Müslümanlara TEK bir sorum var

Gücü sonsuz olan, tüm evreni şıp diye yaratabilen Allah neden kendi yarattığı şeytanla iddialaştı?

İddialaşmak ancak yaratılanlar arasında olabilir. Yaratan'ın dilemesi ise bir şeyin gerçekleşmesi için yeterlidir. O sınırlanmaktan çok uzaktır.

İddialaşmaktan kastınız iblisin kibirlenip Yaratan'ın emrine karşı gelmesi ya da diğer insan ve cinleri kendisine benzetmesi için mühlet istemesi midir?

"Allah Teâla günah işleme kabiliyeti olmayan meleklerle, hiç sorumlu olmayan hayvanları yaratmıştır. Bu iki varlıktan başka, hem melekleri geçecek kadar mükemmel, hem de aklı olmayan hayvanlardan daha aşağı olacak kadar kötü olma özelliğindeki insanı yaratmıştır. Bu noktada insanın terakkisine yol açmak üzere şeytana fırsat tanınmış ve insana kötülüğü emreden bir nefis verilmiştir."

Yani iblis yaratılmasıydı, yine insanların bir kısmı farklı sebeplerle nefsine yenik düşüp Yaratan'ın emrinin dışına çıkıp cehennemlik olacaktı belki de.

"İnsan, nefsine uymaz ve şeytanı dinlemezse manen terakki eder ve meleklerden daha yüce bir makama erebilir. Aksini yaptığı taktirde de hayvanlardan daha aşağılara düşebilir."

Burada farklı bir soru akla gelebilir, "Yaratan'ın madem her şeye gücü yetiyor, Neden kötülük var, neden kötülüğe izin veriyor". Böyle bir kötülük probleminin var olduğunu savunanlar "Kötülüğün etkisiyle yaratılanlar acı çekiyor, acı varsa Yaratıcı merhametli olamaz, Yaratıcı mutlak iyi değildir." şeklinde bir mantık kuruyor.

İslam'a göre kötülüğün etkisiyle ortaya çıkan sıkıntı ve acılar bir katalizör görevi görerek insanı Yaratan'a yöneltip O'na yaklaştırıyorsa, nimet olarak değerlendirilir. Yaratan'a yaklaşmak ve O'na ulaşmak da ruhumuzun yani özümüzün tek gerçek gayesi olduğundan dolayı, bizim kötülük olarak addettiğimiz bu durum/olaylar Yaratan'ın rahmetinin bir göstergesidir. İslam'a göre insan yaşadıklarının kendine sağladığı dünyevi/maddi faydasına bakmaz. Örneğin dünyadayken fiziksel bedeni bir hastalıktan dolayı yıllarca acı çekse bile bunu kötülük olarak görmez. Bu onu ruhen Yaratan'a yaklaştırmış mı ona bakar.

"Eğer musibet Allah’a yaklaştırıyorsa nimettir, 

Eğer nimet Allah’tan uzaklaştırıyorsa musibettir."

1- Kötülük probleminden bahsetmiyorum, eğer illa ki bir problemden bahsedeceksek bence ilk olarak ahlak problemi düşünülmeli. Günümüzde bile bilince sahip olabilecek yapay zekaların hakları tartışılırken tanrının tamamen yoktan bir bilinç yaratıp bunu sınaması, üstüne kendi yarattığı toz zerresi kadar önemli olmayan biz insanları ona itaat etmedik diye sonsuz cehennemle cezalandıracak olması bana kalırsa bir ahlaksızlıktır. Örneğin bilince sahip, acı çekebilen bir robot icat ettiğimizi düşünelim. Bu robot ona verilen bilincini kullanarak iş yerine başka bir meşgaleye yönelmek istese onu sonsuza kadar acı çektireceğimiz bir işkence mekanına atmak ahlaklı olur muydu? Bence yeryüzündeki hiçbir canlı sonsuz cehennemi hak etmez, üstelik iyilikle dolu bir hayat yaşayıp tek günahı tanrıya inanmamak olmuşsa.

2- "Şeytan ile iddialaşmak" derken şeytana mühlet vermesini, insanları kendi tarafına çekip çekemeyeceğini sınamasını kast ediyorum. Bunun altındaki mantık nedir? Yine onun kadar toz zerresi kadar önemi olmayan bir iblis ile iddiaya girmek, bunun bedeli olarak da milyonlarca insanı sonsuz azaba mahkum etmek neden? Tamamen kendi yarattığın şeytan için milyonlarca bilince sonsuza dek acı çektirmek korkunç değil mi?

Temelleri dualism inancına bağlı olan dinlerde kötülüğün ana sebebi şeytan olarak gösterilir. İnsanların nefsine şeytandan bağımsız olarak yenik düşecekleri garanti değil zira evrende iyiliğin karşılığı kötülük, kötülüğün temsili de İslam'da şeytandır.

Yanlışınız var. İslam'a göre, kötülük kaynağı açısından nefs ve şeytan kardeş gibidirler.

Yusuf 53 “Ben nefsimi temize çıkarmam, çünkü Rabbimin merhamet ettiği hariç, nefis aşırı derecede kötülüğü emreder. Şüphesiz Rabbim çok bağışlayandır, çok merhamet edendir” dedi.

Yaratıcı'yı inkar edenler için yaptığınız cehennem ve azap tanımlarınız hatalı.

