Dil devrimi gerekli miydi?

quote:

Orijinalden alıntı: Dovahkiin

Gündelik kullandığımız kelimelerin büyük kısmı Farsça ve Arapça'dan gelenler zaten? Kimsenin bunları çıkarmaya çalıştığını görmedim.

trigger cring mring diye zırvalayan ekşicilerden bahsediyorsan görmezden gel gitsin. Toplumun 10.000'de 1'ini falan anca temsil ediyor onlar.

quote:

Orijinalden alıntı: Fun Lovin Criminal

ingilizlerin geçmişiyle bizimki bir mi? bizim geçmişimiz(padişahlık sistemi vs) koskoca osmanılının yıkılmasına sebep oldu. üstelik dil devrimiyle batılılaşma yaşandı biraz daha. tarihim kötüdür ama araplardan pek de bir yarar görmedik aksine zarar gördük.

bunun yanında atatürkün dediği gibi dilini kaybeden milletini mi kaybederdi neydi şimdi tam hatırlamıyorum ama gerçekten öyle. çünkü başka dilde yaşayınca o kelimelerle daha çok bağdaşıyorsunuz ve oranın kültürünü daha çok benimsiyorsunuz ister istemez aynı kelimelerle anlatıldığı için. atatürk bu durumu düzeltti işte. iyi de yaptı. gerekli miydi dersen bence gerekliydi.

bir de şey durumu vardı mmm nasıl deniyordu mmmmmm ya hani zenginler, hacılar, halk, çiftçi falan böyle ayrılıyor ya gruplara ha zümree şimdi hatırladım zümreler farklı farklı konuşuyorlardı. şairler farklı bir dil kullanıyordu, halk farklı bir dil kullanıyordu ve halk sanattan biraz daha mahrum kalıyordu. böyle durumlar da vardı. yani gerekliydi bence.

quote:

Orijinalden alıntı: ülkücüadam

Bir gece de cahil kalındığını söyleyenlere ithafen Yılmaz Özdil'in yazısıdır.

nüfus 13 milyon civarıydı, 11 milyon kişi köyde yaşıyordu. 40 bin köy vardı, 38 bininde okul yoktu. traktör sıfırdı, karasaban’dı. beş bin köyde sığır vebası vardı. hayvanlar kırılıyor, insanlar kırılıyordu. iki milyon kişi sıtma, bir milyon kişi frengiydi, verem, tifüs, tifo salgını vardı, üç milyon kişi trahomluydu, bebek ölüm oranı binde 480’di, her doğan iki bebekten biri ölüyordu. memlekette sadece 337 doktor vardı. sadece 60 eczacı vardı, sadece 8’i türk’tü. diş hekimi, sıfırdı. dört hemşire vardı. 40 bin köy, sadece 136 ebe vardı. ortalama ömür 40’tı.

*

yanmış bina sayısı 115 bin, hasarlı bina sayısı 12 bindi. ülkeyi yeniden inşa etmek gerekiyordu, kiremit bile ithaldi. limanlar, madenler, demiryolları yabancıya aitti. toplam sermayenin sadece yüzde 15’i türk’tü. osmanlı’dan cumhuriyet’e miras kalan sadece dört fabrika vardı, hereke ipek, feshane yün, bakırköy bez, beykoz deri… elektrik sadece istanbul, izmir ve tarsus’ta vardı. otomobil sayısı bin 490’dı. sadece dört şehirde özel otomobil vardı.

*

kadın, insan değildi.

*

(veremle boğuşan halk, ahırda yatarken… bademlerin yere göğe sığdıramadığı abdülhamid’in 16 tane eşi vardı. nazikeda, safinaz, dilpesent, peyveste, nazlıyar, bidar, mezide, emsalinur hanım filan, 16 tane… yaş itibariyle, tamamı çocuktu. tayyip erdoğan’ın dedemiz dediği abdülmecid’in 22 eşi vardı. ahali ineğine verecek saman bulamazken, herif sarayında iki futbol takımı kadar kadınla yatıyordu.)

*

tiyatro yok, müzik yok, resim yok, heykel yok, spor yoktu. arkeolojik eserler, öyle gizli saklı değil, padişahların hediyesi olarak, trenlerle çalınmıştı.

