Dertlesmek icin (is-kariyer-egitim)

Merhaba arkadaslar,

Konuyu hayatimdaki sorunlari paylasmak ve dertlesmek icin aciyorum. 28 yasindayim, Istanbul'da ailemle yasiyorum. Universiteyi biyoloji bolumunde bitirdim, yuksek lisansimi yurtdisinda yaptim ve 1 yil yurtdisinda bir laboratuvarda calistiktan sonra Turkiye'ye dondum. Bir suredir de issizim ve is bulma umudum da cok dusuk acikcasi, bildiginiz gibi fen bilimleri alaninda Turkiye'de is olanaklari yok denecek kadar az ve asiri mezun oldugu icin rekabet en yuksek duzeyde. Baska alternatif goremedigim icin KPSS'ye de girdim ama orada da ornegin 100 atama olacaksa belki 100k basvuru yapilacak, yani sansim cok dusuk.

Kucuk bir apartmanda ailemle (4 kisi yasiyoruz), bir de abim var fakat onun durumu da talihsiz. Kendine uygun olmayan bir bolum secti ve uzun yillar bitirmek icin cabaladiktan sonra universiteyi birakarak market, fast-food gibi islerde calisti. Su an calismiyor.

Evde her gun tartisma yasiyoruz maalesef, is, egitim, maddiyat konularinda. Dogruyu soylemek gerekirse yasadigim uzun issizlik doneminden sonra ne beyaz ne mavi yaka is hayati, ne egitim ne de akademik kariyer beni artik heyecanlandirmiyor. Koyde kucuk, orta olcekte ziraatle ugrasmak isterdim.

Fakat babam memur emeklisi oldugu icin 30 yil bir yere gidip gelip emekli olmamiz konusunda israrli ve sabit fikirli. Inanin ki hic ilgilenmiyorum 10-20 yil bir buroya gidip gelmekle ve apartmanda yasamakla. Ailem ise kirsala yerlesme fikrime olmadik bahanelerle surekli itiraz ediyor, devamli cevreden duyduklari fikirleri tekrar ediyorlar. Yazilim, bilisim ogren diyorlar, ben bu alanlarla ilgilenmiyorum. Annem diyor ki yurtici-yurtdisi, gunde milyonlarca ilana basvurursan biri doner. Veya 50 yasina kadar sertifikalarla egitimle ugrasip 80 yasinda emekli olmami bekliyorlar sanirim.

Diyebilirsiniz ki zaten beyaz-mavi yaka islerde calisanlar da mecbur olduklari icin calisiyorlar. Dogrudur fakat kendi irademle tercih etmedigim bu yasantiyi bu sekilde surdurmek istemiyorum, buyuksehirde dogdum buyudum ve mecburen bu robot yasantisini yasadim maalesef, SBS, YGS-LYS, KPSS...Tercih hakkim hic olmadi, kucuk yaslardan beri kirsalda yasamaya ilgi duyuyorum ama bu yasantiyi kendim kurabilecek maddi gucte degilim. Ayrica anne babam hayattayken bunu gerceklestirmek avantajli olur diye dusunuyorum cunku akrabalik baglari, insan iliskileri giderek zayifliyor gunumuzde, sonradan bir bolgeye yerlesmek cok zor olur diye dusunuyorum.

Is yasantisina bence erken yasta dogru yonde giris yapmak gerekiyor, aksi halde maalesef insan giderek ilgilisini kaybediyor. Belki erken yasta siradan bir yasanti kurabilseydim, ornegin, es-cocuk-bir dukkan gibi daha mutlu olurdum ama artik gec bunlar icin. Onceki nesiller her seyi (evlilik, ev, is) hazir tepside bulduklari icin maalesef su donemin zorluklarini anlamiyorlar. Eskiden ilkokul mezunu bile bunlara cok kolay sahip oluyordu. Ornegin okuma yazma bilmeden eskiden Almanya'ya gitmis akrabalarimiz var.

En son olarak ailemin israriyla Almanca kursuna yazildim, bazi akrabalarimiz gecen yil oraya yerlestigi icin ama bir faydasi olur mu bana bilmiyorum. Kisacasi cok mutsuzum ve sorunlarimi paylasmak istedim. Cok uzun yazdiysam kusura bakmayin. Okuyanlara tesekkur ederim.