Üniversitenin ilk gününden yalnızlık

Bugün bizim üniversitenin ilk günüydü. Pandemiden dolayı ilk seneyi online okudum yani 2.sınıfım. Asosyal değilim ama içe kapanıklığım sebebi ile başlarda iletişim kurmakta oldum olası zorlanmışımdır. Pandemiden dolayı bu iletişim kabiliyetlerimi iyicene yitirdiğimi düşünüyordum ki öyle de çıktı bu gün bir insan evladı ile bile tanışamadım. Yanımda 3 saat ders dinlediğim çocuğa ismini bile soramadım. Sene sonuna kadar böyle mi kalıcam öneri , yorumlarınız bekliyorum. Ona göre bi anti depresan filan yazdırmaya gideceğim. Böyle gitmez dönem.

(Yurtta kalıyorum oda arkadaşım ile en azından arkadaş olurum diyordum o da faslı çıktı ingilizcesi max A2 türkçesi hiç yok)

Hem içe kapanıklığı seviyorsun hem de bundan rahatsız oluyorsun,

hem asosyal değilim diyorsun hem de "boş lakırdı" yapıp sosyalleşmiyorsun.

Ben de böyleyim hocam ya gel arkadaş olalim

2 ay oldu halen aynı. 5 kişi ile lafta tanıştım da bir daha yüzlerini görmedim. Faslı ile zorla anlaşılıyorda arkadaşım olamaz maalesef dil bariyeri var aramızda. Şu aralar bir ihtimal diye düşünüyorum uygulamalı derslerden tanıştıklarım arkadaş olurlar mı diye ama pek ümidim yok. Antidepresanın kişilik değiştirmeyeceğini biliyorum tabi ki. Ama bu kendimi bıçakla doğrayacak kadar kendimden nefret etmemi engeller belki. Neyse internette deva arayan ben de suç zaten.

Dışa dönük ucube olacağıma tabi ki içe dönük olurum. Rahatsız olduğum konu o değil. Sosyalleşemiyorum ama hiç değil sadece insanların desteklerine ihtiyaç duyuyorum. Birileri ile tanışırken ilk karşı tarafın adım atması gerekiyor.

Boş lakırdıymış.

Yürü git kahvenle story çek sonra "Kahvesiz uyanamıyorum" yaz. Sonra "Ayy bendee" yazan arkadaşın sandığın mutualist parazit ilişkilerine emoji at. Kendini biraz daha dışa vur. İçinde sen kalmayana kadar. Gülümseyen bir cesete dönüşene kadar devam et buna. Sakın benim gibileri bulduğunda "bOş LagIrdI yApme La" demeyi de ihmal etme.

İroni yapmadım kardeşim, düz yazım ( yazılı ileitişimde, ironiye ve mecazi anlamlara karşıyım zaten )

"İnsanlar genellikle boş lakırtı yaparak sosyalleşiyor,

sen öyle yapmadığın için sosyalleşemiyorsun"

dedim.

Kusura bakma o zaman özür dilerim. Dün gece biraz fazla duygusaldım alınganlık edip yanlış anlamışım. İnternet ortamına fazla maruz kalmanın yan etkisi sanırsam. Hakkını helal et.

Son durum ne

Hocam, içe dönük olmanın sebebi depresyon değil; çözümü de hap değil. Senin gibi bir ton genç var. Okula gitmeden önce bir tanışma cümlesi yaz kağıdına; sonra, ilk bulduğun düzgün tipli elemana aklına yatan o cümleyi oku. Bunu birkaç gün yap, zaten düzelene kadar bağımlısı olacaksın. En fazla 2 ay sonra angaje olursun ortama.