bir şeyler paylaşmak istedim.

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Daha fazla göster butonu
Bu Konudaki Kullanıcılar:
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
5
Cevap
0
Favori
1.028
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
Konuya Özel
0 oy
Öne Çıkar
Cevapla
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Öncelikle merhabalar.
    Sizinle bazı sorunlarımı ve bazı içimden geçenleri paylaşmak istiyorum.

    isterseniz çayınızı kahvenizi sigaranızı alın,takın kulaklığınızı ve öyle okumaya başlayın.

    15 yaşındayım.Orta gelirli,Kendini geliştirmeye çalışan bir ailenin çocuğuyum.Okuldaki notlarım genelde ortalamanın üstünde ve iyi bir sınavla alım yapan liseye gidiyorum.
    Kendimi bildim bileli bilgisayar ile vakit geçiririm.Hani online oyunlarda karşılaşıp da "velet" dediğiniz kişi var ya,işte o benim.5-6 yaşlarımdan beri genelde büyüklerin oynadığı oyunlar ile içli dışlıyım.Metin2 de oynarım fortnite da.bilgisayarla geçirdiğim vakti sadece oyunlara değil,kendimi geliştirmeye harcamaya da çalışırım,bazen pek de başarılı olamam.Eve gidince ders çalışmam.Odam toplu değildir.Sağlığıma dikkat etmem.Düzenli olarak kitap okumam.Çok yakışıklı değilim,genel olarak alt sınıfım bu konuda.Gözlerim bozuk ve arkadaş baskısı yüzünden gözlüklerimi takmamayı tercih ediyorum.Burnum büyük ve yamuk.Ne kadar her gün fırçalasam da dişlerim inci gibi parlamıyor.İstanbul'da yaşıyorum ve gelirimiz çok kötü olmamasına rağmen ailem bana sadece 200tl aylık harçlık veriyor,okulumuzun kantininde en ucuz tost 6 lira(çikolata sürülmüş ekmeği tosta basıyorlar).Okula imkan oldukça yemeğimi evden götürürüm.Arkadaşlarım sinemaya/gezmeye başka yerlere gider,kafelere gider ben kankilerimle bi parkta kola-çekirdek yaparım.Çok sosyal birisi değilim.Arkadaşlarım çoktur ama uzun süre aktif olmasam yazan da yoktur.Normal yaşamım içinde dışarı neredeyse sadece ekmek almak ve okula gitmek için çıkarım.Onun dışında 2 haftada bir dediğim gibi ya kola çekirdek yada birimizin evinde/aylık harçlığımın çeyreğini verip de gittiğim bir stüdyoda gitar çalarız.Evet,kuzenimin verdiği külüstür bir gitarla başladım ve şuanda orta/üst derecede gitar çalıyorum.200TL olan harçlığımla kendime bir elektro gitar bile aldım.(hemde iyisinden,squier marka :))Gitarı da internetten öğrendim bu arada.Kodlamaya da merak sardım bi aralar.20tlye çakma bir arduino ve 3-5tllik ucuz birkaç sensör ile başladım.Sonra becerdim,beceremedim kaldı öyle.Yine arada bazı projeler yapmaya çalışırım(belki bazılarını ileride forumda paylaşırım).Elim lehim tutar ve kendi isteklerimi yeterince yapmaya çalışırım.Çocukluk işte,bir youtube kanalım vardı eskiden yine "veletçe" dediğiniz türden.2 video attım sonra ilgilenmedim,sildim.Ama onun sayesinde kendime kanal fotosu vb yapmak için photoshop öğrendim.Şimdi de yine orta düzey photoshop biliyorum.Güzel sanatlarda okumayı çok istedim.Nasılsa gitar çalıyordum,kızlar düşerdi ya hani müzik falan.Ailem sınavlara bile girmeme izin vermedi.Neymiş,doktor olmam lazımmış.Müzik hobiymiş sadece.Bi süre önceye kadar asker olmayı da istiyordum.Ailem ülkücü nasıl olsa.Buna ne diyebilirlerdi ki.Ülkemi korumak benim en büyük görevim.Bunu paylaştığımda ise anlattılar,bir aile düzeni kurmamın bu meslek ile zor olcağını ve tehlike dolu olduğunu.Yine haklıydılar.Ondan da vazgeçtim.Geçen sene lise sınavına girdim.Rakiplerim günde 200-300-500-1000 soru çözerken ben günde 5 soruya bakıp,çözmeyip bile yatağıma yatıyordum.Zaten 1 test kitabı bile bitiremedim.Allahtan dersleri dinlerdim.Sınav zamanı zaten aşık olmuştum.Bilirsiniz ya,lise aşkı falan ben onu ortaokulda yaptım işte.Sonra sınav oldu bitti.Kendime güveniyordum zaten ve %8 dilime girerek iyi bir lise olan Kağıthane Anadolu Lisesi'ni kazandım.Demiştim ya, aşık oldum diye.Yıl boyunca taksidini ödediğimiz bir yaz otelinde aşık oldum.Nasıl bir şanssa bizim buralarda oturuyordu.Açıldım,reddedildim.Pes etmedim.Bir süre sonra bir mucize oldu ve sevgili olduk.İnanabiliyor musunuz?Hiç ders çalışmadığım halde okulda sürekli inek öğrenci denilen ben,bir sevgili yapmıştım.Benden mutlusu yoktu.O kadar güzel bir kız nasıl benle birlikte olmayı kabul etmişti ki?Zaten 9 ay peşinde koşturdu.Neyse,bir süre sonra anlaşamayıp onunla da ayrıldık.Hala seviyorum mu bilmiyorum.Belkide seviyorumdur.Az önce de belirtmiştim ama ortaokul boyunca ders çalışmadığım halde notlarım yüksek olduğu için bana inek öğrenci denilirdi.Ama onlarda biliyorlardı öyle olmadığımı.Belkide kıskanmışlardı.onlar yapamadığı için.Olabilir,çocukluk işte.Nasıl olsa bende kıskanıyorum.Mükemmel bir bilgisayarı olan çocukları.Yada squier değilde fender gitarı olanları.Benim neden onlar gibi şeylerim yoktu?Kendimi bildim bileli zaten sınırın altında olan harçlıklarımla para biriktirmeye çalışırım.Zaten ailem de harçlığım dışında para vermez.Bazen ekmek alınca 5 liradan kalan para üstünü cebime