Şimdi Ara

MAALESEF, SEN BÖYLESİN FENERBAHÇELİ KARDEŞİM!

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar

Editörün Seçtiği Fırsatlar

Daha Fazla

Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az

1 Misafir - 1 Masaüstü

5 sn

16
Cevap

0
Favori

602
Tıklama

Daha Fazla
İstatistik

Konu İstatistikleri Yükleniyor

Konuya Özel

0 oy

Öne Çıkar

Cevapla

Sayfa: 1

Giriş

Mesaj

Bu ülke topraklarının asırlardır süren hastalığıdır Batı hayranı olup, oranın düşünce sistemini uygulayamamak. Batıya hayranızdır ama zihniyet hep doğudur. Ve yıllardır bunun sıkıntısını yaşarız toplum olarak. Bu durum o kadar sirayet etmiştir ki bize kurtulamayız. Futbolumuzda, kendi takımımızda bile bunu yaşarız. Hep Avrupa’dan takımları ve yaptıklarını örnek gösteririz ama mevzu bahis kendi takımımız olunca olay sadece örneklerde kalır. Biz yine bildiğimizi okuruz. Değerli Fenerbahçeli kardeşim bunu sen de yaparsın. Nasıl mı?

Ne zaman futboldan konu açılsa lafı dönüp dolaştırıp Alex Ferguson’a getirirsin. İlk 6 senesinde başarılı olamamasına rağmen görevde kalmasının sonucu olarak Manchester United’ın şu an bu noktada olduğunu söylersin. İstikrar dersin. Çok önemli dersin. Başarı için şart dersin. Hatta bazı bazı uzun yıllardır kupa kazanamasa bile Arsenal’i örnek gösterirsin. Arsene Wenger yıllardır bir kupa kazanamasa bile “Helal olsun Arsenal” dersin. Arsene Wenger’den vazgeçmedikleri için, istikrara sahip oldukları için översin. Ama söz konusu Fenerbahçe ve Aykut Kocaman olunca istikrar kelimesi senin için hiçbir anlam ifade etmez.

Bu aralar moda Dortmund ve Jurgen Klopp! Dortmund’un bu noktaya gelmek için ne zorluklar çektiğini, Klopp’un hangi yollardan geçtiğini, şu anki sistemin bir gecede oluştuğunu bilmezsin ama başarı var ya başarı. Bulduğun her başarıyı sahiplendiğin gibi bu başarıyı da sahiplenirsin. Gördüğün her başarıyı övdüğün gibi bu başarıyı da yere göğe sığdıramazsın. Ama söz konusu Fenerbahçe olunca 2 yıldır gözünün önünde gerçekleşen sıkıntıları görmezsin, görmek istemezsin. Aykut Kocaman’ın başarılarını hep küçümsersin. Aykut Kocaman’ın getirmek istediği sistemin oluşması gereken vakti ona tanımak istemezsin.

En büyük hayalin altyapıdır mesela. Barcelona en büyük idolündür. Ne de olsa altyapıdan kimler kimler oynamaktadır A takımda. Başarıyı altyapısına borçludur sana göre. Hadi dersin Barcelona olamasak bile bir Ajax neden olmayalım dersin. Ne de olsa Avrupa’nın en önemli altyapı geleneğine sahip kulüplerin başında gelir Ajax. Ama sen değil misin iki hatalı pas yaptı Gökay’ı ıslıklayan, iki çalım attı diye Okan’ı şımartan. Çünkü bu kulüplerin aksine senin geleneğinde bu yok, çünkü bu kulüplerin taraftarlarının aksine sen de bu sabır yok. Altyapıdan oyuncu çıksın istersin ama başarının da hemen gelmesini istersin. Bu ikisinin arasındaki çelişkiyi aşamazsın.

Dünya’nın en büyük teknik adamları kim deseler bir çırpıda sayarsın Mourinho, Ferguson, Guardiola’nın isimlerini. Mourinho, modern zamanların en büyük Real Madrid efsanesi Raul’u kulüpten gönderdiğinde ya da Real Madrid’i geçtim Dünya futbol tarihinin en önemli kalecilerinden biri olan Casillas’a 2. Kaleci muamelesi yaptığında “Koskoca Mourinho. Vardır bir bildiği.” dersin. Ya da Ferguson Roy Keane’i gönderdiğinde. Hadi diyelim bu teknik adamlar Aykut Kocaman’a göre çok daha kariyerli ve çok büyük isimler. Antonio Conte ikinci ligte bile Juventus’u bırakmayacak kadar kulübünü seven, kulübün sembol olmuş ismi Del Piero’yu Juventus’tan gönderdiğinde “Hoca kararıdır. Saygı duymak lazım!” dersin. Ama mevzuu kariyer ve başarı olarak bu isimlerin yanına bile yaklaşamayacak olan Alex ile yolların ayrılması olunca Aykut Kocaman’a ve kararına saygı göstermezsin. Hakaret edersin, küfür edersin, kin kusarsın.

Bütün bunlar yetmezmiş gibi bir de artık yılgınlık gösterirsin. Galatasaray’ın şampiyonluğundan sonra Fenerbahçe’nin bundan sonra Galatasaray karşısında duramayayacağını söylersin. Ama bu noktada hep örnek gösterdiğin Avrupa’ya bu kez dönüp bakmazsın. Baksan eğer şunu görürsün. Lyon 7 sene üst üste şampiyon oldu, her sene Şampiyonlar Ligi’nde oynadı, transferlerden akıl almaz paralar kazandı. Ama ne oldu diğer takımlar bitti mi? Ya da Lyon engellenemez bir büyüklüğe mi ulaştı!? Hayır. 2009’da Bordeaux vurdu ilk darbeyi. Arkasından 2010’da Marsilya, 2011’de Lille, 2012’de de Montpellier. Bu senede PSG! 7 sene üst üste şampiyon oldu Lyon ama bu sene ile beraber 5 senedir yok şampiyonluğu. Demem o ki rakibinin şampiyonluğu seni küçültmeyeceği gibi onu da engellenemez bir şekilde büyütmez. O nedenle Galatasaray’ın şampiyonluğunu gözünde büyütüp, argüman olarak kullanarak kendi takımını küçümseme, kendi hocana sırtını dönme.

Değerli Fenerbahçeli kardeşim. Maalesef sen böylesin. Ben böyleyim. Biz böyleyiz. Dost acı söyler ne yazık ki. Gelmedi mi artık değişmenin zamanı? Zamanı gelmedi mi artık gösterdiğimiz örnekleri kendimizde görmeye? Örnek gösteren değil, örnek gösterilen olmanın zamanı gelmedi mi? Düşün ve kararını ver Fenerbahçeli kardeşim. Düşün ve kararını ver.

Kaynak:http://mukarayilmaz.blogspot.com/2013/05/maalesef-sen-boylesin-fenerbahceli.html