Şimdi Ara

Ruhsal Çöküntü

Bu Konudaki Kullanıcılar:
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
5
Cevap
0
Favori
168
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Arkadaşlar iyi günler, ben gazide makine okuyorum bu sene 1. sınıfa geçtim. Okula hiç gitmek istemiyorum son 2 haftadır içim içimi yiyor. Sürekli ruhum daralıyor. Orada az sayıda arkadaşım var a sosyal değilim hatta kendi memlektimden 13 14 yıllık kardeş gibi olduğum 3 tane arkadaşım onun dışında liseden arkadaşlarım var ama üniversitede ortamı kuramadım, çok az sayıda arkadaşım var. Onlarda çok sağlam arkadaşlık diyemem ya da bana öyle geliyor.Oraya gidince ailemi de çok özlüyorum ister istemez bunu onlarada yansıtıyorum onlarıda üzüyorum bu beni daha da çok üzüyor işin içinden çıkamadım. Sizce ne yapmalıyım hayattan zerre zevk almıyorum çok mutsuzum. Memleketimdeki 13 yıllık arkadaşlarımdan biri marmara makine de okuyor oraya geçmeyi düşünüyorum ama sınıf tekrarı filan olur mu bilmiyorum. Daha tecrübeli olanlar lütfen fikirlerinizi yazarsanız çok sevirim şimdiden çok teşekkürler.








  • Çok az sayıda arkadaşın varsa yine iyi yapmışsın 2 hafta olmuş ne bekliyorsun, amerikan pastası gibi hadi herkes laylom laylom mu her şey o kadar hızlı çözülmez. Bu kafayla nereye gitsen yine memnun olmayacaksın

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • DeepImpact. kullanıcısına yanıt

    Hacı benim ikinci yılım sen olayı anlamadın galiba

  • Sınıfla mayan tutmamıştır, içe dönüksündür ve çabuk arkadaşlık kuramıyorsundur;bunlar gayet normal şeyler. Kendine sorman gereken soru, orda neden bulunduğun.. Amacın üniversite bitirmek, ömürlük arkadaşlar edinmek değil. Üniversitede kurulan arkadaşlıkların 10da 9nun kalıcı arkadaşlığa evrilmediği de bir gerçek zaten.

    Ben de bir sebebpten daha yeni üniye başladım ve son sınıfım, ara vermemden dolayı sınıfta tek tanıdığım dahi yok ama dert etmiyorum;Tek başıma oturup kantinde çayımı sigara mı da içiyorum, üşenmeyip derslere de katılıyorum. Bu süreçte şunu fark ettim:Bir sosyal çevrenin parçası olmak kolay ancak iş bazı şeyleri tek yapmaya, bireysel hareket etmeye gelince orda herkes tökezliyor;bu açıdan tek kalabilmek aslında kişi için büyük kazanım. Tabii ki sus pus ol demiyorum, etrafındakilerle bir iki kelime olsa da konuş, hocalara soru sor ve tüm bu süreçte okumana odaklan. Başarılar...



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi akbey617 -- 1 Ekim 2022; 12:45:24 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.