Şimdi Ara

Günübirlik Türkiye'm

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
3
Cevap
0
Favori
910
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Merhaba arkadaşlar ;

    Birkaç gündür yazmak istediğim şeyler var. Ancak vakit buldum .

    Günü birlik bir ülke olduk çıktık. Günlük acılarımız, günlük mutluluklarımız var. Acı bir haber geliyor o gün her yer yasa bürünüyor, yaşıtlarım ağabeylerim veya küçücük kardeşlerim ölüyor . Ertesi gün yaşadığımız acıyı dindiremeden farklı bir acıyla başlıyoruz yeni bir güne. Garip olan dün ki acımızı unutuyoruz. Onuruyla ölmek için doğmuş bir milletin evladıyız hepimiz, kör kurşunlar veya hain canlı bombaların yaptığı kalleş saldırılar ile ölmek için gelmedik dünyaya. Biz atalarımız gibi savaş meydanın da er meydanında ölmek için buradayız. Dedelerimizin Kurtuluş Savaşında diğer savaşlarda verdiği kahramanca mücadele öykülerini dinleyerek büyüdük. Düşünüyorum da biz ne anlatacağız torunlarımıza ? Bizim torunlarımız nasıl tanıyacak bizi ? Zannediyorum ki yıllar sonra tarih derslerinde bizde, bizim bu yaşadıklarımız da olacak. Peki ne diyecek bize ata diye hitap edecek çocuklar ? Onlarda 'bizim dedelerimiz kahraman insanlarmış onlara layık olmalıyız' diyecekler mi ? Yada yazık sosyal medyada pineklerken kaybettiler vatanı mı diyecekler? Merak ediyorum açıkçası.

    Ben üniversite öğrencisiyim. Bölümümü zaten sevmiyordum da en azından sadece gelecekte işsiz kalır mıyım? Gibi korkularım olsaydı değil mi ? Şimdi acaba biz mezun olana kadar ülke ayakta kalabilir mi ? Diye düşünüyoruz. Ben ve yaşıtlarım bu yaşanılan olaylardan güzel dersler çıkarmalı, mezun olduğumuz da yaptığımız dersleri en iyi şekilde yapmalı ve ülkeye bir şekilde faydası dokunan insanlar olmalıyız diye düşünüyorum.

    Bu forumu genelde içimdekileri dökmek için kullanıyorum. Okuduğunuz için teşekkürler !







  • Çok yanlış zamanda gelmişiz dünyaya. Bundan önce gelenlerin belki maddi durumu iyi değildi, belki yağa tüpe sıraya girmiyorlardı ama en azından bizden huzurlulardı. Nerede ne zaman bir bomba patlayacak korkuları yoktu.
  • Merhaba git yurt dışına kendini kurtarcılar birazdan konuya damlar eli kulağındadır
  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.