Mutluluk kroniktir

Eğer aileniz mutsuz ve hayatta tek başarıları sizleri dünyaya getirmek olan kimselerse size tevarüs edecekleri en büyük özellik de mutsuzluk olur. Tam tersi neşeli ve mutlu aileler için de geçerlidir.

İş dünyaya bir can getirmekle bitmiyor. Çünkü bir çocuk tıpkı bir çiçek gibi ilgi, şefkat, özveri ister. Bunlardan mahrum kalmış bir çocuk, büyüse bile her zaman yarım kalmışlık hissiyle beraberdir.

Sigarayı bıraktım ama bir tane yakasım var bugün  

Saçmalığı nerde? Tuzun kuru belli ki.

Saçmalık çünkü yaptığın şey şuan seni dünyaya getiren aileni suçluyor olman veya ailen yüzünden kendini zayıf biri olarak yetiştirmen.

Bunların hepsi bahane çözülemeyecek sorunlar, bir yerden sonra çözüm yolunu kendin bulman gerekecek. 35 yaşına gelince de amaa ailem... Die sızlanacak mısın?

Aileni seçmek senin elinde olan bir şey değil ama 30lu yaşlarını nasıl geçireceğin bugün attığın adımlar belirler.

Bana gelirsek emin ol aile konusunda senden çok sorun yaşadım merak etme, yeri geldi kendimi karakolda yeri geldi mahkemede buldum.

Katılmamak elde değil. Konuyu çok pis artıladım. Hayallerinizi gerçekleştirmenize izin vermezler, size sormadan sizi küçük yaşta sünnet ettirip travma geçirmenize sebep olurlar hemde kabul etmeme ihtimaliniz olan bir dine sahip oldukları için. İyiliğinizi isteme ayağına yatıp sağda solda dedikodunuzu yaparlar. Hiç bir işte size güvenmezler. Anne baba oldukları için belli bir yaşa kadar hep haklı olduklarını sanırsınız ama aklınız başınıza geldiğinde iş işten geçmiş olur ömrünüzün yarısı gitmiş olur. Onların korkuları sizin korkularınız, onların cesaretsizlikleri sizin cesaretsizlikleriniz olur. Her haltı bildiklerini sanırlar ama hiç bir şey bilmezler. Dış ülkelere küfrederler ama icatlarını hayatlarının her yerinde kullanırlar.

Anne-baba evinden ne kadar erken uzaklaşır ve hayallerinizin peşinden koşarsanız kendi ayaklarınız üzerinde durursanız o kadar kardır. Yoksa ömrünüz hayatınız mahvolur. Hayallerinizin peşinden gidin, ebeveynlerinizi dinlemeyin. Onlar mutlak doğru değiller.

@hamza5806 Hamza sen çok haklıymışsın. Antinatalizm şart.

Kendimi zayıf biri olarak yetiştirdiğimi nerden çıkardın? Belki diğer ağlak insanlar gibi yerli yersiz ortamlarda ve kişilere açamayacağım bir derdimi bu anonim platformda paylaşıp rahatlamak istemişimdir.

Ülkenin refah düzeyi ve ekonomik gelişmişliğinin hayatını etkilemediğini söyleyebilir misin?

Aile de bu bahsettiğim örnekle aynı işte. Aile vardır çocuğunu yetiştirmesini bilmez, aile vardır umursamaz ama çocuk yolunu kendi bulur ve gelişir, belki çok farklı yerlere gelir. Ancak bir de seni aşağı çeken, hiçbir konuda motive etmemiş, hiçbir başarını, özelliğini takdir etmemiş aile var. Bu da hayata bakışını menfi anlamda etkiler doğal olarak.

Eyvallah hocam, durumu anlayan birine denk gelmek güzel.

Anlıyorum hocam seni.

Senin hissettiğin duyguyu da çok iyi anlıyorum, takdir edilmemek, sevilmemek...

Fakat bunlara çözüm yolu yok. Bak şimdi senin yazdıklarını okuyunca kendimi sorguluyorum sanki içinden çıkarmayacağım bir girdaba girmiş gibi hissediyorum.

Düşünmek bile zarar veriyor insana, "böyle olmamalıydı, böyle olabilirdi..."

Hocam, böyle bir iç hesaplaşmaya yol açtıysam kusura bakmayın. Ben aile faktörü yüzünden kız arkadaşımdan ayrıldım, içkiye sigaraya başladım zamanında. Şu an hepsi geçti ama bu duvar her defasında karşıma çıkıyor. Ailemden nefret etmiyorum, yine de insan daha bilinçli, daha huzurlu bir ailede doğsam nasıl biri olurdum diye düşünmeden edemiyor.

öyle tabiki aile patolojik bir tutsaklıktır çocuk yaptığımız anda yeniden köle oluruz

ıugsaşojdaspjasşlasd bu ne omg ya

Sanki bu mesajı ben yazmışım gibi. O kadar aynı düşünüyorum ki son zamanlarda.