Üniversite mezunuyum. Uzun süre işsizlik beni bunaltıyor. Nasıl ilerlemeliyim sizce

yapacağın iş basit.

fb insta hesaplarına şu dakkada itibaren chp ve iyi partiye sövecek, Atatürk'e hakaret edip, tayyibe Allah çekeceksin.

en geç 1,5 ayda işe başlarsın.

Hocam bim veya a101 girebilirsin

Kocaeliden sonrasını okumadım

Torpil. Oyun bu şekilde oynanıyor, kuralına göre davranmak lazım.

Açıkçası kariyernetden sürekli ilanlara başvuruyordum. Bin tane yere başvurdum sadece 2sinde mülakata çağırdılar onlarda olmadı. O tarz sitelerden ben iş bulunamıyacağını düşünüyorum

Garanti bankası vs yerlerin kendi sitelerinden başvurdum, sınavı geçtim, beni çağırdılar ama görüşme kötü geçmişti. Sonra sağa sola tanıdıklarıda soruyorum tabi


6 ay sonra iyice yıprandım sonra hiçbirşeyi takmamaya karar verdim. Birbucuk ay sabahları 1 saat internetten iş başvurusu yapıp gün içinde başka hiç takmıyordum. Akşama kadar kitap okuyup, sınavlara çalışıp, ibadet ediyordum. Sonrasında aylar önce çalışan bir arkadaşa açık pozisyon olursa söyle demiştim. Söylediler ik ile konuştum hayırlısıyla oldu



Özetle yapılması gereken. Dert etme herkes bu durumda. Sonuna kadar çalış kendini geliştir. Çalışan kendini geliştiren insanlar her zaman hakkını alır


Not: okuduğum kitaplar sayesinde insanlarla ilişkim gelişti. Sınavı kazanmam hiçbirşeyi etkilemedi ama beni çok güçlü gösterdi. Sonrasında işte kısa sürede kendimi gösterip daha iyi pozisyona(maaşla beraber) geçmiştim.

Allah yardımcınız olsun alanınıza hakim değilim ama genel bir tavsiye verecek olursam şu an dünyanın en zenginlerinin bile hayatında sevmedikleri işleri yaptıkları dönemler olmuştur. Bugün koli bantlar mail yazarsınız yarın biraz daha yükseğini yaparsınız hemen vazgeçmeyin

Hayatlari söndüren yer =kocaeli

Askerden 10 ay önce geldim. Maddiyattan ötürü mühendisliğim bitmedi. Yaşım 32.

10 aydır 2 tane işe girdim. Ve şu an 2 . İş için birinci ay bitmek üzre. Önceki iştede 2-2,5 ay çalışmıştım.

Tecrübelerim şunlar.

1- iş aramakla bulunmuyor gercekten, ama aramadanda bulunmadığı kesin.

2- torpilsiz iş malesef yok, cunku herkesin kesinlikle işsiz bir tanıdığı var.

3- ne olursa olsun sosyal olmadan iş bulmak imkansız, cunku sevilen biriyseniz tanıdık sayısını artırmak bazı işlerden haberdar olmanıza fayda getiriyor.

Şu an ki işimi bile, evde pubg oynarken tanıştığım bi abi aracılığı ile buldum. O olmasa haberim bile olmayacaktı.

Hiçbir iş güllük gülistanlık değil. Sen iş bulmadan işten çıkmakla hata yapmışsın. 6 yıllık iş tecrübesi olan biriyim. Şunu öğrendim. İş, işte bulunur.

Bende Sakarya Üniversitesi Otomotiv Öğretmenliği mezunuyum. Zamanında Teknik Eğitim Fakülteleri vardı. Bu fakültelerde meslek liselerine öğretmen yetiştirmek amacıyla eğitim verilirdi. Tabi atama yok. Meslek lisesinden mezun olanları oyalamak maksat. 7-8 sene önce Teknoloji Fakültesi oldu adları.

Otomotiv Öğretmenliği bölümü müfredata baktığında Makine Mühendisliğinden bir kaç eksik ders ve (Statik-2, Dinamik-2, Fizik-2 gibi) artı olarak pedogojik formasyon dersleri görülen bir bölümdü.

Ve ben bu bölümü 8 yılda bitirdim. Çift dikiş yani. Mezun olduğumda 26 yaşındaydım. Askere gittim geldim 27 oldum. Zamanında mezun olan arkadaşlarımdan 3-4 sene geride başladım çift dikiş okuduğumdan dolayı.

