Hayallerimde Yaşıyorum

Son zamanlarda okuduğum bir kitap hayata olan bakış açımı sorgulamama neden oldu. Kitabın adı "Şimdinin Gücü". Kitap kısaca yaşadığımız anın değerini fark etmemiz gerektiğini, tüm ıstırap, endişe ve korkularımızın dolayısıyla mutsuzluğumuzun gerçek kaynağını çarpıcı bir biçimde gösterip, onu şimdi ve burada nasıl aşabileceğimizi, huzur ve mutluluğa hemen şimdi nasıl kavuşabileceğimizi, bilincimizi hemen şimdi dönüşüme uğratıp nasıl aydınlanabileceğimizi anlatıyor.

Kitap hakkında fazla ayrıntıya gerek yok isteyenler bakabilirler. Kitabı okuduktan sonra yaşadığım hayatın ne kadarında gerçek manada uyanık olduğumu sorgulamaya başladım. Gerçekten ne kadar şimdideyim? Ne kadar hissediyorum yaşadığımı? Ne kadar hayal dünyasında ne kadar içinde yaşamadığım bir hayatın hayali içerisinde yaşıyorum?

Bu soruların cevabı beni ciddi manada etkiledi. Fark ettim ki zamanımın çoğunu içinde bulunduğum hayatta değil de kafamda kurduğum hayali dünyalarda, hayali duygular ve düşünceler içerisinde geçirdiğimi fark ettim. Bunda o kadar ustalaşmışım ki hayalini yaşadığım dünyada çok mutluydum. Otobüste yolculuk yaparken, müzik dinlerken, uyumadan önce, uzun yürüyüşlerimde sürekli kafamda kurduğum alternatif dünyalarla kendime biçtiğim "kahraman" rolü oynuyorum. Bu durum beni çok yoruyor sanki 2 hayatı birden yaşıyor gibiyim ve hayallerim bittikçe yaşadığım hayatın gerçeğiyle yüzleşmek zorunda kalıyorum. Ama dedim ya bu dünyaların hayaline daldığımda çok mutluyum. Madem öyle o zaman bu dünyalardan çıkmanın, gerçek hayata dönmenin ne anlamı var?

Daha sonra fark ettim ki hayal ettiğim her şey hayal olarak kalmaya mahkum. Hayallerim hiç gerçekçi değil, uğruna hiç bir çaba sarf etmediğim şeyleri yaşadığımı hayal etmek çok manasız. Yaşadığım hayattan memnunsuzluğum beni hayallere süren temel nedenmiş. Bende bir karar aldım ve artık gerçek olmayacak hayallerde yaşamaktan vazgeçip içinde bulunduğum hayatı sonuna kadar hissederek anı yaşayacağım.

Zihnimi düşüncelerin zincirlerinden kurtardığımda gerçekten huzura ermiş oldum. Sürekli bir şeyler düşünen ben, artık günde en az 1 saat hiç bir şey düşünmeden ana odaklanıyorum. Çevremdeki şeylerin güzelliği, hayvanların ve insanların seslerini dinliyorum. Benliğim ön plana çıktıkça hayattaki sıkıntılarım ve dertlerim aynı oranda azaldılar. Yaşadığım hayattan memnuniyetsizliğim gitti ve yaptığım her şeyden tat almaya başladım.

Mutlu olmak için ihtiyacım olan her şeye zaten sahiptim ve hepte sahip oldum. Yaşadığımım hayatın tadına varmak , yediğim yemeklerin gerçekten tadını almak, yaşadığım güzellikleri fark etmek hayatıma daha fazla anlam kattı ve beni zihnimin esaretinden kurtardı. Sürekli bir şeyler düşünür, sürekli geçmişe takıntılı kalırken artık kendime daha fazla zaman ayırıp zihin gücümü gerçekleşmeyecek hayallerle harcamak yerine, kendi hayatımda gerçekleştirebileceğim hedeflere odaklanarak onları başarmak için harcıyorum.

Hayal kurmak kötü değil tabii ki ama sürekli hayallerde yaşayıp gerçek hayattan kopmak kişinin kendine yapabileceği en büyük kötülüklerden biri ...

donanımhaber tarihinin en iyi konusu olabilir tebrikler  

Sağ olun hocam size yetişmeye çalışıyorum  

kitap aklıma yattı gibi. almayı düşünüyorum  

adam kitabı özet geçti zaten nie para verionki  

hayal kurup adım atmıyorsak o hayal olarak kalmaya devam eder. yurtdışında yaşamak isteyen biri hergün en az 1 saat ingilizce çalışmıyorsa hiçbir zaman hayali gerçek olmaz. fakat çalışan kişinin en azından %50 şansı olur. kendini meslekte geliştirirse belki %75 şansı olur. bıkmadan iş aramaya devam ederse şansı %100 'e yaklaşır.

