Şimdi Ara

Psikiyatr'ın bana koyduğu teşhis hakkında. (2. sayfa)

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
3 Misafir - 3 Masaüstü
5 sn
38
Cevap
0
Favori
2.495
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: önceki 12
Sayfaya Git
Git
Giriş
Mesaj
  • @agoze

    Ben dışarı vuramıyorum belki de vurmuyorum.Sonuçlarından çekiniyorum.Ne yapabilirim?


    @Gezginoğlu

    Dışarıda mutlu insanlarla vakit geçirince kurtulabilirsin ama devamlı olarak yaşadığın yer yüzünden bu sorunu yaşıyorsan ne olacak? Geri döndüğünde yine aynı ortam..
  • @missisippi

    Zaten ilaçların amacı bunu sağlamak.Tek başına bunu yapabilmen çok zor olacağından ilaçlara başvuruyorsun.Dışarı vur demem yanlış belki de.Bu,tiki olana tik yapma ya da obsesyonu olan adama boşver takma demek gibi birşey.Belki dayak herşeyi kökünden halleder ha?

    Aynı tanı ile o ilacı almaya başladığımda ben de yurtta kalıyordum.Sosyal ortamda biraz derin bir düşünceye daldığında etrafındakiler n'oldu??niye moralin bozuk?? gibisinden yaklaşırlar.Sanki insanlar sadece ama sadece genelin 'dert' olarak tanımladığı şeylere sahip olduğunda mı gündeliğin dışına çıkıp o konu üzerinde biraz düşünmeye çalışacak?Onların bu yaklaşımlarının altında her zaman masumluk göremiyorum.

    Dışa vur derken herkesin gündelik yaşamında verdiği tepkileri kastettim.İçindeki geliştirdiğin her türlü düşünceyi dışarı vurma(-na gerek yok zaten).İçinde sürekli aynı anı evirip çevirmekten zarar gelir.Orada bitirmek için gereken şeyleri orada yap.Tabi bu söylediğim şey bir anda olamaz.Oldukça uzun süren böyle hallerden sonra bir noktaya geliyorsun ki üstüste binen bu olaylar düşünce işleyişini değiştiriyor.O zaman da senin şu anki halin oluyor.Yatkınlık da var zaten.Benim çözüm yolum şu andaki hali besleyen yolları kesmek idi.Ama bu tek başına anında çözüm sunamaz çünkü zaten olan olmuş,onların düzelmesi de zamana kalıyor(zamanın iyileştirici özelliği).

    Hepsinin yanı sıra insan içedönük,ayrıntıya önem veren ve gözlemci kişiliğe sahip olabiliyor.Doğal bir sonucu olarak da sosyallikte sorunlar yaşanabiliyor.Bu ayrımın iyi yapılması gerek.Tedavinin sonunda evhamdan arınmış ama hala aynı kişilik özelliklerini taşıyan bir birey olunabilinir.Başka bir kişiliğe bürünmeye zorlamak insan haklarına aykırı(olmalı bence). Bundan dolayı eğer sosyalleşme ile ilgili sorunlara cevap aranıyorsa bu başka bir konu.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi agoze -- 30 Aralık 2011; 0:35:41 >




  • quote:

    Orijinalden alıntı: agoze

    @missisippi

    Zaten ilaçların amacı bunu sağlamak.Tek başına bunu yapabilmen çok zor olacağından ilaçlara başvuruyorsun.Dışarı vur demem yanlış belki de.Bu,tiki olana tik yapma ya da obsesyonu olan adama boşver takma demek gibi birşey.Belki dayak herşeyi kökünden halleder ha?

    Aynı tanı ile o ilacı almaya başladığımda ben de yurtta kalıyordum.Sosyal ortamda biraz derin bir düşünceye daldığında etrafındakiler n'oldu??niye moralin bozuk?? gibisinden yaklaşırlar.Sanki insanlar sadece ama sadece genelin 'dert' olarak tanımladığı şeylere sahip olduğunda mı gündeliğin dışına çıkıp o konu üzerinde biraz düşünmeye çalışacak?Onların bu yaklaşımlarının altında her zaman masumluk göremiyorum.

    Dışa vur derken herkesin gündelik yaşamında verdiği tepkileri kastettim.İçindeki geliştirdiğin her türlü düşünceyi dışarı vurma(-na gerek yok zaten).İçinde sürekli aynı anı evirip çevirmekten zarar gelir.Orada bitirmek için gereken şeyleri orada yap.Tabi bu söylediğim şey bir anda olamaz.Oldukça uzun süren böyle hallerden sonra bir noktaya geliyorsun ki üstüste binen bu olaylar düşünce işleyişini değiştiriyor.O zaman da senin şu anki halin oluyor.Yatkınlık da var zaten.Benim çözüm yolum şu andaki hali besleyen yolları kesmek idi.Ama bu tek başına anında çözüm sunamaz çünkü zaten olan olmuş,onların düzelmesi de zamana kalıyor(zamanın iyileştirici özelliği).

