Sona gelmişiz.

Saatlerdir konu kısmında yazıp yazıp siliyorum. Ülkenin geldiği durumdan, Ekonomik krizden, Bırakın kendi hayatlarımızı çocuklarımızın hayatlarını bile karartmalarından, Diğer ülkelere kıyasla daha verimli ve daha fazla çalışma saati geçirip daha sefil yaşantımızdan, Ülkenin yapılanması, kentsel dönüşümlerinin bile yaşanılabilir değil de sadece işe gidip gelmeye yarayacak ve nasıl daha az alana daha fazla köle yerleştiririz sorusuna bir cevap resmen.

Milletin ülkesinde gençler bilimle uğraşır, çeşitli hobiler edinir, uzayı araştırır geleceğe yatırım yapar, benim ülkemin genci asgari ücretle çalışmaya iş arar ondada patronlar nasıl sigortasını eksik yatırırım? tazminatını nasıl vermem? Nasıl bedavaya mesaiye bırakırım derdinde.

Bu yönetim işçinin sırtına öyle bir binmiş ki 1 ayağı yere değse bir daha asla toparlayamaz. O işçi belini biraz doğrultsa başını gökyüzüne 1 defa kaldırsa bir daha eğilmeyecekte işte. Öyle bir yük var ki işçinin emekçinin sırtında, en büyüğünden en küçüğüne çoğu ülke kapandı da bir Türkiye kapanamadı, kapanan günlerde memur evde tatilde işçi özel izinle işe devam durumunda.

Öğrendim ki önümüzdeki günlerde tam kapanmaya gidilecek olursa özel sektör işyerinin çıkaracağı izinle çalışmaya devam edecekmiş, hatta şirketimiz önümüzdeki hafta için tüm haftayı kapsayacak izinleri düzenlemiş bile. Tam kapanma olacak ama milyonlarca işçi toplu ulaşımla veya fabrikalarda binlerce kişiyle çalışacak aynı yemekhaneden yemek yiyecek çok mantıklı..

Ben düzgün bir hayat yaşamak istedikçe hobi edinmek istedikçe bu ülkenin yaşantısı beni sabah 7 akşam 7 çalışmaya köleliğe itiyor. 12 saat çalışmak hem de 3000 TL ye. Ay sonunda ne bir hobiye ne gezmeye ne eğlenmeye enerjinizde paranız da kalmıyor.. Sistem öyle bir hale gelmiş ki, köleliğe bizim kadar patronlar da adapte olmuş sanırım yıllık izin gelince parasını vereyim çıkmayın diyecek kadar küstahlaşıyorlar.

Belgesellerde izliyorum mesela benim yaptığım iş konusunda anlatılıyor işte bir usta geliyor ve benim gözüm kapalı yapacağım işi adam abarta abarta anlatıyor birde tanıtılıyor bu adam bu işte bu ülkede en iyisi diye. Bazıları da diyor ki günde 6 saat çalışıyoruz çok fazla yoruluyoruz diyor. Hatta işçisini fazladan 1 saat çalıştırdığı için özür dileyen patronlar görüyorum. Sonra kendi kendime diyorum ki ulan bu ülkeyi bırakıp gitsem oralarda pırlanta gibi parlarım, gerçekten pırlanta gibi işçimiz abimiz babamız annelerimiz burada bir kömür madeninin derinliklerinde karalar içinde çırpınıyoruz.

Kendimi kurtarmayı bıraktım, anladım ki bu yönetim şekli ile kendimiz yaşam boyu köle gibi çalışacağız. Bari çocuğumu kurtarayım diyorum 1 senedir onun için yapabileceklerimi düşünürken planlarken her düşüncenin sonu yurtdışına kaçmak veya en kötü ihtimal ile çocuğumu kaçırmak.. Hiç bir aile istemez çocuğunun geleceği böyle bir bataklıkta olsun..

Birde bu durumlara dayanamayanlar var ne yazık ki, intihar eden kişiler çocuklar aileler, Toplu aile intiharları bile arttı bu ülkede ki çoğu yayınlanmadı bile.. Millet artık bu durumun psikolojisini kaldıramıyor.. Savaş çıksa güle oynaya cepheye koşar insan bu ülke için ama içinde bulunduğumuz durum ve yönetim öylesine kahpece ki insanlar kaçıp kurtulmak istiyor. Ülkeye turist olarak gelen cennet gibi yaşıyor, ama kendi vatandaşımız cehennemi tadıyor. Dedelerimizin kanları ile yaşattığı bu vatan kendi vatandaşına düşman olmuş vaziyette..

Ülkenin sınır girişine dev bir tabela gerek:

ÖLÜM yada KAÇIŞ Tarafını seç diye :D

• Hatta Türkiye Tabelasının altına ZORLUK DERECESİ: VETERAN veya SPECİALİST Yazılsın bence :D