atarım ama.Ona da laf etmezler.Evimiz ve arabamız her zaman vardı.Babam hep modeli eskiyip de zarar etmeyelim diye her sene arabayı değiştirir.Arkadaşlarım da çok kıskanıyolardı her sene başka arabaya bindiğimiz için.Ama arabanın borcunu sene boyunca aile olarak hep birlikte ödediğimizi kim bilecekti ki?Okulda arkadaşlarım hep çikolata alırdı ben izlerdim.Sınıfta beni çok fakir sananlar da vardı.Ama yakından tanıyanlar da çok zengin sanıyorlardı.Annemin hiç arkadaşı yok mesela benim.Annem hep evde durur,iş yapar.Bazen dışarı çıkıp bi kahve içmek ister,Evde yapıyoruz nasıl olsa der ve çıkmaz dışarı.Bazen halalarında gece geç saate kadar oturur.Babam da kızar.Bikaç kere bende onunla birlikte oturmuştum geç saate kadar akrabalarında.Her seferinde annem onların cebine,çocuklarının cebine para sıkıştırırdı.Çok garip gelirdi.Onlar her hafta dışardalardı.Tüm Türkiye'yi gezmişlerdi,sosyal medyadan görebiliyordum bende.Ama evleri kiraydı.Annem çok iyi birisi,kirayı ödeyemedikleri için yardım ederdi onlara.Babam da iyi birisidir benim.Tüm gün çalışır ve karşılıksız bize verirdi parayı.Dolaylı yoldan bizimdi.Evin borçları ve arabanın borçları,nasıl olsa bana kalacaktı onlar.Babam biraz sert biridir.Her gün kavga ederiz.Hatta bazen neden suyu o bardakla değil bu bardakla içtiğim yüzünden bile kavga ederiz.Bazen evde babamla karşılaşmamak için,kızacağı için odamdan çıkmam.Onlar da bana kızar.Onlarla hiç vakit geçirmiyormuşum diye.Demiştim ya bazen bilgisayarı güzel olanları kıskanırım diye.Yeter bu kıskançlık diyip,apu bir bilgisayar toplamak için para biriktirmeye başladım 2 sene önce.Evdeki her gereksiz eşyayı letgodan sattım ve benim param arttıkça dolar denen şey de artıyordu.Bir çocuğun hayallerinden değerliydi sanırım bu şey.Dolar dedikleri şey.Neyse,olsundu.O arta arta,benim param arta arta,babamın cpuyu ben alacağım diye geçen ay söz vermesiyle sonunda toplamaya başladım o bilgisayarı.rx 580 ve ryzen5 1600.Benim için yeterliydi sanırım.Bakın aklıma ne geldi.Ailem bana öyle büyük jestler yapmazlardı.Her yıl takdiri sınıf birinciğiyle getirirdim ve onlarda tebrik ederlerdi.En büyük hediye değil miydi zaten bir tebrik?O bilgisayarı ben alabilirdim işte.Mesela bazı bayramlarda arkadaşlarım 400tl para toplardı.Bende 100tl toplam paramla mutlu mutlu geçinirdim.Arkadaşlarım fast food restoranlarında harcarlardı o paralarını.Ben harcamazdım,beklerdim bi süre indirimlerden ya kendime oyun alırdım,ya başka indirimden kendime başka bir şey alırdım.Torrent illeti yüzünden de çok formatladım bilgisayarımı.Allahtan kendim formatlayabiliyordum.Teknoloji beni her zaman içine çekmiştir.Teknolojik aletlere hep ilgiliydim.Yeni çıkan telefonların özelliklerine hep bakardım,bende de eski bir telefon vardı.Cidden çok kötü durumda olan bir iphone 6.Ooo bu kadar anlattı ihonesi varmış demeyin.Dedem kullanıyormuş,düşürmüş suya.Telefoncu 300lira para istemiş.Vermemiş o da.Bana verdi telefonu.Ben yaptırdım,öyle kullanıyorum.O da bozuldu zaten 1 ay önce.Bi süredir telefonsuzum.Çok önemli değil.Zaten günümün 7-8 saati bilgisayarımda geçiyor.Para biriktiririm tekrar,seneye yaz iyisinden bi telefon alıveririm.Zaten ne farketti ki?Telefon varken telefonla sabahlıyordum,şimdi bilgisayarla sabahlıyorum.Bazen notlarım düşünce okulun rehberlik hocası beni çağırır,konuşuruz.Notlarımın neden düşük olduğunu sorar,eskisi gibi olmamı ister.Ama ben ona ailemdeki sıkıntıları anlatamam ki.Annemler aramızda kalsın demişti zaten.Aile içinde neler neler oluyor bir bilseydi.Geçen sene kuzenim metronun önüne atlayıp intihar etti mesela.Allah rahmet eylesin,çok vakit geçirmiyorduk kendisiyle ama kuzenimdi işte.Bazen internetten birileriyle tanışırım,anlatırım bunları.Vay be der,kendi hikayesini anlatır.Ne fark vardı ki ikisi arasında?isimler,zamanlar,olaylar değişiyordu ama hep aynı hikayeydi.Kimse istediğine sahip olamıyordu.Kimsenin hayatı istediği gibi değil.Ben sanırım hayal kurmayı unuttum abilerim,ablalarım.Ne istesem bastırıldım.Küçükken gördüğüm oyuncağı isteyince evde var zaten senin dendi.Bazen geceleri hayal kurardım.Ama sanırım artık benim gelecek hakkında hayalim yok.Sınava çalışsam ,hayatımın en önemli olan,bir daha yaşayamayacağım gençlik dönemlerinde bu ne kadar doğru,ne kadar gerçekçi bir hayat bilmiyorum.Üniversitede iyi şeyler yapsam,zaten ne kazanabilirim onu da bilmiyorum.Mezun olsam,iş bulabilir miyim ki?Bi de hayal kurucam,hayalini kurduğum mesleği seçeceğim...Uzun iş.Evleneceğim bir de ileride.Çocuklar,eşimin istekleri.Düğün masrafları.Yıllarca ailemin biriktirdiği onca para 1 günlük eğlence için mi harcanacak?Dedim ya hayal kurardım diye.Artık geceleri sadece yatağa uzanıp karanlığı seyrediyorum.Çok şey ifade ediyor benim için.Ben bir çocuğum ama yetişkin olduğumla kandırılıyorum sanırım.Ama büyüdüğümü ve bazı şeyleri başarabileceğimi söyleyince,sen çocuksun,anlamazsın diyorlar.Ben anlamış değilim hiçbir şeyi.