*

kimisi alaturka saat’i kullanıyor, güneşin battığı anı 12.00 kabul ediyordu, kimisi zevali saat’i kullanıyor, güneşin en tepede olduğu anı 12.00 kabul ediyordu. kimisi güneş batarken grubi saat’i esas alıyordu, kimisi güneşin tamamen battığı ezani saat’i esas alıyordu. “saat kaç birader?” diye sorduğunda, her kafadan bi ses çıkıyordu.

*

kimisi hicri takvim kullanıyordu, kimisi rumi takvim kullanıyordu. kimisinin şubat’ı kimisinin aralık’ına denk geliyordu. herkes aynı zaman dilimindeydi ama, farklı aylarda yaşıyordu!

*

dirhem, okka, çeki vardı. arşın, kulaç, fersah vardı. ne ağırlığımız dünyaya ayak uydurabiliyordu, ne uzunluğumuz… ölçülerimiz ortaçağ’dı.

*

erkeklerin sadece yüzde yedisi, kadınların sadece binde dördü okuma yazma biliyordu. okur-yazar erkeklerin çoğunluğu, subay veya gayrimüslimdi. okul yaşı gelen her dört çocuktan üçü okula gitmiyordu. toplam, 4894 ilkokul, sadece 72 ortaokul, sadece 23 lise vardı. türkiye’nin tüm liselerinde sadece 230 kız öğrenci kayıtlıydı. öğretmenlerin üçte birinin, öğretmenlik eğitimi yoktu. tek üniversite vardı, darülfünun, medreseden halliceydi. ülke bilim’den çoook uzaktı.

*

600 sene boyunca türkçe’nin ırzına geçilmiş, osmanlıca denilmişti. arapça, farsça, fransızca, italyanca kelimeler, levanten terimler dilimizi istila etmişti. karşılıklı sesli-sessiz harfleri olmayan arapça’yla türkçe yazmaya çalışıyorlardı.

*

“harf devrimi yapıldı, bir gecede cahilleştirildik, köpekleştirildik” falan deniyor ya… ibrahim müteferrika’dan itibaren 150 sene boyunca basılan kitap sayısı kaçtı biliyor musunuz? sadece 417’ydi. bunların da çoğu gayrimüslimlerin matbaasından çıkmıştı. ki zaten, müteteferrika da devşirmeydi, macar’dı.

*

bu topraklara kitap gelene kadar, avrupa’da 2.5 milyon farklı kitap basılmış, beş milyar adet satılmıştı. voltaire, bir kitabında şu ağır tespiti yapmıştı: “istanbul’da bir yılda yazılanlar, paris’te bir günde yazılanlardan azdır!”

*

ve neymiş efendim, mezar taşı okuyacakmış…
sen önce iki tane kitap oku da, dünyadan haberin olsun biraz!"

quote:

Orijinalden alıntı: 4F3

quote: Orijinalden alıntı: Fun Lovin Criminal ingilizlerin geçmişiyle bizimki bir mi? bizim geçmişimiz(padişahlık sistemi vs) koskoca osmanılının yıkılmasına sebep oldu. üstelik dil devrimiyle batılılaşma yaşandı biraz daha. tarihim kötüdür ama araplardan pek de bir yarar görmedik aksine zarar gördük. bunun yanında atatürkün dediği gibi dilini kaybeden milletini mi kaybederdi neydi şimdi tam hatırlamıyorum ama gerçekten öyle. çünkü başka dilde yaşayınca o kelimelerle daha çok bağdaşıyorsunuz ve oranın kültürünü daha çok benimsiyorsunuz ister istemez aynı kelimelerle anlatıldığı için. atatürk bu durumu düzeltti işte. iyi de yaptı. gerekli miydi dersen bence gerekliydi. bir de şey durumu vardı mmm nasıl deniyordu mmmmmm ya hani zenginler, hacılar, halk, çiftçi falan böyle ayrılıyor ya gruplara ha zümree şimdi hatırladım zümreler farklı farklı konuşuyorlardı. şairler farklı bir dil kullanıyordu, halk farklı bir dil kullanıyordu ve halk sanattan biraz daha mahrum kalıyordu. böyle durumlar da vardı. yani gerekliydi bence.

