Şimdi Ara

Kendi Sırlarımı Tutma konusunda kitap tavsiyesi lütfen

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
6
Cevap
0
Favori
781
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Sır tutma konusunda kendimi çok yetersiz hissediyorum.
    Özellikle de kendi sırlarımı

    Bana bu konuda kitap ya da kitaplar önerin lütfen :(



  • Hocam çok garip bir tavsiye istemişsiniz ama sizin için düşünüp taşındım ve şu kanıya vardım; bence kendinizi entelektüel anlamda geliştirirseniz, bir süre sonra etrafınızdaki insanların bilgi birikimlerinin ne kadar düşük olduğunu anlarsınız. Bunun sonucundada sırlarınızı o insanlara paylaşmayı mantıklı görmezsiniz. Biliyorum biraz bencilce ama insan zaten bencil olduğu sürece hayatta kalır.

    Onun dışında, sırlarınızı paylaşmak tamamen bir beyin refleksidir. Bir şeyin sır olduğunu ve sadece sizin bildiğinizi beyin anlarsa, otomatik olarak o bilgiyi korumak amacıyla etrafta paylaşmak istersiniz. Bununla ilgili sırlarınızı yazdığınız bir yer olması yine size çözüm olabilir.

    Kitap tavsiyesi olarak; entelektüel bilginizi artıracak, deneme kitapları okumanızı tavsiye ederim.. Montaigne olabilir, Voltaire Türk yazar isterseniz, Cemil Meriç yahut, Nurettin topçu, ya da benzeri...

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • Hiçbir kitap sırlarını saklamaya yardım edemez. Hayır diyemeyen bir insan isen, ona göre araştırma yap, soru sor. Ayrıca bir sırrını paylaştığından sonra pişman oluyorsan neden tekrar paylaşıyorsun? Gerekirse konuşma, utangaç dur, dik dur vs. Yapıp yapmaman gereken konularda duruşunu bir şekilde belli et yani.

    Konuyu okuyunca seni yeni tanıştığı insana hemen kendini açan, sana 1 adım atınca sen 3 adım atan biri gibi hissettim. Sorunun benim dediğim ise, sırdan önemli çözmen gereken şey var ve kitapların sandığından daha az faydası olur.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • öneride bulunan arkadaşlara teşekkür ediyorum. birisi ile normalden uzun biraz vakit geçirdiğimde evet bazı şeyleri anlatmaya başlıyorum. Bunun karşıdaki kişiyi yakınlaştırdığnı ve bir dost daha edindiğim kanaatine varıyorum. Ancak böyle olmadığını çalıştığım ortamda 3 yıl yaşayınca anladım. Çünkü hayatımda hiç bir ilerleme olmadı. Daha da açıkcası bana bir faydaları dokunmadı bu insanların benim gelişimim yönünde. Birde ben bir ortama geldiğimde insanların yüzünde bir gülümseme oluyor. Başta bunu beni sevdikleri yönünde yorumlasam da şimdi artık zayıflığımın esamesi olduğunun farkındayım.

    Bu durumun farkına vardığımdan dolayı artık bir insanla aynı ortamda uzun süre gelince inanın daha 1. saate yaşantıma ait detayları anlatıyorken. Şimdi bu süre 4 -5 saati buluyor. Ama yıllar asırlar olmalı bunu biliyorum.

    Değerli yorumlarınızdan dolayı teşekkür ederim.
  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.