    biraz düzensiz ve karışık oldu.Ama anlatmak istediklerimi sanırım anlatabildim.Teşekkür ederim hepinize.

    Bunu paylaştığım için pişman olmam umarım.

    Bunu paylaşsam mı paylaşmasam mı diye çok düşündüm.Beni başkalarıyla kıyaslayanlar,şımarık olduğumu düşünenler olacaktır.Siz de sağolun.Keşke bende Zengin bir aile çocuğu olup çok şımartılsaydım.Ama tüm hislerimi burada anlatamıyorum.Ailemin içinde çok büyük yaşadığımız sorunlarımız var.Onları anlatmam uygun olmaz.Burada sadece nasıl bastırıldığımı anlatmak istedim.

    Sizinle paylaşmak istedim.Umarım bazı kişiliksizler dalga geçmezler.Benden çok daha kötü durumda olan kardeşlerim,abilerim,ablalarım var.Bana yaşamak zor geliyor,onlara nasıldır kim bilir.Allah hepimize yardımcı olsun.

    Okuduğunuz için teşekkür ederim.







  • 35 yaşında bir abin olarak tavsiyem kitap oku... nitelikli , farklı ne bulursan oku... gelişimin için, duygu-düşüncelerini düzene koymak için, hayata bakış açını geliştirmek için...

    içindekileri anlatıp rahatlamışsın belli ki. zaman yaşlandıkça daha hızlı akıyor, az önce forumdaki en son mesajımın tam 1 sene önce olduğunu gördüm inanamadım, sanki daha dün yazmıştım. ileride sen de foruma girip geriye bakınca ben neler yazmışım böyle dersin.
  • Kitap oku

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • La ne kadar yaşadın ki bu kadar yazdın yarısına kadar geldim ama sarmadı. Tebrik ederim yine de kendini anlatmaya çalışmışsın. Kendini tanımayan kendini anlatamaz. Tabi çok uzun olmuş bu da can sıkar. Sadece gerekli noktaları vererek akıcı bir yazı yazmanı tavsiye ederim.

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
    • 
Sayfa: 1

Benzer içerikler

- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.
Hizmet kalitesi için çerezleri kullanabiliriz. DH’ye girerek kullanım izni vermiş sayılırsınız.
Anladım Veri Politikamız