Mesela cenazemi cami avlusuna koydular. Orada yüksekten kendimi izliyorum. Tabutun içinde çaresiz kuzu gibi yatıyorum, namaz bitiyor cenazemi omuzluyorlar, birazdan toprağın altına gireceğim. Yapmayın, götürmeyin, gömmeyin, korkuyorum, beni yalnız bırakmayın, böceklere gübre olmak istemiyorum diye bağırıyorum ama ses çıkmıyor. Koyuyorlar beni çukurun içine, üzerime toprak atılıyor, zifiri karanlık, yukarıdakiler beş on dakika dua ediyorlar ve kalabalık bırakıp gidiyor beni. Belki tek bir arkadaşın yok kimsesiz olarak gömüldün veya belki binlerce sevenin, ardından göz yaşı dökenin oldu. İster çulsuz ol, ister çok zengin ol. Artık sonsuza kadar karanlıktasın, yalnızsın. Hiç bir şeyin faydası yok. |
Bildirim