Şimdi Ara

Sosyal fobisi olanlar bi gelin

Bu Konudaki Kullanıcılar:
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
17
Cevap
1
Favori
1.057
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
1 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Konuşalım allahınızı severseniz. Nerden baksan bi 6 aydır rahattım azalmıştı iyice. Son iki gündür kaygılarım artmaya başladı. Yenen falan varmı burda?



  • Bu sosyal fobinin çaresi kendini sevmek koçum. biz insanlara kendimizden daha fazla değer verdigimiz için böyle şeyler yaşıyoruz. Tek büyüğün hatasızın Allah olduğunu kabul et ondan başkasına kul olmayacağını hesabı bir tek ona vereceğini kendinin onun için değerli olduğunu bil sana onur boyu yeter. en özgüvenli benim diyen adamın eline verirsin . 2 kural var net.
    Büyük Allah
    Kendimi herkesten çok seviyor ve benimsiyorum
    gerisi hikaye . bu felsefeyi hayatımıza entegre ettiğimiz zaman ne fobi kalacak ne başka bir şey.
    hayatta çok insan tanıdım çok ortam gördüm . o kendimizi kastığımız titredigimiz iletişim kurmakta zorlandığımız hayatın anlamını bulmuscasina rahat kendine güveni 100 m öteden görülen adamlar var ya hiç bir bk değil. sen iyi ol kendine saygın olsun yemişim gerisini ya.
    makama mevkiye paraya pula güce şana şöhrete tapanlar dolu etrafta . aptal insan dolu etrafta . ciddi söylüyorum yarısı boş adam dışarda gördüklerinin bomboş. niye utanıyoruz niye sıkılıyoruz çekiniyoruz işte bu da bizim aptalligimiz . aşmak gerek .
    Yaşadım tabiki, tek çözümü var oda kendini ikna etmek.Sen o içinde yaşadığın sıkıntılı düşüncelere kafa yorarken aslında o anda dışarıda hayat devam ediyor ve kimse seni umursamıyor bunun farkına varmalısın ve kendine güvenmelisin.Millet ne der ne söyler diye değil kendi canın nasıl isterse öyle davranmalısın.Çok gülünç bir duruma bile düşsen toplum içinde, " ne gülüyorsun yavşak? " diyebilmelisin mesela karşındakine.İsterse en yakın en sevdiğin insan olsun.Bu kendine saygıdır.Kendine saygı duyarsan insanlarda sana saygı duyar.Yok sen kendini hor görüp benliğini ezersen içten içe, insanlarda senin bu zayıflığından faydalanır.Doğanın kanunu budur.
  • Bende vardı askerden önce askerlikte düzeldi
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Guest-5EF629EBB

    Bende vardı askerden önce askerlikte düzeldi
    Hocam zaten askerliğe umut bağladım bende. Subay falan olmak istiyodum ama göğsümde çukur vae kunduracı göğsü. O yüzden ameliyat olsam da olmasam da giremezmişim. Öyle dedi doktor. Yinede deniycem. Birde bilirsiniz sosyal prtama girdimmi bildiğin zeka seviyem düşüyor. Düşünemiyorum. Beyin endişelere odaklandığından olsa gerek söylemem gerekeni söyleyemiyorum çünkü o anda aklıma gelmiyor. Bir iki arkadaş çevrem var onların yanında daha rahaytm ama tam değil. son iki gündür endişeler artınca birde eski jalime dönerim endişesi başladı. Bunun üstüne dğşündükçe daha iyi etki edicek hastalık diye düşünüyorum. Spnsuz döngüye girdim hhayırlısı. Siz yaşadınızmı böyle şeyler?
  • Bu sosyal fobinin çaresi kendini sevmek koçum. biz insanlara kendimizden daha fazla değer verdigimiz için böyle şeyler yaşıyoruz. Tek büyüğün hatasızın Allah olduğunu kabul et ondan başkasına kul olmayacağını hesabı bir tek ona vereceğini kendinin onun için değerli olduğunu bil sana onur boyu yeter. en özgüvenli benim diyen adamın eline verirsin . 2 kural var net.
    Büyük Allah
    Kendimi herkesten çok seviyor ve benimsiyorum
    gerisi hikaye . bu felsefeyi hayatımıza entegre ettiğimiz zaman ne fobi kalacak ne başka bir şey.
    hayatta çok insan tanıdım çok ortam gördüm . o kendimizi kastığımız titredigimiz iletişim kurmakta zorlandığımız hayatın anlamını bulmuscasina rahat kendine güveni 100 m öteden görülen adamlar var ya hiç bir bk değil. sen iyi ol kendine saygın olsun yemişim gerisini ya.
    makama mevkiye paraya pula güce şana şöhrete tapanlar dolu etrafta . aptal insan dolu etrafta . ciddi söylüyorum yarısı boş adam dışarda gördüklerinin bomboş. niye utanıyoruz niye sıkılıyoruz çekiniyoruz işte bu da bizim aptalligimiz . aşmak gerek .



