Çevrenizdeki evlenmemiş 35 yaşlarında adamların durumu nasıl (2. sayfa)

''hocam yalvarırım bana yol gösterin 26 yaşımdayım böyle biri olmak istemiyorum nolur size yalvarıyorum insanlık namına bana yol gösterin.''

daha 26 yaşında paniğe girmene gerek yok.

Çevremde 30-40 yaşlarında hem evlenmemiş hem de boşanmış birçok insan var. Bu kitlede tanıdığım erkek ve kadınların durumlarını kısa kısa yazayım.

25- 33 YAŞ ARALIĞI

Geleneksel ailelerden gelip, bakış açısını geliştirememiş erkekler ''vakit de geçiyor, geç kaldım'' gibi cümlelerle kafa ütüleyip, resmen vampir gibi insanın enerjisini yiyiyor. İstiyorlar ki sizde onlar gibi panikleyin. İş ortamında sırtlan gibi kadınları gözetliyorlar, sürekli birini gözüne kesitirip çevresinde dolanıp ayarlamaya çalışıyorlar ama çok deneyimli olmadıklarından dolayı karşı tarafın hareketlerini de yanlış yorumlayıp bir sonuç alamıyorlar.

Hele fırsat buldular mı size sardırıyorlar, ''aga dışarı çıkalım, aga şuraya gidelim'' diye diye bezdiriyorlar. Bunun sebebi de gezme veya sizi sevdiklerinden değil, genelde amaç ortama gidip birini kaldırma çabası oluyor ama tek başlarına bunu yapamayacaklarından dolayı yanlarına bir yandaş arıyorlar. Bir diğer sebebi ise sizin arkadaş çevrenizde olan kadınlara sarıdırıp, ''aga şunu ayarlasana'' bana demek.

Kadınlarda ise tutucu ailelerden gelenler evliliği özgürlüğe kavuşma bileti olarak görüyorlar. Diğerleri ise yine erkeklerlerdeki gibi ''yaşım geçiyor'' paniğine kapılıyor. İki tipte ortak gözlemleiğim durum biriyle ilişkiye başlayacakları/başladıkları sırada hemen ''oyalanacak zamanım yok, ciddi düşünmüyorsan devam etmeyelim'' diyerek tavrını belli ediyor. Çoğunun ilişkileri bu sebepten erkek tarafına baskı uyguladığından dolayı bir süre sonra patlıyor.

27-35 YAŞ ARALIĞI

Bir diğer grup ise yaşı filan dert etmiyip keyfine bakıyor. Zaten çoğunun da düzeni iyi kötü oturmuş oluyor. Ha olmuş ha olmamış çok önemsemiyorlar. Bu önemsemenin verdiği rahatlıkla kendilerini kasmadıkları için kadın/erkek iletişimleri daha kolay ve rahat oluyor. İki tarafta ekmek çıkarsa götürüyor. Bir süre takılıp ayrılıyorlar. Bir kısmı da birkaç kişiyle takıldıktan sonra uyum sağladığı birine denk gelip evleniyor. Genelde iş ortamı ya da arkadaş çevresinde dönüyor bu durum.

Erkekler işin daha çok ekmeğinde, kadınların çoğu ise anca zengin birine denk gelirse evleniyor.

Hatta eski çalıştığım yerde samimi olduğum bir kadın ''bu saatten sonra anca çok imkan sağlarsa evlenirim, öteki türlü zaten kendi düzenimi kurdum, kafamı şişiremem'' demişti.

BOŞANMIŞ TAYFA

Boşanmış olan erkekleri söylemeye gerek yok, birçoğu evlilik pişmanlıktır der. Tinder, minder kovalıyorlardı. Durumu iyi olanların zaten kadınlar konusunda sıkıntısı olmuyordu.

Kadınlarda ise denk geldiklerimin çoğu bir yandan nafaka yerken bir yandan da adam yiyiyordu açıkçası.

Benim çevremdekilerin durumları böyle, aslında çok daha fazla mevzu var ama genel özetleri bu.

Hocam bu nasıl bir betimlemedir, sanki yaşamışsın gibi anlattın. Biz okurken yaşadık resmen.

Dışarıdan bakarsak bekarlar evlilere göre daha mutlu gözüküyor. Çok fazla sayıda evlenmeyen insan var. Maddi açıdan daha iyi durumdalar. O yaşa kadar evini arabasını almış oluyorlar. Daha sosyal yaşıyorlar. Bekar oldukları için zamanın büyük kısmı kendilerine kalıyor. Olumsuz yönü yalnızlıkdan sıkılıp bir boşluk içerisine düşüyorlardır diye düşünüyorum.

Evlilerin büyük çoğunluğu mutsuz gibi gözüküyor. İllaki kavga tartışma oluyor. Maddi sıkıntılar. Çoğalıyorsun. Kız tarafı çoluk çocuk kendine fazla zaman ayıramıyorsun. Çevrendekiler seni çok fazla etkiliyor.

Evlilik kumar gibi birşey. İş hayatına girdikden sonra zaman çok çabuk geçiyor. Bence hayatını dolu dolu yaşamaya bak. Karşına sana uygun biri çıkarsa o zaman evliliği düşünürsün.

bekarken bir kısmını yaşadım, farkı ben içmeyi sevmem ama hayatım o yöne doğru gidiyordu. etrafımda o hayatı halen yaşayanlar var.

@hamza5806

hocam ben kimseyi aşağılamak için yazmadım onları. dediğim gibi, o hayatın bir kısmını bende yaşadım.

bence ne olursa olsun hem aynı tarz yaşam tarzı sıkıyor, değişiklik iyidir.

yerinde olsam biran önce evlenirim. ben yaşım kaç olursa olsun kızın yaşı 22-28arasında seçerim. kızı biraz fakir seç. türkmen kızı falan iyidir mesela. bence bekarlık zor, yaşıtların evlenirse git gide zorlaşır.

Maddi durumu olan arkadaşlarımın iyi, ama maddi durumu kötü olanlar berbat ötesi. Bazı arkadaşlarım sürekli ek iş yapıyor geçinebilmek için. Hatta bu söylediğim kişilerin bazılarının evi falan olmasına rağmen...

7 senedir evliyim, eşim benden 3 yas küçük. Ben aşık olup evlendim, ayrıca uyumluyduk. Bahsettiğim deprem ve artcilari, şunu şunu yapmayin dediğim şeyleri hep yaptım, hepsi tecrübe oldu. Şu an mutluyum.

Evlenmeden hayatım çok duzensizdi, şimdi bir çocuğum var. Doğru kendime ait zamanım daha az, eskisi gibi eve kaçta girdin, çıktın, kimle görüştün, ne yedin içtin gibi rahatlıklar o kadar yok ama ben memnunum. Gencligimdeki hizli tecrubeler yerinde ve zamanında olduğu için, artık durulmam, düzene girmem de gerekiyordu.

Askerlik, evlilik ve çocuk sahibi olmak hakkında herkes birseyler anlatır ama yasamadan anlaşılmaz.

Askerlikte aynı koğuşta alt üst ranzada yattigimiz, birebir aynı sorumluluklara sahip olduğumuz arkadaşın psikolojisi bozuldu 6 ayda. Benim en mutlu donemim askerlikti mesela. Deneyim kişiye göre çok değişiyor.

Hocam yengenin 3 yaş küçük olması sorun oldu mu hiç ilişkide anlaşmada?

ben 26 yaşımdayım 30 yaş üstü ilgimi çekiyor eğer istediğim düzgün bi ilişkiyse