    Hepsinin yanı sıra insan içedönük,ayrıntıya önem veren ve gözlemci kişiliğe sahip olabiliyor.Doğal bir sonucu olarak da sosyallikte sorunlar yaşanabiliyor.Bu ayrımın iyi yapılması gerek.Tedavinin sonunda evhamdan arınmış ama hala aynı kişilik özelliklerini taşıyan bir birey olunabilinir.Başka bir kişiliğe bürünmeye zorlamak insan haklarına aykırı(olmalı bence). Bundan dolayı eğer sosyalleşme ile ilgili sorunlara cevap aranıyorsa bu başka bir konu.
    @agoze

    "Hepsinin yanı sıra insan içedönük,ayrıntıya önem veren ve gözlemci kişiliğe sahip olabiliyor." diyerek aynen beni tek cümlede anlattın.Hatalar bulup sinirleniyorum sürekli.Tabi bu sinir kaynağımın bir parçası,bütünü değil.
    Dışa vurmamamın sebebi vurduktan sonraki sonucunu biliyor olmam.

    Bugün psikoloğa gittim test yaptı kağıt üzerinde 90 soru cevapladım.Psikiyatristin ankisiyete bozukluğu dediğini söyleyince ''öfke deyince ankisiyete diyorlar" dedi.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi missisippi -- 30 Aralık 2011; 13:20:07 >




  • hipnozla ilgili ne düşünüyorsunuz ?
  • İnsana verilen "ene"nin veriliş sebebi bilinmeyince bu türden ilginç sıkıntılar doğabiliyor.

    Psikiyatrların verdikleri ilaçların tedavi maksatlı olduklarına hiç inanmam. Aslında çok farklı şeyler için içimizde bulunan hisleri unutturmak veya tamamen susturmaktan ibaret gelmiştir bana.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi mustafa_ogr -- 2 Ocak 2012; 9:07:30 >
  • Geçmiş olsun, ankisiyete hakında pek bşişey bilmiyorum ama sürekli sıkıntı ve stres mide bağırsaklar için hiç iyi olmuyor
  • Psikiyatride ilaç tedavisi çok tartışılan bir konu.Bazı arkadaşlar doktorlara güvenin demişler ama doktorlar da kendilerine öğretileni ezberlediklerini yapıyorlar.Araştırmalara göre ilaçla tedavide hastalığın birkaç yıl içinde nüksetme oranı çok yüksek.İlaçlar hiçbir zaman sorununuzu kökten çözmüyor.Nasıl ağrı kesici ağrıyı hissetmenizi engelliyor ve ağrı sebebini ortadan kaldırmıyorsa bu da aynı şekilde işliyor.En yakın arkadaşımda da aynı hastalık var.O da ilaç kullandı.Şimdi iyi gidiyor.Ama ilacı bıraktıktan sonra ne olacağı belli olmaz dediğim gibi.
    Bu bozuklukların hangi sebepten kaynaklandığını bulup ona göre tedavi uygulanmalı bana göre.Yani iyi bir psikolog psikiyatristin yapacağından çok daha iyi şeyler yapabilir diye düşünüyorum.Bu konudaki laflarım havada kalmasın bir de kitap göstereyim;

    http://www.kitapyurdu.com/kitap/default.asp?id=468882&sa=99752264

    İlaçla Tedavi Efsanesi
    Psikiyatrik İlaç Kullanımına Eleştirel Bir Bakış

    Joanna Moncrieff’in ifadesiyle bu kitap, "bir efsanenin yaratılışını ve gerçekliğin doğru bir tasviriymiş gibi nasıl kabul gördüğünü" anlatıyor. Söz konusu efsane, psikiyatrik ilaçların ruhsal bozukluk ve rahatsızlıkların temelinde yatan biyolojik aksaklıkları düzelttiği fikridir. Psikofarmokoloji alanının en saygın isimlerinden Moncrieff, yaptığı kapsamlı araştırmalara dayanarak bu efsanenin temelsiz olduğunu gösteriyor ve özellikle de uzun süreli psikiyatrik ilaç tedavisinin zararlı etkileri konusunda bizleri uyarıyor.




  • Psikiyatrist senin durumunu kitaptaki durumla karşılaştıran basit bir algoritma uygular, senin durumun herhangi bir kitaptaki herhangi bir duruma uygun değilse, yada senin durumunu yanlış anladıysa, hatta seni analiz etmeyip sadece aileni dinlerse, ve elbette sözde belirtiler aslında hastalık değil gerçeklerse (mesela sürekli izlendiğini düşünen biri gerçekten izleniyorsa), işte o zaman psikiyatristin programı çuvallar, devreleri yanar mı? hayır tabiki; EKT, anti-psikotik, hastane duvarları ile devreleri yakılacak olan sensin, doktor maaşını alacak, sen standart sapmasın.
  • Konu güzelmiş güncelliğini koruması gerek.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Mused -- 15 Ocak 2012; 2:28:22 >
  • Cok yuksek vizite ucreti zaten baslibasina stres sebebi.
  • Tamam Anksiyete bozukluğu da hangisi ?
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Réplika

    Bu konunun kilitli olması gerekir. Kesinlikle açan arkadaş alınmasın. Çünkü sebebi yasal problemlere dayanıyor.

