Şimdi Ara

Hiçbir şeyi umursamama yeteneği

Bu Konudaki Kullanıcılar:
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
19
Cevap
3
Favori
4.116
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Genelde başkalarına tavsiye veren taraf olmuşumdur hep. Geçenlerde oturup iyice düşündüm sıkıntılarımın nedeni nedir ? Sosyal ilişkilerimdeki hatalarım nelerdir diye, en sonunda bu kapıya çıktı sonuç '' Umursamak ''. O kadar saçma şeyleri kafaya takar olmuşumki, o sıradaki iyi vaktim bile bir şeyleri umursarken kötüleşebiliyor . Umursamama yeteneğini nasıl elde edebilirim ? . Nereden başlamalıyım ?



  • 3 samimi arkadasım ve sevgililerim hariç, herkes tarafından gamsız birisi olarak görülüyorum. Derdi olan bana anlatıyor, neden hiçbir seyi kafaya takmıyorsun diyor, devamlı gülüyorsun diyorlar.

    Ama gel gör ki psikolog'un dediği şey ''her seyi cok fazla düsünüyorsun'' dedi. Beynim hiçbir zaan bos kalmıyor. Uyurken bile kalmıyor. Her gün 2-3 farklı rüya görüyorum. Bu yüzden hep yorgunum. Meger sürekli gülmem, espri yapmam, eglenceli olmam bir savunma mekanizmasıymıs. Kimseye baglanmak istemiyorum bu yüzden. Herkes beni böyle hatırlasın istiyorum. Gamsız, eglenceli.

    Ama düşünmeden de olmaz. İnsanız, beynimiz var, içgüdülerimiz var.

    Düşünüyorum, öyleyse varım.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: K.B.V.

    3 samimi arkadasım ve sevgililerim hariç, herkes tarafından gamsız birisi olarak görülüyorum. Derdi olan bana anlatıyor, neden hiçbir seyi kafaya takmıyorsun diyor, devamlı gülüyorsun diyorlar.

    Ama gel gör ki psikolog'un dediği şey ''her seyi cok fazla düsünüyorsun'' dedi. Beynim hiçbir zaan bos kalmıyor. Uyurken bile kalmıyor. Her gün 2-3 farklı rüya görüyorum. Bu yüzden hep yorgunum. Meger sürekli gülmem, espri yapmam, eglenceli olmam bir savunma mekanizmasıymıs. Kimseye baglanmak istemiyorum bu yüzden. Herkes beni böyle hatırlasın istiyorum. Gamsız, eglenceli.

    Ama düşünmeden de olmaz. İnsanız, beynimiz var, içgüdülerimiz var.

    Düşünüyorum, öyleyse varım.

    İyisin tabi

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • quote:

    Orijinalden alıntı: K.B.V.

    3 samimi arkadasım ve sevgililerim hariç, herkes tarafından gamsız birisi olarak görülüyorum. Derdi olan bana anlatıyor, neden hiçbir seyi kafaya takmıyorsun diyor, devamlı gülüyorsun diyorlar.

    Ama gel gör ki psikolog'un dediği şey ''her seyi cok fazla düsünüyorsun'' dedi. Beynim hiçbir zaan bos kalmıyor. Uyurken bile kalmıyor. Her gün 2-3 farklı rüya görüyorum. Bu yüzden hep yorgunum. Meger sürekli gülmem, espri yapmam, eglenceli olmam bir savunma mekanizmasıymıs. Kimseye baglanmak istemiyorum bu yüzden. Herkes beni böyle hatırlasın istiyorum. Gamsız, eglenceli.

    Ama düşünmeden de olmaz. İnsanız, beynimiz var, içgüdülerimiz var.

    Düşünüyorum, öyleyse varım.

    Aslında dışarıdan görünen değilde senin kendini nasıl hissettiğin . Sen kendini '' her şeyi çok fazla düşününen '' biri olarak görüyormusun . Ben kendimi fazlasıyla görüyorum ve bundan kurtulmak istiyorum . Nereden başlıyacağım hakkında da bir fikrim yok . Değiştirilemiyecek bir özellik olduğunu zannetmiyorum.




