Profil: Just0n3 | DonanımHaber Forum

Şimdi Ara

@Just0n3

Takip Et 1 takipçi

Özel Mesaj

Onbaşı

17 Haziran 2012
Tarihinde Katıldı

Takip Ettikleri
0 üye

Görüntülenme
Toplam: 1 (Bu ay: 0)

Fırsat Ekle

Gönderileri

Tümü (16)

Sadece Konular (16)

Sadece Bağlantılar (0)

Just0n3 (Kemal Ata Koç) · Teknik Yardım altına konu açtı. 10 yıl

Lenovo Y570 GT555M Ekran Kartını görmüyor

1 Yanıt

Yanıtla

Favorilere Ekle

Just0n3 (Kemal Ata Koç) · Konu Dışı altına konu açtı. 10 yıl

Abim tiyatrocu olduğu için benim olmamı istemiyorlar

4 Yanıt

Yanıtla

Favorilere Ekle

Just0n3 (Kemal Ata Koç) · Konu Dışı altına konu açtı. 10 yıl

Beyler berbat geçen son 6 yılımı anlatıyorum lütfen okuyun :(

Gençler çok kötüyüm herşey sürekli ters gidiyor bir işin ucundan tutuyorum tam mutlu oluyorum derken diğer taraftaki şeyler o mutluluğumuda götürüyor. Ailem bile bana destek olamıyor. Etrafımda ki salak insanlara mutlu gözükmekten sıkıldım diğer insanları mutlu görmekten de... Nasıl oluyorda bu kadar mutlu olabiliyorlar? Hoşlandığım/sevdiğim insanlar ya beni reddetti yada başka birini buldu, rehberlik öğretmenim bana seçici sosyal desede kendimi asosyal gibi hissediyorum. Kendimi odama kapatıp dış dünyadan soyutlamayı başta seviyordum ne sorumluluk var ne uğraşılcak salak insanlar. Saatlerce bilgisayar başında geçirdim ailemi dinlemedim, ama bir süre sonra baktım ki bu dünya bana göre değil oturup ders çalışmaya başladım. Baktım ki oluyor ailemden destek istedim beni dershaneye özel derse gönderdiler. Sene sonunda iyinin kötüsü denebilecek bir üniversiteye yerleşebilecek puanı alabilecek düzetydeydim. Sınav sırasında yaptığım dikkatsizlikten dolayı sınavda kaydırma yaptım (YGS-İlk Basamak). Sınav sonucu gelince ailem bana demediğini bırakmadı. Telefonumu, bilgisayarımı, tabletimi, Playstation'ımı, televizyonumu, media playerımı, gitarımı, bisikletimi herşeyimi aldılar. Artık hayalet gibi okula gidiyor ordan dershaneye geri eve. Günlerim uyumakla geçiyordu çünkü geceleri sinirden ve ağlamaktan uyuyamaz olmuştum. Üstüne öğretmenlerim bana yüklenmiş bağırmış ve azarlamıştı. Öyle bir nokta geldi ki matematik dersinde hocanın "salak herif senden bi' b*k olmaz" demesine karşılık "****** git başımdan sanane ne olacağımdan.... (Buraya Türklerin rutin olarak kullandığı küfürler yerleştirin)" disipline gittim birkaç şey imzalattılar uzaklaştırma almamı müdür yardımcısı istemedi. Bizim Edebiyat derslerimize giriyordu kapasites olan biri olduğumu biliyordu. Haberin yayılması üstüne okulda herkes bana hırsız gözüyle bakıyordu. Önce okulda çeşitli sınıflarda arkadaşlarımı sonra öğretmenlerle olan ilişkilerimi sonra sınıf arkadaşlarımı sonra hoşlandığım kızı en sonda en yakın arkadaşımı kaybettim. Artık bir ucubeydim. Her sabah illa ki bir öğretmen tarafından kenarı alınıp nutuk dinliyordum. Müdür bile kulağımdan çekip "bu sakalı hala kesmedin mi gerzek" diyordu. Kulağımı hissetmiyordum bir kelime çıkmıyordu ağzımdan. Hocalar gelip dalga geçiyor. Acıyan var banane diyen var. Pek takmasamda takip ediyordum. LYS geldi sınava girdim sonra ailem beni çırak olarak sanayiye yollladı. Sabah 6:30da evden çıkıp 8:45te anca evde oluyordum. Antalya'nın sıcağı üstüne bu kadar süre çalıştıktan sonra eve gelip yatıyordum. Ve sadece 520+ antkart. Maaşımın çoğu yemeğe gidiyordu. Sonuçlar açıklandı 83.bin... Manisa'da bir okulda makinr mühendisliğine tutuyordu. Ailem "katiyen gönderemeyiz, hem mis gibi işin var çalış eve ekmek getir" dediler. Tercih yapamadım. Sonra asgari ücretle bir AVM'de elektromik satış mağazazasında satış sorumlusu oldum. Yemedim içmedim. 1 yıl para biriktirdim. Elimde 8 bin birikti. İzmir'de yaşayam anneannem beni görmek istediğini söyledi (lise 2ye kadar İzmir'deydik). İzmir otobüsüne atladım. Gardan beni teyzem durumlardan konultuk. Anneannem 93 yaşındaydı. Beni çok severdi. Eve vardığımda masa kutulmuş yemekler yapılmış bütün aile orda sırf ben geliyorum diye. Çok sevinmiştim uzun süredir bana böyle davranan olmamıştı. Masaya oturduk. Yemekler yendi sonra " Xxxxxx seninle konuşacaklarımız var" dedi dayım. Oturduk konuşmaya başladık. Beni iyi bir dershaneye yazdırup iyi bir okula gitmemi istiyorlardı. (İzmir'de Atatürk Liseine gidiyordum bilen arkadaşlar bilir). Bende kabul ettim. Ailem ile konuştuk. Başta sert çıjtılar, dayıma benim hakkımda kötü sözler sarf ettiler. Ama kabul ettiler. Tabi şartlaeı vardı menzun ılunca onların zindanında zebani olucaktım Bende dershaneye başladım 1 sene hızlıca geçiverdi. İlk 6bine girmiştim. Tercihleri yaptık. İTÜ mühendisliklerini sıraladım. Bilgisayar mühendisliğini kazandım. 4 sene acısıyla tatlısıyla geçti. Sonra izmire döndüm Anneannemin evine gittim. Aynı şekilde 5 sene önce ki sofra kuruldu yemek yendi. Herşey bitti sonra dayım önüme bir kağıt üstünde "Meleklik Anlaşması" yazıyordu. Meğersen onlarda melekmiş. Çok sevindim şuan yeryüzünde kanatsız meleklerden biriyim.

TL;DR: Eziktim şuan sony'de çalışıyorum.

4 Yanıt

Yanıtla

Favorilere Ekle