ingilizlerin geçmişi derken pek geçmişleri olduğunu sanmıyorum. ingilizler roma dışında yaşayan göçebe barbarlardı biz ingilizlerden çok daha önceden medeniyetle tanıştık diye biliyorum geçmişimiz daha eski.

ben italyanların romalılardan utanç duyduğunu düşünmüyorum veya yunanlıların bizanslılardan ki onlarında karanlık dönemleri oldu.

fakat bizim osmanlıdan ve selçukludan bu kadar öcü gibi bakmamızı anlayamıyorum sonuçta türk tarihinin zirveleri bu 2 devlet.

ve bu 2 kültürü yok edersek geriye kımız, bozkır hayatı ve orhun yazıtları kalıyor.

bizde ise tam tersi batılılara bizi affedin der gibi biz onlardan değiliz alın kültürümüzden kurtulduk osmanlıyı ve tarihimizi lanetliyoruz gibi bir hava var. buna dayalı hamlelerde bana biraz aşağılık kompleksi gibi geliyor.

quote:

Orijinalden alıntı: 4F3

quote: Orijinalden alıntı: ülkücüadam Bir gece de cahil kalındığını söyleyenlere ithafen Yılmaz Özdil'in yazısıdır. nüfus 13 milyon civarıydı, 11 milyon kişi köyde yaşıyordu. 40 bin köy vardı, 38 bininde okul yoktu. traktör sıfırdı, karasaban’dı. beş bin köyde sığır vebası vardı. hayvanlar kırılıyor, insanlar kırılıyordu. iki milyon kişi sıtma, bir milyon kişi frengiydi, verem, tifüs, tifo salgını vardı, üç milyon kişi trahomluydu, bebek ölüm oranı binde 480’di, her doğan iki bebekten biri ölüyordu. memlekette sadece 337 doktor vardı. sadece 60 eczacı vardı, sadece 8’i türk’tü. diş hekimi, sıfırdı. dört hemşire vardı. 40 bin köy, sadece 136 ebe vardı. ortalama ömür 40’tı. * yanmış bina sayısı 115 bin, hasarlı bina sayısı 12 bindi. ülkeyi yeniden inşa etmek gerekiyordu, kiremit bile ithaldi. limanlar, madenler, demiryolları yabancıya aitti. toplam sermayenin sadece yüzde 15’i türk’tü. osmanlı’dan cumhuriyet’e miras kalan sadece dört fabrika vardı, hereke ipek, feshane yün, bakırköy bez, beykoz deri… elektrik sadece istanbul, izmir ve tarsus’ta vardı. otomobil sayısı bin 490’dı. sadece dört şehirde özel otomobil vardı. * kadın, insan değildi. * (veremle boğuşan halk, ahırda yatarken… bademlerin yere göğe sığdıramadığı abdülhamid’in 16 tane eşi vardı. nazikeda, safinaz, dilpesent, peyveste, nazlıyar, bidar, mezide, emsalinur hanım filan, 16 tane… yaş itibariyle, tamamı çocuktu. tayyip erdoğan’ın dedemiz dediği abdülmecid’in 22 eşi vardı. ahali ineğine verecek saman bulamazken, herif sarayında iki futbol takımı kadar kadınla yatıyordu.) * tiyatro yok, müzik yok, resim yok, heykel yok, spor yoktu. arkeolojik eserler, öyle gizli saklı değil, padişahların hediyesi olarak, trenlerle çalınmıştı. * kimisi alaturka saat’i kullanıyor, güneşin battığı anı 12.00 kabul ediyordu, kimisi zevali saat’i kullanıyor, güneşin en tepede olduğu anı 12.00 kabul ediyordu. kimisi güneş batarken grubi saat’i esas alıyordu, kimisi güneşin tamamen battığı ezani saat’i esas alıyordu. “saat kaç birader?” diye sorduğunda, her kafadan bi ses çıkıyordu. * kimisi hicri takvim kullanıyordu, kimisi rumi takvim kullanıyordu. kimisinin şubat’ı kimisinin aralık’ına denk geliyordu. herkes aynı zaman dilimindeydi ama, farklı aylarda yaşıyordu! * dirhem, okka, çeki vardı. arşın, kulaç, fersah vardı. ne ağırlığımız dünyaya ayak uydurabiliyordu, ne uzunluğumuz… ölçülerimiz ortaçağ’dı. * erkeklerin sadece yüzde yedisi, kadınların sadece binde dördü okuma yazma biliyordu. okur-yazar erkeklerin çoğunluğu, subay veya gayrimüslimdi. okul yaşı gelen her dört çocuktan üçü okula gitmiyordu. toplam, 4894 ilkokul, sadece 72 ortaokul, sadece 23 lise vardı. türkiye’nin tüm liselerinde sadece 230 kız öğrenci kayıtlıydı. öğretmenlerin üçte birinin, öğretmenlik eğitimi yoktu. tek üniversite vardı, darülfünun, medreseden halliceydi. ülke bilim’den çoook uzaktı. * 600 sene boyunca türkçe’nin ırzına geçilmiş, osmanlıca denilmişti. arapça, farsça, fransızca, italyanca kelimeler, levanten terimler dilimizi istila etmişti. karşılıklı sesli-sessiz harfleri olmayan arapça’yla türkçe yazmaya çalışıyorlardı. * “harf devrimi yapıldı, bir gecede cahilleştirildik, köpekleştirildik” falan deniyor ya… ibrahim müteferrika’dan itibaren 150 sene boyunca basılan kitap sayısı kaçtı biliyor musunuz? sadece 417’ydi. bunların da çoğu gayrimüslimlerin matbaasından çıkmıştı. ki zaten, müteteferrika da devşirmeydi, macar’dı. * bu topraklara kitap gelene kadar, avrupa’da 2.5 milyon farklı kitap basılmış, beş milyar adet satılmıştı. voltaire, bir kitabında şu ağır tespiti yapmıştı: “istanbul’da bir yılda yazılanlar, paris’te bir günde yazılanlardan azdır!” * ve neymiş efendim, mezar taşı okuyacakmış… sen önce iki tane kitap oku da, dünyadan haberin olsun biraz!"

