Yazılımcılar Türkiye’yi terk ederken

Sadece yazılım mı gidiyor sizce. Ben mimarım burada aldığım maaş 5bin tl, hadi kendi işimi kursam yıllık 200 bin tl gelirim olur. Yazın abd ye taşınıyorum hemde temizlik görevlisi olarak, maaşım ise 2400 dolar olucak. Şimdilik böyle gidip, şirket kurmayı düşünüyorum orada. Türkiyede üniversitelerde konferans veriyorum ve parametrik ( bi nevi yazılımsal) mimari kodlamada gösteriyorum. Herneyse burda durumum iyi olmasına rağmen kariyerimi silip gidiyorum sebeblermi



1) Sabah kalktığım da herhangi bi kesimin aşırılığına maruz kalıyorum.



2) 21. Yüzyılda mars projelerine katılırken, nasıl yaparız 3d yazıcı nasıl kullanırız diye çizimleri ona göre yaparken (yarışma projesi bunlar), insanlar ezan türkçemi okunmalı, andımız ne olmalı derdinde. Bunlar tartışılmaması gereken değerlerdir



3) ülkedeki kültürel kimliklere zarar veriliyor ve insanlar artık ne olduklarını bilmiyorlar.



4) polis sürekli korkutuyor.



5) devletle aynı görüşte değilsen, iş yapamazsın



6) düşünce özgürlüğü yok



7) çoçuk yetiştirmek cok zor, ilkokullar şimdiden kutuplaşmış



8) kendi ülkemde 2.sınıf vatandaşım. İnsanlar suriyeliler gelince fark etti ama yıllardır böyle



9) insanlar devletler için çalısmaz, devletler vatandaşlarına çalısır. Bizde bu kavram yok, köleyiz hepimiz

10) hukuk yok. polis bana 8den sonra park edilmes yasağının kalktığı yerde, saat 7:30 girerek yazdı. Sonrada git şikayet et benim bunu doldurmam gerekiyor dedi. Bunda bile hakkımızı arıyamıyoruz



Herneyse gidince ne olucak bilmiyorum, belkide beğenmicem o zamanda avrupayı veya başka ülkeyi deniyeceğim. En azından burada yapamadığımı biliyorum. Ben ne para nede kariyer için gidenlerdenim, kafamı yastığa rahat koyup uyumak istiyorum.

Yine bir donanimhaber klasigi olarak, yazilimci olmayan ve yurtdisi tecrubesi olmayan insanlar konuya akin edip yorum yapmis, ahkam kesmis yine.

Yazilimciyim, 10+ yil Turkiye'de calistiktan sonra bir kac yil once yurtdisina yerlestim. Daha once forumda bir kac yazdim ama malum bu tarz konular her ay bir kac kez bastan aciliyor, normaldir.
Bu konuda yapilmis en gecerli calismalardan birisi burada

https://buyukgoc.github.io/

2018 verileri sanirim islenmedi hala.

2007-2008'den itibaren Turkiye'den yurtdisina yazilimci gocu artmaya basladi. 2012'den sonra durum iyice kacip kurtulalim olayina dondu. Yasadigim yerde benim gibi bir suru yazilimci var, onlarin da gocme motivasyonu para degil benim gibi. Ben geldigimde euro cosmamisti henuz, aldigim maas Turkiye'de aldigim maastan biraz daha azdi hatta. Benim gibi Turkiye'de 5 yil once calistigi pozisyon icin goc eden cok fazla yazilimci var.

Neden gidiyoruz derseniz benim icin oncelikle huzur. Malesef Turkiye'de huzur yok, bu halkin kendisinden kaynaklaniyor. Ne zaman memlekete gelsem farkediyorum ki insanlar surekli kavga etmek icin bahane ariyor. Hic kimsede hosgoru, nezaket yok. Cunku insanlar boyle olunca zayif olarak degerlendiriliyor ve ezilmeye, hor gorulmeye calisiliyor.
Diger sebep de ahlaki cokuntu. Istanbul'a geldigim an kim beni nasil kaziklar diye tetikte oluyorum surekli. Herkes tek ayak ustunde 40 yalan soyluyor, bu cok normal hale gelmis. Insalarin yalanini yuzlerine vurdugunuzda ise bundan utanmak yerine agresif hale geliyor insanlar.
Adalet ve egitim sistemi ise malum durumda. Eger ben daha huzurlu, adaletli bir ulkede Turkiye'de oldugumdan daha iyi sartlarda yasayabileceksem neden gitmeyeyim ki? Neden cocuklarimin bilimsel egitim alamayacagi bir ulkede aile kurayim?

