kendini bilmek, tanımak mümkün müdür?

biz insanlar ölene dek değişim içindeyiz, asla statik bir halde olmayacağız ancak bazı şeyler üç aşağı beş yukarı bellidir.

sorum şu: kendimizi bilmek mümkün ise bunun mümkünatı, yolu nedir?

Mümkün.

Insan özünde degismez, insan kendini zihni veya istekleri olarak algilarsa o zihin ve istekler degisebilir. Kendini bilen taniyan insanlar öz benliklerini ne dusunceleri ne önyargilari ne zihinleri nede istekleri yada egosu olarak tanimlar. Bu sebeplerdende buyuk bir huzur icinde dis etkenlerden etkilenmeyen sevinc ve mutsuzluklarini dis ve duygusal seylere baglamayan cok saglam ruhsal yapiya sahip insanlardir. Birtakim sansli insanlar kendini hayattayken taniyabilirler ama bircogu bunu yapamadan ölürler ve tüm hayatlarini zihinlerinin karabüyüsü etkisinde kendilerini sabote ederek gecmisle gelecegi dert ederken icinde yasadigi zamani ve hayatini zindan ederek doyumsuz isteklerinin karanliginda bu hayati terkedecektir.

çok zor. örneğin yeni bir ülkeye uyum sağlamak . ora kültürünü ve ora insanını tanımaktan ziyade; kendinizi çok çok iyi tanıyabilmekten geçiyor.

bu güzel cevap için teşekkür ederim.

forumdaki birçok mesajınıza denk geldim ve okudukça huzur duydum. bakış açınız bana uzak olduğum düşünceler üzerine düşünme ve aksiyon alma imkanı sağlıyor.

lütfen yazmaya devam edin.

sevgiler.

somut yöntemlerden hiç bahsetmiyorsunuz, hep soyut teorik fikirlerden ibaret yazdığınız mesajlar.

verdiğiniz yöntem ve "varligin gerceginde olmamiz gerekirken, zihnin illuzyonundayiz" ifadesi ile her şey oturdu.

teşekkür ederim. sık sık deneyeceğim.

Meditasyon?

Bu bir meditasyon yöntemidir diye açıklayabiliriz sanırım. Ben meditasyonda zihnimi susturabilmek için nefese odaklanma yöntemini kullanıyorum. Aynı bahsettiğiniz gibi, karından nefes almaya çalışarak.

Evvelki aylarda da birkaç defa düşüncelerimi izlemeye çalışmıştım birkaç gün boyunca. Kısa süreli egzersizlerdi ve sırt üstü uzanarak yapıyordum. Bir noktada arkadaki izleyici oluyorsun kısa süreliğine. O an anlıyorsun ki düşüncelerin aslında sen değilmişsin. Yani iç sesin sen değilmişsin. Bu durumda da kafamızda konuşan iç sesin aslında ego olduğu ortaya çıkıyor. İç ses durduğu anda da ruhsal benliğimiz egomuzun önüne geçmiş oluyor. Ama yeteri kadar alıştırma yapmayan için anlık bir durum oluyor bu. Düşünceyi yeterince uzun süre durdurabilmek ise an'da yaşamaya karşılık geliyor.

Her gün en az bir kere kısa süreliğine an'da kalmayı denersek, zaman içinde süreyi uzatabiliriz. Bunu kolaylaştırmak için şöyle bir yöntem var. Diyaframa doğru, yani karın alt boşluğunu da dolduracak derin bir nefes alıp, bir süre tutmak. İlk anda zihnimiz boşalıyor ve şimdide var oluyoruz.

Ancak bu uygulama ara ara şimdide kalarak kendini bilmeye yakınlaşmaya yardımcı oluyor fakat, direkt kendini bilmek daha başka bir şey olmalı. Peki nasıl?

Bunu mevcut bilgimle şöyle açıklayabilirim. Eğer bize ruhundan üflediği ve dönüşün yine O'na olduğu bilgisine göre düşünürsek, biz şu an kendimizi bilmekten çok uzağız. O'na dönüşümüz tam olarak gerçekleştiğinde (ki bu çok uzun bir yol) kendimizi tam olarak bilebileceğiz.

Ben böyle yorumluyorum. Farklı yorumlara elbette açığım.

Bunlar çok güzel bilgiler. Siz de çok yol katetmişsiniz. Himalayalarda çok uzun ömürler yaşayan yogiler olduğunu okumuştum bir yerlerden. Eski zamanlarda ortalama insan ömrünün 900-1000 yıl olduğunu da okumuştum. İnsanlığın ortalama bilinci yükseldikçe, insan ömrünün gitgide uzayacağı inancına sahibim. Bununla birlikte an'da yaşamayı sürekli kılabilenlerin organizmalarının yaşlanma sürecinin yavaşlayacağı şeklindeki yorumu ilk kez okudum ve diğer bilgilerimle paralellik sağladı.

Bir süreden beri bedenimin titreşiminin artması için, olumsuz duygulardan arınmayı hedefliyorum. Bu da sözünü ettiğiniz sarsılmaz duygudurum halini yakalamaya karşılık geliyor sanırım. Hatta aklıma gelmedik şekilde beni kızdıracak deneyimleri belki de bu sebeple üzerime çekiyorum son zamanlarda. Eğer bir şeye sinirleniyorsak, bu noktada kendimizi geliştirmemiz gereken ve aşmamız gereken bir eksiğimiz vardır mutlaka. Ya da bize ayna olan bir durum söz konusudur. Kendimizi bilmeye de bu şekilde yakınlaşırız.

Dünya gezegeninin bir üst yoğunluğa geçiş sürecinde olduğu bilgisi veren kaynaklara sıcak bakıyorum. Bununla birlikte insanlar da evrilme sürecinde. Bir noktada bilinç sıçraması olması, sürpriz olmamalı. Üzücü bir gerçeklik olsa da önümüzdeki on yıllar içinde dünya nüfusu oldukça azalabilir. Bu şekilde anlatım yapan kaynakların doğru bilgi verdiğini düşünüyorum.

Evrimleşmekte olan insanların önünde iki seçenek var diye inanıyorum. Ömrün uzaması ya da akıl beden ruh bütünlüğüyle beşinci boyuta yükseliş. İnsan bedeninin üstün yaratılmış olmasını da bu potansiyeli barındırmasına bağlıyorum.

İnsan bana göre kendisini de tanır, içindeki değişimi de.