Şimdi Ara

Ne yazsam bilemedim...

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar

Editörün Seçtiği Fırsatlar

Daha Fazla

Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az

1 Misafir - 1 Masaüstü

5 sn

2
Cevap

0
Favori

206
Tıklama

Daha Fazla
İstatistik

Konu İstatistikleri Yükleniyor

Konuya Özel

0 oy

Öne Çıkar

Cevapla

Sayfa: 1

Giriş

Mesaj

Beyler 17 yaşındayım ama gerçekten yoruldum. Şimdi ergen diyenler olacak canı sıkılmış uydurmuş diyenler csb diyenler olcak ciddiye alıp adam gibi konuşanlar umurumda diğerleri değil bilsinler.

Yaklaşık 2 ay önce babam bizi terk etti, 12 yaşında kız kardeşim ve annemle yaşıyorum, annemin durumu kötü, babam gittiğinden beri her gün daha da kötü oluyor, hasta olucak diye korkuyorum, bunun haricinde maddi durumumuzda biraz sıkıntılı. 2 yıl önce abim vefat etti, ben 99 luyum abim 98 liydi. Abimin vefat ettiği günlerde bi kızla tanışmıştım, birkaç ayda zor toparlandım, o kızın çok yardımı olmuştu, ona ihtiyaç duyuyordum, o yanımdayekn herşey güzeldi.

1 yıl boyunca birlikteydik, annemler tanışmıştı, seviyorduk birbirimizi, evlenmek gibi hayallerimiz vardı. Ben onu hiç üzmemiştim, çevremde tanındık biriydim, arkadaşlarım vardı kızlar vardı, öyle abartılıcak kadar yakışıklı biri değildim ama insanlarla iyi anlaşırdım beni tanıyanlar iyi biri tatlı biri derdi. Ben bu 1 sene boyunca o kıza sadıktım, aklıma başka biri gelmezdi.

Bir gün onu en yakın arkadaşımla gördüm, el ele oturuyorlardı, o an çok kötü oldum, eskiler aklıma geldi, abimin vefat ettiği zaman aklıma geldi, koca 1 yıl gözümün önünden geçti, yanlarına gittim, panik oldular hemen ellerini bıraktılar, ama iş işten geçmişti.

Aradan 1 yıl geçti, bazen aklıma gelir öyle dalar giderim. Bu geçen 1 yılda başka kızlarla da birlikte oldum, arkadaş çevrem sürekli değişti, gerçekten samimi bulduğum insanlar bulamadım.

En son çıktığım bir kız vardı, onunla işler biraz güzel gibiydi, sanki tekrar kendimi bulmaya başlamıştım ama o da yalan oldu, arkasından laf söylemeyi kendime yakıştıramıyorum ama denecek başka söz yok kız o***** çıktı, ayrıldım.

Şimdi hayat çok zorlaştı, artık hiçbirşeyin anlamı yok gibi, sevdiklerimi yavaş yavaş kaybediyorum, bir annem var ama o da yavaş yavaş avuçlarımdan kayıyor ve tutamıyorum, maddi sıkıntılar da en az manevi sıkıntılar kadar fazla. Hiçbirşeyin tadı tuzu yok sanki, artık insanlara güvenemiyorum, kızlar da ilgimi çekmiyor, boşu boşuna yaşıyor gibiyim.

2 tane dostum dediğim insan var, günlerim onlarla geçiyor, doğru dürüst okula da gittiğim yok, hiçlikte gibiyim.

Yazmak istedim çünkü bi şekilde rahatlamam lazım, içimde aklımda hep bi sıkıntı var, tek aktivitem geceleri sokağa çıkıp sigara yakmak oldu...