dostum sen sanıyor musun romalılar veya bizanslılar mükemmel yaşıyordu veya persler çok harikaydı. ne olduysa oldu günahıyla sevabıyla bu senin kültüründür. ama sen dersen ki hayır bu adamlar bize ait değil bunlara ait ne varsa üzerimizden atalım bu aşağılık kompleksidir. tamam kitap oku ama kendi kültüründende oku illa dünyadan veya batı ne yazdıysa onu okuyacaksın demek bir aşağılık kompleksidir.

ilim batıda olduğu kadar doğudada vardır. hatta ilim dünyaya doğudan yayılmıştır.

osmanlı döneminde selçuklu döneminde iran tarihinde edebiyatında nice eserler yazılmıştır. arapça ve arap kültürü dünyanın en zengin dillerinden medeniyetlerinde ve kültürlerinden biridir. eğer sen bu tarafla yani doğuyla bağlantını koparmaya çalışırsan kendinden tarihinden ayak izlerinden benliğinden ödün vermiş olursun.

yani bu tıpkı italyanların roma döneminde türlü barbarlık yapıldı kardeş katli vardı vs deyip kendini aslını kökenini inkar etmesi gibi bir şey bunu yalnızca aşağılık kompleksi olan toplumlar yapar.

bugün iranlısı pers tarihiyle yunanlısı bizans tarihiyle italyanı roma tarihiyle gurur duyuyor hatasıyla sevabıyla kabul ediyor aslını inkar etmiyorken bize bu lüks nereden geliyor.

ister kabul edelim ister etmeyelim osmanlı ve selçuklu türk tarihinin zirve medeniyetlerindendir hatasıyla sevabıyla bizimdir.

benim dikkatimi çeken nokta neden kültürümüzden, benliğimizden ve bu imparatorluklar yoluyla kazandığımız etkileşimlerden, kelimelerden ödün verdik.