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi tecrübe17 -- 14 Mayıs 2019; 18:42:37 >
  • umutcicen U kullanıcısına yanıt
    Yaşadım tabiki, tek çözümü var oda kendini ikna etmek.Sen o içinde yaşadığın sıkıntılı düşüncelere kafa yorarken aslında o anda dışarıda hayat devam ediyor ve kimse seni umursamıyor bunun farkına varmalısın ve kendine güvenmelisin.Millet ne der ne söyler diye değil kendi canın nasıl isterse öyle davranmalısın.Çok gülünç bir duruma bile düşsen toplum içinde, " ne gülüyorsun yavşak? " diyebilmelisin mesela karşındakine.İsterse en yakın en sevdiğin insan olsun.Bu kendine saygıdır.Kendine saygı duyarsan insanlarda sana saygı duyar.Yok sen kendini hor görüp benliğini ezersen içten içe, insanlarda senin bu zayıflığından faydalanır.Doğanın kanunu budur.
  • bunun için kurslar var ama gitme fikri bile çok kötü geliyordu bana. arkadaşlara katılıyorum. askerlik bir parça rahatlatır. diğer insanları kendinden üstün görme. bir de yapabilirsen kendi kendine kamera ile çekimler yap. şarkı söyle, şiir oku, sunum yap. ilk çekimlerde çok aptal hissedebilirsin kendini ama devam et. karşında topluluk var gibi hayal et.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: tecrübe17

    Bu sosyal fobinin çaresi kendini sevmek koçum. biz insanlara kendimizden daha fazla değer verdigimiz için böyle şeyler yaşıyoruz. Tek büyüğün hatasızın Allah olduğunu kabul et ondan başkasına kul olmayacağını hesabı bir tek ona vereceğini kendinin onun için değerli olduğunu bil sana onur boyu yeter. en özgüvenli benim diyen adamın eline verirsin . 2 kural var net.
    Büyük Allah
    Kendimi herkesten çok seviyor ve benimsiyorum
    gerisi hikaye . bu felsefeyi hayatımıza entegre ettiğimiz zaman ne fobi kalacak ne başka bir şey.
    hayatta çok insan tanıdım çok ortam gördüm . o kendimizi kastığımız titredigimiz iletişim kurmakta zorlandığımız hayatın anlamını bulmuscasina rahat kendine güveni 100 m öteden görülen adamlar var ya hiç bir bk değil. sen iyi ol kendine saygın olsun yemişim gerisini ya.
    makama mevkiye paraya pula güce şana şöhrete tapanlar dolu etrafta . aptal insan dolu etrafta . ciddi söylüyorum yarısı boş adam dışarda gördüklerinin bomboş. niye utanıyoruz niye sıkılıyoruz çekiniyoruz işte bu da bizim aptalligimiz . aşmak gerek .
    Hocam bunları sosyal fovisi olanlar farkediyo kolayca bence. Çünki beyin sürekli tehdit altında hissettiğinden etrafı analiz ediyo sürekli. İnsanların içini görüyorsun. Ama o anda açık olmadığı için beyin karşıdakinin zayıflıklarından yatarlanmayı düşünmüyorsun. Öyle birşey yapmanın yanlış olduğunu en iyi şekilde davranmak zorunda olduğunu kazımışlar bilinçaltına. Bilinçaltımdakileri değiştirebilsem keşke ama çok zor. Bende farkındayım dışarının ama nadıl kendinize kabul ettirdiniz bu durumu? Kendinizi içinizde sürekli sen işe yaramazsın senden adam olmaz sen buna layık değilsin diye aşağılayan biri varken nasıl sevdiniz?
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Guest-5EF629EBB

    Yaşadım tabiki, tek çözümü var oda kendini ikna etmek.Sen o içinde yaşadığın sıkıntılı düşüncelere kafa yorarken aslında o anda dışarıda hayat devam ediyor ve kimse seni umursamıyor bunun farkına varmalısın ve kendine güvenmelisin.Millet ne der ne söyler diye değil kendi canın nasıl isterse öyle davranmalısın.Çok gülünç bir duruma bile düşsen toplum içinde, " ne gülüyorsun yavşak? " diyebilmelisin mesela karşındakine.İsterse en yakın en sevdiğin insan olsun.Bu kendine saygıdır.Kendine saygı duyarsan insanlarda sana saygı duyar.Yok sen kendini hor görüp benliğini ezersen içten içe, insanlarda senin bu zayıflığından faydalanır.Doğanın kanunu budur.
    Hocam bilinçli olarak farkındayım insanların böyle kendini yoketmeye değmeyeceğinin. Ama bana söz hakkı vermeden sürekli şunu yap bunu yapma diyen biri var içimde. Bazen kafam endişelerden arındığında kendimi inanılmaz huzurlu hissediyorum keşke hep o şekilde kalsa. Bu endişelerden kurtulmanın yolunu bulmam gerek.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Navi

