yok boyle bişi

hepimiz insanız oyundan baska seylerle de sohbet edebiliriz buyrun manyak bi drum solo

simdi kim bu yeaw derseniz adamın adı Derek Roddy

Eğer Erik Rutan ve Derek Roddy isimleri sizin için bir şeyler ifade ediyorsa Hate Eternal kesinlikle çok daha fazlasını ifade ediyor olmalı. Erik Rutan eskiden beri Morbid Angel'ın ikinci gitaristliğini yapardı, ama "Heretic" albümü öncesi Morbid Angel'dan kendi projesi Hate Eternal'a daha fazla yoğunlaşabilmek için ayrıldı.

Derek Roddy ise Nile, Malevolent Creation gibi gruplarda çalmış olan ve son iki albümdür Hate Eternal'da Erik Rutan için baget sallayan, bateri ile ilgilenen kişilerin hayranlıklarını saklayamdıkları biri.

Hate Eternal hiçbir zaman aşırı teknik bir grup olmadı ama herzaman çok hızlı ve çok brutal olmayı başardılar. Özellikle ikinci albümleri "King Of All Kings" pek çok Death Metal dinleyicisinin Hate Eternal fan olmasına sebep olmuştu, ki bende olardan biriyim. O albümden beri aradan üç yıl geçti ve sürekli "ne zaman ne zaman?" diye grubun sitesinden haberleri takip ettim. Bu arada Erik Rutan kendi stüdyosu Mana Recording Studios üzerinde çalışmalarını tamamladı ve yeni albümü burada kaydedeceğini açıkladı. Morissound stüdyolarından satın aldığı gitar amlifikatörüne ait düşüncelerinden yeni albüm için çok heyecanlı olduğunu da anlayabiliyordum ama sonucun bu kadar tatmin edici olacağını asla tahmin edemezdim.

İlk parça "Two Demons"un açılış riffi size Hate Eternal dinlediğinizi bir kez daha hatırlatıyor, bu grup gerçekten kendine has riffler üretme konusunda çok başarılı. Derek Roddy'nin blastları parçayı daha da ilginç hale getiriyor ama asıl şoku Erik Rutan'ın vokallerini duyduğunuzda yaşıyorsunuz. Bu adamın sesi bu kadar güzel miydi, böyle iyi vokal yapabiliyormuydu diye sordum ben kendi kendime. Sound gerçekten kristal kalitesinde her şey olması gerektiği gibi, ne fazlası ne azı. Bu grubu dinlerken herkesin tam olarak ne yaptığını duymak istiyorsunuz. Bir başka şok parçanın 59. saniyesinde geliyor. Derek Roddy bateride kulağa garip gelen ritmler atıyor ama garipliğin tam olarak ne olduğundan ancak 3. parçada emin olabildim. Olay şu; saygı değer kişi iki adet trampet kullanmış davul setinde, arasıra biri ile sürekli Grind ritmler atarken diğerini daha normal bir şekilde kullanıyor ve ortaya tadından yenmeyen ritimler çıkıyor. Bu adamı yaptığı 100 değişik parçadan oluşan bir bateri oluşturup show yapmak değil, az ama öz ve çok vurucu. Albüm böyle orijinal fikirlerin etkisiyle dahada etkileyici bir hale geliyor, ve bana mükemmel demekten başka bir çare kalmıyor. "I, Monarch", "Sons Of Darkness" ve "Faceless One" başta olmak üzere tüm parçalar kendilerini keyifle dinletiyor.

Bu adamın krallarla monarşiyle derdi ne bilmiyorum ama böyle güzel albümler yaptığı sürecede istedeiğini yapmasına izin verebiliriz sanırım. Death metal, brutallik ve hız bağımlılarının vaz geçemeyeceği bir albüm olduğu kesin.

(derek roddy hakkındaki bilgiler yarı alıntıdır)

bunun silkroad la ne alakasi var gibi yorumlar anında şikayet edilecektir .....

Benzer içerikler