    Forumdaki en alim adam bile gelip burda bir tıp doktorunun verdiği teşhis üzerine yorum yapamaz. Heleki psikiyatri gibi ciddi bir bilim dalının doktorunun görüşü üzerine. Kısacası tıp lisansın yoksa konuşma.

    Konuyu açan arkadaşım, iyi kötü burdaki hiç bir yorumu dikkate alma. Kimse burada doktor değil olsa bile heleki ruh hastalıkları öyle forumdan anlaşılacak şeyler değildir. Yapabileceğiniz tek bir şey var eğer şüphede iseniz bunu doktorunuzla paylaşmak veya başka bir doktora görünmektir.

    kesinlikle katılmıyorum. insaları dinleyip dinlememek senin elinde. burda fikirlerin paylaşılması kesinlikle yasalara aykırı olmamalıdır. yasalara aykırı ise yasalarda sorun vardır.

    quote:

    Forumdaki en alim adam bile gelip burda bir tıp doktorunun verdiği teşhis üzerine yorum yapamaz. Heleki psikiyatri gibi ciddi bir bilim dalının doktorunun görüşü üzerine. Kısacası tıp lisansın yoksa konuşma.

    aksine bence en cahil adam bile yorum yapabilir bunda yasalara aykırılık yoktur

    sanki bir psikologun maddi kaygısından kaynaklan bir yorummuş izlenimi verdi yazılarınız



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi M@rKSm@N -- 6 Şubat 2012; 0:22:00 >




  • Üniversite yıllarıda ailemle birlikteydim. Aile içinde bir takım nedenlerden çok mutsuz bir insandım ve bu okula da yansıyordu. Kendimi çok soyutladım. Kimseyle arkadaş dost olamıyordum. Kendimi yetersiz bir zavallı olarak görürdüm. Çok ağladığım olurdu açıkçası. Bir ara doktora görünmeyi istedim. Sağlık ocağında tanıdığım bir doktor vardı. Bana yardımcı olur belki dedim çünkü sorunlarımı anlatmaya utanıyordum. Doktor bana seralin adlı bir ilaç(yanlış yazmış olabilirim) verdi. Birşey olmaz geçicidir dedi geçti. Fazla üstünde durmadı. Birkaç tane aldım sonra faydasına inanmadığım için bıraktım. Şimdi yıllar geçti çok şey kaybettiğimi düşünüyorum. Keşke daha fazla yardım isteseydim. Belki sorunlarımı çözebilirdim. Ama utandım. Şimdi bence bu gibi forumlardan insanların sorunlarını paylaşmaları çok değerli. Yol bulabilmeleri çok önemli. Anlamsız bile olsa birilerinin konuya değer verip cevap yazması, konuyu açan arkadaşı mutlu ediyordur. Sorunları olan insanlar kesinlikle yardım istemeli sonuna kadar peşinden koşmalı işin. Herşeyin başı sağlık gerçekten.




  • Evet, kesinlikle teşhisi teşhis koymak için yazdı bence.
  • Dikkat eksikliği çok kötü bir hastalık emin olun :( depresyonun tedavisi var ama bu illetin belirli bir tedavisi yok tam anlamıyla
  • quote:

    Orijinalden alıntı: rsy10

    Dikkat eksikliği çok kötü bir hastalık emin olun :( depresyonun tedavisi var ama bu illetin belirli bir tedavisi yok tam anlamıyla

    Bi yerde okumuştum. Dikkat eksikliği hastalık değilmiş, avcı toplaıcı atalarımızdan kalma bi özelliğimizmiş.

    Dikkat eksikliği değil de, çevreden gelen her uyarıya tepki göstermenin sonucu olarak sadece bir şeye odaklanamama türü bir şey olduğu yazıyodu.

    O yazıyı bulabilirsem koyarım buraya.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Maykıl.

    quote:

    Orijinalden alıntı: rsy10

    Dikkat eksikliği çok kötü bir hastalık emin olun :( depresyonun tedavisi var ama bu illetin belirli bir tedavisi yok tam anlamıyla

    Bi yerde okumuştum. Dikkat eksikliği hastalık değilmiş, avcı toplaıcı atalarımızdan kalma bi özelliğimizmiş.

    Dikkat eksikliği değil de, çevreden gelen her uyarıya tepki göstermenin sonucu olarak sadece bir şeye odaklanamama türü bir şey olduğu yazıyodu.

    O yazıyı bulabilirsem koyarım buraya.

    eyvallah




  • Creutzfeldt-Jakob hastalığı ?http://forum.donanimhaber.com/m_57623015/tm.htm

    telaşa gerek yok 1 senede götürüyormuş..
  • 
Sayfa: önceki 12
Sayfaya Git
Git
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.