Şimdi Ara

Yaşıtlarım gibi olamıyorum, sosyalleşemiyorum

Bu Konudaki Kullanıcılar:
3 Misafir (1 Mobil) - 2 Masaüstü1 Mobil
5 sn
53
Cevap
2
Favori
4.059
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
1 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 123
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • Yaşım 22, şöyle örnek vereyim etrafımdakiler kanki, kardo, hacı, moruk gibi cümleleri sürekli laf içine sokuyorlar fakat ben bunlardan iğreniyorum, aşırı samimiyetsiz buluyorum, zaten söylemeye çalıştığımda da kendime yakıştıramıyorum bir türlü, bu seferde millet konuşmamı aşırı kibar ve garip buluyor ve ötekileştiriliyorum

    Sonra içki ve sigara içmemek benim için büyük bir problem oldu. Hiç bir ortama giremiyorum yaşıtım kuzenim bile beni hiç bir yere çağırmıyor, kendi arkadaş grubuyla sürekli bir şeyler yapıyorlar tatile oraya buraya gidiyorlar, ben sürekli evdeyim acayip imreniyorum ona, hayatını yaşıyor. Fakat yanlarında da hiç zevk almıyorum, muhabbetlerine asla katılamıyorum dinledikleri müziklerden tut konuştukları konuların hiç biri ilgimi çekmiyor, hiç bir yorum yapamıyorum zaten otomatik olarak dışlanıyorum belli bir süreden sonra

    Üniversite bitiyor, sadece 1 arkadaşımla mesajlaşıp ara sıra telefonlaşıyoruz fakat o da daha çok liseden arkadaşlarıyla takılmayı tercih ediyor yani onlada sosyalleşemiyorum

    Liseden 1-2 arkadaşım var hala konuştuğum fakat onlarında kendi sosyal hayatları var, 1 tanesiyle yakınım, kafamız daha çok uyuşuyor fakat onunda kız arkadaşı var daha çok onla vakit geçiriyor

    Şu an her gün konuşup rahatça arayıp oyun falan oynayabildiğim sadece 1 arkadaşım var fakat onla da aramız açılıp duruyor ve ona bağımlı olmak istemiyorum çevreme 2-3 samimi arkadaş katmak istiyorum, insanlara gidip beni aranıza alırmısınızda diyemiyorum bu yaştan sonra



    özet; hiç arkadaşım yok gibi hissediyorum, insanlarla sadece tanıdık olabilecek kadar samimiyet kurabiliyorum ve kendimi yalnız hissediyorum, ne yapabilirim ?




    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Monoman -- 8 Ocak 2021; 1:59:21 >



  • En azından konuştuğun birileri varmış. Arkadaş demiyorum bak konuştuğun birileri. Benim konuştuğum birileri bile yok. Kafa dengi birini bulmam o kadar zor. Çoğu da zaten bilgimi sömürmek, işini halletmek için yazıyor (yazılımcıyım)

  • Sen de bendensin ben de hoşlanmam o boş sözcüklerden
  • Ben şunu bilirim ya kendin gibi adam bulursun yada sosyal insan olmak için kendini degiştirirsin baska cikar yolu yok.Samimi bulmuyorum felan geçicen bunlari.Yoksa yalnizliğa devam karşindaki insani bir tani belki samimi oldugundan öyledir.Bu hayatta sosyal olmazsan ne maddi ne manevi olarak bir yerlere gelmen çok zor ben bunu anladim.Zengin veya hali vakti yerinde olan insanlara bak zengin olana kadar kac yüz kişiyle iş yapmiş tanişmiş ilerletmiş vesaire.Asosyal olupta kim yapabilir?