Konuyu acan arkadasin alinti yaptigi gazete haberi gecen yila ait, buradadan alinti yaparsam eger


Kendimden ornek verdigim gibi eskiden bu gecerliydi fakat Turk lisasinin deger kaybetmesinden sonra isler degisti. Turkiye'de ev alip kredi odeyen arkadaslarim vardi. Yurt disina tasinirsak hem orada ev kirasina hem de Turkkye'deki krediyi odemeye gucumuz yeter mi diye endise ediyorlardi, artik etmiyorlar. Adam evini kiraya vermisti Turkiye'den ayrilirken eskiden 700€ civari para gonderiyordu krediyi tamamlamak icin simdi 400'den az gonderiyor.

Bir diger konu da alim gucunu, hayat kalitesini cep telefonuna, ekran kartina indirgeyen vizyonsunlar. Hayat kalitesini en son model telefon kullanmakla olcmek capsizligin onde gidenidir. Ha derseniz ki nedir hayat kalitesini arttiran gunluk yasamdan biraz ornek vermeye calisayim.

Sabah 9'da ise basladigimizi varsaylim, Istanbul'da sehir cok icinde oturmuyorum, burada da oyle. Istanbul'da araba ile sabah aksam toplam en az 2-2:30 saatim yolda geciyordu, toplu tasima kullanmaya kalksam bunun uzerine en az 1 saat daha eklemem gerekirdi.
Ev ile is yerim arasi 11 km, bisikletle 30 dk'da toplu tasima ile 40 dk'da suruyor yol. Ki Istanbul'da yillarca bisiklete bindim, hayatta kalmis olduguma sukrediyorum.

2 kisi market alisverisimiz aylik 200-250 civari tutuyor ki bunun icinde et, deniz urunu, meyve-sebze, temizlik malzemesi vs. dahil. Asgari ucret 1500 civari, Turkiye'de 1600tl oldugunu dusunurseniz 200-250 tl ile karin doyurmak mumkun degildir herhalde su anda.

Yol bisikleti ile tura ciktik, donuste arkadasta takildik biraz hava karardi. Bisikletin on tarafinda far yok, cevirmeye yakalandim. Polis arkada isigi gordu, onde neden yok diye sordu. Bu kadar gec kalacagimizi tahmin etmedigim icin takmadim on isigi dedim, adam iyi niyetinize ve samimiyetinize guveniyorum lutfen bir dahaki sefere daha tedbirli olun ve dikkatli gidin dedi ceza kesmedi. Son zamanlarda duyuyorum ki butce acigini kapatmak icin herkese ceza gondermeye baslamislar.

Secimlerden sonra 6 ay hukumet kurulamadi, kimsenin umrunda olmadi. Hayat normal akisinda devam etti. Turkiye'de insanlar siyaset yuzunden kafayi yemis durumda.

Yarin obur gun cocugum olsa universiteye kadar egitim ucretsiz, universite yillik 1000€ civarinda ki onu da butun ogrenciler calisip kendisi odeyebiliyor. Verilen egitim bilimsel temelli. Turkiye'de egitim sistemi laikler icin cizye haline gelmis durumda, cocugunun bilimsel egitim almasini isteyen ozel okula godermek zorunda. Bogazici universitesi dahi kendi rektorunu atayamiyor.

Ornekler cok daha fazla cogaltilabilir ama bana gore hayat kalitesini arttiran seyler bunun gibi orneklerdir.

yav he heeeeeee

Bilgisayar mühendisliği öğrencisi olarak görüşlerimi paylaşmak isterim.
Kendi dönemimden 30 kişiden en az 15 i yurt dışı işleri düşünüyor bunun için araştırma yapıyor. Bu insanlardan bir kaçı da yurt dışı master için para ayarlamaya veya biriktirmeye başlamış. Ülkede iş bulabilecek adamların bir çoğu referans(torpil) sayesinde iş bulacak. Onlarca hatta binlerde IT sektörü çalışan adayı da iş arayacak. Zaten mezun patlaması olan bir sektörden bahsediyoruz. Her yerde üniversite var ve bu üniversitelerin neredeyse hepsinde de bir bilgisayar mühendisliği vb. bölüm bulunuyor. Hatta acımıyor üstüne 2.öğretim de açıyorlar.