2014 Nisan'da askerden geldim ve iş aramaya başladım. 6 ay iş aradım. En son ne olursa olsun dedim. Facebook'ta teknik ressam sayfalarında bir ilan gördüm. Bayrampaşa'da bir plastik enjeksiyon kalıpçısı. Sıfır tecrübe. Okulda bununla ilgili zerre kadar bir öğrenim yok. Teknik resim dersleri var, ama bildiğin gibi temel bilgiler, basit parçalar çizdiriliyor. Kalıp apayrı bir dünya. Girdim o zaman 1000 lira ile başladım. Kalıp tasarımı öğrendim. Toplamda 8 ay çalıştım orada yaklaşık 10'a yakın kalıp tasarladım. Baktım maaşlar düzgün ödenmiyor, geç ve parça parça ödeniyor. Ama iş öğrenmek için, katlandım. Hadi parayı umursamadım eyvallah ama bari tam ver parayı. 6 aydan sonra canımı sıkmaya başladı. İş aramaya kariyerden tekrar başvurulara başladım.

İkinci iş yerim aradı. Gittim görüştüm. Orada da tasarım yaptım. Maaş 1500 liraya çıktı o zaman. Baktığında %50 zam oluyor. %50 zammı çalışarak kaç senede alabilirsin? Bu sefer sac metal ağırlıklı ürünler yaptım. Hem de sıfır bilgiyle. Burada öğretecek kimsede yoktu. Kalıp tasarlarken Solidworks öğrendim onunla kalıp tasarladım. Bu yeni işte Autodesk Inventor vardı. Sıfırdan yeni bir çizim programı ve sıfırdan sac metal tasarımı öğrendim. Tek başıma. Bu iki işimdede sıfır torpil, sıfır tanıdık. Yaklaşık 3,5 yıl çalıştım burada. Bu 3,5 yıl içinde yine onlarca şirkete başvurdum gidip görüştüklerim oldu. DAha iyi şartlar olursa çıkarım geçerim diye. 2018 Ağustos ayında çıkartacağını söyledi. Bende eyvallah dedim. İş aramaya başladım. Tesadüf eseri Linkedin'de bir ilan gördüm. Bu ilan için daha önce başvurmuştum öylesine, aramışlardı görüşmeye çağırmışlardı. Ama aradıkları gün ben yıllık izine çıkmış tatile gidiyordum. Bir daha aramadılar. Yıllık izinden geldikten 1-2 hafta sonra yukarıda bahsettiğim işten çıkartılacağım haberini aldım. Linkedinde gördüm dedim ya. Aynı şirket hâlâ aramaya devam ediyor. İlan açık. Linkedin listemdeki biri ilanı paylaşmış. Bende altına yorum yaptım. Başvuruyoruz ama geri dönüş yapmıyorsunuz diye. Halbuki aradılar ama ben umursamadım, o zaman işten çıkartılacağımı bilmiyordum. Şansımı denedim yazdım böyle. Tekrar CV'yi gönderdim. Görüştüm 2-3 kere. Kabul edildim. Tazminatımıda aldım. Ayrıldığımda maaşım Yol+Agi ile 2850 liraydı.


Buraya geçtim maaş oldu 4500 lira. %60-70 artırdım iş değiştirerek. Güzel firma Alman firması. Otomotiv parçaları üretiliyor. Ama ben tasarımcıyım. Burada tasarım yapmıyorum. Dışarıda kalıp imal ettiriyorum, var olan kalıpların bakımı, tamiratıyla ilgileniyorum. Dışarıya gönder, takip et vs. vs. Tatmin etmiyor beni iş. Yok rapor yaz, excel'de tablo oluştur. Ben memur gibi word,excel doldurarak çalışabilecek insan değilim. Tasarım yapıp, imalatın içinde olmalıyım. Zevk alarak yaptığım bir işti çünkü. Aksine gün geçtikçe tasarım alanındaki pratikliğimide kaybediyorum. Bunu bu işe başladığımın 3. ayında anladım. 1,5 yıldır çalışıyorum. 1,5 yılda yine en az 4 yerle görüştüm. 1,5 yılda buradaki maaşımda arttı. Aldığım paranın yarısını teklif ediyorlar. Mecbur katlanıyorum. Müdürle defalarca kavga ettim. Çıkartmıyorda beni. Para için eyvallah diyorum. Çünkü aldığım maaş iyi piyasa şartlarına göre. CV'yi dolduruyorum. Arada boşluk görünmesin diye.

Bugüne kadar gittiğim onlarca iş görüşmesinde öğrendiğim tek birşey var. İşveren işsizi değil, çalışanı tercih ediyor. Diplomaya değil, not ortalamasına değil, ne yaptığına, ne kadar tecrüben olduğuna bakıyor. Kimse neden yüksek lisans yapmadın diye sormuyor. Ben bunları 27 yaşımdan sonra yaptım.

Yaş geçmeden başla biryerden. Tecrübesiz birine iş vermiyorlar. Parayı umursamadan asgari ücretle it gibi çalış.

Madem Mekatronik mühendisisin. Al sana kapı, tasarım öğren. Başla ufak çaplı bir yerde. Facebook'ta bu sayfalara üye ol. Gördüğün ilanların altına yaz. Esas iş buralardan çıkıyor.