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi EnergyHill -- 8 Ocak 2021; 3:44:56 >
  • ya sana yemin ediyorum olmasada olur, kıskançlık, bencillik, arkadaş satma, narsistlik, çıkarcılık ne arasan bu konuştuğum arkadaşımda var, mecburen konuşuyorum çünkü başka arkadaşım yok ve hobilerimiz espiri anlayışımız benziyor o kadar

  • quote:

    Orijinalden alıntı: EnergyHill

    Ben şunu bilirim ya kendin gibi adam bulursun yada sosyal insan olmak için kendini degiştirirsin baska cikar yolu yok.Samimi bulmuyorum felan geçicen bunlari.Yoksa yalnizliğa devam karşindaki insani bir tani belki samimi oldugundan öyledir.Bu hayatta sosyal olmazsan ne maddi ne manevi olarak bir yerlere gelmen çok zor ben bunu anladim.Zengin veya hali vakti yerinde olan insanlara bak zengin olana kadar kac yüz kişiyle iş yapmiş tanişmiş ilerletmiş vesaire.Asosyal olupta kim yapabilir?

    +1 Kendini degistir.Konuskan ol girisken ol.Gerekirse ickide ic.Robot gibi ciddi durma.

    Hayat geciyor hicbir seyi kafana takma

  • quote:

    Orijinalden alıntı: E.R.W.

    +1 Kendini degistir.Konuskan ol girisken ol.Gerekirse ickide ic.Robot gibi ciddi durma.

    Hayat geciyor hicbir seyi kafana takma



    Alıntıları Göster

    Bu arada 2007de üye olmuşsunuz yaşiniz kaç merak ettim?

  • 28 hocam

  • quote:

    Orijinalden alıntı: E.R.W.

    28 hocam

    Anladim belli.Benimde 27.




    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi EnergyHill -- 8 Ocak 2021; 3:52:14 >
  • Bende lise dönemlerimde aynı durumdaydım. Bana zararı Cok fazla oldu ama uzun vadede zaten var olan bir kaderi yaşadığıma inanırım. Hayatım belli başlı kararların yanlışlari ve doğrularıyle birlikte şekillendi. Ben bu dönemi ne olursa olsun ailemden gördüğüm destekle atlattım. Atlattım dediğime bakma sadece artık çok az sınırlı sayıda arkadaşım olmasına takılmıyorum. Zamanla hayat karşına daha güzel şeyler çıkaracak buna emin ol sadece kırılma noktalarını iyi görmek gerekir.
    O içinde gelmediği halde konuştuğun arkadaşına da mesafeli olmalısın çünkü bir insan senin ona muhtaç olduğu hissederse yaklaşımı farklı olur. İki sene evvel bunu farkettim çok samimi olduğumuzu zannettiğim arkadaşım maalesef benim ona tekliflerimle benimle buluşuyor konuşuyor dahası imkanlarimi sömürüyordu ihtiyacım olduğu zamanlarda da yok oluyordu.
    Kendinle barışık ol hata yapmaktan korkma gün gelir en arkadaşın kendin olursun.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: RitalinDelisi

    En azından konuştuğun birileri varmış. Arkadaş demiyorum bak konuştuğun birileri. Benim konuştuğum birileri bile yok. Kafa dengi birini bulmam o kadar zor. Çoğu da zaten bilgimi sömürmek, işini halletmek için yazıyor (yazılımcıyım)

    İngilizcen iyiyse sana bir uygulama önerebilirim. Bu yaşıma kadar kullandığım tartışmasız en iyi uygulama. Gerçek fotoğraflar yok, Snapchat gibi emoji yaratıyorsun. Online mektup arkadaşlığı gibi birşey, Yunanistan'dan birine yazsan 3 saate giderken Avustralya'ya 2 günde, İrlanda'ya 11 saatte falan gidiyor. Bu şekilde yeni arkadaşlar edinmek şu dönemde bana baya iyi geliyor.

