Öğrenciyim babam zar zor para veriyor?

18 Yaşında liseyi geçen sene bitirmiş, bu sene mezuna kalmış ve tekrardan sınava hazırlanan biriyim. Babam okul zamanları (lise) haftalık 25 tl para verirdi düzenli. Bakarsanız bu az bi para. Öyle böyle biriktirip idare ediyordum geçirdim bir şekilde. Durumumuz da iyi orta derece bi aileyiz ama babam şu zamana kadar bana hiç oğlum paraya ihtiyacın var mı veya al şunu lazım olur vs. demedi. Mesela tyt kitapları lazım onları almam gerek ama çalış kendin al diyor, arkadaşımla buluşmaya gidecek olsam yol param yok acaba istersem verir mi napsam diyip korka korka gidiyorum. En küçük bir şey lazım olsa bile çalış kendin al diyor ama sınava hazırlandığımı biliyor. Siz olsanız ne yapardınız içimi dökmek istedim sadece görüşlerinizi merak ediyorum

madem bakamayacak ne diye dünyaya getiriyorsun oldu 18 yaşına kadar büyüt ondan sonra hade yallah çalış kazan diyen aileler evlatlarının geleceğini karartıyor

Hocam ders kitapları için ailenin yardımcı olması gerektiğini düşünüyorum. Bu zamanlarda pek dışarı çıkmamalısınız, buluşmalar vs. Onun haricinde yazları çalışıp para biriktirip yazın veya kışın kimseden para istemeden harcayabilirsiniz.

Babanın hayatında başka biri var paraları cici kardeşine yediriyor büyük ihtimal. Çalış al ne demek, çalışmak istesen üç ay iş arar gene bulamazsın, ülkede genç işsizlik %30. Git döv babanı başka çaresi yok delikanlı adamsın gücün kuvvetin yerindedir

Haftalık 25 lira bi boka yaramaz. Baban cimriymiş. Haftalık 100 liradan aşağısında aç kalırsın zaten

babana de ki ileride yaşlanınca vs. elime düşersin o zaman da ben sana git çalış diyeceğim bak hemen nasıl düzeliyor

durumunuzun orta-iyi olduğundan eminmisin.

bu ne böyle pembe popolular basmış burayı.

lisede ve üniversitede hem çalışıp hem okudum.

lisede gündüz okul, gece iş.

üniversitede gündüz iş, gece okul.

çalıştığım için krallar gibi okudum. istediğim karıyla kızla takıldım, yedim içtim. araba kiraladım tatiller yaptım. sürttüm.

şu an 35 yaşında olmama rağmen, erken yaşta çalışma hayatına atılmamdan dolayı 1 yıl sonra emeklilik için yaş bekleyecek kadar sigorta günüm bile var.

çalışın. armut piş ağzıma düş yapmayın. omurganız olsun biraz. bir defa dilendin mi hep dilenirsin.

üni sonrası sanayide otomobil bile tamir ettim. cep telefoncunun yanına gittim abi iş öğret para istemez dedim. kollarım altın bileziklerle dolu. çok şükür şu anda evim de var, motosikletim de var. eşyalarım da var. boş oturacağıma çalıştım. buradaki anahtar sözcük "kölelik yapmadım".

Hocam konuyu açan arkadaş 10 bin liralık telefon veya bir araba yada uçuk bir şey istememiş. Arkadaş diyorki tyt kitaplarımı bile almıyor babam diyor. Bunun adı pintiliktir. Armut piş ağzıma düş olayı yok bence burda. Oğlunun üniversite sınavına hazırlanması için altı üstü 500-1000 lira arasında bir masraf yapıcak.

Ben yorumunuzu çok gereksiz ve boş buldum

babada yok ise ne yapacak? hiç mi yok? yok işte.

maşallah hocam yaşıyorsunuz bu hayatı

Herkesin hayatı farklı şekilleniyor. Sen böyle yaşadın diye o da böyle yaşamak zorunda değil. İmkanı varsa verecek tabii. Yoksa ayrı

durum gerçekten zor, kimileri için ailenin harçlığı kesmesi ilerideki zorluklara göğüs germesi için kişiliğini sağlamlaştıracak, kimileri için de pes edip aileye karşı cephe alıp kinini derinleştirecektir. bunu bilemeyiz. o yüzden ailelerin orta yollu dengeli gitmesi yerinde olur, ancak ailenin de gerçekten parası yoksa, imkanı yoksa ne verecek ki.. hayat şartları günümüzde öyle zor öyle bozuk ki insanların psikolojileri ikinci planda kalıyor.

benim tavsiyem kendin imkan yaratmaya çalış, acil durumlar için bir yerde para biriktir mahçup duruma düşmemek için bunu kullanırsın. ha zaten dersler ödevler sınavlar için lazım olan parayı verirler, vermiyor deme, verirler.