Yunus 44 "Şüphesiz Allah, insanlara hiçbir şekilde zulmetmez; fakat insanlar kendilerine zulmederler."

İnsan aslında ruhen şahit olduğu gerçeğin(bkz. bezm-i elest) üzerini örter böylelikle en büyük yalanı kendisine söyler, kendi kendini kandırır, kendi kendine zulmeder, bu yüzden cehennemde azap çeker.

Yani burada İslam'a göre en büyük ahlaksızlık, insanın Yaratan'a muhtaç olmadığını iddia edip kendi kendine yettiğine inanmasıdır. Evet, bu kibir sonunda kendisini sonsuz pişmanlık/azaba götürür.

İddialaşma yaratılanlar arasında olur. Yaratan kimseyle iddiaya girmez. En sonunda iblisin insanların bir kısmını kendi tarafına çekeceğini elbette biliyordur. Bu potansiyeli de O yaratmıştır. Ama insan hayatı boyunca en büyük kötülükleri bile yapsa, son nefesine kadar tevbe kapısı her zaman açıktır ona. Önemli olan dünyadayken nefsini hesaba çekmektir. Allah'ın rahmeti sınırsızdır.

Bu tarz sorular mantıksız sorulardır. Eğer bir tanrı var ise şeytan da insan da tanrının zekasında değil ki tanrının neyi neden yaptığını bilebilsin.

Bir karıncanın insanı anlamaya çalışması ne kadar mantıklı ise insanın tanrıyı tamamiyle anlamaya çalışması da o kadar mantıklı.

Tanrı insandan üstün olduğu için ona tapılır, kahvedeki adamla bir tutar gibi iddialaştığını iddia etmek cahillikten başka bir şey değil.

cehaletin bu kadarı. bir şeylere izin vermek ne zamandan beri iddialaşmak

Olayı nasıl anladığına bakalım.

Allah bir gün geliyor ben insan yaratacağım diyor orada melekler var şeytan falan var. Sonra insanı yaratıyor orada meleklere secde edin diyor ama şeytan etmiyor. Sonra neden etmedin diyor. O toprak ben ateştenim diyor. Allah da bakalım kim kazanacak diyor.

Böyle mi?

Üç aşağı beş yukarı böyle.

Yahudi masallarını, rivayetleri, insan uydurmalarını islama koyar sonra da islamı eleştirirsen bu haksızlık olur.

Peki böyle bir diyalog hangi ortamda, nerede gerçekleşti?

Allah nasıl konuştu? Allah konuşur mu? Allahın ses telleri ağzı vs mi var?

İblis neye itiraz etti? İblis Allahı tanımıyor mu? Ondan zayıf olduğunu bilmiyor mu?

İblisin melekler arasında işi ne görevi ne?

Bunları kendi içinde cevaplamadan Allah şeytanla iddialaştı demek sadece güdük bir varsayım olacaktır.

sakat bir bakış açısı içerisinde bir çok çelişki barındırdığı gibi doğru da değil. Haklısın klasik islam anlayışı böyle cevap verir ancak bu bakış açısı Kuran-i değil.

Bence yorumumda hiçbir çelişki yok sence doğru olan nedir ?

Aslında çok uzun bir cevabı var yazsan inanmayıp karşı çıkacaksın çünkü sindirmesi kolay değil aşama aşama gidebiliriz ona da sabretmek senin açından zor olur diye düşüyorum.

Ama şöyle bir soru sorsam.

Allah ile melekler ve iblis arasında geçen Ademe secde edip etmeme olayı nerede gerçekleşti?

Allah nasıl konuştu emretti?

İblisin orada ne işi vardı?

Yanlış anlama bu sorulara illa cevap ver diye sormuyorum bizi çözüme götürecek cevaplar buradaki yanıtlarda yatıyor.

Tabiki Cennet'te

Şeytan, cin, melek ya da peri denen şeyler tamamen mitolojik varlıklardır. Gerçekliği asla ispat edilememiş ve edilip edilmemesi de mümkün değil. Sadece bir kitapta yazıyor diye var oldukları anlamına gelmiyor. Ki o kitabı yazan da bir yaratıcı değil bir arap. O dönemin insanlarına korku salmak ya da oradan buradan duyduklarını kendi edebi düşünceleri ile harmanlayarak oluşturdukları metinlerdir.

Bu yüzden tanrı vs şeytan olayı asla olmamıştır. Bu aslında iyi vs kötü olayıdır. Ya da zıt kutupların savaşıdır. Bu savaşlar da balıkların daha karaya çıkarak evrimleşmesinin de öncesine kadar gider. Yani ilk hayatın başladığı su.

Tanrı ve Şeytan ise sadece semboldür. İnsanların toplu olarak yaşamaya başladığı dönemlerde emirlere daha kolay itaat edilsin diye ortaya atılan karakterlerdir.

Ve diğer şeyler de tamamen fantastik ve mitolojik kavramlardır. Cennet ve cehennem gibi.

Bizi imtihan etmek için ama bu iddialaşma değil hikmettir

O olay öyle değil diyecem.

Nasıl diye soracaksın?

Anlatacam

Hadi işine bak bir tek sen mi biliyorsun diyeceksin.

Ancak haklısın bir tanrı yarattığı ile iddialaşmaz.