Şimdi Ara

Sizce ben çalışma konusunda nasılım?

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
1 Misafir - 1 Masaüstü
5 sn
6
Cevap
0
Favori
520
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Eve hikayemi anlatmaya başlayayım. İlk iş deneyimim 1 gün sürdü. Daha 12-13 yaş civarında arkadaşımla market market gezip iş var mı diye soruyorduk ve öğlene doğru bir market bizi onayladı. Tabi daha çocuğuz koşa koşa götürüyoz siparişleri XD. Günün sonuna doğru ailem ziyarete gideceği için ayrılmak zorunda kaldım ve o günkü karım 50 kr olmuştu. Babam bir daha gitmeme izin vermedi. İlerleyen yılda bir eczanede günde 5 liraya çalışmaya başladım ve 1,5 hafta kadar çalıştıktan sonra ne olduğunu hatırlamıyorum bıraktım. 17 yaşımda ise babamım çook ısrarlarıyla bir hızarda işe girdim (60 kiloyum lan ben hızarda ne yapam. 184 boyla kereste olarak mı kullansınlar. ) 4 gün çalıştım ve hem bünyem dayanmadığı hem de oruç başladığı için bıraktım ve sonunda elime geçen 50 liraydı. Ben de o günden sonra anladım ki çalışmak kölelikmiş. Bundan sonra hiç mavi yakalı biri olmayı istemem (Not: burada mavi yakalı abi-ablalarıma bir hakaret yoktur. Ne haddime! Sadece iş skalasını belirtmek için öyle dedim. ). Evet sizce ben mi çok abartıyorum yoksa insanlar gerçekten köle gibi çalışıyor mu? Şimdi "ne kadar çalışmışsın ki yorum yapasın" diyecek olanlar olacaktır. Onlara cevabım ise siz köleliğe alıştıysanız ben napayım? Evet şartlar böyle gerektiriyor ama biliyorsunuz ki bu durumda olmamızın sebebi de sizsiniz. (gerek siyasi, gerek başka bir konuda) yaş daha 18. Saygılar.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Mastess -- 29 Aralık 2019; 6:49:52 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >







  • Arkanı yaslayabilecegin birileri olduğundan, çalışma zorunluluğun olmadığından atıp tutması kolay oluyor. Bi ayrıl bakalım o baba evinden bi geçim derdine düş bakalım o zaman nasıl düşüneceksin. Ay sonu ev sahibi kira için telefon edince görürsun dünya kaç bucak.
    2 kuruş asgari ücrete razı milyonlarca işsiz var şu an.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Sub-Comandante Marcos -- 29 Aralık 2019; 10:11:23 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • En acı kısmı da o değil mi zaten razı olmak zorundayız. Köle gibi çalışmaya!

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • yaziyi okuyup calisma hayatina yonelik elestirini okuyunca sonunda bir sey basardin sandim ama sonu bir yere baglanmadi

    Evet isin en kotu tarafi da razi olmak uc kurusa saatlerce calismaya

    Fakat seni biraz hassas bulmadigimi da soyleyemiyorum cunku bahsettigin yaslarda cok daha agir sartlarda calisan milyonlar var, ben de dahil

    Ayrica is dunyasindaki basari hikayelerinin cogu da bahsettigin kotu kosullar icinden yukselerek cikanlardir.

    Son olarak ulkemizde girismcilik degil aksine cok calismak ve caliskan olmak olumlu bir seymis gibi gosterildigi icin cocukluktan beynimize cok calismak isleniyor. Mesela etrafinizdaki tum buyukler ne iste calistiginizi iyi bir is bulup bulamadiginizi sorarlar oysa hicbirisi ne is kurdugunuzu veya hangi ise yoneleceginizi sormaz, sigortasi var mi yol yemek veriyor mu maasi iyi mi diye sorarlar.

    Haliyle beyaz yakali olunca da bir sey basardin sanarlar
  • Yapıcı yorumun için çok teşekkür ederim. Senden bu dünyaya daha fazla lazım. Yapı olarak zayıf bir insan olduğum için kendimi entellektüel gelişmeye verdim. Bu arada yazmayı unutmuşum ben lisede sağlık okudum ve staj işim vardı. Acilde çalışmışlığım da var sevislerde de. Ama hayalim başka olduğu için o işe yönelmedim. Yine de hastanede çalışmak diğer yerlere göre daha keyif vericiydi.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.