    bunun için kurslar var ama gitme fikri bile çok kötü geliyordu bana. arkadaşlara katılıyorum. askerlik bir parça rahatlatır. diğer insanları kendinden üstün görme. bir de yapabilirsen kendi kendine kamera ile çekimler yap. şarkı söyle, şiir oku, sunum yap. ilk çekimlerde çok aptal hissedebilirsin kendini ama devam et. karşında topluluk var gibi hayal et.
    Hocam dediklerini denemeye üşenyorum genelde ama denediğimde faydası olanileceğini gördüm.
  • umutcicen U kullanıcısına yanıt
    hocam kabul ettiremedim daha sosyalfobiyle savaşıyorum yenemedim ben de .
  • quote:

    Orijinalden alıntı: tecrübe17

    hocam kabul ettiremedim daha sosyalfobiyle savaşıyorum yenemedim ben de .
    Hiç psikoloğa gittinmi hocam? İlerleme kaydedebildinmi?
  • umutcicen U kullanıcısına yanıt
    3.5 yıl düzenli ilaç kullandım ve 1 ay önce bıraktım bana fayda etmedi . psikologa başladım yeni . yarın 3. seansıma gideceğim. umudum yine yok inş yararı olur
  • Ben 17 yaşındayım. Küçükken ailem iş yoğunluğundan dolayı benimle ilgilenemedi sorunlarımı kimseye anlatamadım. Diş bozukluklarımdan dolayı insanlar benimle dalga geçtiler. Daha sonra içime kapana kapana kekemelik başladı konuşmaya iyice çekinir oldum. Akademik alanda başarılıyım ama şu fobiyi hiç aşamadım azaldı ama hep yeniden başıma bela oldu. Ne zaman heyecanlansam ellerim titrer, elim ayağım buz keser. Hele hele sunum tarzı bir şeyse bu ellerim zangır zangır titriyor. Ne yapacağımı bilmiyorum kimse yardımcı olmuyor psikoloğa da ailem sıcak bakmıyor. Cuma günü de topluluk önünde bir konuşma yapmam lazım ne yapacağım bilmiyorum artık. Umarım üniversitede kötü bir tecrübe yaşayıp daha kötü olmam.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Vitriyol -- 14 Mayıs 2019; 20:37:1 >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Vitriyol

    Ben 17 yaşındayım. Küçükken ailem iş yoğunluğundan dolayı benimle ilgilenemedi sorunlarımı kimseye anlatamadım. Diş bozukluklarımdan dolayı insanlar benimle dalga geçtiler. Daha sonra içime kapana kapana kekemelik başladı konuşmaya iyice çekinir oldum. Akademik alanda başarılıyım ama şu fobiyi hiç aşamadım azaldı ama hep yeniden başıma bela oldu. Ne zaman heyecanlansam ellerim titrer, elim ayağım buz keser. Hele hele sunum tarzı bir şeyse bu ellerim zangır zangır titriyor. Ne yapacağımı bilmiyorum kimse yardımcı olmuyor psikoloğa da ailem sıcak bakmıyor. Cuma günü de topluluk önünde bir konuşma yapmam lazım ne yapacağım bilmiyorum artık. Umarım üniversitede kötü bir tecrübe yaşayıp daha kötü olmam.
    Bence ne olursa olsun konuşmada sana faydası olacak.
  • umutcicen U kullanıcısına yanıt
    Hocam beynimin her olasılığı hesaplaması beni artık bitiriyor. Oraya çıktığımda mikrofonu tuttuğumda elim titrerse insanlar anlarsa diye düşünüyorum ya. Normal bir insanın aklına gelmemeli bu. Çok yoruldum gerçekten. Kendime telkinlerim hiçbir şekilde işe yaramıyor.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Vitriyol

    Hocam beynimin her olasılığı hesaplaması beni artık bitiriyor. Oraya çıktığımda mikrofonu tuttuğumda elim titrerse insanlar anlarsa diye düşünüyorum ya. Normal bir insanın aklına gelmemeli bu. Çok yoruldum gerçekten. Kendime telkinlerim hiçbir şekilde işe yaramıyor.
    Aynen beyin çok doluyor. Aslında bunu daha yararlı kullanmayı öğrenebiliriz ama..
  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.