ben burada osmanlı halkı neden şöyle yaşamış refah düzeyleri nasılmış demiyorum bu kültürden neden günah keçisi gibi kaçmaya çalışıp geldiğimiz yer olan doğu'dan ayak izlerimizi silmeye çalıştık. ve böyle yaptıkta batı bizi batılı mı kabul etti, yoksa avrupa birliğine mi aldı? bu eylem kime yaradı?

o yoktu bu yoktu dediğin osmanlı devleti türk medeniyet tarihinin en ileri ucu onuda belirtmiş olalım.

quote:

Orijinalden alıntı: 4F3

quote: Orijinalden alıntı: ülkücüadam Bir gece de cahil kalındığını söyleyenlere ithafen Yılmaz Özdil'in yazısıdır. nüfus 13 milyon civarıydı, 11 milyon kişi köyde yaşıyordu. 40 bin köy vardı, 38 bininde okul yoktu. traktör sıfırdı, karasaban’dı. beş bin köyde sığır vebası vardı. hayvanlar kırılıyor, insanlar kırılıyordu. iki milyon kişi sıtma, bir milyon kişi frengiydi, verem, tifüs, tifo salgını vardı, üç milyon kişi trahomluydu, bebek ölüm oranı binde 480’di, her doğan iki bebekten biri ölüyordu. memlekette sadece 337 doktor vardı. sadece 60 eczacı vardı, sadece 8’i türk’tü. diş hekimi, sıfırdı. dört hemşire vardı. 40 bin köy, sadece 136 ebe vardı. ortalama ömür 40’tı. * yanmış bina sayısı 115 bin, hasarlı bina sayısı 12 bindi. ülkeyi yeniden inşa etmek gerekiyordu, kiremit bile ithaldi. limanlar, madenler, demiryolları yabancıya aitti. toplam sermayenin sadece yüzde 15’i türk’tü. osmanlı’dan cumhuriyet’e miras kalan sadece dört fabrika vardı, hereke ipek, feshane yün, bakırköy bez, beykoz deri… elektrik sadece istanbul, izmir ve tarsus’ta vardı. otomobil sayısı bin 490’dı. sadece dört şehirde özel otomobil vardı. * kadın, insan değildi. * (veremle boğuşan halk, ahırda yatarken… bademlerin yere göğe sığdıramadığı abdülhamid’in 16 tane eşi vardı. nazikeda, safinaz, dilpesent, peyveste, nazlıyar, bidar, mezide, emsalinur hanım filan, 16 tane… yaş itibariyle, tamamı çocuktu. tayyip erdoğan’ın dedemiz dediği abdülmecid’in 22 eşi vardı. ahali ineğine verecek saman bulamazken, herif sarayında iki futbol takımı kadar kadınla yatıyordu.) * tiyatro yok, müzik yok, resim yok, heykel yok, spor yoktu. arkeolojik eserler, öyle gizli saklı değil, padişahların hediyesi olarak, trenlerle çalınmıştı. * kimisi alaturka saat’i kullanıyor, güneşin battığı anı 12.00 kabul ediyordu, kimisi zevali saat’i kullanıyor, güneşin en tepede olduğu anı 12.00 kabul ediyordu. kimisi güneş batarken grubi saat’i esas alıyordu, kimisi güneşin tamamen battığı ezani saat’i esas alıyordu. “saat kaç birader?” diye sorduğunda, her kafadan bi ses çıkıyordu. * kimisi hicri takvim kullanıyordu, kimisi rumi takvim kullanıyordu. kimisinin şubat’ı kimisinin aralık’ına denk geliyordu. herkes aynı zaman dilimindeydi ama, farklı aylarda yaşıyordu! * dirhem, okka, çeki vardı. arşın, kulaç, fersah vardı. ne ağırlığımız dünyaya ayak uydurabiliyordu, ne uzunluğumuz… ölçülerimiz ortaçağ’dı. * erkeklerin sadece yüzde yedisi, kadınların sadece binde dördü okuma yazma biliyordu. okur-yazar erkeklerin çoğunluğu, subay veya gayrimüslimdi. okul yaşı gelen her dört çocuktan üçü okula gitmiyordu. toplam, 4894 ilkokul, sadece 72 ortaokul, sadece 23 lise vardı. türkiye’nin tüm liselerinde sadece 230 kız öğrenci kayıtlıydı. öğretmenlerin üçte birinin, öğretmenlik eğitimi yoktu. tek üniversite vardı, darülfünun, medreseden halliceydi. ülke bilim’den çoook uzaktı. * 600 sene boyunca türkçe’nin ırzına geçilmiş, osmanlıca denilmişti. arapça, farsça, fransızca, italyanca kelimeler, levanten terimler dilimizi istila etmişti. karşılıklı sesli-sessiz harfleri olmayan arapça’yla türkçe yazmaya çalışıyorlardı. * “harf devrimi yapıldı, bir gecede cahilleştirildik, köpekleştirildik” falan deniyor ya… ibrahim müteferrika’dan itibaren 150 sene boyunca basılan kitap sayısı kaçtı biliyor musunuz? sadece 417’ydi. bunların da çoğu gayrimüslimlerin matbaasından çıkmıştı. ki zaten, müteteferrika da devşirmeydi, macar’dı. * bu topraklara kitap gelene kadar, avrupa’da 2.5 milyon farklı kitap basılmış, beş milyar adet satılmıştı. voltaire, bir kitabında şu ağır tespiti yapmıştı: “istanbul’da bir yılda yazılanlar, paris’te bir günde yazılanlardan azdır!” * ve neymiş efendim, mezar taşı okuyacakmış… sen önce iki tane kitap oku da, dünyadan haberin olsun biraz!"

