341. DÖNEM (AĞUSTOS 2011) KD. ve YD. SUBAY ADAYLARI (91. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: CGTY

Neyse hemen konuyu değiştireyim ortam daha fazla gerginleşmeden :) Bi sözlükte buldum alıntı yapayım dedim arkadaş çok güzel anlatmış okumanızı tavsiye ederim :)

ilk geceyi anlayabilmek için biraz daha geriye gidip, kışlaya ilk giriş anından başlamak lazım. elinizde sadece bir bavulla uzun bir sıranın sonunda beklemektesiniz. saat 4. en geç 5 te teslim olmanız gerektiği yazıyor elinizdeki kağıtta. bi an heyecanlanıp ya sıra bitmezse diye düşünüyorsunuz. bi ceza verirler mi ki? sonra saçmaladığınızı farkediyorsunuz. sonuçta zamanında gelmişsiniz değil mi. önünüzdeki eleman ailesiyle gelmiş. ailesi henüz gitmemiş. yanında duruyor. konuşuyorlar, gülüşüyorlar. bi an keşke bizimkiler de gelseydi diye düşünüyorsunuz. sonra ayrılık vakti geliyor önünüzdekiler için. ve o an o kadar hüzünlü oluyor ki, iyiki bizimkiler gelmemiş diyorsunuz. derken sıra size geliyor ve nizamiyeden içeri giriyorsunuz. o an artık bi süre dışarı çıkamayacağınızı, sizi dışardaki yaşamdan farklı şeylerin, kuralların, mantıksızlıkların beklediğini biliyorsunuz. içeri giriyorsunuz. kamuflaj.. herkes kamuflajlı. birisi üzerinizi, birisi çantanızı arıyor. cep telefonu var mı? kesici delici alet var mı? ilaç kullanıyor musun? bütün soruları doğru cevapladıktan sonra beklemeye başlıyorsunuz. 30 kişi tamamlanınca bir otobüse bindiriyorlar sizi.

kışla içinde 15 dakika gittikten sonra indiriyorlar otobüsten. uzun bir sıra daha. ne için beklediğinizi bilmeden bekliyorsunuz. sonra elbise-bot-saç kesim sırası olduğunu anlıyorsunuz. her ihtimale karşı saçları kestirip gitmişsiniz. iyi bari biraz daha kolay olacak burdaki işim diye düşünürken sıra size geliyor. karşıda bir asker bakıyor size şöyle bir. bir şey demeden hemen bi çantaya boyutlarınıza uygun kamuflaj malzemelerini doldurup veriyor. sonra başka bir asker kaç numara bot giydiğinizi soruyor. botu da alıp ilerlerken, heyecanlı bir astsubay bağıra bağıra sen geç sen devam et diye kimin saçlarının kesilmesi gerektiğini seçiyor. saçlar yeterince kısa olduğu için ordan yırtıyorsunuz. ve tabiki yine otobüs bekliyorsunuz. ortamda kimse kimseyle konuşmuyor. zaten başınızda birisi var size ülkenin bölünmez bütünlüğünü anlatan bir belgesel izletiyorlar.

derken otobüs sırası geliyor ve tekrar otobüse binip yola çıkıyorsunuz. duşlar yazan bir binanın önünde duruyor otobüs. bir komutan bağırıyor: "her kes insin. koşuştururken terlediniz. duş almak için 5 dakikanız var, koş koş koş". üstünüzdekileri hızla çıkarıp duş kabinine giriyorsunuz. sonra nedense üzerinizi ıslatmaktan vazgeçiyorsun, ne gerek var, saçları da kestirmedik nasıl olsa diye düşünürken komutan 10 dan geri saymaya başlıyor. noluyo hani 5 dakikaydı sızlanmaları arasında, herkes yarı ıslak, bir miktar sabunlu bir şekilde dışarı çıkıyor duş kabinlerinden. komutan alaycı bir şekilde "5 dakikanız doldu, kamuflajları giyin." diyor. kamuflajları giyip tekrar otobüse.

otobüs bir binanın önünde duruyor. arka taraftaki yemekhaneye yönlendiriyor bi kaç subay sizi. yemek yiyorsunuz. hava kararmış. sonra bi kaç saat kayıt işlemleri sürüyor yemekhanede. biraz önceki subaylar sinirli. neden bilmiyorsunuz. genelde bağırarak, kızarak bir şeyler anlatıyorlar. sonra herkesi yemekhanenin önünde toplayıp sayıyorlar tek tek. sonra hızlı adım sırayı bozmadan biraz önceki binanın bodrum katına iniyoruz. oradaki bir depoya sivil elbiseler bırakılıyor. yanınızda sivil elbise bulundurmak yasak bundan sonra.

sivil eşyaları bıraktıktan sonra 4. kata çıkmaya başlıyorsunuz. ama bu sefer koşarak değil. yavaş adımlarda gitmeniz emrediliyor. 2. kata geldiğinizde eski askerler çığlıklarla karşılıyor sizi. kimi duvara vurarak kimi bağırarak çeşitli şekillerde hoşgeldiniz diyorlar siz ordan geçerken.

