Yanlış algı. Bugüne kadar devletin bana 5 kuruş faydası olmadı. Devletin beni benim için aradığı tek bir gün bile olmadı. Aksine devlet kendi için hep peşimde dolandı. Zaten bu ülkede devlet seni senin için asla aramaz, devlet seni bir kez arar, o da erkeksen, yani askerlik zamanında. Onun dışında bir gün aramaz, yaşıyor musun yaşamıyormusun diye. Elin devletleri öyle mi; Fizanda bile olsan sen, sürekli senin için arar. O yüzden benim hakkımda yanlış algılara kapılma. Devletle tek bir kuruşluk bir ilişkimin olduğunu kanıtlayamaz kimse. Hatta daha ötesi bu devlete sağlık primi ödediğim halde, tek bir gün devlet hastanelerinden hizmet aldığımı dahi kanıtlayamaz kimse. Hatta bu devletin en ufak nimetlerinden yararlandığımı da kanıtlayamaz kimse. Yani benim bu devlet ile tek ilişkim kimlik numaram. Benim bu devlet ile ilişkime dair bulabileceğin tek şey vergi ödediğime dair belgelerdir.
Fakirlik edebiyatına gelince; Bu ülkede zaten çoğunluk her zaman fakirdi. Şimdi değişen tek şey fakirlik ile yoksulluk arasındaki transfer oranı. Eskiden şu kadar maaşımla araba alabiliyordum. Şu kadar maaşla ev alabiliyordum iddiası da yanlış algı. Eskiden kendini fakir zannedenler gerçekte fakir statüsünde değildi. Şimdi gerçek fakirlik statüsüne girdiler Şimdiki iddiaları da yoksul olduklarına dairdir. Zaten bu ülkede herkes fakir, herkes yoksul. Gören de sanır ki bu ülkede gördüğümüz her maddi şey 3 5 ultra zenginin malı. Ülkenin dört bir yanını gezsen görünürde hiçbir yerde ultra zengine ait hiçbir şey göremezsin.. Gördüğün her şey fakirim, yoksulum diyenlerin malıdır.