dostum sen sanıyor musun romalılar veya bizanslılar mükemmel yaşıyordu veya persler çok harikaydı. ne olduysa oldu günahıyla sevabıyla bu senin kültüründür. ama sen dersen ki hayır bu adamlar bize ait değil bunlara ait ne varsa üzerimizden atalım bu aşağılık kompleksidir. tamam kitap oku ama kendi kültüründende oku illa dünyadan veya batı ne yazdıysa onu okuyacaksın demek bir aşağılık kompleksidir.

ilim batıda olduğu kadar doğudada vardır. hatta ilim dünyaya doğudan yayılmıştır.

osmanlı döneminde selçuklu döneminde iran tarihinde edebiyatında nice eserler yazılmıştır. arapça ve arap kültürü dünyanın en zengin dillerinden medeniyetlerinde ve kültürlerinden biridir. eğer sen bu tarafla yani doğuyla bağlantını koparmaya çalışırsan kendinden tarihinden ayak izlerinden benliğinden ödün vermiş olursun.

yani bu tıpkı italyanların roma döneminde türlü barbarlık yapıldı kardeş katli vardı vs deyip kendini aslını kökenini inkar etmesi gibi bir şey bunu yalnızca aşağılık kompleksi olan toplumlar yapar.

bugün iranlısı pers tarihiyle yunanlısı bizans tarihiyle italyanı roma tarihiyle gurur duyuyor hatasıyla sevabıyla kabul ediyor aslını inkar etmiyorken bize bu lüks nereden geliyor.

ister kabul edelim ister etmeyelim osmanlı ve selçuklu türk tarihinin zirve medeniyetlerindendir hatasıyla sevabıyla bizimdir.

benim dikkatimi çeken nokta neden kültürümüzden, benliğimizden ve bu imparatorluklar yoluyla kazandığımız etkileşimlerden, kelimelerden ödün verdik.

ben burada osmanlı halkı neden şöyle yaşamış refah düzeyleri nasılmış demiyorum bu kültürden neden günah keçisi gibi kaçmaya çalışıp geldiğimiz yer olan doğu'dan ayak izlerimizi silmeye çalıştık. ve böyle yaptıkta batı bizi batılı mı kabul etti, yoksa avrupa birliğine mi aldı? bu eylem kime yaradı?

o yoktu bu yoktu dediğin osmanlı devleti türk medeniyet tarihinin en ileri ucu onuda belirtmiş olalım.

quote:

Orijinalden alıntı: JaReD22

Tam atomu parcalayacaktik uzaya cikacaktikki bir gecede cahil kaldık :))