  • Benimde Dururum Aynı ki Çok Dışarı Çıkan ve Kafelerde Boş Boş Oturup Muhabbet Etmeyi Seven Bir Tip'te Değilim Ama Her Zamanda Böyle Değildim. Bu Durum Ben 18'imin Sonları 19'umun Başların da Olmaya Başladı ve Garip Bir Geçiş Süreciydi.. Yaşım Büyüdükçe Düşünce Tarzım, Yediklerim, İçtiklerim, Sosyal Çevrem, Kişiliğim ve Genel Olarak Hayatım Bir Nevi '' U '' Dönüşüne Girmiş Gibi Oldu.. Genel Olarak Saydıklarınızın Hepsini 1 Ay İçinde Yaşadım ve Çoğu Şeyden Soğumaya Başladım. ( özellikle insanlardan )


    Şuan 22 Yaşında Lise Mevzunu, Üniversite Okumayan, Sosyal Çevresindeki Herkesi Dışlamış ve Kendi İç Dünyasına Kapanan, Annesiyle Günün İstediği Saatinde Kalkıp Bilgisayar Başında 3D Modelleme Yapan, Küpe ve Yüzük Tasarlayarak Kuyumculara ve Atölyelere Satan, Yediği Önünde Yemediği Arkasında Küçük Şeylerle Mutlu Olan Bir Birey Olarak Şunu Söyleyebilirim;


    Arkadaşlık, Çıkarların ve Onun Doğrultusunda (her zaman değil) İşine Geldiği Gibi Sürdürdüğün Yada Katlandığın Bir İlişki Türü. Yalnızlık Ne Kadar İyi Olursa Olsun En Azından Çevrende Seni Sevdiğini Bildiğin Ve Samimiyetinden Ödün Vermediğini Düşündüğün ve ''Has Be Has Dostum'' Dediğin Bir İnsanla Karşılaşmadığın Sürece Çokta Önemli Bir Şey Gibi Gözükmüyor Olabilir, Ne Var ki O Kişiyi Bulunca Onun Seninle Hem İyi Bir Arkadaşlık Yapacağını Düşünüyorsan Hem de Seni Sen Olmaktan Alıkoymuyorsa Onunla Birlikte Olmanın Senin İçin Hiçbir Sakıncası Yoktur ve En Azından Çevrende Böyle 1 Yada 2 Tane İnsan Bulundurmak Yeterli Olmalı Diye Düşünüyorum..


    ''Azdan Az, Çoktan Çok Olur İlla Bir Gün Lazım Olur.'' Kafasında Düşünen ve Bu Yönde Sosyal Olmak İçin Ortamdan Ortama Zıplayan Bugs Bunny Kılıklı Abi ve Ablalarımızı Anlamak İstiyorsan Yapman Gereken Tek Şey Senin de Onlara Ayak Uydurup Onlarla Birlikte Zıplaman.. Gel Gelelim Ayağına Zıplarken Kıymık Battığında ve Zıplayamadığında Yanındakiler Hala Zıplamaya Devam mı Ederler Yoksa Durup Seninle mi İlgilenirler ??


    İşte Burada Bunun Cevabını Bulamazsın Yada Biz Sana Bunun Cevabı Veremeyiz.. Çünkü Cevap Kendinde Saklı. Sen, Sen Olduğun Zaman İyi Hisseden Biriysen ve Yanındaki İnsanlarda Bundan Rahatsızlık Duymuyorsa, Bundan Sonrası Tamamen Sana Kalıyor.. Umarım Hayatta Yalnızlıktan Çok Bazen Yalnız Kalmanın da Değerini Bilen İnsanlardan Olursun. Evet, Hayat Akıp Gidiyor Ama Unutma Sadece Senin İçin Değil..  

  • yaş 27 hiç arkadaşım yok kafam rahat varlığı dert işte yokluğunda aramıyorum en azından, eskiden senın yaşlarda kafaya takardımda şimdi iş işten geçti takmıyorum.Tek kötü yanı zor bir durumda yardım isteyecek kimsenin olmaması.