  • Benlik bir şry değil. Hep umursamaz olmak istemişimdir fakat olamadım.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • İstemekle olabileceğin bir şey değil bu

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Deniyorum bazen, dışarıdan gayet umursamaz görünsemde diğer taraftan hiç öyle olmuyor.
  • Bende istiyorum bunu ama imkansız geliyor bana elimde değil. İnsanları inceliyorum farkında olmadan düşünüyorum kuruyorum herşeyden bir anlam çıkarmaya çalışıyorum.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • hiçbişeyi umursamayan adam uzun uzun sana burda yol da anlatmaz, ama ben onlardan birisi olarak biraz bahsedeyim
    öncelikle kaybedecek hiçbi şeyin olmamalı, mevki insan para. bu parasız mevkisiz bi insan olma anlamında demiyorum. herkes gibi kendin gibi bulunduğun mevkiye okuduğun üniye ya da her napıyosan emek verip var olduğun yere bağlanmayacaksın. burası olmazsa yapamam demeyeceksin. hiçbir insan olmadan yaşayamam ya da sevgilim şu an napıyor başka erkekle mi konuşuyor demeyeceksin, şimdi gavat diyen tayfa gelir ama zaten olmayı istediğin karakter sadık da olmayacak. evlenmeyi zaten unut. evlenmek, çocuk yapmak bunlar tavizdir. çocuğun düşüp kolu kırıldığında ben hiçbir şeyi umursamam ulan diyip puronu yakamazsın, ama gittiğin doktor sigara içme ciğerlerin çok yıpranmış dediğinde peki deyip çıkışta bi sigara daha yakabilirsin (bunu bugün yaşadım ordan geldi aklıma) paran olsun isterse çok isterse az olsun ama onun da kölesi olma; çünkü para bi şekilde bulunur ve ay param bitti diye tekrar umursamaya başlayacaksan hiç girme bu yola.
    ikinci adımımız ölüm korkusu. ölmekten korkmanın bi anlamı yok. kaçınılmaz son. ama madem umursamıyorsun, her an ölebilirim havasında olacaksın, bu hava seni kaygıya değil rahatlığa sürükleyecek. ha bir ay önce ha bir ay sonra. zaten sen öldüğünde üzülecek insan sayısı çok az olacak.
    son adımımız da verdiğin tepkiler. eskiden olduğu gibi aşırı tepkiler vermemelisin, olur ya, hadi ya öyle mi olmuş tarzı sessiz umursamaz ve olabildiğince insanlarla göz teması kurmadan tepkiler vermelisin. çünkü dışa yansıttığın sensin. hiçbir arkadaşına sevgiline bağlanmamayı bileceğin için yalnız takılmayı öğreneceksin. onlarlayken de eğlen buna sözüm yok ama onlara baktığında aklına tıpkı filmlerdeki gibi karşındaki kızın bi anda blurlaşıp eski sevgililerinden birisi olduğunu düşün; o da çok seviyodu seni peki nerde şimdi?
    hiçbir şeyi umursamamak sağlıklı bi insan davranışı değildir. ben kendimi bildim bileli böyleyim ve bazen gelecekteki hayali aile kurmak olanlara özeniyorum. benim hayalimse kaliteli purolar içmek. neyse fazla uzatmayayım, bence kendini değiştirme ama beş dakikalık bi özetle budur olay. hoşçakalın.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • quote:

