Ülkede Türkçe Konuşan Kalmamış!

Gerçekten bazen hangi ülkede yaşadığımızı sorgulamak zorunda kalıyoruz!

Dün akşam eşim ve çocuklar ile İstanbul Avcılar sahile gittik. Sahil boyunca biraz yürüyüş yapıp dolaştık. Çocuklar parkta oyunlar oynadı ve bir yerde yemeğimizi yiyip evimize döndük.

Yaptığımız yürüyüş boyunca yanımızdan geçenler, parkta oyun oynayan çocuklar ve aileleri, servis yapan garson, ücretli tuvaletin başında bekleyen adam hepsi başka bir dil konuşuyordu.

Eşim hatta herkesin yabancı dil konuştuğunu duyunca "acaba tur ile kafile mi getirmişler buraya" dedi.

Bu durumu çok garip bulduk. Sanki ülke bizim değilmiş de biz başka ülkeye gitmişiz gibi hissettik.

Ülke dingonun ahırına döndü giren çıkan belli değil.

yabancılık çekiyorsanız sizde arapça öğrenin o zaman. biraz uyum sağlamaya çalışın. ümmet kardeşlerimize düşmanlık yapmayın artık. onlar mazlum. biz ensarız.

Avcılar, Bakırköy, Florya, Yenikapı sahili buralar hep suriyelilerin artık. Kaç senedir gitmiyorum artık buralara. El birliğiyle memleketin içine s*çtılar.

Ümmetin ortak dili, siz bundan zevk almaya bilirsiniz ama ümmetçiler o sesle huzur buluyor, bir arabın arapça onlara küfretmesi bile bunu etkilemiyor.

Hayatımda gördüğüm en saçma konu

tekrar giderseniz lazım olur hocam.

Dedem anlatırdı, eskiden oralar bizimmiş.  

Bilmem kaç sene hükmetmişiz oralara.

Ya.

Ama kimsenin inancına falan karışmamışız.sadece vergiye bağlamışız.  

Esenyurt'a hükmetmişiz di mi?  

Hocam bu "eskiden oralar bizimmiş" esprisini sizden araklamıştım.

Hakikaten bomba.