  • ogulcangurleyen kullanıcısına yanıt

    Hocam zaten çok seçici biri olduğum için 2-3 "arkadaşım" var şuan, asla 10-20 tane arkadaşım olsun ordan oraya akayım kafasında değilim. Fakat bu var olan 2-3 arkadaşımla da aram iyi olmayınca kendimi inanılmaz boşlukta hissediyorum. O en çok konuştuğum arkadaşım özellikle son zamanlarda iyice sinirimi bozmaya başladı, narsist ve sahte bir kişiliği olmasının yanında pek iyi niyetlide değil. Bana geçen şeyi anlattı yürürken öndeki bi arkadaşının cebinden 20 lira düşmüş havada kapmış cebine atmış direk. Niye geri vermiyosun adama dedim niye veriyimki diyo. Sana yapılsa hoşuna gitmez ama diyorum evet gitmez ben böyle kötü, şerefsiz biriyim hahahaha diyor. O KADAR SOĞUDUMKİ ondan bu anlattığından sonra. Başka bu tarz bir kaç şeyi daha var uzatmayayım şimdi. Onlara yapıyorsa bana da yapar abi bu adam. Ayrıca adamla buluşmak görüşmek isteyen taraf hep ben oluyorum, ben söylemesem buluşma olayı olmuyor, son zamanlarda da zaten gelmiyor hiç bir çağırmama. Sonra liseden bi arkadaşım var, iyi biri gerçekten, muhabbetinide severim güvenirimde, fakat o da bana aşırı mesafeli davranıyor, mesela discordda açık oluyor, eğer ben yazmassam asla konuşmaya gelmiyor ya da bazen yazdıklarıma dönmüyor bile. Ayrıca benle muhabbet ederken onun keyif almadığını düşünüyorum, sürekli can sıkıntısından iç çekip duruyor söylediklerimi saçma buluyor falan filan. Bazen gülüyoruz eğleniyoruz ama kalıyor öyle işte. Ayrıca konuşuyoruz, oyun oynuyoruz mesela discordda, kız arkadaşı online oluduğu anda ben çıkıyorum diyip konuşmadan ayrılıyor, sanki benleyken eğlenmiyor sadece tahamül ediyor. Sonra 3. arkadaşımda iyi biri, genelde o beni arayıp dışarı çağırır eder ama onlada hiç bir zevkimiz uyuşmuyor, pek fazla ortak noktamız olmadığı için konuşacak şeyler bulamıyoruz birbirimizle. Böyle olunca da pek keyifli vakit geçirdiğimiz söylenemez beraberken. Onunda 1-2 arkadaşı daha var ayrıca, mesela benle buluştu, bi yerde oturuyoruz sonra o arkadaşımı aradı, biran önce kalkıp onun yanına gitmek istediğini hissediyorum. Bana sende gel falanda demiyor, ben ve o olarak ayırmış arkadaş çizgisini, ya benle buluşuyor ya onla ve onu daha ön planda tutuyor. Problemim bu hocam, insanlara ne kadar iyi davranırsam davranayım, ne kadar konuşkan olmaya çalışırsam çalışayım ne bileyim ne kadar değer verirsem vereyim olmuyor yani, sevilmiyorum, sevmiyorum da kimseyi böyle olunca

    ya ben bir şeyleri yanlış yapıp insanları itiyorum, ya da problem onlarda bilemiyorum




    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Monoman -- 8 Ocak 2021; 12:57:5 >
  • Çay iç bi eleman vardi asosyallikten kurtulmak icin caysosyel olmustu
  • siz nasıl yaşıyosunuz ya hayata bak

  • Ben de önceden knk falan diyemezdim kendimi alıştırdım. Bu tıpkı bir korkunun üzerine gitmek gibi. Sevmesen de ortama gireceksin zamanla alışıyosun. Gir yine hiç konuşma sadece otur biri muhabbet açar zaten. Ama evde oturursan asla sosyalleşemezsin.
  • Her vakit kendini çaylayan eleman mı?
  • Çaya başla..


    Yaşıtlarım gibi olamıyorum, sosyalleşemiyorum
  • 
Sayfa: 123
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.