    Orijinalden alıntı: zeritte

    hiçbişeyi umursamayan adam uzun uzun sana burda yol da anlatmaz, ama ben onlardan birisi olarak biraz bahsedeyim
    öncelikle kaybedecek hiçbi şeyin olmamalı, mevki insan para. bu parasız mevkisiz bi insan olma anlamında demiyorum. herkes gibi kendin gibi bulunduğun mevkiye okuduğun üniye ya da her napıyosan emek verip var olduğun yere bağlanmayacaksın. burası olmazsa yapamam demeyeceksin. hiçbir insan olmadan yaşayamam ya da sevgilim şu an napıyor başka erkekle mi konuşuyor demeyeceksin, şimdi gavat diyen tayfa gelir ama zaten olmayı istediğin karakter sadık da olmayacak. evlenmeyi zaten unut. evlenmek, çocuk yapmak bunlar tavizdir. çocuğun düşüp kolu kırıldığında ben hiçbir şeyi umursamam ulan diyip puronu yakamazsın, ama gittiğin doktor sigara içme ciğerlerin çok yıpranmış dediğinde peki deyip çıkışta bi sigara daha yakabilirsin (bunu bugün yaşadım ordan geldi aklıma) paran olsun isterse çok isterse az olsun ama onun da kölesi olma; çünkü para bi şekilde bulunur ve ay param bitti diye tekrar umursamaya başlayacaksan hiç girme bu yola.
    ikinci adımımız ölüm korkusu. ölmekten korkmanın bi anlamı yok. kaçınılmaz son. ama madem umursamıyorsun, her an ölebilirim havasında olacaksın, bu hava seni kaygıya değil rahatlığa sürükleyecek. ha bir ay önce ha bir ay sonra. zaten sen öldüğünde üzülecek insan sayısı çok az olacak.
    son adımımız da verdiğin tepkiler. eskiden olduğu gibi aşırı tepkiler vermemelisin, olur ya, hadi ya öyle mi olmuş tarzı sessiz umursamaz ve olabildiğince insanlarla göz teması kurmadan tepkiler vermelisin. çünkü dışa yansıttığın sensin. hiçbir arkadaşına sevgiline bağlanmamayı bileceğin için yalnız takılmayı öğreneceksin. onlarlayken de eğlen buna sözüm yok ama onlara baktığında aklına tıpkı filmlerdeki gibi karşındaki kızın bi anda blurlaşıp eski sevgililerinden birisi olduğunu düşün; o da çok seviyodu seni peki nerde şimdi?
    hiçbir şeyi umursamamak sağlıklı bi insan davranışı değildir. ben kendimi bildim bileli böyleyim ve bazen gelecekteki hayali aile kurmak olanlara özeniyorum. benim hayalimse kaliteli purolar içmek. neyse fazla uzatmayayım, bence kendini değiştirme ama beş dakikalık bi özetle budur olay. hoşçakalın.

    Kendime bol bol öz eleştiri yapan ve kötü özelliklerimi törpüleyen biriyimdir. Hiçbir zaman '' ben böyleyim, değişemem '' cümlesine inanmadım . Bir kaç yıl öncesine göre çok farklı bir insanım . Yazdıklarını uzun uzun okudum, tek takıldığım nokta, kaybetmekten korktuğum bir şey var o da ailem . Geri anlattığın ve bahsettiğin çoğu şeyden vazgeçebilirim , belki paradan geçemem oda hayatımı sürdürmem için iş ve paraya ihtiyacımın olması. Şu halimle anlattıklarını denemeye çalışıcam , bakalım beni ne noktaya getiricek . Teşekkürler bu arada.




  • Bu bende var aslında...

    İnsanları çok umursamam bunun nedeni de güvenmemek.Çocukluğumdan beri arkadaşlarıma hiç içimi yansıtmadım bunun nedeni de büyüklerin sözünü çok dinleyen bir insan olmam,onlardan kendime ders çıkarmam,özelliklede annemin sözlerinden.

    Ben hayatım boyunca hiçbir arkadaşımdan kazık yemedim etrafımdaki insanlarla çok iletişime geçmediğim için sosyal ilişkilerimde zayıf ama açıkçası işin aslı öyle değil.Belki ben kazık yemedim ama annem, babam çok kazık yediler,insanlar sırf çıkar uğruna yaklaştı (çok varlıklı bir ailenin çocuğu olarak diyorum,işler sonradan bozulunca insanların nasıl iki yüzlü olduğunu gördüm)

    Çocuk yaşta bunları yaşamak hayatımda bana çok şey kattı,ailecek yediğimiz ve kazıklar olunca,arkadaşlarıma da gerek kalmadı haliyle..

    Bence beklenti çok olmamalı karşıdan(bence bu umursamazlık)hiçbir şey beklemezsen sorun da yaşamıyorsun,hayal kırıklığı da..

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • Hocam ben de umursamaz biriyim ,diger arkadaslar uzun uzun roman yazmis. Eskiden ben de cok takardim her seyi, bir ara umursamaz olmayi denedim. Her seyi kafaya takiyodum ama aman nolcak be umursamiyorum diyordum kendi kendime. Baskalarina karsi umursamiyormusum gibi davraniyordum.

