Bir gencin yardım çığlığı

19 yaşındayım.Seferihisarda yaşıyorum.Koü denilen sözde üniversite gerçekte ise üniversite adı altında bina yığınında okul öncesi öğretmenliği denen boş bölümde okuyordum.Geçmiste bir intihar girişimim oldu.Eylül 2019'da İzmirden,İzmite gelip okula başladım.Sınıf ortamı çok kalitesizdi,kaldığım yurtta Araplarla kalıyordum.Burada çok kötü bir ay geçirdim.İştahsızlıktan doğru düzgün bir şey yemedim.Mide kanaması geçirdim.Kocaeli devlet hastanesi psikiyatrınin tavsiyesi üzerine depresif ve somatik belirtiler (taşikardi,g.agrisi,n.darlığı) dolayısıyla kaydımı dondurdum ve İzmire dönüp iki ay deü psikiyatri servisinde majör depresif bozukluk tedavisi gördüm.Poliklinik odasında babamla tartışınca,aslında yatış gerektirecek bir durum olmamasına rağmen,asistanın ailemden uzak kalıp kendimi toparlamamı tavsiye etmesiyle yattım.Lustral 200 mg verildi.Hiçbir işe yaramadığından (niye yarasın,beni bu hale getiren hayat şartlarım bunu kolej çocuğu psikiyatr nasıl anlasın) iki aydır dozu 25 mg'ye kadar düşürdüm,yakında bırakacağım.Herhangi kötü bir alişkanligim yok.Annem babam eğitimsiz,vasıfsız kişiler.Babam ve annem otuz yaşına kadar köyden dışarı adim atmamış.Hic okul yüzü görmemiş,bir kitap bile okumamış.Sürekli birbirlerine küfür ederek kavga ediyorlar.Babam ufak bir sucu bayiinde çalışıyordu,şu an suriyeliler ile beraber mandalina işçiliği yapıyor.Annem ise ev hanımı.Tek yaptığı beyaz tv ve kanal 7 programları izlemek.Okudugum bölümden nefret ediyorum,bana bir şey katacağı yok.Gelecegin dünyasının doğa bilimleri ve teknoloji üzerine kurulacağını düşünüyorum.Mühendislik okumak isterim ama fen derslerim çok kötü,temelim yok,nereden başlayacağımı bilmiyorum.Baslasam bile okuyacak zeka ve potansiyelim yok.Kafam çok karişik.Ne doğru ne yanlış bir türlü karar veremiyorum.Fikirlerim sürekli değişiyor.Arkadaşım yok.Çok yalnızım.Annem babam çok fakir.Gün geliyor yemeye ekmek bulamıyoruz.Babam sürekli bana küfür ve beddua ediyor.Bıçak çekiyor.Kendisi hipertroidi hastası,suan ilaç kullanmıyor.Evden gitmemi istiyorlar.Hatta gidip polise uzaklaştırma alacaklarını söylüyorlar Hatta daha önce karakolluk aldik,uzaklaştırma aldım ama işleme konmadı.Angarya bir işte çalışma istemiyorum.Olmak ıstediğim insan ile olduğum insan arasında çok fark var.Bu beni çok uzüyor.Eskiden devamlı kitap okurdum,şimdi onu da bıraktım,zevk aldığım hiçbir şey yok.Hayatimdan hiç memnun değilim.Gordüğüm insanlar,muhattap olmak zorunda olduğum şeylerden bıktım.Artık dayanamıyorum.Sürekli ağlıyorum.O bolume devam etmek istemiyorum.Caltech'de okuyacak değilim,bıraksam ne yapacağım.Gordugum dersler tarih,erken çocukluk bilmem ne,eğitim felsefesi ben bunları sevmiyorum.Tanidigim biri yok.Cepte para yok,Maddi,manevi imkanım yok.Gidecek yerim yok,büyük ihtimal uzaklaştırma alacağım evden nereye gideceğim?Kimsenin de umrunda falan değilim?

Bir taraftan ekonomik kriz,deprem (artçılar sürüyor),gelecek kaygısı.. İntihar etmek istiyorum ama ölümden korkmaya başladım.Olum aklıma gelince kalbim çarpıyor,bu yaşta tansiyonum yükseliyor.Bakın demin kavga ettik beni dışarı attılar.Uzaklaştırma almaya gittiler karakola.Sokakta kaldım.

Ben ne yapayım?Yalvarıyorum.Akıl verin!Lütfen..

Not:Tek çocuğum,görüştüğüm akrabam yok.Dua temenni dolu,gir bi ise çalış tarzı mesajlar yazmayın.

up

Boyun eğe eğe boynum tutuldu.Ben kurbanların kurbanıyım.Is demişsin burada garsonluk,inşaat ve mandalina işçiliği harici iş yok.Hadi girip çalıştım,alacağım asgari ücret.Ev kirası olmuş 1000 tl.Ben ne yapayım şimdi?Sıfırdan hayat kurmak imkansız vaziyette.

hocam yokmu seni anlayabilecek kapasitede bir akraban hala dayı amca yanına alabilecek sana destek olabilecek birileri ?

edit : görüştüğüm akrabağam yok demissin yeni gördüm, bilemiyorum hocam bir şekilde yeniden sınava çalışıp istedigin bir bölüme girmeye çalışsan ?

Yetenegim ne bilmiyorum.Aslinda fen edebiyat fakültesi,temel bilimler (fizik,tarih,felsefe,matematik) okumak isterdim ama iş yok.Akrabalarla görüşmek demeyelim ama tanımıyroum hiçbirini,numaralari da yok.Sosyal medya kullanmıyorum.Ama sosyoekonomik ,entelektüel seviye durumları kötü.

Meslek yüksek okulu varsa oradan bir meslek öğrenebilirsin üniversiteyi bırakıp yazdığına göre bölüm sana iş getirmez hem sevmiyormuşsun hem de bu psikoloji ile okul öncesi öğretmenliği zor olur baya. bunlar olana kadar dişini sıkman lazım.