öğrenilmiş çaresizlik denen bişey var. hayal kurmamak öğrenilmiş çaresizlikten kaynaklanır. "nasılsa olmayacak!" neden olmasın? hayal olmadan insan nasıl yaşar? gerçek olmasa bile hayal kurmak devamında bişeylere çabalamak insanı hayatta tutar. yoksa "nasılsa olmayacak" deyip karamsarlığa düşmeye sebep olmaz mı?

bilmiyom ki hocam alayim belki okurum diye  

Hayatınızdan memnun değilseniz ya da memnun olmadığınıza ikna ettilerse sizi, savunma mekanizması gereği hayal kurup orada yaşarsınız. Bu özellikle travmatik çevre şartlarında yaşayan çocuklarda çok fazla görülür çünkü o küçücük canlar bununla nasıl baş edeceğini bilemez. Pan'ın Labirenti filmini izleyenler ne demek istediğimi anlayacaktır. Eğer sen de bu durumda olduğuna inanıyorsan önce buna neden olabilecek nedenler üzerine düşünmelisin. Hayatın yeterince iyi diyemem. Belki olmaması gereken bir durum vardır hayatında. Ve bunun normal olabileceğini aklında bulundurmak gerek çünkü hayatımızda kontrol edemediğimiz birçok faktör var. En basitten ebeveynlerimizi seçemiyoruz. Sorunlu olanları bize denk geldiyse her şey normalmiş gibi davranabilir miyiz?

Özlü bir söz vardır...  

Hayal kurmak iyidir.Zannedildiği gibi insanın akıl sağlığını bozmaz aksine zihni dengeler.Şöyle ki; yukarıda yazmış arkadaş işte,gerçekliklere dönerek gerçek şeylere daha fazla zaman ayırabildim ve gerçeklikleri yaşaya yaşaya da onlardan tat almayı keşfettim.Ben özetle bunu anladım.Ama,burada koskaca bir ama demek istiyorum,bu herkes için gerçerli olmaz.Birkaç örnek vermek isterim.

Bir arkadaşım,çok güzel bir kızdan hoşlanıyor fakat kendi sıfat-ü eşgali tam bir eşşek ( kendisi de kendisi için böyle diyor  ) Muhtemelen kendisi ara sıra o kızla sevgili olduğunu falan hayal edip mutlu oluyordur,olmasın mı?

Ya da bir başka arkadaş.Hayali Pattaya'ya gidip,örnek 1 batılı tek erkek turist gibi tatilini geçirmek.Bırakın parayı bu arkadaşın daha pasaportu bile yok   Para,pasaport olsa işinden o kadar zaman izin alabilecek durumu hiç yok.Eminim o da yalnız kaldığı zamanlarda ne hayaller kuruyordur  

Diğer arkadaş tam bir araba meraklısı.Yolda göremediğimiz arabaların bile her şeyini,motormuş,şanzımanmış vs. pek anlamam ama o anlatır da durur.Eminim kimi zaman o anlattığı arabaların direksiyonunda kendini hayal ediyordur.Sabahları 40-45 dakika daha erken evden çıkıp,işe yürüyerek giderek otobüse vereceği 3.5 lirayı cebinde tutmayı kar olarak gören arkadaşım.

Şimdi bu arkadaşlar hayatlarının bir bölümünü hayallerle yaşamasın da ne yapsın  

Sıfat-ü eşgal eşşek değil de hafif yakışıklı olsa,o da bilir gidip kızla konuşmayı,kıza yaklaşmayı.Ya da vatandaş Türkiye'de değil de Avrupa'da Amerika'da gelseydi dünyaya ve orada çalışma hayatına katılsaydı,o da bilirdi dolarları euroları saça saça Pattaya'da tatil yapmayı.Arabacı arkadaş aldığı asgari maaşı hiç yemeden içmeden biriktirse bile ömür yetersizliğinden dolayı asla alamayacağı arabanın hesabını gerçek hayatta yapacağına,o gerçekliği başka bir coğrafyada arabasının içinde yaşamayı isterdi elbet.Ama eldeki malzeme bu  

'Şimdinin Gücü'nü 15 yıl kadar önce satın almıştım. Ama okuyamamıştım. Sanırım 4-5 sene kadar önce okudum. Sonra Var Olmanın Gücü, Dinginliğin Gücü, Şimdinin Gücü - Uygulama Kitabı, Hayatla Bütünleşmek ve Yeni Bir Dünya kartları derken, Eckhart Tolle'ye dair her ne çıkmışsa satın alıp okudum. Hatta bu kasım ayının başında yeni bir kitabı çıktı ama günlük diye bahsedildiği için, ne olduğunu tam anlamadım. BKM'de henüz satışa sunulmadığı için alamadım.

Şimdinin Gücü ve Varolmanın Gücü'nü tavsiye ederim ama bu kitapları herkes kendi bilincine göre ve algısına göre anlayabiliyor. Yani henüz hazır olmayan biri için bu kitaplar çekici gelmeyecektir. Bununla birlikte, bahsettiğim ilk iki kitabı uygun zamanda tekrar okuma niyetim de var. Çünkü son beş yılda altyapım çok daha gelişti ve bu defa daha farklı bir algıyla okuyacağımı düşünüyorum. Çünkü bu kitaplar her algı durumuna göre farklı anlaşılacaktır.

Başlığı görünce, anlatımın herkese ne kadar cazip geldiğini gözlemlemek de başlık sahibinin mahareti ile ilgili daha çok diye düşündüm.

+1