Yakın zamana kadar benim düşüncem Türkiye'de iyi kötü bir iş bulup yoluma bakmaktı fakat bir süredir gözlemlediğim şeyler yüzünden bir fırsat bulursam Avrupa veya Amerika'da iyi kötü bir iş bulup oralarda çalışmak istiyorum . Bu düşüncemin tek sebebi maddi durumlar değil . İnsan kalitesi ve yönetim sıkıntısı artık bıktırdı. Maddi durumlar da çok büyük etken tabii ki. 900$ olan iPhone XS bizim ülkemizde 13 bin tl. Ben burada çalışmaya başlayınca (torpil veya değil) alacağım maaş taş çatlasa 3000 bilemedin 4000tl . Ben bununla iPhone almayı bırak büyük şehirlerde hayatımı zor idare edebilirim. Ama yurt dışında aynı parayı alsam yaklaşık 3 tane iPhone alabiliyorum maaşımla. İmkanı olmayıp beyin göçü yapamayanlara sabır diliyorum. Umarım ülkede durumlar düzelir.

Internet'teki asiri bilgi kirliliginin icinde zehirlenmis oldugun icin soyle bir aciklik getireyim durumuna, torpil olayi devlettedir, ozel sektorde, ozellikle yazilim sektorunde, torpil cok cok nadirdir. Herkes iyi okullardan, becerikli calisan almaya calisir, bilgilerini olcer.



Onun disinda burada 4000 lira net alacak insan avrupada vergilerden sonra 2500 euro civari alir. He tabi bu dedigin diger seylerde hakli degilsin demek degil, 2500 euro maasla avrupada calisarak buradakinden kat kat daha rahat olursun. 3 tane degil ama 1 tane iphone alirsin burada aylarca calismadan alamayacakken. Cok daha rahat yemek yersin, devamli ulke ne hale gelecek diye endiselenmez gerekmez, araba almak hayal olmaz, hukuk calisir. Yani bekledigin sonuc dogru, sadece 4000 euro hayal, orada master bile yapsan o paraya baslatmazlar. Iskandinav ulkelerinde durum farkli olabilir, onun disinda hollanda'ya kalifiye oldugunu kanitlayarak gidersen senin vergini bir sure azaltirlar, 3000 uzeri fiyatlara calisabilirsin, ama daha dusuk bir ihtimal o.

Kendi çevremde mezun olup da Türkiye’de kalmış olan tek mühendis benim. Bir arkadaş var sadece, o da önümüzdeki dönem almanya’ya gitmeye hazırlanıyor. Ciddi ciddi HERKES gitti. Ben de yeni yılda bakmaya başlayacağım sanırım.

Cok bilmeden konusuyorsunuz. Arkadaslarimin buyuk cogunlugu yurt disina gitti, daha bedensel is yapan olmadi. Burada profesor olacak adamin orada isci olacagini dusunuyorsaniz cok buyuk bir yanilgi icindesiniz. Yakin arkadasim daha orada okurken bile BMW'ye stajyer olarak girdi, yari zamanli gitti dersleriyle ugrasirken, masa basi is, 1000 euro verdiler, staj suresi bittikten sonra da 1500 euro'ya devam etmesini istediler. Baska bir yakin arkadasim da baska bir yazilim firmasinda bir yandan master yaparken ise basladi, haftada 20 saat calisiyor, yine 1000 euronun ustunde maas aliyor.

Ulke insanini kucumsemekten vazgecin artik, herkes salak, vasifsiz degil burada. Ozel sektorde iyi seviyelerde calisan herkes yurt disinda da tutunabilecek seviyede. Zaten o sebeptendir ki bazi ulkeler yeterince kalifiye elemanlari bazi vergilerden muaf tutarak aliyor. Almanya'ya gidip isci olarak calisan insanlar Turkiye'de de bir baltaya sap olamayacak insanlar, tek farki orada insan gibi yasayabiliyorlar isci olarak da.

Adam dogru soyluyor hocam avrupa cok pahali. Araba alabilmek icin koskoca 1 ay boyunca calismak zorundasin. Ayni arabayi burda 2 sene calisip aliyorsun gerci ama olsun 1 ayda kisa bir sure degil sonucta yani

Burada bahsedilen beyin göçü...herkesi kendin zannetme