    Anahtar kelime "gibi davranmak".
    Internette arastir biraz "fake it untill make it"

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • K.B.V. kullanıcısına yanıt
    Takmama yöntemi var aslında onların insanlığını unutmak.Hani nasıl desem bazı şeylere anlam yüklemek gerekiyor az çok psikoloji ile ilgilenmelisin.
  • (BENCE) Belli oranda tecrübe gerektiren durum olarak görüyorum, kafaya taktığımız şeylerin aslında pekte takılmaması gerektiğini yaşayarak öğreniyoruz.
    Tıpkı çocukken zırladığımız kafaya taktığımız şeylerin ileride komik ve saçma olduğunu anlama durumu gibi, bunun için etrafımızdaki insanların tecrübeleri de yeterli olabiliyor.
    Tabi bazı şeyleri yaşamadan anlamadığımız için zaman gerektirdiğini düşünüyorum.
  • Bana gamsız derler ama şöyle özetliyebilirim

    1) her zaman imkansız diye birşey yoktur

    2) evmi yandı ev yandı diye ağlarsan sönmez ama git söndürmeye yardım et, birazda mantığını kullanıcan

    3)o olmazsa diye birşey yoktur, her zaman o olmazsa bu olur veya su olur vardır. Tek birşeye kendini bağlama

    4) birşeye fazla değer verme, sevgiline bile elbet gidicektir, evlensen bile ölücektir, araban elbet çizilecektir, kıyafetin elbet batıcaktır, telefonun elbet eskiyecek veya bozulcaktır, elbet hastalanıcaksın kendine bile değer verme

    5) ölmekten korkma, heran ölebilirsin, biriyle kavga ederken ölmekten veya dayak yemekten korkma vur sadece vur, hız yapıyorsan adrenali yaşa, paraşütle süzülüyorsan o sessizliği hisset

    6) anın tadını cıkar, hayat guzel ve devam ediyor, trilyonerde olabilirsin, sokaktada yaşabilirsin, nerede oldunu kabullen ve sadece keyfini sür, kusurlarını kabullendiğinde işoluyor

    Yardımı olurmu bilmiyorum ama üzülmemeyi öğrenirsen çözülür, üzülmek hiçbirşeyi geri getirmez, ağlayınca hiçbirşey düzelmez

    İlk başlarda yavaş yavaş gözlerimin dolmasını engelliyerek, sonra dişlerimi sıkarak, en son hiçbir tepki vermiyerek umursamaz oldum ama her umursamazlığa yaklaştığımda içimden birşey kopup gidiyor, duygusuzlaşıyordum, o anlar tuylerim diken diken olup buz gibi oluyordum. Şimdi hepsi geçti



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Manyetizma -- 21 Ocak 2016; 1:17:51 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • bir söz vardı. Aslında gün içinde en çok gülenler içten içe en çok ağlayanlardır diye.
  • Anlattığınız ve tavsiye ettiğiniz her şeyi denemeye çalışıcam ve bir süre sonra değişirsem eğer . Bu konuya tekrardan dönücem .Teşekkürler
  • quote:

    Orijinalden alıntı: damla_cgty

    Bu bende var aslında...

    İnsanları çok umursamam bunun nedeni de güvenmemek.Çocukluğumdan beri arkadaşlarıma hiç içimi yansıtmadım bunun nedeni de büyüklerin sözünü çok dinleyen bir insan olmam,onlardan kendime ders çıkarmam,özelliklede annemin sözlerinden.

    Ben hayatım boyunca hiçbir arkadaşımdan kazık yemedim etrafımdaki insanlarla çok iletişime geçmediğim için sosyal ilişkilerimde zayıf ama açıkçası işin aslı öyle değil.Belki ben kazık yemedim ama annem, babam çok kazık yediler,insanlar sırf çıkar uğruna yaklaştı (çok varlıklı bir ailenin çocuğu olarak diyorum,işler sonradan bozulunca insanların nasıl iki yüzlü olduğunu gördüm)

    Çocuk yaşta bunları yaşamak hayatımda bana çok şey kattı,ailecek yediğimiz ve kazıklar olunca,arkadaşlarıma da gerek kalmadı haliyle..

    Bence beklenti çok olmamalı karşıdan(bence bu umursamazlık)hiçbir şey beklemezsen sorun da yaşamıyorsun,hayal kırıklığı da..


    Ben böyle şeyler çok yaşamadım , benim sorunum sadece kendimle . Arkadaşlık benim için hep çok özel bir şey olmuştur ve bundan ötürü her daim arkadaşlıklarımın sağlam olmasını isterim, doğal olarakta fazlaca beklentiye girerim belkide bunların sebebi bu .




  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.