sonunda koğuşa geldiniz. sizinle birlikte 28 kişi var. kimileri yavaş yavaş konuşmaya kaynaşmaya başlıyor. sizin canınız pek konuşmak istemiyor. olsun konuşma sesleri hoş yine de. ortama ufaktan bir canlılık gelmeye başlıyor. üzerinizde numaranız yazılı yatağı (bkz: ranza) bulup oturuyorsunuz üstüne. yatıp olanları düşünmeye başlamak üzeresiniz ki, bir bağırma sesi. herkes size verilen pijamaları giyecek. yat iştiması için hazırlanın... birden devletin size vermiş olduğu xxl mavi pijamayı giyiyor buluyorsunuz kendinizi. beyniniz ayılamadan vücudunuz gelen emir üzerine harekete geçmiş bile. yat iştiması ne ki? nasıl yapılıyor. nasıl hazır olacağız derken, sinirli kızgın noktalama işareti yerine küfür kullanan bir teğmen koğuşa dalıyor. bağırarak koridora çıkmanızı söylüyor. hızlı bir şekilde çıkıyorsunuz.

manzara hoş değil. herkesin saçları kısa, üstünde bedenine çok büyük gelen mavi pijamalar, ayağında siyah terlikler var. koridorda düzgün, 5 li sıra oluyorsunuz. gelen emirle birlikte sağa doğru sıkışıyorsunuz. sonraki emir çökmek. birbiri üstüne sıkışmış beşli sıranız şimdi çöküyor. o an ben nerdeyim diye düşünüyorsunuz. deliler hastanesi mi ki yoksa. neyse asabi teğmen koridordaki kalabalığı tek tek sayıyor. sonra bağırarak sizi zor günlerin beklediğine dair ikna edici bir konuşma yapıyor. o konuşurken kafanızı kaldırmamanızı söylüyor. siz çökmüş bir vaziyette yere bakarken o konuşuyor konuşuyor. konuşması bitince düzenli bir şekilde koğuşlara giriyorsunuz. yatağa atıyorsunuz kendinizi. kimse konuşmuyor bu sefer. sessizlik...

uyumak için uğraşıyorsunuz. aklınıza bi önceki hayatınız, geride bıraktıklarınız geliyor, bi sizi bekleyen günler. ilki hüzünlendiriyor, ikincisi korkutuyor. endişe, hüzün, nefret (biraz önceki teğmen için), özlem, korku derken saat kaç oldu bilmiyorsunuz. ama bi türlü uyuyamıyorsunuz.

askerdeki ilk gece genelde zor ve uykusuz geçiyor...

quote:

askerdeki ilk gece genelde zor ve uykusuz geçiyor...

quote:

Orijinalden alıntı: bozbirik

Nevşehir İl Jandarma ya düsenler benimle irtibata gecsin mutlaka..Kafaniza takmayin bu kadar,bizde sizin gibiydik gelmeden once,nasil yapacaz nasil gececk vs.. diye :) inanin geciyor bi sekilde,yeri geliyor ohh be bugun yorulmadim diyosunz,yeri geliyor yeter lan biktim nobetten de yardirmaktan da diyosunz,garip bi yer yani..bugun 101.gunumz,nasil gecti anlamadim valla :)

quote:

Orijinalden alıntı: AyEmSe

Siz hala, durumu anlamamışsınız. Size ısrarla anlatmaya çalıştığımız şey, oradan gözüken gibi değil hiç birşey.

Yani, burada kimsenin görevden falan kaçtığından dolayı bir yılma ya da şikayeti yok. Ne kadar anlatsam inanın anlamakta zorluk çekiyorsunuz, çünkü akla yatkın şeyler değil.

Geldiğinizde, inşallah o hüsnü zanlarınız hiç yanılmaz ve umduğunuz düşlediğiniz gibi ve vatan borcuyla dopdolu bir askerlik geçirirsiniz.

Doğruları siz görür, siz anlatırsınız çevrenize.

Ben bu noktadan sonra yazmayı bırakıyorum. 12 Ağustos'ta buraya düşen arkadaşlarla zaten tanışırız. Size şimdiden hayırlı teskereler...

quote:

Orijinalden alıntı: bernard59


İki hemşirenin arasına oturtuyorlar. Galiba sağdan 2, soldan 1 tane aynı anda. Zaten hemşire ablalar acayip pratikler. Kol falan tutuyorda, üçü birden biraz geriyor insanı kısa süreliğine...

quote:

Orijinalden alıntı: fenerlim79

metinyap
kardes sendemi 341 sin?

quote:

Orijinalden alıntı: AyEmSe

Siz hala, durumu anlamamışsınız. Size ısrarla anlatmaya çalıştığımız şey, oradan gözüken gibi değil hiç birşey.

Yani, burada kimsenin görevden falan kaçtığından dolayı bir yılma ya da şikayeti yok. Ne kadar anlatsam inanın anlamakta zorluk çekiyorsunuz, çünkü akla yatkın şeyler değil.

Geldiğinizde, inşallah o hüsnü zanlarınız hiç yanılmaz ve umduğunuz düşlediğiniz gibi ve vatan borcuyla dopdolu bir askerlik geçirirsiniz.

Doğruları siz görür, siz anlatırsınız çevrenize.

Ben bu noktadan sonra yazmayı bırakıyorum. 12 Ağustos'ta buraya düşen arkadaşlarla zaten tanışırız. Size şimdiden hayırlı teskereler...