Emniyet kemerinin önemi. Bir kez daha.

Arkadaşlar merhaba, aşağıdaki video sabah sabah karşıma çıktı ve 2 çocuk sahibi bir ebeveyn olarak bu konuya ne kadar dikkat edilmesi gerektiğini bilmekle birlikte yine de irkildim. Özellikle ülkemizde çocukların anne kucağında ya da arka koltukta çocuk koltuğu olmadan hatta kemer dahi takılmadan seyahat ettiklerini ve hatta bazı bilinçsiz ailelerin kucağında çocukla direksiyona geçip araba sürdüklerini gördükçe bu konuyu açmak ihtiyacını hisettim.

Lütfen ön ya da arka koltukta otursun fark etmez, tüm çocuklara ve dahi tüm yolculara kemer taktırın, etrafınızı bu konuda uyarın, toplumsal bilinci en üst düzeye çıkarmaya elimizden geldiğince katkıda bulunalım.

IIHSyoutube

This IIHS crash test demonstrates what happens to unrestrained children in a frontal crash. About a third of children under 13 who were killed in crashes in 2019 weren't restrained. That's more than 200 kids. Learn more about child safety at: https://www.iihs.org/topics/child-safety#overview Subscribe: https://go.iihs.org/subscribe View Our Website: https://www.iihs.org/ Follow us: Twitter: https://twitter.com/IIHS_autosafety Facebook: https://www.facebook.com/iihs.org/ Instagram: https://go.iihs.org/instagram LinkedIn: https://go.iihs.org/linkedin

https://www.youtube.com/watch?v=_GVRIqpwMVE

Güzel konu. Buraya bir de arka koltukta kemersiz seyahet etmenin riskini gösteren video ekleyeyim. Yine IIHS'den.

Kendi canınızı geçtim, önünüzde oturanın canı için arkada kemerinizi takın.

IIHSyoutube

IIHS conducted a sled test simulating a 35 mph frontal crash. The driver was belted and the rear passenger was unbelted. Many adults mistakenly think it's safe to ride unbelted in the back seat. To learn more visit http://go.iihs.org/rearseat Subscribe: http://go.iihs.org/subscribe View Our Website: http://www.iihs.org/ Follow: https://twitter.com/IIHS_autosafety Like: https://www.facebook.com/iihs.org/

https://www.youtube.com/watch?v=lghzH_UdxSk

Bu videodan çıkacak ders, arka koltukta kemersiz oturursanız kazada g.tünüz açılır. Bizim millet g.te önem verir, böyle anlatmak lazım. Yoksa sağlıkmış, ölümmüş, sakat kalmakmış falan hikaye.

Şaka bir yana da bir gün yola çıktık, annem arkada. Daha hızım 30 falanken freni kökledim. Annem kızdı tabi, ne yapıyon diye. Dedim ki, anne hızım daha 30, 80-100 ile bir yere çarpsam sana ne olurdu Allah bilir. Ne olur kemerini tak. Böyle ikna etmiştim.

Çocuk koltuğu 12 yaşına kadar zorunlu diye biliyorum. İzmir'de çevirmeye denk geldiğimde çocuk koltuğunda oturan çocuğumu kontrol etmişti polis memuru.

''çocuk çok yaramaz kendi koltuğuna oturmuyor ne yapalım'' cılar henüz gelmemiş konuya.

Allah korusun sırf bu yüzden çocuğa bişi olsa dilin kader der geçer ama vicdan affetmez sen ölene kadar.

Küçük kızım 4,5 yaşına geldi, inanır mısınız daha 1 belki 1,5 senedir koltuğunda gönül rızasıyla oturuyor. Hatta ablası yanında koltuksuz oturduğu için (ki o yaşı geçti artık) bazen oturmamak için mızırdanıyor ama nafile. Öncesinde ağlata ağlata zorla oturtuyordum, öyle ki bazen gideceğimiz yere kadar ağlıyordu ama koltuğundan almıyorduk, öyle öyle alıştı sonunda.

Ek: İnsanımız o kadar cahil ki, bir yere gidecek oluyoruz, etraftan yakın akrabalardan bizde gelelim diyen oluyor, çocuk koltuğu var sağmazsınız diyorum, ne olacak canım, çıkartıver, kucağımızda gider diyorlar. Hatta bazen hanım da eşlik ediyor onlara, tepemin tası atıyor o zaman.

hocam ben de doğdukları gün puset olsun sonrasında kendi koltukları olsun oturttum koltuğa.

varsın orda ağlasın, elbet alışır.

arka koltuk salon salomanje, manzaralı. kendi yerlerine oturup kemerlerini bağlayıp öyle seyahate alıştılar.

En doğrusunu yapıyoruz. Kızım o kadar ağlardı ki (9-18 kg koltuğu vardı o zaman) çoğu zaman ağlamaktan kusardı. Ona rağmen almazdık koltuğundan (zalimlik gibi görünebilir ama başka türlü alıştıramazdık koltuğuna), eve varınca söker yıkar, geri takardım.

Her çocuk aynı değildir elbet ama konuda yazıldığı gibi mesele alıştırmakla ilgili.

Benim çevremden gördüğüm kadarıyla genelde yapılan hata taviz vermek. "Bu seferlik oturmayıversin" "kısa mesafe" vs. denip bir kez taviz verilmeye başlandı mı çocuk "oturmasam da oluyormuş" şeklinde psikoloji geliştirince ilerleyen dönemlerde iyice zorlaşarak yürüyor süreç. Çocuk en başından beri sadece o koltuğa oturarak yolculuk yapmalı, o koltuğun kendine ait olduğunu, o koltuğa oturmadan arabanın bir yere gitmeyeceğini iyice kanıksamalı.

Biz iki çocuğumuzda da bu şekilde davrandık ve neredeyse hiç sorun yaşamadık, yaşamıyoruz. Şu anda büyük olan artık normal koltukta kemer takıp oturuyor ama küçük olan (normalde gayet de yaramazdır) arabaya gidince kendi koltuğunu gösterir oturmak için. Büyük kardeşi de küçüklüğünde öyleydi.